Hallo dames, Bij deze wil ik even mijn verhaal kwijt over dit medicijn, ik ben benieuwd wie ook deze heftige ervaring heeft ondergaan. Tijdens de echo van 11 weken bleek dat het vruchtje is gestopt bij 7 weken. Heel verdrietig. Omdat ik zo al meer dan 4 weken rondliep, kreeg ik van de gynaecoloog cytotec mee. Gister avond 4 ingebracht om 8 uur, een uur later ongeveer begonnen de krampen en dat ging een aantal uur door. Om 12 uur naar bed gegaan en nog geen bloedverlies. Ik dacht oké? Om half 5 ben ik wakker geworden en voelde al dat ik flink was gaan bloeden. Gelukkig geen buikpijn meer. Ik ben naar het toilet gegaan en toen ik ging zitten schrok ik me helemaal kapot! Iets enorms "kwam uit mij". Ik durfde niet te kijken en heb snel doorgespoeld, ik wilde het vruchtje ook niet tegenkomen. Ik ben daarna gaan douchen en het vloeien bleek even gestopt. Toen ik me weer had aangekleed voelde ik een soort van druk op mijn blaas en dacht dat ik weer moest plassen. En daar kwam weer iets enorms uit mij, als een kraantje stroomde ik leeg leek het wel. Ik heb toen het spoednummer gebeld die ik vantevoren had gekregen, en mijn verhaal gedaan. Ik moest gelijk komen. Ik was helemaal alleen thuis (ook dat nog) en kon geen lift regelen op dat tijdstip. ZH is gelukkig 3 km verderop en ben snel op de scooter gegaan. Eenmaal in het ziekenhuis kreeg ik weer die druk en verloor weer iets enorms op het toilet. Dit keer heb ik durven kijken en het was zo groot als een vuist. Gelukkig werd ik meteen geholpen (5.30 uur). De gynaecoloog vond het inderdaad goed dat ik was gekomen. Ik moest weer in die verschrikkelijke stoel liggen en toen heeft ze met een soort tangetje nog een hoop stolsels weggehaald. Maar ik bleef vloeien. Toen ben ik opgenomen en wilde ze me alsnog gaan curetteren. Maar wonder boven wonder werd het minder, en de echo 3 uur later gaf aan dat ik helemaal schoon ben. Gelukkig mocht ik begin van de middag weer naar huis, en vloei bijna niet meer. Aan de ene kant ben ik blij dat het zo snel achter de rug is, maar ik vond dit heel erg heftig!
Hoi peanuts, heftig hoor! Net of ik mijn eigen verhaal lees. Bij mij ging er ook op een gegeven moment een kraan open! Ik heb enorm veel bloed verloren toen. Ik kon niet meer staan of zitten. Ook met spoed naar zkh. Ik had 3 kraamverbanden in en zat op 2 handdoeken en toen ik in het zkh aankwam was alles doordrenkt. Het werd bij mij niet minder wn moest meteen gecurreteerd worden. Ik vond het ook heel eng wat ik had meegemaakt. Dit is al weer ruim 3 jaar geleden. Inmiddels ben ik mama van een zoon van 2. Gelukkig was ik 5 maanden na de MA weer zwanger en is het voor mij nu op dit moment nog een vervelend iets dat ik heb meegemaakt. Maar denk er nog weinig aan nu. Ik wil hiermee aangeven dat het gevoel nu vreselijk is, maar je hopelijk over een tijdje net als ik weer zwanger bent en dit wen boze droom was! Sterkte! X
Hoi meid Heftig hé allemaal? Ik zelf niet de medicatie gebruikt maar zondag nacht Begon ik ook vreselijk te bloeden kreeg ook stolsels zo groot als een vuist, misschien heb je dat er ook tussen gezien? Werd ter plekke wat weefsel verwijderd en daarna volgde een curatage wat voor me gevoel nog lang duurde ( werd een dag later ) Het is niet niks allemaal zou het zeker ook rustig een plekje Geven en neem lekker een reep chocolade of iets wat je lekker vind Heb je wel verdiend Knuffel van mij
Poeh wat een heftig verhaal. Maar fijn dat curretage toch niet nodig was. Helaas is er bij mij nog restweefsel achtergebleven na spontane miskraam. Omdat t vruchtje ergens in 7 wk gestopt is en ik nu bijna 13 wk zou zijn denkt gyn dat kans klein is dat t nog spontaan komt. Ik vloeide nog wel. Gister eerste 4 cytotec ingebracht. 3uur later verloor ik weefsel met stolsels, wel iets van 4cm lang. Ga zo het zkh bellen. Twijfel of ik 2e dosis nog wel moet doen.
Mijn bek valt alleen maar open dat iemand met een MA van 11 weken cytotec meekrijgt naar huis! In de meeste ziekenhuizen doen ze dat echt niet op dit termijn. Mijn ziekenhuis geeft het sowieso niet mee naar huis en vereist altijd opname. Dit omdat het risico op heel veel bloedverlies te groot is. Heel veel sterkte ik hoop dat je dit nooit meer hoeft mee te maken maar laag je hoe dan ook dit nooit meer aandoen!