Ik hield mijn menstruatie wel een half jaar geheim Ik heb 3 oudere zussen, dus maandverband hadden we in alle soorten en maten. Toen het "zover" was, kon ik alles pakken wat ik wilde......ik verstopte de maandverband in mijn mouw (dit lag in de badkamer zonder wc) en liep zo de wc in.......maar werd betrapt door mijn zus.......op een dag viel het uit mijn mouw op de grond Zij rende naar mijn moeder toe om het te vertellen. Ik schaamde me heel erg, vooral dat mijn vader het wist. Ik kreeg een horloge, maar al mijn vriendinnen wilden weten waarom en ook hiervoor schaamde ik me.....tot wederom mijn zus het "zomaar" vertelde.....Al met al vond ik het verschrikkelijk en vond ik het jarenlang nog moeilijk om over krampen, maandverband en tampons te praten
Ik wist wat het was, toen het kwam. Want ik weet nog dat ik bijnahuilend naar mn moeder liep en zei "ik ben ongesteld geworden enw eet niet wat ik moet doen". We waren op vakantie en ik had een eerste liefde, lekker combi met de eerste menstruatie. God wat voelde ik me onzeker enzo. hahaa Maar goed er was altijd beloofd dat we gebak zouden eten als het moment daar was. Maar omdat we op vakantie waren en het warm weer was is het een iets duurder dan normaal ijsje geworden Van pa kreeg ik een knipoog van trots en dat was het. IK ben wel voonemens om iets speciaals te doen. HEt idee van een sieraad staat me wel aan. Of een lekker moeder/dochtermomentje met veel chocola lijkt me ook wel wat hahaha. Ik zie wel.
haha geweldige zo van de wc roepen, zo hoort het , geen schaamte, geen angst maar een viering (okay de keren daarop baal je steeds als je ingi bent maar dan is het nog leuk haha) Ik vidn het echt erg o te horen dat zoveel meisjes zich schamen, of zelfs geheim houden, vreselijk klinkt dat, zo alleen..
Ik was 12 en schrok niet erg, mn moeder had me er op voorbereid. Maar ik was er ook niet blij mee ofzo. Heb het met veel moeite aan mn moeder verteld (waarom toch die schaamte? zit dat in onze cultuur ofzo?) en ik weet nog dat ze het 's avonds tegen mn vader zei en dat ik dat verschrikkelijk vond want hij mocht het echt niet weten! Zelf voelde ik me wel een beetje trots ofzo, het was toch een soort mijlpaal. Ik heb geen dochters dus ik heb hier niet mee te maken, maar als ik dochters had gehad dan had ik het wel mooi gevonden om er een mooi moeder-dochter moment van te maken, samen een middagje weg ofzoiets.
Ik had er tot dit topic nog nooit van gehoord dat er feestjes, cadeaus en bijzondere dingen gegeven worden als er iemand ongesteld is geworden voor het eerst. Ik was pas 16 toen ik ongesteld werd en lag al lange tijd met mijn moeder overhoop. Dus hier geen feestje o.i.d. Weet ook niet of ik dat bij mijn dochter zou doen als ze ongesteld zou worden voor het eerst. Het is in mijn ogen een normale zaak die bij de ontwikkeling van een vrouw hoort. Moet ik dan ook een feestje geven als mijn zoon zijn eerste natte droom gehad heeft. Misschien ben ik gewoon te nuchter voor dit soort dingen omdat het bij de ontwikkeling hoort.
Toen ik voor het eerst ongesteld was geworden mocht ik een gebakje uitzoeken. Dat was wel leuk! (lees: lekker ) Maar dat mn oma daarna zowat emotioneel opbelde om me te feliciteren dat ik 'een groot meisje was geworden' vond ik minder...die aandacht hoefde er voor mij persoonlijk niet bij. Als mijn dochtertje ongesteld zou worden denk ik dat ik er een moeder-dochter feestje van zou maken. Gewoon iets leuks doen met z'n tweetjes, vrouwen onder elkaar. En er verder niet teveel aandacht aan geven of aan mensen vertellen, tenzij ze daar zelf behoefte aan heeft.
Ik vond het zelf doodeng, maar kreeg wel een klein kadootje. Was ook 11 ofzo, volgens mij was het nagellak. Vriendin van me, werd pas ongesteld toen we bijna 17 waren. Toen hebben we met zijn alle een groot feest gegeven hoor! (was niet helemaal duidelijk of ze ooit ongesteld zou worden)
Nee. Heeft mijn moeder niet gedaan. Kon ook niet want bij mij gebeurde het toen ik bij mijn oom en tante logeerde en daar heb ik gewoon een maandverbandje gejat. Wist eigenlijk helemaal niet wat er aan de hand was maar daar kwam ik door zelfonderzoek snel achter. Mijn arme moeder heeft nooit de kans gehad om er iets over te zeggen. Geloof ook niet dat ze dat gedaan had. Lieve schat hoor, maar vrij ouderwets in dat soort dingen. Bij mijn kinderen zou ik er ook niets mee doen behalve eens lekker met mijn dochter gaan zitten en praten over wat dit allemaal te betekenen heeft.
Wij zijn met heel het gezin uit eten geweest toen ik voor het eerst ongesteld was geworden! Maar nu ik erover nadenk, grepen mijn ouders elk excuus aan om maar uit eten te 'kunnen' we gingen ook uit eten toen ik mijn 1e BH had gekregen
nou gelukkig heeft mn moeder dat niet gedaan, ik schaamde me kapot durfde sochtends niet eens te zeggen dat ik ongesteld was geworden uit schrik haha.. toen ben ik zelf tampons gaan kopen want ja ik zag altijd mama heeft tampons, dus haal ik die ook maar.. had ik veel te grote gekocht (au!) en toen zat ik smiddags jankend op de wc thuis mn moedre feliciteerde me ik had zoiets van nou en bedankt.. toen is ze maandverband gaan kopen voor me haha...
hier op mijn 12 e terwijl ik in de camper zat te plassen.. haha plompverloren. Huh ik ben ongesteld geworden (vader,moeder,zusje,babybroertje erbij)..ehhm mam we hebben niets mee zeker? Nee, maar dat gaan we dan nu kopen. In franstalig belgie in een klein dorpje en ze hadden alleen van dat hele grote maandverband.. 30 km verder bij de eerste supermarche always gekocht haha.. Dus gewoon normaal en dat zal ik bij mijn dochter ook doen, al zal ik bij haar vanwege haar draagster hemofilie wel waarschuwen voor veel bloed, die kans is nl. zo"n 90 % dat ze er veel last van heeft en veel bloed , dus ze zal ook gelijk aan de pil gaan, omdat iets wat te reguleren en de pijn te verminderen, tenzij ze echt heel jong is.. dan is ze dus elke maand een aantal dagen thuis en misschien met pil ook nog.. is niet anders waarschijnlijk.
Helaas was dit bij ons thuis ook het geval. Ik weet nog hoe erg ik me schaamde dat ik ongesteld was geworden,toch moest ik met mijn grote broer mee naar de winkel om een taartje te halen want mijn pap en mam waren erg trots op hun grote/kleine meid!! Gaat mijn broer ook nog heel blij aan de kassa verkondigen dat IK ongesteld was geworden,voor het eerst!!! Daar sta je dan,met een mega lap tussen je benen,en een hoofd nog roder dan de inhoud van die lap(sorry voor de vieze detalis)...damn wat schaamde ik me...
Een feestje? Hmm..nee dat gaan we niet doen. Ik weet nog hoe het bij mij ging. 's Ochtends wakker worden met ineens alles sluisdeuren open en het met rode kaken aan je moeder vertellen. Vervolgens vliegt die om mijn nek: oooooooooooh ben je eindelijk een grote meid geworden!! Man, ik geneerde me kapot! Plus dat ik er niks aan vond, want ik ging kapot van de buikpijn, moest 2 maandverbanden tegelijk dragen omdat ik ontzettend vloeide (sorry..) en mijn ma maar trots zijn... Ik ben allang blij dat ze er verder geen aandacht aan schonk, want ik vond het verschrikkelijk.. Dus tuurlijk zal ik trots zijn, maar kan me ook indenken dat ze zich op dat moment helemaal niet prettig voelt. Maar wat ik hier lees, een berg chocola...dat zal er dan waarschijnlijk wel komen hoor
mijn moeder heeft ook een taart gekocht en ik mocht zo veel eten als ik wilde ze was mega trots en ik vond het niet eens erg ik ga zo iets ook doen voor mijn dochter vond het erg speciaal en vond het een leuk gelegenheid maar we deden het wel alleen als gezins zijnde en niet hele familie ofzo ook al dacht ik zelf ik was 11 dat ik dood bloeden haha mijn moeder moest kei hard lachen en zij dat ik vrouw was geworden ik snapte daar natuurlijk helemaal niks van
Hier net zo.. vond het ook vreselijk. Las hier ook dat iemand werd meegenomen om te winkelen.. nou daar stond mn hoofd echt niet naar op dat moment haha. Chocolade of lekkers zou welkom zijn maar verder..
mijn slaapkamer werd vernieuwd, als cadeautje zeg maar, compleet met nieuw bed. wel vind ik t jammer dat mn moeder daar nooit echt over gesproken had, ik wist natuurlijk wel al wat enzo, maar echt voorlichting en info heb ik nooit gehad. dat ga ik dus echt anders doen. er werd ook niet met zoveel woorden gezegd dat mn nieuwe kamer daarvoor een cadeautje was, dat heb ik zo tussendoor begrepen. als mijn kleine meisje dus ´groot´ word ga ik t anders doen, uitleggen, geen feest met de hele familie en ook niet ´paps´ informeren waar ze bij zit, maar lekker een meiden/dingetje, of een ringetje.
Bij ons was het wel een feestje en haalde mijn ouders taart op. Vond het wel leuk en wist dat het kwam, omdat mijn oudere zus het ook heeft gehad. Zal hel zelf dus ook doen.
Bij mij niks mee gedaan hoor en waarom moet het een "feestje" zijn. Vind het nou niet echt reden voor een feestje maar gewoon iets wat erbij hoort en een keer gaat gebeuren. Gelukkig hoef ik er niet over na te denken want ik heb een zoon.