Ik vind het niet doodeng, zie alleen tegen geboorte op, maarja, het moet er toch uit, daar kan je niet omheen Maar ik troost me met de gedachte dat al miljoenen vrouwen me voor zijn geweest! Over de tijd ná de geboorte kan ik wel wakker liggen soms, dan zie ik tegen gebroken nachten op, een kindje wat maar blijft huilen, voeden wat niet lukt...Maar aan andere kant, het is net als de geboorte, het komt zoals het komt. Ik vertrouw op mijn moederinstinct. En lukt het niet goed, dan heb ik gelukkig een lieve moeder én schoonmoeder die vast wel raad weten! Ik denk altijd maar aan andere "enge" hoogtepunten in mijn leven; de overstap van basisschool naar midderbare was eng, maar was al snel gesetteld. Rij-examen heb ik 3x moeten doen maar ben tóch geslaagd, je 1e dag bij een nieuwe werkgever, doodeng! trouwen...ook zo zenuwslopend! Maar achteraf vielen al die hoogtepunten best mee en ben ik blij dat ik het gedaan heb. Zo kijk ik dus ook tegen ons nieuwe leven met ons kindje aan.