Mijn dochtertje Chiara van 2 jaar, was echt een schat met slapen. Je legde haar neer in bed en was binnen 5 min vertrokken. Nu sinds een 1 week is het drama! ze heeft inmiddels uigevonden hoe ze uit bed moet klimmen! Ze wilt dat ik bij haar komt slapen (als of ze ergens bang voor is!) Iedere keer zegt ze " mama naar bed met Chiara", en loopt maar te huilen en af en toe tot gillen aan toe! Ze klimt iedere keer haar bed uit en ik haar iedere keer weer instoppen. Ik ben een beetje de instruksies aan het volgen van de Nanny. Volhouden en iedere keer zonder te praten of aan kijken in bed stoppen! Maar ze blijft vol houden, gisteren avonden heeft het bijna 1 uur 30min geduurd voor dat ze het eindelijk op gaf, en nu is ze ook dik 1 uur bezig voor dat ze opgeeft!. Het doet mijn zo zeer dit, maar ik kan toch niet echt bij haar slapen!,ik heb wel wat anders te doen! heeft iemand dit ook? Heeft iemand nog andere tips? Ik hoop dat iemand dit kent en hoop dat het snel ophoud! alvast bedankt
Heel herkenbaar! Mijn zoontje is bijna 2 en doet sinds een week precies hetzelfde. Wij laten nu deur op een kier en lamp op overloop aan. Hij begint te krijsen als ik wegloop, ga wel weg, maar kom steedsna 5 minuten terug. Dan gaat ie weer liggen , hij wil gewoon dat ik bij hem blijf. ik ga in deuropening staan en zeg dat hij kan liggen.dit helpt wel, maar duurt echt een tijd.. De gouden tip heb ik dus niet, wel herkenning helaas haha Niks aan hè?
wat soms ook werkt is het bedje op een andere plek zetten ... en soms is dit een gevolg van dat ze het ledikantje ontgroeit zijn en echt in een peuter bedje moeten . voor de rest inderdaad niet heel veel aandacht in steken negative aandacht is namelijk ook aandacht