Even mijn verhaal vertellen, lijkt me wel zo duidelijk.... Met onze eerste waren we heel bewust bezig om zwanger te worden, inclusief bijbehorende onderzoeken en hormonen. Nu was dat alles ons nogal 'makkelijk' afgegaan, maar je zit er wel boven op. Nu waren we er niet mee bezig... Ik was gestopt met de pil omdat deze mij niet beviel. Ik zou eerst even de boel tot z'n beloop laten en na een tijd weer beginnen met een andere pil. Ik had een hele onregelmatige cyclus (3/4x ongesteld in 6 maanden) en dat is toch wel knap lastig. Uiteraard vreeën we vaak veilig, toch ben je gewoon wat minder voorzichtig als je er vanuit gaat dat je niet zo vruchtbaar bent. Als je vervolgens een maand overtijd bent, zie je dat eingelijk niet als overtijd zijn, maar gewoon weer een onregelmatige cyclus. Dat ik erachter ben gekomen dat ik zwanger ben, is eigenlijk puur toeval. Ik moest aan de penicilline vanwege een luchtweginfectie, die je niet mocht slikken als je zwanger bent. Toch maar snel een test meegenomen bij de apotheek. Want hoe klein de kans ook is, you never know... Test gedaan, op de keukentafel gegooid en niet meer naar gekeken. Toen een uur later ik zo'n pil in wilde nemen en dacht...oh wacht, die test! Ik er snel even naar gekeken en totaal verbaasd naar de uitslag gekeken: ZWANGER! Hoe onverwachts was dat?! Heb denk ik wel 10 minuten naar het stickie staan staren en daarna manlief gebeld. Die liet nog net niet de telefoon uit zijn handen glijden, ha ha... Nu, 3 echo's later, kan ik het eigenlijk pas écht geloven en ow, ik ben in de z(w)evende hemel! januari 2011 ben ik uitgerekend, dus nu zo'n 17 wk zwanger.. Voel me tot nu toe redelijk goed, ben alleen heel snel moe door de hormonen en heb wat last van misselijkheid.
oh super gefeliciteerd!ik hoop dat het bij onze deze keer ook vanzelf gaat zonder dat ik naar het ziekenhuis hoef!