M'n zusje is nu bijna 22 weken zwanger en ik zei al van in het begin van haar zwangerschap dat ze haar gyn moet vertellen wat ons is overkomen, zodat hij extra voorzichtig is met haar. Nu heeft ze regelmatig harde buiken, vaak ook pijnlijke. Omdat Assia* geboren was aan 23 weken, zeg ik gisteren nog tegen haar dat, als ze te vaak harde buiken heeft, of als ze pijnlijk zijn, ze naar haar gyn moet bellen. Ondertussen heeft ze nog steeds niet verteld tegen haar gyn wat ons is overkomen, dus hij is niet extra voorzichtig met haar. Ze heeft hem deze morgen opgebeld en hij zei dat het waarschijnlijk groeipijnen zijn of het begin van een blaasontsteking, maar dat zal hij volgende week woensdag wel zien dan (dan moet ze sowieso op controle). Ze moet alleen terugbellen als ze bloedverlies heeft! Nou hier gaan m'n haren dus van rechtstaan... tegen volgende woensdag kan het al te laat zijn, je kan gewoon in arbeid gaan als je een blaasontsteking hebt en er wordt niet naar gekeken en dat er alleen naar haar moet gekeken worden als ze bloedverlies heeft? Nou sorry hoor... maar wat voor een onzin is dan nu weer. Dat zeg ik dan dus ook tegen m'n zusje dat ik vind dat hij onzin uitkraamt en dat ze, als ze ongerust is, gewoon moet terugbellen. Belt ons ma mij daarnet op, wordt die helemaal kwaad op mij, dat ik mijn zusje moet laten genieten van haar zwangerschap en haar niet ongerust moet maken (doe ik niet, ik zeg gewoon wat ze moet doen als ze ongerust is) en dat ze dat zelf moet weten of ze vertelt aan haar gyn wat ons is overkomen en dat wat ons is overkomen een uitzondering is enz enz... Ik ben nu natuurlijk helemaal over mijn toeren, heb gezegd tegen mijn ma dat ik niks meer zeg over de zwangerschap tegen mijn zusje, maar dat ze ook niet meer moeten bellen als ze haar niet lekker voelt of zo... want het is toch niet goed wat ik zeg, want volgens hen doe ik het alleen maar om haar ongerust te maken, 't is nog nooit bij hen opgekomen dat ik mijn zusje gewoon wil behoeden voor dit grote verlies/verdriet... Pfff...
Pff meid, moeilijk hoor. Ik snap je zusje ook niet zo goed. Want ze weet wat er kan gebeuren, ze heeft het gezien bij haar eigen zus. Dus dat ze dan niet extra voorzichtig is en de gyn niet heeft ingelicht, snap ik echt niet. En dat je moeder dan boos op jou wordt zeg... Helemaal niet eerlijk. Natuurlijk mag je zus genieten van haar zwangerschap, maar laat ze dan wel realistisch zijn en rekening houden met jou gevoelens. Sterkte meid en ik hoop dat het vals alarm is van je zus.
Ik kan me voorstellen dat het een heel moeilijke situatie voor jou is! Eigenlijk snap ik niet dat je zus dit niet aan haar gyn verteld heeft. Wat jou is overkomen, kan toch een genetische component hebben? Dus kan iemand die genetisch veel op jou lijkt, je zus dus, dit eerder overkomen dan iemand anders. Dit hoeft niet maar zou wel kunnen. We weten dat gewoon niet zeker. Misschien probeert je zus voor zichzelf te ontkennen dat dit haar ook zou kunnen overkomen (kleine kans maar toch) en vertelt ze het daarom niet aan haar gyn. Ik wens je veel sterkte met deze lastige situatie. Jammer dat je moeder niet een beetje kan bemiddelen tussen jullie.
Ik snap ook niet waarom mijn zus het nog niet aan haar gyn verteld heeft, ik heb haar verteld dat het kan in onze genen zitten, dus dat het beter is dat haar gyn daar rekening mee kan houden. Ik probeer het nu gewoon uit mijn hoofd te zetten, ik heb gedaan wat ik moest doen en mijn zusje gewaarschuwd en gezegd dat ze het moest vertellen aan haar gyn. Nu kan ik alleen maar hopen dat er niks gebeurt en ze het volgende week (dan heeft ze opnieuw controle) alsnog vertelt aan hem. Mijn zusje zelf is trouwens niet boos op mij hoor, 't is alleen mijn ma die zo raar/boos reageert, ik snap zelf niet goed waarom.
Misschien is je moeder wel bezorgder dan ze laat merken? Ze heeft immers al eens een geliefd kleinkind verloren, dus het is misschien moeilijk voor haar om te genieten nu je zus zwanger is? En reageert ze dit op een wat moeilijke manier af... Kan hoor, kan ook iets anders zijn natuurlijk. Helaas kunnen we niet in een ander z'n hoofd kijken he.