Ik leef met jullie allemaal mee! Hier gaat het op en af ik dacht 2 dagen geleden wauw ik voel me echt zoveel beter even een maandje zonder de hormonen, IUI, afspraken.. weer energie om te sporten en voel me een stuk vrolijker meer aanwezig en sinds gisteravond lijkt het wel of de man met de hamer langs gekomen is ik heb net een uur geslapen gewoon midden op de dag! Ik zit nu op CD11, ik ben vanmorgen wel gestart met ovulatie testen toch handig om te weten of we zelf nog kans maken voordat ik vertrek donderdag. Hebben jullie ervaring met vermoeidheid rond je ovulatie?
Ja zeker! Maar erna. Ik was dan soms 2 of 3 dagen heel vroeg doodop. Wat fijn dat je even die opluchting voelt! Even die last niet. En toch fijn dat je het gewoon 'natuurlijk' nog kan proberen. Dat kan ook altijd nog.
Ik ben altijd een week lang KAPOT na de ovitrelle die de ovulatie opwekt. Vooral rond CD16-20, dan snooze ik overdag ff.
Ow.. is dat het. Haha dat heb ik ook. Al heb ik wel de laatste weken dat die vermoeidheid maar aanhoudt.. dus net maar bloed laten prikken. Daar kwam niet echt wat nuttigs uit, alleen wat tekort aan vitamine D en ijzervoorraad (niet ijzer zelf zei ze, maar ik begrijp het verschil niet helemaal)..
Alhoewel ik erg hoopte dat het ons misschien toch zelf gelukt zou zijn op vakantie, verwachten ik morgen toch echt mijn menstruatie. Vanmorgen een negatieve zwangerschapstest. Wat blijft dat toch iedere keer weer een baal momentje. Soms denk ik wel eens; wat nou alles het echt nooit gaat lukken….
Ah.. wat balen zeg.. op hoeveel dagen zit je nu dan? Ja dit blijft een klote moment.. vooral omdat je toch iedere keer weer hoop opbouwt…
Ik zit nu op cd26. Ja enorm balen! Je blijft toch inderdaad hoop houden. Nu dan maar wachten tot het echt begint, en dan op naar een nieuwe iui ronde. En hopelijk met succes. Mijn eenheden van de gonal f zullen nu dan ook verlaagt gaan worden. Ben erg benieuwd hoe veel eenheden ik nu dan moet gaan prikken, en hoe dat zijn uitwerking zal hebben.
Balen dat je een negatieve test hebt. Maar probeer niet negatief te zijn van het gaat misschien nooit lukken. Het gaat jullie zeker lukken. Probeer die mindset te krijgen. Als je positief bent dan wordt je lichaam dat ook. Ik weet t zeker. Heb dat ook ooit gezegd tegen Milena92 en die is nu zwanger. Gewoon erin blijven geloven. Ik hoop dat het vlug gaat lukken. Voor iedereen want in dit schuitje zitten is voor niemand fijn.
Dat met dat ijzer snapte ik ook nooit zo goed. Mijn ijzer is altijd hoog boven de 10 en je moet geloof ik minimaal 7 hebben om niet flauw te vallen. Vorige week moest ik ijzer prikken omdat ik bleef vloeien 7 wk na de bevalling. Ijzer was 10,3 en ze zei dat ik genoeg voorraad had als t nog een week door ging. Dus denk als je hoog ijzer hebt dat je dan genoeg voorraad hebt. Spinazie eten daar zit veel ijzer in en in vlees. Dus wat vaker vlees op t brood ipv zoetigheid. Is trouwens ook belangrijk bij het zwanger worden.
Morgen moet ik weer voor een echo om te kijken of t stukje placenta zichzelf heeft opgeruimd en of de baarmoedermond dicht is. Zo niet, dan volgende week dagopname. Vind het maar niks. Ben nog nooit in mijn leven onder narcose geweest. Heeft iemand van jullie daar ervaring mee en met een curretage?
Balen hoor... Je kan het niet voorkomen dat je altijd weer hoop hebt. En ergens is dat ook weer goed, want je hebt niet voor niks hoop. De kans is juist groot dat het wel gaat lukken. Maar wist je maar wanneer :s Sterkte..! <3
maar hoe hebben jullie dat gedaan? Ik geloof er nu (een paar dagen na de IUI) wel weer in dat het ooit gaat lukken. Maar als het dan weer mislukt dan voel ik me echt wanhopig en word ik zo bang dat we straks in ons grote nieuwe huis zitten met lege armen..
Hm.. ik eet vooral vegetarisch.. dus daar zou het misschien van kunnen komen? Ik ga wel even kijken of daar supplementen voor zijn. Vitamine D konden ze me extra voorschrijven zei ze.
Ow jemig.. een dagopname voor de curretage? Ik kreeg bij m’n tweede miskraam van die abortuspillen.. daar kwam alles ermee uit.. heel verdrietig en pijnlijk.. maar geen curretage.. kan jij niet ook die pillen krijgen? Of is dit veel lastiger misschien? Sterkte!! Ik hoop dat het gewoon schoon is nu en jullie verder kunnen
Nee hoor, juist groente zit bommetje vol met ijzer. Probeer er een beetje op te letten dat je afwisselend eet, misschien even wat extra aandacht op ijzerrijke producten (appelstroop, groene groenten) daar heb je zeker geen vlees voor nodig.
Dat is het hè, als ze me nou konden garanderen dat ik over een jaar zwanger zou zijn werd alles een stuk minder lastig.. Nu voelt het soms zo ver weg. Aan het begin hield ik mezelf nog wel eens zoiets voor, dat ik vast een jaar later minstens zwanger zou zijn en het allemaal goed zou komen uit zichzelf, maar helaas.. Die twijfels zo af en toe of het überhaupt ooit gaat lukken zijn echt killing.
Ik hoop dat je goed nieuws krijgt. Ik vond onder narcose gaat zooooo relaxed en fijn, alsof ik langzaam in een warm bad stapte en in slaap kukelde. Ik heb mij nog nooit zo zen gevoeld als toen t middel werd ingespoten.
Je mindset zal geen donder uitmaken, je kan jezelf niet vruchtbaar denken. Maar het kan de weg wel iets makkelijker maken mentaal. Ik heb er een psycholoog voor nodig gehad destijds omdat t allemaal wel heftig was van lang wachten, foutgelopen zwangerschappen en traject in. Moest een hoop verwerken iig. Heb daardoor ook 2,5 jaar later nog profijt ervan. Bij mij werkt acceptatie dat het nu eenmaal zo is goed en mijzelf ook ruimte geven voor de negatieve gevoelens: ik vecht daar niet tegen, maar zeg op een bepaald moment wel: en nou herpakken. Maar juist door mijn optimisme ook te durven laten varen op bepaalde momenten, voel ik mij beter. Heb nu ook 2 rot dagen omarmt en echt eraan toegegeven, voel mij nu weer goed en ben klaar om weer vooruit te kijken. (En ja ik heb idd kinderen maar ook ik begon natuurlijk zonder kind, onze periode van kinderwens is ook al 8 jaar gaande Wat ik wel fijn vind aan mijn arts, dat ze geen kansen aanduidt in percentages en gewoon niets erover zegt