Pfff ja, wat is dat toch he met het gelijk doorvertellen… Mijn moeder had het al aan vrienden en zussen verteld en toen kreeg ik de dag voor onze bruiloft een kaartje van die vrienden met “van harte met jullie trouwen en wat mooi dat het bezegeld is met de komst van een kindje”. Terwijl ik net een dag daarvoor het slechte nieuws met de echo had. Ik stortte echt even helemaal in. Ik heb mn moeder toen verplicht om haar zussen die ze het had verteld (en die op de bruiloft zouden komen) uit te leggen dat het mis was en dat ze erbij moest melden dat ik er ab-so-luut met niemand over wilde praten en VOORAL geen medelevende blikken wilde. Ze had er zo’n spijt van toen. Die lieverd. Arme moeke, maar ook een harde les voor mij.
Heb haar nu al gezegd dat ze het niet als eerste gaat horen. Ze heeft het dus al twee keer gedaan. Ik ga het de volgende keer alleen aan mijn zusje vertellen. Die verteld het niet eens aan haar man als ik zeg mond houden
Lollig ook via Tinder. Bij mij was het fifty dates ipv fifty shades. Hier in mijn regio (Limburg) waren de mannen niks. Pas toen in de kilometers wat verder zette kwamen de betere mannen. Mijn vriend komt uit Utrecht dat was een beetje te ver. Maar gelukkig is hij snel naar hier verhuisd en meteen nieuwe baan gekregen. Komen jullie wel bij elkaar uit de buurt?
Ha lieve dames, Ik heb de test waar ik op hoopte! Heb het ziekenhuis zojuist gemaild. Ga er nu vanuit dat het gewoon goed gaat, dat zit het nu in ieder geval. 100x dank voor al het meeleven!! Uitgerekende datum ligt nu op eind september/eerste dagen van oktober
Toch bleeft ik natuurlijk mee spieken,en wat een mooi nieuws om de week mee te beginnen. Van harte gefeliciteerd! Geniet er van!
Lieve meiden, ik wil jullie graag om advies vragen. Ik ben afgelopen weken afwezig geweest hier. T waren drukke weken, daardoor het hele zwanger worden sowieso wat meer losgelaten omdat ik simpelweg geen headspace ervoor had. Voelde eigenlijk wel fijn allemaal. Sorry dat ik nu na niet echt supportive naar iedereen hier geweest ben, dan ineens om advies kom vragen. Ik hoop dat jullie me dat vergeven!! Vorige keer had ik op CD 8 al een follikel van 17,8mm. Daarom nu al op CD 7 een echo, was weinig op te zien. Links 1 eitje van rond de 11mm, 1 eitje van rond de 13mm en rechts een van 7,8mm. Vrijdag op CD 8 weer een echo, daar was weinig groei op te zien. De grootste links was nu 13,8mm. Vandaag op CD 11 weer een echo en nu heb ik ineens overstimulatie Ik ben de getallen een beetje kwijt, maar rechts in ieder geval 1 van 16mm en nog een tweede van 14mm dacht ik. En links in ieder geval een van 19,8mm en nog een van 17-18mm dacht ik. Het oordeel was; afbreken dus. Maar ik ben nu best wel onthutst. Je loopt zo'n hokje in en 5 minuten later sta je weer buiten met de mededeling dat dit te veel eitjes zijn, stop er maar mee en bel ons weer zodra je menstruatie weer is begonnen. Dat was het dan. Ik kan mentaal deze snelheid niet goed bijbenen We hebben zelf geen seks gehad afgelopen week. Was dat wel het geval geweest, dan had ik nu injecties gekregen om een potentiele zwangerschap af te brengen. We neigen er ook niet naar om het vanavond alsnog zelf te doen, maar het spookt wel een beetje door mijn hoofd. Ik geloof ergens niet dat al die eitjes nu nog en door gaan groeien en dan ook nog eens allemaal bevrucht raken. Voor de meer ervaren dames hier, wat denken jullie ervan? Nog een toevoeging: de assistente kon aan het witter worden van mijn baarmoederslijmvlies zien dat de eisprong echt ieder moment plaats kan vinden. Dus het lijkt er niet op dat de eitjes nog veel tijd gaan krijgen om nog verder door te groeien...
Gho, dat is inderdaad een moeilijk gegeven. Als jouw situatie mij zou overkomen, zou ik het wel wagen. Maar het is een afweging die je zelf moet maken. Ikzelf ben voor mijn eerste kindje aan het gaan dus een meerlingszwangerschap is niet iets waar ik bang voor heb of wat ik absoluut niet zou willen. Maar jij hebt al een kindje zie ik. Ik zou ervan uitgaan dat er bij jou sowieso 2 eitjes zullen springen (die van 20 en 17,5). Die van 16 is nog een twijfelgeval. Is niet gemakkelijk om nu in jou schoenen te staan. Veel succes met wat jullie ook kiezen.
@Maankindje wat een vervelende situatie zit je in zeg... mijn man en ik hebben ook deze situatie besproken omdat het altijd kan gebeuren. En wij hebben toen besloten dat als het voorkomt wij deze kans wel gewoon gaan benutten. Ik snap dat ze mega voorzichtig zijn in het ziekenhuis. Maar mijn gedachte zegt, ze springen nooit allemaal. En buiten dat het lukt al zo lang niet hoe groot is nu echt de kans dat het er wel 2 of 3 worden... Dus wij hebben de keuze gemaakt om tegen het advies in toch gewoon ons hart te volgen. En ik denk dat je met je partner het gesprek moet aangaan in hoe jullie er beide in staan en dan jullie hart volgen, succes met het maken van de keuze ♥