Zijn er vrouwen die bevallen zijn met een epidurale en hier spijt van hadden of het afraden om een bepaalde reden? Ik zou graag bevallen zonder epidurale, enige motivatie om voet bij stuk te houden is welkom
Ik kreeg er heeeeeeeeeeeeeel erge jeuk van. Ik heb mezelf echt helemaal opengekrabd (zag ik pas achteraf ) Maar ik heb wel een ruggenprik met speciale medicatie gehad omdat ik niet tegen morfine en morfine-achtige stoffen kan. Dus dat was een alternatieve "cocktail" haha
Hier niet de gewone ruggenprik gekregen voor een gewone bevalling, maar de andere ruggenprik voor de ks. Ik viel hierdoor meerdere keren weg, hartslag en bloeddruk gingen enorm omlaag en moest steeds opgepept worden met een middeltje in mijn infuus. Heb hier echt een trauma aan over gehouden. Genoeg redenen dus om jet niet te doen Bij de gewone ruggenprik schijnt dit echter niet zo snel te gebeuren hoor, om je toch gerust te stellen mocht je hem wel nodig hebben
Als ik hem niet had gehad bij de eerste dan was ik op moment supreme te uitgeput geweest om überhaupt te kunnen persen. Ik vond het wel een nadeel dat het met zetten wat lastig ging (anesthesist moest echt raggen om m erin te krijgen) en dat hij niet goed werkte waardoor ik links verdoofd was maar rechts nog steeds pijn had. Je hebt dus altijd het risico dat hij niet goed zit. Ik had ook in mijn hoofd zonder ruggeprik te bevallen, maar na 14 uur zeer onregelmatige weeën en gebroken vliezen kreeg ik ineens een weeënstorm die nauwelijks ontsluiting opleverden. Toen had ik de keuze om nog drie uur af te wachten of voor een ruggeprik naar het ziekenhuis te gaan. De vk stuurde me eigenlijk richting pijnstilling. Deze keer laat ik het dus maar open. Want ik was toen zo stellig dat ik het niet wilde, maar achteraf.... Had niet anders gekund.
met wasrek eens, op dat moment kan het zo anders lopen of voelen dat je hem toch wil misschien...vriendin van mij was ook heeeeel stellig, maar had met 2 cm ontsluiting al zulke pijnlijke en lange weeen dat ze erom heeft gesmeekt en hem ook snel kreeg. Haar weeen waren toen al net zo krachtig als de mijne met 9 cm. maar nadelen heb ik niet ervaren.. ben de eerste keer met ruggeprik bevallen. vond het juist ideaal. Hier zetten ze m pas uit na de geboorte en eventueel hechten, dus het staan van het hoofdje en hechten voel je dan niks. groot nadeel is trouwens wel dat de kans op een kunstverlossing groter is!
Ik ken 2 mensen die een lekkage van het vocht kregen uit je ruggemerg. Werden daar erg ziek van. Bij onze rondleiding in het ziekenhuis werden ook dingen aangegeven als koorts kunnen krijgen etc. Dan zou je kindje niet meer bij je mogen zijn, allebei aan de AB etc. Voor mij sowieso een reden om er nooit voor te kiezen, tenzij het echt een langdurige uitputtingsslag wordt. Zou ik eerder voor een ander alternatief gaan.
Mijn zusje heeft lekkage gekregen en daar veel last van ondervonden een reden dat ik nooit zelf voor een ruggeprik zou gaan, eerder voor wat anders maar liever helemaal zonder!
Ik moest ook een ruggenprik ivm keizersnede. Deze werkte halverwege het hechten niet meer, maar daarvoor deed 'ie prima zijn werk Het prikken zelf viel me mee. Toen ze de eerste keer prikten begon mijn rechterbeen te tintelen, de tweede keer zat hij goed. Ik heb er trouwens wel een grote blauwe, bijna zwarte, plek aan overgehouden.
woehoa een ruggeprik! NOOOOOOOIT MEEER! Ik ben 2 keer bevallen in nederland en 1 keer in belgie in nederland kan je nog kiezen 1e bevalling is zonder pijnstilling gegaan 2e ingeleid en kreeg een pomp wat via een infuus gaat. Heerlijk spul! 3e een ruggeprik omdat ze die pomp niet kennen hier in belgie. Nou nooit meer ik heb gehuild van de pijn! van de ruggeprik de verpleegkundige hebben ze weg kunnen dragen die ging zelfs out. ik heb echt geschreeuwd en nog altijd last van mijn linkerbeen! NOOOIITTTT MEEER! op gegeven moment werkte hij ook niet eens meer bij 8 cm voelde ik gewoon volledige weeen
Bij de eerste geen ruggeprik gehad, was pijnlijk en zwaar, maar absoluut te doen. Bij de tweede werd ik ingeleid na weken slaaptekort en zkh opname door zwangerschapscholestase, toen had ik veel minder energie om de weeenstorm op te kunnen vangen. Ik lag ook aan ctg, infuus, dingetje op hoofdje van de baby etc, dus kon niet staan of wat dan ook. Ruggeprik met pompje gekregen na een paar uur; het haalde de pieken eraf, maar ik moest nog steeds flink de weeen opvangen en wegpuffen. Bleek binnen een uurtje van 3cm naar volledige ontsluiting te zijn gegaan en ik kon met de verdoving heel goed de persweeen voelen en meepersen. Dit vond ik super fijn zo, was bang dat ik de persweeen niet goed zou voelen. Naderhand is de pomp nog even aangebleven omdat ik naar de OK moest (geen complicatie door de ruggeprik, maar vermoedelijk door de cholestase). Ik heb geen klachten gehad. Geen koorts, geen pijn, niks. Dochter heeft ook geen koorts gekregen. Borstvoeding kwam prima op gang, ook al kon ik pas 5 uur na de bevalling voor het eerst aanleggen. Bij een eventuele derde ga ik het eerst weer zonder proberen, lukt dat niet (grote kans op weer cholestase + inleiding)? Dan ruggeprik zonder twijfel.
Het laten zitten van een ruggenprik is een van mn beste beslissingen ooit! Volgens de verloskundige in het zkh moet je de ontsluitingsweeen zo relaxt mogelijk ondergaan en is het vervolgens goed dat je zo sterk en fit mogelijk aan het persen begint. En dat lukt optimaal dankzij een ruggenprik.
ik heb slechte ervaringen met de ruggeprik en zou hem echt afraden. het kan een hoop nadelige gevolgen hebben voor moeder en kind. ik ben bij de 1e bevallen met ruggenprik. had weeenopwekkers en het zou nog lang duren dus ze raadde dat ding aan. eerlijk, de pijn was daarna even voor een paar uur weg dus ik kon wel bij komen. enigste voordeel. nadelen: - bloeddruk van moeder en kind kunnen dalen dus je komt aan allerlei toeters en bellen te liggen. ik had banden om mn buik om de weeen en hartslag van de kleine te meten, infuus met vocht, bloeddrukmeter om mn arm en zuurstofding aan mn vinger. ik kon geen kant op en alleen op rug liggen of op zij. - je hebt geen controle over je blaas dus je moet om de zoveel tijd gecatheteriseerd worden. ik werd om de 2 uur gecatheteriseerd. tijdens de 18 uur dat ik lag te bevallen. niet bepaald prettig en goed voor je blaas. - de hartslag van mij en kleine ging omhoog, we hadden koorts. ook een bijwerking van de prik. dus een extra lijn met antibiotica erin. - ruggenprik werkte op een gegeven moment niet meer en ik voelde in de helft van mn lichaam de pijn weer. - bij een ruggenprik heb je meer kans op kunstverlossingen. bij mij is kleine eruit gesleurd met de vacuumpomp - veel ziekenhuizen zetten de ruggenprik tijdens het persen uit zodat je de persweeen voelt. ik kwam van weinig pijn in een hel van pijn en raakte echt in paniek. tijdens een gewone bevaling maakt je lichaam endorfines aan wellkje rustig maken en pijnstillend werken. dat gebeurd dus niet als je een ruggenprik krijgt. - doordat kleine en ik koorts hadden, werd kleine na een half uur bij me weg gehaald en moest ze naar een andere afdeling voor onderzoeken en wachten tot koorts weg was. daar lag ik dan, zonder kind. eigenlijk had ze daar de hele nacht moeten blijven. door de koorts moesten we langer in het ZH blijven. - door het catheteriseren heb ik blijvende blaasproblemen. nog een week met een catheter rond gelopen en gelukkig kon ik daarna weer plassen. - nog een week last gehad van hoofdpijn bij de 2e heb ik ook gezegt, nooit meer. bij de 2e lekker thuis bevallen mbv een geboorteTENS. echt een aanrader. ding lijd je af van de pijn, werkt pijnstillend en zorgt voor extra aanmaak van je lichaamseigen endorfines. ik durf echt te zeggen dat ik weinig pijn gehad heb en dat ik deze bevalling zo weer over zou doen. geen 1x geschreeuwd, gekreund of auw geroepen.
Hier ruggenprik gehad bij een cm of 4 ontsluiting en is me PRIMA 'bevallen' (haha...sorry woordspeling), bij een tweede zonder twijfelen weer naar vragen. Waarom afzien als je ook een rustige, ontspannen, pijnloze bevalling kan meemaken. De laatste pijnlijke weeën moest ik echt huilen van de pijn maar vanaf een kwartier na de ruggenprik voelde het gewoon nog enkele uren aan zoals ongie krampen. Dus niet helemaal gevoelloos maar draagbare krampen. Toen ik volledige ontsluiting had en de baby volledig klaar lag, deed het wel weer veel pijn en toen nog een dosis bijgekregen om te persen. Was helemaal prima. Ik voelde de persweeën op- en afbouwen (niet echt pijnlijk maar goed doenbaar) maar daar beneden niks gevoeld van de geboorte. 4u na de bevalling mocht ik voor het eerst uit bed en ik sprong uit bed bijna, zo goed voelde ik me. Nergens pijn, geen last, niks. Was dan wel ook een heel vlotte bevalling geweest met slechts enkele minuten persen. Geen twijfel hier bij een volgende bevalling. Waarom afzien als het ook anders kan. Ik heb de bevalling erdoor niet minder ervaren, baby heeft er geen last van ondervonden, ... ik zag geen nadelen.
Om toch enkele minpuntjes te vertellen, maar ik vind het niet echt nadelen eigenlijk... Na de ruggenprik moest ik op 1 zijkant liggen en de vk had mij op de 'slechte' kant gelegd want ik moest de rest van de weeën opvangen door naar de muur te kijken ipv de andere kant van de kamer met televisie, klok, bevallingstafel, enz. Had liever die dingen gezien ipv een saaie muur Mocht niet meer op de andere kant liggen. En mijn ene been was erg verdoofd blijkbaar want hij floepte bij het persen steeds uit de beugel. vk moest hem steeds tegenhouden en hard duwen. De dag na de bevalling had ik spierpijn in mijn bil hierdoor. Maar dat noem ik niet echt nadelen
Het enige nadeel vond ik dat ik niet meer mocht lopen of staan om de weeën op te vangen. En hij raakte uitgewerkt op net het meest pijnlijke moment. Daar had ik niet op gerekend, dus de pijn kwam heel snel en heel heftig terug. Gelukkig duurde dat niet lang, maar het kwam gewoon onverwachts. Achteraf gezien ben ik blij dat ik het heb gedaan, maar de volgende keer zou ik het liever zonder doen. Ik had alleen geen keus helaas, mijn lijf kon niet meer. Het was wel fijn dat ik toch nog even op adem kon komen en heb zelfs even kunnen 'slapen/soezen'. Ik was heel bang voor de bijwerkingen en die hebben we gelukkig allebei niet gehad. Maar het is toch een risico, dus vandaar dat ik het de volgende keer zonder ruggenprik ga proberen, mocht de zwangerschap en de bevalling beter verlopen.
Hier zowel een ruggenprik gehad (tijdens de bevalling) als de andere prik (tijdens het hechten op de OK). Allebei heerlijk! Enige wat ik de volgende keer anders zou doen is dat als ze de ruggenprik willen uitzetten bij het persen ik diegene ga slaan... Nu hebben ze dat gedaan waardoor ik uiteindelijk ruim 1,5 uur (toen was de ruggenprik volledig uitgewerkt) met helse rugweeen heb geperst (zonder persdrang dus alles op eigen kracht). Verder de eerste week soms een doof gevoel in 1 van mijn benen gehad maar dat woog niet op tegen de voordelen van de ruggenprik. Mijn insteek was trouwens ook om zonder pijnmedicatie te bevallen maar was toch wel heel blij dat de optie er wel was. Pompje oid was in mijn situatie ook echt niet voldoende geweest.
Ik was tijdens mijn zwangerschap ook heel stellig, ik wil geen ruggenprik. Toen ik uiteindelijk na 2 dagen voorweeen, bijna geen slaap, ontsluiting die niet wou vorderen en de weeenopwekkers volle bak aan op de verloskamers lag, had ik volgens de artsen op dat moment eigenlijk weinig keus. Anders had ik als het moment daar was echt geen puf meer om te persen. Dus ik heb toen alles op mijn eigen af laten komen, en het is mij 100% mee gevallen. Ik heb zelfs nog een paar uurtjes kunnen slapen waardoor mijn vriend eindelijk even van de kamer af kon, zich op kon gaan frissen etc. En toen ik mocht persen had was onze kleine er binnen 20 min. Enige nadeeltjes waren bij mij dat mijn bloeddruk even flink dipte nadat de ruggenprik gezet was, en ik en de kleine hebben koorts gekregen.
Hier ook een ruggenprik gekregen maar door vergroeiingen in mijn onderrug was het niet gemakkelijk om hem te zetten, ben dus ook 2 weken bont en blauw op mijn rug geweest van het duwen en trekken wat de anesthesioloog heeft moeten doen Aangezien ik normaal altijd morfine slik ben ik wel wat gewend qua pijnstilling (laatste 4 weken voor de inleiding niks mogen slikken), ik had dan ook niet genoeg baat bij de ruggenprik, twijfel zelf of hij wel echt goed zat, ze hebben me vaak genoeg een extra shotje gegeven maar dat hielp allemaal maar eventjes. Na 12 uur rug weeën kon ik gewoon niet meer en hebben ze me nog een morfine-infuus ernaast gegeven, toen werd ik zo stoned als een garnaal want kreeg dus die epiduraal EN dat morfine-infuus Toen nog 2 uur rug weeën gehad, erg pijnlijk maar het was wel draaglijk, daarna nog bijna 1 uur moeten persen voordat ze erachter kwamen dat zoonlief een sterrenkijker was en ik hem er zelf niet uit ging krijgen, met vacuüm en een flinke knip was hij 15 minuten later geboren. Ik vond het enige nadeel aan die ruggenprik dat ze je elke 2 uur moeten katheteriseren omdat je niet voelt of je een volle blaas hebt, dat hebben ze bij mij dus 7 keren moeten doen. Kan me voorstellen dat als je gevoelig bent voor blaasontstekingen dat je daar ook echt een blaasontsteking aan kan overhouden. Heb ik gelukkig zelf niet gehad.
Hier sowieso katheter gehad (continu dan) vanaf de ruggenprik tot na de bevalling. Is prima bevallen.