Hoi dames.. Ik heb ff een dip. Werd op mijn werk aangesproken dat ik er zo slecht uit zag, en dat ik steeds magerder werd.. Ze maakte zich zorgen. Op zich gaat het tedelijk maar ik ben zo snel moe, ook zit mijn kop snel vol. Ben niet meer afgevallen, zelfs wat (3 kilo) aangekomen...maar dat het niet helemaal lekker gaat is een ding wat zeker is. Met mijn man gaat het weer redelijk. Al weet hij niet dat ik voor mezelf al een keus heb gemaakt dat mocht er een dag komen dat hij wilt stoppen terwijl er nog genoeg opties zijn ik weg ben.. Ik heb echt het idee dat ik niets meer weet.. Wachten? Proberen? Onderzoeken of we wel matchen? Wachten op mijn natuurlijke cyclus of weer met medicatie? Ben ik wel gezond? Psychisch in orde? Ik weet het allemaal niet... En wat is dat gelul van mensen dat ik nog tijd zat heb??? Ik ben bijna 30.. Oke nog jong genoeg maar is het niet zo dat juist dan mijn kwaliteit ei het hoogst is?? Ik wil gewoon nu een kind en niet over 5 jaar.. Wil ook de optie open houden dat er nog genoeg tijd is voor een tweede.. En niet dat dat niet lukt omdat ik te oud ben.. Mensen bedoelen het goed maar niemand die echt snapt wat je voelt en meemaakt.. Je moet in het zelfde schuitje zitten of hebben gezeten.. Dat goed bedoelde gelul en gezeik van mensen die zonder moeite maar baby's werpen bij het leven hebben de grootste mond. " je bent jong zat, niet teveel mee bezig zijn, het komt vanzelf wel goed" en de dooddoener van de maand: " probeer het los te laten". Ik erger me steeds meer aan de zwangeren en moeders die maar klagen... Tuurlijk kan je een keer een dip hebben maar dat gezeik de hele tijd.. Wees blij dat je zwanger bent of dat je kids hebt.. Weet niet of ik dat verteld heb maar de vriendin van mijn beste vriend is zwanger (29 weken) geraakt door de pil heen. Ik geloof dat niet echt. Tegenwoordig zijn die dingen heel betrouwbaar tenzij je er zelf een zooi van maakt...dat laatste denk ik dat dit gebeurd is. Maar goed... Van de week wilde ik haar zo verrot schelden.. Ze zat maar te klagen dat alles zo duur was en dat ze het zo zwaar heeft ( niet goed naar de wc, moe etc ). En maar bij alles puffen van vermoeidheid. Ben geloof ik een beetje prikkelbaarder dan normaal... Of moet zij zich niet zo aanstellen en blij zijn dat ze zwanger is en haar kindje gezond is?! Sorry moest ff mijn hart luchten..
Lieve jenka ik begrijp je heel goed!! Mensen kunnen zo'n eigen mening hebben over kinderen krijgen dat ze even vergeten dat je niet voor niets in de medische molen zit! Tja en los laten...ik had het niet gekund..op een gegeven moment ga je er mee naar bed en sta je ermee op....maar 1 ding praat met je man hoe jullie het beide zien want jij hebt je keuze al gemaakt...klinkt lullig maar 'waarom zou je bij hem blijven als je weet dat zijn keuze is te stoppen na deze cryo en/of hij geen andere opties meer wilt'?
Tja pinda.. We hebben gepraat... Hij is gewoon bang dat ik er aan onderdoor ga als het weer fout gaat... Op zich heel lief gedacht, al die zorgen... Het is absoluut niet dat hij het voor zichzelf niet meer wilt maar hij heeft moeite met wat het met mij allmaal doet..maar wat dan wel vervelend is dat hij dan niet kan inleven in het feit wat het met mij gaat doen als we geen icsi meer kunnen of geen cryo's meer hebben. Ach, wordt vervolgd...
Een dikke proficiat Mona! Jenka: toen ik jouw tekstje las, herkende ik veel van die gevoelens. Ondanks dat ik nu zelfs zwanger ben, merk ik dat die gevoelens zelf niet helemaal weggaan. De mensen met hun advies en 'goede' raad. Ik kon ze allemaal wel naar de maan schieten. Ivm een nieuwe poging, zou ik je het volgende willen zeggen. De eerste keer is alles nieuw en overvalt alles je enorm, vandaar dat het ook zo heftig is. Ik merkte dat ik bij mijn tweede poging veel rustiger was, omdat ik wist wat er ging komen. Misschien kun je dit ook eens aanhalen bij je vriend. Veel sterkte alvast.
@Mona: yeahh ik ben zo blij voor je!! gefeliciteerd meid! @Jenka: ben het met NJS eens dat het gevoel niet helemaal weggaat..nog steeds komen er allerlei mensen op me afstappen met allemaal 'goede' adviezen dat ik denk: 'mens, rot toch op', ook in de zwangerschap wil je ze allemaal naar de maan schieten!! de tweede keer punctie en die hele cyclus weer doormaken verliep inderdaad rustiger. Je weet wat er gaat gebeuren. Sterkte met beslissingen etc. maken.
Jenka, dikke knuffel. Ik worstel ook met dit soort gevoelens. Niks aan. Hier mega ongesteld geworden.
Hallo meiden, Ik ben hier voor het eerst op dit forum en heb dus niet alles teruggelezen en 'ken' jullie verhalen nog niet.... Ik heb een vraagje: Heb gister laatste follikelmeting gehad. Er zaten rechts twee mooie grote eitjes (20). Direct daar Pregnyl geprikt, dus vanavond eisprong (als ze niet eerder springen). Weet iemand of de kans op zwangerschap met twee grote eitjes groter is of maakt dat niets uit? En de gyn had het ook over de kans op een tweeling. Als we dat niet wilden, moesten we niet gaan klussen, want die kans is aanwezig. Allemaal een heel gezellig en zonnig weekend gewenst.
@Panter: jeetje meid wat balen!!! @Ploon: volgens mij is er geen grotere kans, je moet gewoon geluk hebben en alles moet op het juiste moment goed zijn...hopelijk word je ook snel zwanger, succes!
Mona van harte !!! Het is je gegund! Xx Panter, dat is weer een domper.. Leef met je mee meid.. Ploon, welkom! Dames heel erg bedankt voor de goede adviezen... Moest er gewoon beetje van huilen. Ik ga alles op n rijtje zetten.. Nogmaals praten met mn man.. De psych helpt me ook weer en de 16e in zkh ook maar het eea bespreken en analyseren... Thnx in ieder geval, jullie zijn echt een steun! X
Ohh panter wat een zeik! Niet leuk... Mona ik ben zo blij voor je... Jenka ik sluit me volledig bij jou aan. Ik hoor niks anders dan dat ik er slecht uit zie etc... Ben nog maar 49 kilo en alles gaat kut... Mijn relatie lijkt wel een opa en oma relatie geworden...
Mona; FANTASTISCH!!!! van harte gefeliciteerd meid Panter;...wat een domper...ik leef met je mee... knuffeltje x Ploon; welkom Jenka; heel veel sterkte met alles x
Jeetje meiden van vervelend allemaal.. Ikzelf heb er ook wel eens last van maar zijn vaak periodes. De ene keer kun je allemaal wat makkelijker aan dan de andere keer.. Ik hoop jenka dat jij er uit gaat komen met je man. Lijkt me verschrikkelijk om de keuze moeten maken tussen man en kind. En het klopt wel dat de eerste keer qua emoties heftiger is. @ panter wat kut meid! dikke knuf @ mona geweldig meid!!! heb je al een afpsraak voor je echo?? En hoe voel jij je verder?
Haa @ lin: ik voel me zwanger! Veel last van mijn (.)(.)! Ben ook met vlagen erg misselijk! Bij de gedachte aan eten moet ik al kokhalzen maaaaar ik vind het niet erg! Vanmorgen had ik een knaltest (zie album) en heb ik me aangemeld voor MvM! Ben benieuwd wanneer ze me bellen... Ik heb 19 juli mijn 1ste echo in DD.. Erg spannend! Hoest met jou? X
OOh wat fijn meid! nee snap ik dat je het niet erg vind! Hier wacht je al zo lang op hahaha.. Hoop dat het wel snel over gaat. Spannend hoor!! Hier zijn gangetje ene moment heel goed andere moment weer minder. de angst komt wel steeds opspelen dat het nooit zal lukken. Maar ook nu jij weer zwanger bent krijg ik weer hoop. En vooral omdat onze verhalen zo op elkaar lijken. Maar ja ooit zal ik ook zoon mooie knaller hebben! Daar ben ik van overtuigd!