Please vertel me dat het een fase is en het weer over gaat. Ik heb Op dit moment een peuter die heel veel aandacht wil een Als we dat niet geven driftig word. En als hij zijn zin niet krijgt met spullen gaat gooien. Hij luisterde altijd juist heel goed... Ik schrik er dus wel van. Helemaal omdat ik over 2 weken ben uitgerekend.... Ik hoop dat het een fase is en snel over gaat. meer mensen die dit hebben ervaren met deze leeftijd? Hoe gingen jullie er mee om?
Ik hoop het... Hier een meisje van 2 jr en 2 mnd wat mij gewoon af en toe negeert.... Of me brutaal aankijkt en dan toch doet wat ik net verboden heb... Vooral alles zelf willen doen en op haar manier, zo niet? Schreeuwen piepen janken krijsen.... Dus idd hoop ik ook dat het een fase is, ik ben over 10 weken uitgerekend Gelukkig krijg ik af en toe een hele spontane knuffel en dan is alles weer vergeven....
volgens mij duurt deze fase nog een jaar of 15 volgens mijn moeder dan. hahaha Ging ik pas weer luisteren toen ik zelf moeder was geworden. Maar hier zijn het fases. Soms een paar weken drama en dan weer een paar weken/ maanden goed. Inderdaad consequent en duidelijk zijn. Duidelijk je grenzen aangeven en wat mijn dochter echt verschil maakt is het waarom vertellen/ uitleggen. Waarom moet iets juist wel of niet.
Adem in, adem uit. Werkt hier goed en consuquent zijn. Ik merk dat uitleggen heel goed werkt. Vandaag samen de stad in gegaan en van te voren spreek ik af, dat hij goed moet luisteren ander gaan we direct terug naar huis. En dat doe ik dan ook!
Oja, brutaal! Vreselijk. Als hij iets doet wat niet mag, dan zeg ik er 2x iets van en dan consequentie. Bij de 2e kreeg krijg ik als tegen reactie: hou op mama, pas op! Ik meen het... In het begin was het grappig, maar nu....
Ja zo`n 1 hebben we hier ook. Ben soms blij dat het bed tijd is. Het is een fase. Het is een fase.....
Hier gisteren nog op de fiets. het tijd aan de versnellingen zitten. Steeds bellen. Toen ik er wat van zei werd het slaan. Ik ben gestopt. Heb haar van de fiets gezet en ben een stukje weg gefietst. Nou helemaal overstuur. En meteen stil zitten de rest van de rit.
Haha ja die truc helpt hier ook. " kom je even hier dan doen we je schoenen aan en kunnen we naar buiten" (Dochter loopt lachend weg) "Oh wil je niet mee naar buiten?" "Nee" "Oke, dan ga ik alleen, daag!" En voordat ik bij de deur ben "NEEEE tóch meeeee!!!"
Hier één van 2,5 en één van 5 die zo doen...geef mij die van 2,5 maar... Ja, die schreeuwt zo hard dat het pijn doet aan je oren en gaat liggen spartelen op de grond als ze haar zin niet krijgt, maar ze is 2,5, dus ze moet nog leren om gaan met dergelijke frustraties, al zet ze het soms ook bewust in. Die van 5 doet het bewust en op, naar mijn idee, veel vervelendere manieren... Hier helpt zeggen dat ik dan alleen ga of gewoon weg gaan ed ook heel goed. En bij gillen of continu huilen (zonder reden als pijn of verdriet ofzo) naar de gang. Als het huilen en gek doen door de moeheid komt, dan gaat ze naar bed.
Yep, herkenbaar Consequent zijn, tot 10 (soms 100 ) tellen en in gedachten houden dat het een fase is
Heeeeeel herkenbaar helaas. Als ik zeg dat hij iets niet mag gaat zijn vinger naar zijn mond en zegt hij shhht mama. Vanmiddag nog. Neemt ie een slok drinken maar speelt er dan mee in zijn mond. Dus ik zeg dat hij het moet doorslikken. Al vaak genoeg meegemaakt dat hij zich verslikt en dan sproeit hij het door de kamer. Maar nee hoor de volgende slokken weer mee spelen. Dus ik zette hem op de trap. En na 2 minuten vroeg ik of hij normaal kon drinken. Ja dat kon hij. En hoppla de eerste volgende slok zit ie weer mee te spelen. Dus maar even op zijn kamer gezet. Daarna nogmaals aangegeven dat ik wil dat hij normaal drinkt. Dat ging gelukkig goed. Nog geen half uur later zit ie met zijn handen in papa zijn cola glas om zijn klei lekker soppig te maken. Grrrr. De ideeën die hij op het moment ook heeft!