Hé meiden, ik zie erg tegen de bevalling op. Ik heb een tangverlossing gehad en heb daardoor aardig wat complicaties gekregen. Ik wil nu echt dat het anders gaat, het was een traumatische ervaring. Ze zeggen dat een tweede bevalling meestal beter gaat. Maar wat zijn jullie ervaringen?
Hier dan wel geen tangverlossing maar wel flink ingeknipt bij de eerste tgv een sterrekijkertje ( vacuumpomp gehad). Knip was gaan wijken, wild vleesgroei etc.. je snapt dat ik erg op zag tegen een tweede bevalling. Ik weet niet wat de reden was van de tangverlossing de eerste keer? Lag hij niet helemaal goed? De kans dat dat nu weer zo is, is heel klein! Bij een tweede bevalling gata de ontsluiting meestal ook veel sneller. Mn tweede bevalling was er 1 vlgs het boekje: in een kleine 1,5 uur bevallen!! Ik zou er zo weer voor tekenen. Slecht 3 kleine scheurtjes maar was al blij dat ik gewoon kon lopen na afloop ...
Jeetje Druif, dat is ook snel gegaan! Fijn hoor dat het nu zoveel beter ging. Lijkt me heerlijk! De gyn die de bevalling deed, had als "specialisme" de tang. Thijs moest er direct uit ivm wegvallen van zijn hart. De gyn is niet meer werkzaam en mag zijn vak niet meer uitoefenen. Er zijn veel fouten gemaakt. En iedereen zegt wel dat een tweede bevalling anders gaat, maar dat is moeilijk geloven na zo'n horrorbevalling.
Wat erg inderdaad... snap dat je er tegenop ziet! ik zou zeggen; bespreek je angsten zodat ze er rekening mee kunnen houden. Een tangverlossing wordt zelden meer gedaan en een vacuumverlossing met knip alleen als het echt niet anders kan. Een tweede kind gaat meestal makkelijker en sneller dus de kans op een bevalling met hulpmiddelen is een stuk kleiner!
Ik heb nog geen 2e bevalling gehad, maar het wordt wel door iedereen bevestigd dat een 2e bevalling makkelijker is. Ontsluiting gaat sneller en ook de uitdrijvingsfase schijnt sneller te gaan. Dochterlief wilde het hoekje niet om en moest ook geholpen worden. Ik heb een knip gehad en ze hebben haar met de kiwi (lichte variant van de vacuumpomp) het hoekje om gekregen. Heb niks naars overgehouden aan deze manier van bevallen. Wilde vantevoren never nooit niet ingeknipt worden, maar ik merkte er niks van en het is goed genezen. Als je echt heel bang bent, is het misschien een idee om een keizersnee bespreekbaar te maken?
Eerste bevalling was ook behoorlijk traumatisch. Weeenstormen, vacuumpomp (met ook de nodige beschadigingen waar ik maanden mee geworsteld heb), placenta operatief verwijdert en bloedtransfusie vanwege teveel bloedverlies. Ik zag dus ontzettend tegen de tweede bevalling op. Maar die viel dus 100 procent mee en ik zou 'm zelfs achteraf als mooi willen omschrijven. Ja, het deed pijn, maar ik voelde dat mijn lijf de baby naar buiten werkte, dus was het minder erg. In 5 uurtjes is onze zoon bevallen, heel soepel allemaal.
Mijn eerste zat behoorlijk klem en kon met knippen, de vacuumpomp en verpleegster op mijn buik net op tijd eruit gerukt worden. Ze zat gewoon klem, een grote baby met een erg smal geboortekanaal. Tuurlijk had ik daarna last van de knippen, maar mijn dochter was vooral de dupe van de heftige bevalling.Toch had ik het idee dat ik het bij deze wel weer zou willen proberen, maar toen ik de eerste afspraak bij de vk had bleken ze al een brief van het zh te hebben dat ze dat te gevaarlijk vonden en dus zal ik ws moeten kiezen tussen groei echo's en een vroege inleiding of een ks. Het ligt denk ik vooral aan waarom je eerste bevalling zo is gegaan. Ik zou het gewoon eens aankaarten. Er worden ook wel ks gedaan vanwege psygische gevolgen van een bevalling dus gewoon overleggen! Succes!
Ook hier was de eerste bevalling met vacuum....behoorlijk ingeknipt en ook best een heftige bevalling geweest! Ze was dus een sterrekijker....nou bevalling 2 ging eigenlijk vrij goed tot de woorden kwamen "mevrouw het is een sterrekijker" Nu heb ik deze keer op mijn knieen gezeten...de eerste keer mocht ik alleen op mijn linkerzij liggen...vreselijk! NU was de tweede bevalling alleen maar al een stuk fijner omdat ik zelf meer mocht beslissen hoe ik wilde zitten/liggen enz... Uiteindelijk heb ik haar zelf eruit geperst, maar ook zoals bij de eerste bevalling wilde de placenta er weer niet uit. De tweede keer was dit zelfs nog erger...het persen vondt ik dan wel weer eng want ik had dit tenslotte bij de eerste niet gedaan.. Maar al bij al was de tweede bevalling veel fijner...maar dat kan ook niet anders als je eerste bevalling zo heftig was! Dus in principe ben je al op het ergste voorbereid nu ... zo kun je het ook bekijken!