Mn zoontje van 4 gaat sinds deze week voor het eerst naar school. De 1e dag ging goed, hij had er wel zin in. Ook het afscheid nemen ging goed. Maar nu, 3 dagen verder vindt hij het steeds minder leuk worden. Huilen bij afscheid nemen en van te voren al aangeven dat hij niet naar school wil. Daardoor vind ik t pittig.. het huilen duurt niet lang en volgens de juf gaat het goed. Maar toch. Het liefst zie ik hem dolenthousiast naar school gaan. Als ik weer thuis ben, vind ik het wel lekker hoor. Beetje tijd voor huishouden en nieuwe babyboy van een maand oud. Maar vind het erg wennen allemaal en lastig om hem niet blij te zien. Ben wel nieuwschierig naar jullie ervaringen van die 1e week? Ging het ook wat moeizaam? Of juist niet? Hoe vond je het zelf? Vind t wel leuk om wat ervaringen te lezen.
Mijn jongste gaat sinds deze week ook naar school. Morgen wordt hij 4. Hij heeft het geweldig naar zijn zin, had er ook al maanden zin in om eindelijk te mogen gaan. Het scheelt wel enorm dat hij 2 grote broers heeft en dus al zijn hele leven dagelijks op deze school komt om hen te halen en te brengen. Ook zit hij in de klas met 3 kinderen van zijn kinderdagverblijf, dus die kende hij al goed. En de grote jongens komen regelmatig even langs het raam spieken of het goed met hem gaat, hoorde ik vandaag van de juf. Zelf had ik er niet veel moeite mee. Toen de oudste voor het eerst naar school ging moest ik wel even slikken, maar inmiddels ben ik zelf ook wel gewend, haha. Hij heeft het naar zijn en dat is het belangrijkst. Ik heb nog niet veel aan mijn vrije tijd gehad. Doordat hij alleen nog maar de ochtenden mocht deze week, heb ik de middagen vrij genomen en de gemiste tijd ingehaald op mijn vrije dag (vandaag dus) en de afgelopen avonden. Ik hoop vanaf volgende week op woensdagochtend een uurtje voor mezelf te gaan reserveren om wat aan sport te gaan doen. Voor het eerst in 10 jaar dat ik dan vrij ben zonder kind om me heen!
Mijn oudste had er ook wat moeite mee. Ze had er eerst lang naar uitgekeken. Maar toen het eenmaal zo ver was, hield het allemaal toch wel iets meer in, dan ze verwacht had. Vooral méér tijd... Het ging wel over na een tijdje, maar wat extra rust (halve) dagjes erbij scheelde wel.
Luppy: Wat fijn dat het zo goed gaat! Zal inderdaad wel verschil maken, de 1e naar school brengen of de 3e. Denk dat het bij mn 2e ook wel makkelijker zal zijn. Lijkt me best lekker. Na zo een lange tijd weer wat tijd voor jezelf! Athina: Mijn zoontje gaat nu halve dagen, hij is niet wezen wennen, dus wilde rustig beginnen. Hoop hem wel morgenmiddag te brengen ook. Ze gaan dan gymen en dat vindt hij denk ik wel leuk. T is ook best veel allemaal.. al die indrukken, sochtends ineens opschieten en niet meer uitgebreid ontbijten bij Ernst & Bobbie. Hoop dat hij zich snel op zn gemak voelt
Mijn dochtertje gaat ook sinds deze week naar school. Eerste 2 dagen gingen goed. Gisteren had ze vrij dus lekker uitslapen en thuis tutten. Zojuist weer gebracht en gaf ze aan dat ze buikpijn had en dat ze hoopt dat het niet te lang duurt..... thuis zei ze al dat ze geen zin had. Ik ben straks dus erg benieuwd hoe het is gegaan. Wij hebben ervoor gekozen om in het begin alleen de ochtenden te gaan en niet de middagen nog niet. Ze zit in een klas met 35 kleuters vrij "heftig" druk. Daarom onze keus om het voor haar rustig om te bouwen en langzaam op te bouwen met de middagen erbij.
Ik denk dat je je verwachtingen wat bij moet stellen. Er zijn maar heeeeel weinig kinderen die meteen de eerste week/maand enthousiast naar school gaan. (en degenen die dat wel doen zijn vaak tweede of derde kinderen die bij hun grote broer of zus willen horen) Je wil te veel, te snel. Het is heftig, voor zo'n kleintje, al die nieuwe gezichten, activiteiten, regels... Geef hem tijd om te wennen, dan komt het vanzelf goed. Gemiddeld staat er 3 maanden voor voordat ze zich helemaal gesetteld voelen. Dat was bij mijn oudste ook wel ongeveer zo. En eigenlijk... Ze heeft helemaal geen hekel aan school hoor, ze voelt zich er prima thuis, maar eigenlijk... Wil ze het liefst gewoon lekker thuis zijn, bij papa en mama en broer en zus. Dus dolenthousiast, nee, dat komt bij haar waarschijnlijk nooit
Hier ook de eerste week. In december wel 9x gaan oefenen. Tot nu toe gaat het goed, nog geen waauw factor maar hij vind het leuk. Vraagt wel nog naar de peuterspeelzaal. Denk dat de meeste kindjes een dipje krijgen als ze met school startenl. Of ik hou er toch rekening mee dat het kan gebeuren. Het is toch een heel ander ritme dan voor de schoolperiode.
Hier ging het bij alledrie als vanzelf. Bij de oudste had ik dat wel verwacht: die keek er enorm naar uit, was sociaal al heel sterk en ook mondig. Bij de middelste keek ik er wat tegenop (erg stil en verlegen meisje), maar dat ging ook vanaf dag 1 meteen goed en met enthousiasme. De jongste was niet echt heel anders als de andere twee, maar dat had ik ook wel verwacht eigenlijk. Hier hebben ze niet op of om gekeken toen ik weg moest en was het meer van 'mam ga nou'. Maar dat is echt niet zo standaard hoor. De meeste kindjes moeten echt gewoon even wennen. Geef het de tijd, het komt wel goed
Hier ook sinds vorige week naar school.Elke ochtend zegt ze heb er veel zin in,tot we op,school staan.Ze blijft dan echt aan mij plakken ze gaat niet huilen maar kijk wel heel verdrietig waar ik dan weer niet tegen kan(omdat ik het zielig vindt)Maar s middags zegt juf toch dat het goed ging.
Mijn dochter gaat sinds begin November naar school.... De eerste weken elke ochtend gehuild bij het brengen en wilde ook echt niet.... Op school ging het prima volgens de juf...en bij ophalen is ze ook altijd vrolijk. Voor de vakantie ging het eindelijk goed...maar nu na de kerstvakantie heeft ze er duidelijk weer moeite mee....geef het de tijd...Volgens haar juf is dit inderdaad normaal de eerste maanden..
Dochter hier van 30-12 en ook dus begonnen op school en is tot nu toe superenthousiast. Heeft een continurooster en als ik d'r ophaal is de eerste vraag wanneer ze weer mag.