Ik ben 3 keer bevallen en bij alle 3 voel ik de ontsluitingsweeën niet. Na breken van vlizen voel ik ook nog niets tot ik persweeën krijg. Ik zijn heel heftig en toen waren ze ook zo geboren. Zijn er toevallig vrouwen die dit herkennen.
helaas niet, waar kan ik mij aanmelden??? zal je best overvallen schat ik zo in maar ik had echt vreselijke ontsluitingsweeen dus zou graag met je ruilen.
Wat zal je schrikken als je ineens persweeen hebt zonder de "voorpret". Kan helaas niet zeggen dat ik het herken, maar zou er wel voor tekenen denk ik. Was bij de vorige bevallingen de verloskundige wel op tijd dan? of was je in het ziekenhuis?
Oh meid, wees blij... De laatste cm's ontsluitingsweeen vond ik echt hel op aarde. Het persen daarna vond ik een verademing vergeleken daarbij, kan me ook niet eens meer herinneren of ik toen nog pijn heb geregistreerd (zal best wel hoor, maar alles is relatief, en de fase daarvoor was zo pijnlijk...)! Maar ik kan me wel voorstellen dat je je wezenloos schrikt, da's dan weer een groot nadeel, als het opeens zo ver is. En idd of je vk op tijd is, of je op tijd in het ziekenhuis bent, da's allemaal wel erg lastig.
Ideaal maar niet helemaal heb ik dat gehad! Ik heb wel hele lichte goed uithoudende weeen gehad en Toen de verloskundige toch kwam kijken zat ik al op 7 cm Vliezen gebroken en de laatste 8 tot 10 waren wel erg pijnlijk!!!
Ik helaas wel, zodat er niet meer op tijd ingegrepen kon worden om de geboorte van mijn dochter te stoppen met 20 weken zwangerschap . Nu of ik ontsluitingsweeën had, weet ik niet, ik had in ene ontsluiting. Ik moet zeggen, ik heb wel even de profielpagina van danijelle nagekeken, voordat ik dit opschreef, maar voor de meeste dames die ik gesproken heb is het helemaal niet fijn geweest om zonder pijn ontsluiting te krijgen, simpelweg omdat deze ontsluiting veel en veel te vroeg kwam, met als gevolg een overlijden tgv (extreme) vroeggeboorte. Dus eenieder die wil ruilen, denk er nog maar eens goed over na.
@ Berte: Jeetje, dat kan dus inderdaad ook... Wat lijkt me dat ontzettend naar om mee te moeten maken! Persoonlijk herken ik het niet, mag absoluut niet klagen maar ik heb de ontsluitingsweeën wel gewoon gevoeld. En gelukkig pas toen moppie veilig mocht komen. Maar in het geval van Danijelle, als alles goed gaat; het lijkt me vooral heel maf om zo ineens persweeën te krijgen! Ook omdat je je dan vrijwel niet kunt voorbereiden denk ik?
Bij de jongste had ik alleen de laatste 2cm gevoeld bij de ontsluitingsweeën. Daarvoor voelde het als harde buiken (ik voelde mijn buik strak trekken). Kwamen ook helemaal niet regelmatig, ook de laatste weeën niet. Het was dat ik me erg onrustig voelde dat ik de vk belde en toen ze kwam zat ik op 7/8cm. Smiddags was ik wel gestript, had toen 1cm.
zal even in het kort vertellen hoe de bevallingen zijn gegaan dan is het wat duidelijker misschien. Bij de eerste dacht ik dat mijn vliezen gebroeken waren maar 24 uur later nog niets, geen weeën en geen ontsluiting. Dus naar het zkh voor controle alles was nog dicht maar het was wel vruchtwater dat ik verloor. mocht weer naar huis voor de nacht maar moest, als ik koorst kreeg meteen terug. Heb gewoon lkkr geslapen die nacht en de volgende morgen in het ziekenhuis aan het ctg apparaat en na inwending onderzoek bleek ik al 9cm ontsluiting te hebben. Toen was er paniek want ik kreeg een flinkke baby en die zou ik nooit op eigen kracht eruit persen. Dus werd er besloten om wee opwekkers te geven. Eerst hebben ze me vliezen door geprikt want mijn zoontje had waarschijnlijk met zijn vinger een scheurtje aan de zijkan van het vlies gemaakt. voordat iedereen weg was om alles te halen riep ik dat ik het niet meer hield. een paar persweeén en een knip later was hij geboren. De 2e was paniek. om hald 2 'sn achts braken mijn vliezen, heel duidelijk deze keer. Verloskundige gebeld maar ik had geen weeén dus moest maar gaan zlapen en bellen als ik regelmatig weeén had. ik dus de dweil gepakt en alles opgedweild. Toen kreeg ik dus ineens persweeën, wist van de vorige hoe dat voelde. ik dus gillen naar papa dat ie wakker moest worden en meteen de verloskundige gebeld. moets ze weg puffen en ze zouden er zo snel mogelijk aankomen. Normaal in 10 minuten maar die nacht sneeuwden het heel erg en lag er een dik pak dus dat duurde een eeuwigheid. Ik was ondertussen weidbeens op de bank gaan zitten en al vooroverhangend heb ik mijn zoontje erin proberen te houden. Papa was helemaal in paniek en ik raakt ook lichtelijk overstuur. toen eindelijk de verloskundige er was hebben ze en matras van boven beneden voor de bank neergelegd en toen ze me omhoog hielpen viel mijn zoontje er letterlijk half uit. Ben dus met een half kind eruit op het matras gaan liggen en na 1 wee was hij er helemaal. Hij was spierwit en had ff tijd nodig om bij te komen. Net als ik. Was ff helemaal van de wereld. De 3e is geboren toen ik in een crisisopvang zat. daar mocht ik nie bevallen dus had een kamer geboekt in een kraamhotel. hoopte alleen dat ik het haalde, mocht het weer zo snel gaan. In de ochtende verloor ik slijm met bloed dus ik gebeld maar er werd me gezegt dat het nog wle ff kon duren. Heb verteld dat ze maar ff mijn dossier moesten nakijken en ik kreeg meteen de verloskundige die me zei dat ik moest gaan liggen en ze eraan kwam. Ik had 3 cm maar geen weeën. 5 dagen eerder had ik een nachtje in het zkh gelegen omdat ze dachten aan zwangerschapsvergiftiging. Aan het ctg apparaat zag ik wel dat de pieken boven de 10 uit kwamen maar ik lag lkkr tv te kijken. Ineens stonden ze met 3 artsen aan het bed om te kijken of ik het nog wel aankon. Ik dus heel snugger ja hoor heb nergens last van. Dus die 3 cm had ik pas. dus moest met speod naar het kraamhotel. daar allemaal aangekomen hebben ze me vliezen doorgeprikt en na 45 min was er nog geen wee te bekennen. alleen een heel erg drukken gevoel naar beneden. Ik moest maar bellen als er iets veranderde. Toen ik op me zei draaide gaf ik een gil want daar waren de persweeën al. Na 3 minuten persen was mijn jongste geboren. Ik zeg niet dat ik wil ruilen met iemand die 12 uur weeën heeft maar als alles onverwachts gebeurd is het niet prettig. als het goed begeleid word is het goed te doen.
Ik heb een tijdje beenweeen gehad, die voelde ik wel, de rest van de ontsluitingsweeen heb ik niet gevoeld, de persweeen trouwens ook niet. Ik voelde ze wel aankomen maar de vlaag zelf voelde ik niet. Was nog best lastig met persen. Hoewel, het was binnen 30 minuten gepiept.
Toen een van de dames van mijn pufclub vertelde dat zij de ontsluitingsweeen niet voelde heb ik haar ook gevraagd waar ik kon tekenen voor zo'n bevalling Nou, dat heb ik gekregen: Ook ik voelde de ontsluitingsweeen niet. Mijn bevallingen begonnen met het breken van de vliezen. Een uurtje daarna begonnen de weeen (ik wist toen nog niet dat dit persweeen waren). De verloskundige kwam langs en constateerde volledige ontsluiting. Helaas moest ik alsnog naar het ziekenhuis omdat de kleine niet goed lag. Op zich was het heel prettig dat ik kon gaan persen zonder moe te zijn van al uren ontlsuitingsweeen. Het zorgt er wel voor dat ik me nu iets drukker maak over de bevalling van de tweede. Omdat het zo snel gaat en je niets voelt aankomen ben ik bang om alleen te zijn bij de bevalling. Maar het is nog niet zover, dus ik heb nog even de tijd om na te denken hoe ik dat ga oplossen Ook realiseer ik me nu veel meer dat het ook risico's met zich meebrengt als je bijvoorbeeld veel te vroeg zou gaan bevallen. Je kan dit dan niet op tijd aangeven zodat men in het ziekenhuis wellicht nog iets kan geven om de longen te laten rijpen, of de weeen te stoppen. Groetjes, Wendy
Ik heb ze wél heel duidelijk gevoeld, en zou voor geen goud met je willen ruilen. M'n tweede bevalling ging voor mijn gevoel al veel te snel, was echt te flabbergasted dat ze er ineens was (en het was véééél langzamer dan jouw tweede bevalling). Dan liever m'n eerste bevalling, waar ik 20 uur over gedaan had. Dan heb je een dag de tijd om je erop in te stellen, het overkomt je allemaal niet zo, ik voelde me in elk geval behoorlijk in control gedurende het hele proces. Het laatste stukje van de ontsluitingsweeën, dat was écht niet fijn, maar voor de rest ben ik blij dat ik het goed heb meegekregen wat er gaande was down under.