Wie heeft er ook een kind dat (waarschijnlijk) hoogbegaafd is? Het gaat om mijn oudste zoontje (3). Hij was al vanaf baby erg snel in alles met zijn ontwikkeling op alle gebieden. Nu waren er toen al aantal symptomen maar wij hadden zoiets van nee zal gewoon snelle ontwikkeling zijn enz. Nu vandaag op consultatiebureau dit besproken en zij willen nu mijn oudste (ging voor de jongste vandaag) in de gaten houden en met zijn leraressen van psz overleggen hoe of wat. Ook zij vinden dat hij ver voor ligt op leeftijdsgenootjes. De nicht van mijn vriend haar dochtertje is ook hoogbegaafd en zij heeft al eens eerder aangegeven dat hij wel al wat symptomen gaf (herkenbaarheid). Nu ben ik eens gaan nakijken over eventuele signalen die je kunt herkennen bij kinderen die dat zijn. Nu blijkt zeer veel te overeen komen en kan ik ineens veel dingen plaatsen waarom hij op bepaalde gebieden zo doet. Nooit eerder bij stil gestaan. Ik vraag mij af hoe jullie er mee om gaan en ook testen hebben laten doen en hoe dat ging enz.. Ook ben ik ooit eens op een site gekomen waar je al wat signalen kon lezen vanaf dat ze baby zijn. Weet iemand toevallig die site?? Toen waren er ook veel vergelijkingen als baby zijnde maar dat wuifde wij toen min of meer af. Probleem is dat onze jongste exact hetzelfde is! Ook hij is erg vroeg met alles en als ik ze met elkaar vergelijk liggen ze precies steeds op zelfde leeftijd met ontwikkeling enz.. Op cb zeiden ze dit ook al dat dit heel bijzonder is en erg toevallig. Ik ben gewoon benieuwd hoe jullie als ouders hiermee omgaan en wat jullie allemaal doen en hebben gedaan?
Ik ben wel benieuwd welke signalen dat zijn en wat ie dan al kan dat zijn leeftijdsgenootjes nog niet kunnen. Onze dochter is ook op sommige vlakken best snel, maar ik geloof niet dat ze hoogbegaafd is. Vraag me soms wel eens af waar die grens ligt. Begrijp me niet verkeerd, ik geloof meteen dat je zoontje hoogbegaafd kan zijn, maar het is altijd zo moeilijk te bepalen op jonge leeftijd. Oh ik weet trouwens niet welke site je bedoelt, maar heb wel gehoord dat hoogbegaafde baby's vaak al heel helder uit de ogen kijken en slecht slapen.
Ach, mijn neefje is inmiddels 10 en is vastgesteld hoog intelligent (is wat anders dan hoogbegaafd... maar goed dat is ie waarschijnlijk ook) en heeft altijd prima geslapen.. dus ik denk dat dat wel mee zal vallen. Er zit een verschil tussen hoog intelligent zijn en hoog begaafd. Hoog begaafd is een combinatie tussen een hoge intelligentie (IQ hoger dan 130) en bijzondere kenmerken zoals doorzettingsvermogen en creativiteit. De vraag is hoe belangrijk is het om op 3 jarige leeftijd dit label te kunnen plakken of is het belangrijk om te onderkennen dat het kind speciale behoeften heeft. Elke kind heeft andere behoeften, de meeste van die behoeften vallen binnen het gemiddelde spectrum. Daarvoor ontwikkelen we speelgoed, speelzalen, kinderdagverblijven. Wanneer een kind aan de 'bovenkant' of aan de 'onderkant' buiten dit gemiddelde valt, is het belangrijk om hier mee te 'dealen'. Door het plakken van een label loop je weer het risico om weer in hokjes te denken. Het volgende hokje.. De leidsters (niet leraressen) van de peuterspeelzaal moeten niet met het CB overleggen maar met de ouders als hiertoe aanleiding is. Is het kind niet meer blij, is hij of zij verstorend in de groep, biedt het programma te weinig uitdaging, wat kan de PSZ daar zelf nog in doen etc. Ik zou persoonlijk meer in oplossingen denken dan in sites en labels... Wat heeft je kindje nodig en hoe kun jij als ouder dat samen met de diverse hulpbronnen (CB, PSZ) voor elkaar krijgen? Mijn persoonlijke ervaring is dat het CB hier erg weinig mee kan en dat je als ouder vooral zelf een plan moet trekken en hooguit hen moet inschakelen. Ik kijk niet naar andere kinderen maar naar mijn eigen kind. Hou zelf de regie! Dit doen wij (en ik heb geen idee of mijn zoontje hoogbegaafd is en dat interesseert me nu ook nog niet) - extra taken en uitdagingen op kdv dagen (van leren lezen / rekenen tot juf extra helpen) - strakke dag indeling met veel taakjes en ontwikkelspelletjes (wij doen veel spelletjes en zoonlief heeft eigen taken) - we zijn heel intenstief op zoek naar de juiste school voor hem - organiseren veel speeldates met andere kinderen van zijn leeftijd omdat dat gewoon toch het allerleukste is: spelen met anderen - stimuleren veel zelf te doen (uitkleden, aankleden, eten etc) - hele bewuste balans tussen leren, ontdekken, spelen, creatief zijn, ravotten, etc etc. Verder proberen wij vooral zoveel mogelijk 'gewoon' te doen.. waarom? Omdat het nou eenmaal makkelijker is om in het reguliere systeem in te passen dan speciaal onderwijs nodig te hebben bijvoorbeeld. Oja, stel je zelf ook eens de vraag.. hoe is dat om als 3 jarige getest te worden? Hoe voelt dat? En wat KAN en MOET je met die uitslag?
Cygnet veel van de dingen die jij voor/met je zoon doet doen wij inderdaad ook. Maar Tess kan juist niet zo goed spelen met kinderen van haar leeftijd. Als ik toch van die dates plan zegt ze vaak na afloop in de auto dat ze het zulke domme kinderen vond omdat ze dingen niet (goed) kunnen die zij al lang kan. Heeft jou zoontje daar ook last van en hoe ga jij daarmee om?
Twee losse opmerkingen: - Intelligentie is iets dat aangeboren is maar zich ook ontwikkeld, en ik kan me niet zo goed voorstellen hoe bij een kind van 3 hoogbegaafdheid te constateren is. En mijn afwijzende gevoel komt ook voort uit mijn onvrede met het op deze leeftijd al kinderen 'apart van de groep' zetten nadat er een label op geplakt is. - Alle kinderen, of ze nu aan de bovenkant of aan de onderkant van het spectrum zitten, zullen moeten leren met anderen in de maatschappij om te gaan. Dus het beste dat je voor een hoogbegaafd kind kunt doen is leren dat de rest van de wereld nu eenmaal iets langzamer is, en daarmee om te leren gaan. Tesske, dat zou mijn antwoord aan je dochtertje zijn.
Wij hebben hulp via het c.b het vto team +> omdat onze oudste geestelijk ver is hij krijgt nu een psychologische onderzoek om te kijken hoever hij (wij krijgen al meer dan een jaar hulp, omdat hij erg dwngmatig is nu vele dingen doorbroken) mijn man herkent veel in onze zoon en ook zijn IQ is hoger (weet de precieze cyfers niet meer) ook hij heeft dwangneurose en heeft een socialefobie wij willen graag onze oudste hier voor behoeden of hem het leven iets makkelijker te maken Er word over een kleine volwassene bij hem gesproken vooral op taal gebied, sociaal heeft hij het absoluut niet moeilijk hij is eerder veelste vrij (agfelopen zondag ging hij voorin de kerk staan ongevver voor 150 man en vertelde even wie hij was en wat hij doet, hij maakt erg gemakkelijk een gesprekje met iemand dus hier zijn we wel blij mee) op de peuter verveeld hij zich weet alles al, word nu door juf uitgedaagd om iets moeilijkere dingen te doen het belangrijkste is dat het kind zich goed voelt ondanks dat hij geestelijk verder is of niet onze zoon durfde b.v niet te bouwen met duplo =>want dat doe ik toch niet goed het moet precies zo en niet anders ze geven je kind heus niet direct een "stempel"maar je kunt er wel rekening mee houden verder wil ik altijd graag dat hij kind is en leuk kan spelen i.p.v dat hij vanzich zelf dingen moet kunnen voordat hij weer geniet
Nee maar dat kan ook te maken hebben met het feit dat jongetjes fysieker zijn dan meisjes en ook competitiever. Het is dus alleen maar 'winst' als hij iets kan wat een ander niet kan maar goed, dat geldt dus weer niet voor rennen en klimmen etc. Gelukkig vind Kick 'gewoon' speelgoed heel leuk (alleen zijn puzzels moeten beduidend moeilijk maar goed, die hoef je natuurlijk niet samen te doen) Tja, het hangt er een beetje vanaf wat je kindje al goed kan. Welke dingen kom je zo al tegen bij het spelen met elkaar? Samenspelen is ook een gave.. die wordt pas vanaf 2,5 jaar ontwikkeld en juist bij kinderen met andere interesses is het belangrijk om dit te blijven stimuleren. Kick vindt het eigenlijk altijd leuk maar hij speelt wel graag met oudere kindjes. @Juul75.. helemaal eens @Fokje... hoog begaafheid of hoge intelligentie hoeft niet samen te gaan met psychologische klachten. Helaas bij jou wel.. de vraag is waar je kindje meer last van heeft en is het een kip of een ei situatie?
alleeer eerste dat jij aan je kind moet leren is dat ze andere kinderen niet zo snel 'dom' vindt.je hebt zoveel iets intelligentere mensen die anderen zo maar dom en waardeloos vinden, en niks met die mensen te maken hebben..dat is gewoon arrogant zijn... als je kind hoogbegaafd of zeer intelligent is moet je haar leren dat bescheidenheid, behulpzaamheid heel belangrijk zijn.
Met de laatste zin helemaal eens. Ik vind het wat ver gaan om een 3 jarige mogelijk arrogant te noemen. Drie jarige kinderen benoemen dingen zoals ze ze voelen en als andere kinderen 'dom' zijn dan vinden ze dat nou eenmaal. Een driejarige (hoe slim ook) heeft gewoon nog niet de mogelijkheid dit sterk te nuanceren. Je kunt ze wel leren respectvol te zijn en behulpzaam. Bescheidenheid is er eentje waar je lang over kunt discussieren. Kindjes die vragen worden overgeslagen.. kindjes die nooit vragen OOK!
okee, misschien heb je wel gelijk. maar goed, ik zou zo een uitspraak wel snel corrigeren. spelen met andere kindjes was misschien niet leuk, maar dat komt zeker niet omdat die dom zijn. zoiets zou ik zeggen dan. want het gevoel is vaak ook wederzijds he?wie wil nou spelen met iemand die gewoon veel intelligenter is dan hijzelf? is ook saai. ik zou dus dat soort dingen zeggen denk ik... maar goed, das dan weer mijn gevoel...
Helemaal eens hoor.. denk ook dat het een gift is als je je kinderen op vroege leeftijd al kunt bijbrengen om niet te oordelen over mensen maar hooguit over gedrag. 'ik vond het niet leuk omdat die kindjes nog niet zoveel kunnen als ik'... is dan een nette manier van uitdrukken. Gelukkig ligt er met 3 jaar nog een overvloed aan kansen om dat goed te leren. Als mijn zoontje zegt 'Kan ik al.. " dan zeg ik dat ik dat fijn vind en dat we dan gaan zoeken naar iets wat hij kan leren. Je veters strikken bijvoorbeeld.. Kijkt-ie moeilijk joh! * grin* Dat is het aardige op deze leeftijd... er zijn zoveel dingn die ze nog kunnen leren. Mijn neefje kon eerder lezen dan dat hij zichzelf kon aankleden.. iets om te leren bleef er altijd wel
Ik zou ook graag willen beginnen met te vragen welke signalen er dan zijn, hoe snel hij dan is met alles enz. Niet omdat ik je niet geloof hoor, maar om een beeld te krijgen. In principe is het inderdaad niet mogelijk om een kind onder 4 jaar te testen, onder de 7 jaar is het erg moeilijk en is de kans op "foutieve" uitslagen behoorlijk groot. Dat neemt uiteraard niet weg dat sommige optelsommen toch in die richting kunnen wijzen. In mijn ogen maakt het verder ook niet uit of je zoon nu hoogbegaafd is, of momenteel gewoon erg voorloopt op leeftijdsgenootjes. Op elk kind moet ingesprongen worden naar behoefte. Dus is je zoontje verder, biedt hem dan voldoende uitdaging aan naar zijn kunnen en kijk niet teveel naar de leeftijd die ergens bij hoort. Als dadelijk blijkt dat hij werkelijk hoogbegaafd is, zou ik zeker zorgen voor gepast onderwijs. Hoeft, denk ik, niet perse een speciale school te zijn zoals Leonardo onderwijs, maar wel een school die eerder hoogbegaafde leerlingen heeft gehad. Anders is de kans op problemen echt wel behoorlijk aanwezig en, zoals ook bij elk ander kind, het is zonde als er niet uitgehaald wordt wat er in zit. Verder vraag je naar websites, maar hierin is het altijd erg moeilijk om de troep van de rest te onderscheiden. Ikzelf ben eerder voorstander van boeken, geschreven door specialisten, maar dat is natuurlijk mijn keuze. Ook schrijf je dat het bijzonder en toevallig is dat je jongste hetzelfde lijkt te zijn, maar als je zoontje echt hoogbegaafd is, dan is de kans groter dat je andere zoontje het ook is. (met groter bedoel ik dan groter dan gemiddeld genomen) Ikzelf ben hoogbegaafd, mijn broer en zus ook. (al is het bij ons gewoon een "familiekwaaltje" ) Mocht je nog vragen hebben, stel ze gerust (mag ook via pb). Oh, en om op je originele vraag te antwoorden: bij ons hebben al verschillende artsen en dergelijke aangegeven te denken dat onze zoon ook hoogbegaafd is. Dit vanwege zijn eigen snelheid van ontwikkelen en de intelligentie in zijn beide families. Zelf sta ik hier nog niet teveel bij stil, vanuit eigen ervaring weet ik hoe ik het zou aanpakken, moest het werkelijk zo zijn. Maar ons zoontje is nog zo jong, het kan allemaal nog zo veranderen dat ik het erg vroeg vind om dergelijke conclusies te trekken.
Kinderen ontwikkelen zich inderdaad allemaal in hun eigen tempo, vandaar dat ik het ook zo overdreven snel vind om bij een kind van 14 maanden tot deze conclusie te komen. De kans dat het nog bijtrekt is heel erg aanwezig. Maar wat zijn bij onze zoon de kenmerken? Alle "standaard" kenmerken, even snel kopiëren van de eerste de beste website, dingen die van toepassing zijn op deze kleine ukken er even tussenuit gehaald : De babytijd wordt gekenmerkt door een grote alertheid van het kind. Ondanks geboden regelmaat door de ouders is de baby veel wakker en heel alert. Ook wil het kindje dingen maar het nog niet toe in staat is. Hierbij kun je denken aan: zitten, kruipen, lopen, speeltjes vastpakken, zelf eten. Dit kan leiden tot grote frustratie. Ons ventje was een paar uur nadat hij geboren was, tot verbazing van verpleegsters , al aan het friemelen aan de streepjes op het bedje waarin hij lag. Ook werd er constant door iedereen gezegd hoe wijs hij wel niet uit zijn ogen keek. Het kind is zeer onderzoekend, er lijkt een onstilbare honger te zijn naar ontdekken. Deze kinderen kunnen geconcentreerd bezig zijn met een taak. Hij heeft echt altijd al heel lang met iets kunnen bezig zijn, kan zichzelf uren vermaken. Een snelle verbale ontwikkeling.Zegt nu zo'n 40-50 woorden, begint ook zinnetjes van 2-3 woorden te vormen. Goede fijne motoriek.Kan sinds hij een maand of 10 is met een vormenstoof overweg en met zo'n ringenstaaf, kan ondertussen een blokje of 4-5 stapelen. Kon met 5,5 maand zich in de bank optrekken tot staan, met 7,5 kon hij het overal en ook meteen overal aan lopen (kon dan "pas" kruipen, dus kwam eerder nergens ), met 9 maand eerste losse stapjes en toen hij met 10,5 maand eindelijk fatsoenlijk durfde lopen, ging hij ook meteen als een speer, geen gebogen wiebelbeentjes gezien. Nu vergeet ik vast heel veel, maar je begrijpt ongetwijfeld dat ik bedoel dat hij op elk vlak vlot is. Het is niet dat hij ergens extreem snel mee is, de artsen vinden het gewoon apart dat hij op elk vlak vlot tot heel vlot is.
Hm ook hier is spelen vooral met oudere kindjes. Op kdv is dat geen probleem, kleuterklas gaat ook prima. Maar straks in groep 3.... Zitten er geen kindjes in de klas die ruim een jaar ouder zijn Ook hier vast niet hoogbegaafd of hoogintelligent maar wel nieuwsgierig naar alles en ze "sponst" alles wat je vertelt zeer effectief op. Letters vond ze anderhalf jaar geleden al spannend maar een potlood goed vasthouden ho maar Nu into klok kijken. Ze wil graag een horloge (heeft papa ook!) dus gezegd dat dat mag... Als ze kan klok kijken. Hele uren lukken al goed. Sommige halve uren beter dan anderen.. Nu op de telefoon een app om te leren klok kijken. Heb hem nog niet laten zien maar ben erg benieuwd Oh en wat ook wel leuk is als je denkt dat je kind echt niet gelukkig wordt van domme leeftijdgenootjes (en ja, je kunt het anders noemen.. Maar blijft een feit dat ze het niet leuk vind!) Kun je eens zoeken op "gelukkig hoogbegaafd". Het zijn een soort plus-groepen met activiteiten op niveau. Dat is dan misschien leuker voor haar EN ook voor peuters.
Ik kan er niets aan doen, en dit komt ook uit ervaring, maar ik heb primair moeite met overzichten om te kijken of kinderen nu al 'voor' zijn of niet. Want ik vraag me serieus af wat het doel daarvan is? Als je kindje heel erg slim is, doe dan wat Cygnet beschrijft (en ik doe het ook) en zorg ervoor dat je kind een optimale omgeving heeft om zichzelf te ontplooien. Maar uiteindelijk moet je kind gewoon zijn of haar weg vinden in de echte wereld, en of er nu van jongs af aan al speciale programma's of zo op los zijn gelaten helpt daar niet zo veel bij. Ik heb ook op scholen gezeten waarbij ik klassen over mocht slaan, en extra taken mocht doen, en extra vakken deed, en de hele ram erbij. En uiteindelijk op de universiteit ben ik tot de conclusie gekomen dat ik me maar gewoon aan moest passen aan de rest van de wereld, en dat ik me over het algemeen kapot verveel omdat ik taken snel onder de knie heb en werk snel een saaie routine wordt. Ik wou dat iemand me dat had geleerd in plaats van al die extra taken, dat had me een boel frustratie gescheeld toen ik eenmaal in de echte wereld los werd gelaten Dus: leer ze dat vragen nooit gek zijn, dat nieuwsgierigheid het grootste goed is, en dat ze moeten accepteren dat niet iedereen de boel zo snel oppakt als zij en dat ze daar anderen bij moeten helpen. Dom bestaat niet, alleen onwillig
hoogbegaafd betekent zeker niet dat n kind dingen eerder kan dan de andere kinderen!wat het kind doet moet essentieel ook anders zijn. zo een kind kan de gewone dingen ook later doen, maar goed, het is hier steeds de discussie over hoogbegaafde kinderen en hun bezorgde ouders.
vroeg op eigen benen staan, zich optrekken etc zeggen echt niets over de capasiteit van het kind qua intellect. de wereld is vol met vlot pratende, rondrennende en stil staande idioten!
Ja, ik snap TS wel, want ondanks wat mensen vaak denken kan een slim kind je ook behoorlijk onzeker maken. Veel mensen begrijpen dat niet, wees maar gewoon trots! Dus ik begrijp wel dat je duidelijkheid zou willen hebben. Aan de andere kant, neem je kind zoals hij is en je hebt geen stickertje nodig. Ik heb het bij Julia ook een poosje gedacht. Ze is fysiek snel én praat heel erg goed (inmiddels zinnen van 7-8 woorden ofzo). Die combinatie maakt dat we vaak te horen kregen dat ze zo snel is. Slecht slapen en helderheid op jonge leeftijd was hier ook het geval, middagslaapje is er nu bijna volledig af. Maar wat zegt het? Dat ik haar nu lekker probeer te stimuleren in het sociale, daar is ze weer geen uitblinker. Kleuren, kleien, vindt ze erg leuk. Letters is ze veel mee bezig, maar dat komt gewoon zoals het komt. Ze vindt fantasiespelletjes nu heel leuk, dus dat vind ik erg leuk om met haar mee te spelen (poppen, duplo poppetjes, keukentje). Verder heb ik het hele ontwikkelingsvoorsprong/hoogbegaafdheid etc. een beetje aan de kant gezet. Ze doet het prima, dus waarom zou ik me er druk om maken?