Zoooo herkenbaar En t gaat heel moeilijk worden want je wordt er continu mee geconfronteerd. Het scheelt al een hele hoop dat ze wel weten van je situatie. En je mag ook best zeggen dat je het moeilijk/confronterend vindt om haar zwanger te (gaan) zien. Ze snappen heus wel dat je echt wel blij bent voor hun, maar verdrietig voor jezelf. ♥
Ik heb 2 jaar terug hynotherapie gehad voor stoppen met roken. Werkte meteen ik rookte er 30 pd dus was echt verslaaf al dik 18 jaar. Wat ze mij geleerd heeft is dat een sigaret je stemming niet beter maakt en je problemen niet verminderd. Al denken je hersenen zelf van wel door aangeleerd gedrag. De trek in een sigaret is 90 sec. Zoek voor die seconden afleiding misschien helpt dat voor jou ?
Lieverd ben je❤️ ja de eerste paar keer prutsen voelde ik niet.. mja toen kwam ze niet zo ver.. ik voelde het meteen toen het wel gelukt was. Wss ff een tegenvaller. Goede tip van die katheter! M'n blaas was halfvol, arts gaf aan dat dat vooral lastig was voor de echo, omdat het zicht iets slechter was. Uiteindelijk was bij mij de sleutel dat die katheter er praktisch recht in moest ipv in een bochtje. Ik hoop zó dat dit het is en het gelukt is. Ik volg jou ook, zo fijn dat het gelukt is! Tijd vliegt ook zó, 15 weken alweer❤️
Sluit me hier wel bij aan. Wel lief hoe ze het hebben aangepakt verder. Al snap ik dat het bij jou inslaat als een bom.. ik heb geen tips voor je.. ik merk aan mezelf dat ik wat afstand neem vaak (niet helemaal) en dan komt t na de bevalling vaak wel weer goed ook, maar ik heb geen mensen heel dichtbij die zwanger zijn momenteel.
Knuf moeilijk he? Ik nam bewust afstand van de super vruchtbare schoonzusje die elke keer in ronde 1 een kind verwekte.... incidenteel vroeg ik wel hoe het ging maar ik liet dat aan mijn man verder over. Of bij echo foto wou ik heus wel zeggen: fijn dat alles goed is. Elk fysiek contact met haar deed wel zeer, helemaal als ze begon over hoe snel ze zwanger raakte. Maar aan de positieve kant vond ik wel; er kwam een einde aan de zwangerschap. Ja het was niet altijd makkelijk, maar het was een tijdelijke toestand. Ik leefde ook naar de bevalling toe. Want eenmaal dat onschuldige kindje, die jou tante maakt te zien en vast te houden... deed iets met mij. De periode na de geboorte vond ik niet erg. De liefde voor dat nieuwe leven, veranderde wel iets in mij. In goede zin. (En je zou denken als je zelf al een kind hebt, dat t gevoel dus minder erg wordt tav zwangerschap van anderen. Nee helaas... dat lukte mij niet. De wens was te groot. Met uitzondering van een vriendin, omdat ze een gigantische steun was tijdens traject van nr2. Toen zij zwanger raakte (ook ronde 1 grr) lukte het mij beter er wel voor haar te zijn. Omdat ze er altijd dag en nacht voor mij was. Na de bbz stond ze de dag erna op de stoep huilend om mij vast te houden. Dus ik kon er ook meer voor haar zijn)
Ben erg benieuwd of die AB wel of geen invloed gaat hebben. We gaan het zien volgende maand. Ben blij dat mijn vriend iig de laatste keer 99 miljoen zaadjes had. Mocht het 50% zijn dan is het nog ruim genoeg. Maak me er maar niet te druk over.
Dat zeggen ze wel ja. Maar moet wel heel veel geluk zijn als het een paar jaar niet spontaan lukt en dan ineens wel.
Lieve Willow1988, wat lastig dit voor je maar knap dat je zo positief hebt gereageerd. Snap ook heel goed je zorgen hoe je hier de komende tijd mee om zal gaan. Ik lees er ook uit dat je er eigenlijk vanuit gaat dat zij straks een baby krijgen en jij niet. Probeer dit gevoel los te laten. Stel je voor dat jij gewoon deze maand of volgende maand zwanger raakt. Hoe mooi zou het dan zijn als jij en je broer ongeveer tegelijk papa en mama worden. Ik zie nu ook heel veel mensen om me heen zwanger worden en ook nog mensen van 10 jaar jonger. Dan denk ik ook soms waarom iedereen behalve wij. Maar ik ben ook twee keer tante en kan je zeggen dat dat heel anders is. Met hun heb ik zo'n goeie band alsof het mijn eigen kids zijn. Ik blijf hoop houden dat jullie ouders gewoon straks twee keer opa en oma gaan worden. Houd de moed erin. Dikke knuffel
Hier hebben we vanmorgen de echo gehad. Ik weet het niet zo goed. Er was een vruchtzakje en vruchtje te zien, maar het vruchtje was wel erg klein. Er is een hartslag aanwezig, maar nog niet heel duidelijk. Ik ben vandaag 6.4, waarbij er weinig speling in termijn is door de Ovitrelle en IUI. De echoscopiste gaf aan dat het vruchtje de grootte had van onder de 6 weken, 4.7 mm wat ze heeft gerond naar 5 mm. Al met al gaf ze aan nog een slag om de arm te houden en wordt er volgende week vrijdag weer een echo gemaakt. Mogelijk heeft het dan een groeispurt gemaakt, als het dan niet goed gegroeid is loopt het niet goed af. Ik ben er totaal niet gerust op, dit wordt nog een lange week
Ow wat vervelend!! Enorm k…. Dan lijkt mij een week echt ellendig lang. Hopelijk over een week wel goed nieuws
O jeetje, dat is niet het nieuws dat je wil horen wat enorm rot voor jullie! Ik gun jullie na alles zo veel goeds! En niet dat je nu weer een week in spanning zit. Ik zend heel veel positive vibes jullie kant op om deze tijd goed door te komen!
Ohnee dat zou zo erg zijn. Hopelijk maakt het vruchtje nog zijn groeispurtje en heeft ie gewoon een trage start gehad. Ik duim zo hard voor je! dikke knuffel meid !
Oh wat rot zeg, dat het niet gelijk een positief beeld gaf. Dat wordt een lange week kan ik me voorstellen. Maar laat de moed niet zakken hoor! Er is nog helemaal geen conclusie te trekken en volgende week zul je vast zien dat het goed zit. Misschien heb je toch een late innesteling gehad, dat zou zomaar kunnen. Daar houden ze geen rekening mee als ze alleen van de ovitrelle uitgaan. Sterkte en een dikke knuffel
Bedankt voor jullie lieve berichtjes! Ik merk dat ik het heel moeilijk vindt om positief te blijven. Gewoon maar hopen dat het goed uitpakt, in ieder geval hartactie gezien, hopelijk gaat deze week snel voorbij
Wat spannend voor je zo! Ik hoop dat je volgende week een mooi gegroeid kindje mag zien, met een sterke hartslag. Ik had met 8 weken mijn eerste echo, en werd 3 dagen terug gezet in termijn. Als ik dat terug teken had ik nog niet eens zwanger kunnen zijn, omdat ik toen mijn iui nog niet eens had gehad en ook zelf geen gemeenschap. Ik ben momenteel ruim 21 weken in verwachting van een gezonde baby. Ik hoop dat het voor jou net zo mag zijn!
Ach meis Weet je? Mijn 2e was maar 2.1 mm met 6 weken gemeten. De 3e was ietsje groter (3mm)maar kwam ook geen termijn uit. Ze kunnen vaak amper zien of ze de zijkanten meten of bovenkant en onderkant. T is gewoonweg te klein. Je zag een hartslagje, mooie vruchtzak etc en dat zegt meer dan die meting
Heel eerlijk. Af en toe gewoon keihard janken. Ik zeg ook wel eens tegen mijn man dat ik het spuugzat ben om blij te zijn voor een ander. En dat ik er soms gek van wordt dat het lijkt alsof iedereen maar zwanger wordt. En dan adem ik diep in. Gooi er weer een felicitatie uit en denk vervolgens dat ik hoop dat ze ook blij zijn voor ons als het dan eindelijk zo ver is. Maar het blijft gewoon ontzettend klote. Afgelopen jaar zijn in mijn directe omgeving 3 baby's geboren en is er nog 1 onderweg. 1 baby en de huidige zwangerschap liepen gelijk met mijn miskramen. En dat voelt soms zo oneerlijk. Helaas is het leven nu eenmaal niet eerlijk. Knuffel meid!!
Wat een spanning @Wishfull123 hopelijk groeit het toch goed door. Wat @GroeneBomen ook zegt het is zo zo klein. Fingers crossed!!