Ja exact dit... ze vragen er nu wel heel vaak om. Ook soms reacties van: “ maar hoe zit het nou zo bij jullie?? Je wordt wel een jaartje ouder hè.” Zo schrijnend..... Zulke opmerkingen bevestigen juist m’n voorgevoel waarom ik het juist niet ga zeggen.
Vandaag bijvoorbeeld via via moeten horen dat een collega zwanger is, omdat ze het niet tegen me durfde te zeggen omdat ze het sneu vindt. Dat vind ik juíst jammer. Ik kan prima blij zijn voor een ander en wil alles behalve zielig gevonden worden.
Wij hebben het alleen aan een bevriend koppel verteld. Zij hebben al een kindje(zonder mmm) maar zijn al ruime tijd bezig voor een 2e wat niet wil lukken. Dus ook zij zitten nu in de mmm. Is toch wel fijn om zo nu en dan de ziekenhuis bezoeken te ventileren naar elkaar zonder dat daar een ‘druk’ achter zit. Op het werk weet niemand het. Vind het toch iets wat privé is en zolang het werk er niet onder lijdt vind ik dat ik niks hoef te vermelden. @Rebecca2021 , spannend morgen je echo. Vond ik ook na een week spuiten. Zit nu 5 dagen na de ovitrelle en heb nu wel ‘last’ van de hormonen. Gevoelige en vollere borsten met aan de zijkanten aders en last van m’n darmen. Zal er wel bij horen. Nog een klein weekje
Zo herkenbaar!! dat je niet blij zou kunnen zijn of in mijn geval dat er halverwege een gesprek nu gevraagd word “ of wil je dat niet weten” dat zijn echt van die vervelende momenten. Zelf ga ik er goed mee om en wil ik niet dat het mij tegen houd maar door deze opmerkingen voel ik mij juist anders en heb ik bijna het idee dat in mijzelf zielig moet vinden volgens hun maar dat ga ik echt niet doen dan liever niets zeggen.
wij hebben idd ook vrienden die dit hebben meegemaakt en die snappen helemaal waarin we zitten en dat is echt heel prettig. Spannend morgen ja ik ben benieuwd wat dit met mij doet. Spannend voor jou het wachten nu! Zeker als je dingen gaat voelen. Ik blijf duimen !
Hoi dames! Ook hier deze ochtend twee streepjes te zien! Het is weer de eerste iui na een miskraam geweest dus ik vind het enorm spannend en kan nog niet helemaal happy zijn maar op hoop van zegen! 1 maart was de inseminatie
Vandaag getest met kv5 14 dagen na 2de IUI en 16 dagen na pregnyl... super voorzichtig en zenuwachtig na 1 bbz en 2 vroege miskramen. Morgen bloed laten trekken in ziekenhuis.
Hier hetzelfde.. enige die het weten zijn onze ouders en ook daarbij hebben we gezegd dat ze ons echt niet elke week hoeven te vragen hoe het gaat, want mocht het zover zijn dan horen ze het vanzelf. Zelf merk ik wel dat ik alle zwangere in m’n omgeving toch een beetje vermijd en ook bepaalde gesprekken want je voelt dat mensen hier nieuwsgierig naar zijn maar het niet durven te vragen.
Hi! Lief dat je er naar vraagt! Het gaat goed hier. Heb afgelopen zondag de punctie gehad. Van de 6 gevonden eicellen zijn er 4 bevrucht. Vandaag hebben we een TP gehad van een goed embryo. De andere 3 waren goed genoeg om in te vriezen. Blij dat het 'echte werk' nu even achter de rug is. Vond het mentaal toch wel pittig. Al die stapjes, zoveel spanning. Maar heel blij met de opbrengst. En nu hopen op een zwangerschap Hoe gaat het met jou??
Wow dat is een mooi resultaat zeg!! deed de punctie fysiek ook pijn? Ik heb 26 maart een intake-gesprek voor het ivf-traject. Ben benieuwd of ik eerst aan de pil moet (dat lees ik soms, weet niet waarom het zou moeten trouwens) of dat ik meteen mag beginnen.
Spannend morgen ja ik ben benieuwd wat dit met mij doet. Spannend voor jou het wachten nu! Zeker als je dingen gaat voelen. Ik blijf duimen ![/QUOTE] @Rebecca2021, Hoe is de echo gegaan vandaag?
Hoi lieve dames Ik lees al een tijdje stiekem mee in deze groep ☺️ en als eerst: super gefeliciteerd aan alle zwangeren!! Echt zo bijzonder, ook zo veel in 1 maand. Ik werd er enorm blij van om te lezen Ik heb nu een jaar of 7 een grote kinderwens, maar omdat we eerst een donor moesten zoeken etc konden we anderhalf jaar geleden pas echt beginnen (zonder hulp ziekenhuis), helaas zonder resultaat Als het zaad van de donor gekeurd en getest is dan beginnen we met IUI. Dan hoop ik ook hier mee te kunnen schrijven. We proberen het intussen nog zelf. Momenteel ben ik gewoon zo verdrietig De 'pms' achtige klachten zijn er weer (week voor nod) zoals pijnlijke borsten, en dit voelt als het moment dat het weer mislukt is. Ik heb al eens eerder een vraag erover gesteld, maar hebben jullie (misschien de zwangeren) er ervaring mee dat je ondanks de 'pms' klachten alsnog zwanger kunt zijn? Ik heb liever hoop tot ik daadwerkelijk ongesteld word.. maarja aan de andere kant weet ik dat t wss weer mislukt is. Herkennen jullie de momenten dat alles tegen zit, dat niet zwanger wordt extra zwaar voelt? Momenteel gebeuren er nog wat andere heftige dingen in m'n leven en dan vind ik t soms zo moeilijk om positief te blijven Sorry voor de klaagzang haha maar ik wilde het zo graag even delen met mensen die dit kunnen begrijpen.. En voor iedereen die nog (langer) wacht op een kleintje: ik duim heel erg voor jullie !! <3