Hallo meiden even een vraagje: Voor degene die 3 of meer kindjes hebben. Bij wie kwam het weg om voor nog een kleine te gaan? Was die wens van jullie beide even groot?? Of kwam de vraag toch als eerste bij jou op of je man? Ik ben daar erg nieuwsgierig naar.
Wij zijn bezig voor een 3e.. ik wilde er altijd graag 3, lijkt me zo gezellig als ze later groot zijn. Waren zelf vroeger ook met 3en. Mijn man heeft maar 1 broer. Die vond 2 wel genoeg. Uiteindelijk door veel praten wilde hij ook een 3e. En nu twijfel ik wel eens en is hij juist de gene die het graag wil. Maar als ik er echt klaar mee ben is dat voor hem ook oke
Vooral mijn wens maar mijn man wilde het ook sowieso wel. Ik begon erover. na deze derde sta ik nog wel open voor een vierde maar voor mijn man is het echt klaar. Zegt hij nu tenminste
Ik wilde altijd al sowieso 3 kinderen, mijn vond 2 wel genoeg. Zelf heeft hij maar 1 broer en ik 2. Dus de vraag kwam van mij en gelukkig wilde hij het toch ook wel graag. Nu hopen we zwanger te mogen raken van een 4e wondertje !
Ja grappig dank je voor jullie reacties Dat is hier dus ook zo derde wilde ik heel graag mijn man zei is goed maar hij is er niet mee gekomen. En als nu een vierde komt vind Mn man dat ook prima maar als het er 2 waren gebleven vond hij dat ook best
Mijn man spreekt zijn wens al jaren uit..maar wist dat hij moest wachten tot ik er ook klaar voor was..wat vanaf vorig jaar al was..maar vanaf dit jaar echt er voor aan het gaan. (Vanaf februari)
Voor mij mijn derde (eigenlijk zelfs vierde)..voor ons samen de tweede. (Heb een dochter van bijna 11..en we hebben samen een zoon van bijna 7)
Bij ons was de wens niet even groot. Denk dat je sowieso zelden iets allebei even graag wil. Toen we aan onze relatie begonnen hebben we het vrij snel over kinderen gehad. Ik wilde ze graag en veel en hij wilde ze ook graag, maar vond twee wel genoeg. We hebben toen afgesproken dat we voor drie zouden gaan, mits dat natuurlijk zou lukken en we het onderweg nog steeds zouden willen. We hebben er nu drie, de jongste is twee maanden oud. Ik moet zeggen dat het voor ons goed is zo, al blijft een kindje voor mij altijd welkom. Dat is denk ik ook zo als we er tien zouden hebben.
Ik denk dat de wens bij hem werd uitgesproken toen de jongste 2.5/3 jaar was. Hij geniet ook van de aanwezigheid van zijn bonusdochter maar je merkt dat hij echt heel graag nog een eigen kindje wil. Hoe dan ook de kriebels kwamen bij mij pas toen in korte tijd in augustus 2017 mijn buurjongetje en net erna mijn neefje werden geboren.
Ik heb een hele sterke wens voor een derde, ml helaas niet.. Ik hoop dat hij op korte termijn toch anders gaat denken. Maar ik ga hem niet pushen. .
Ik wou al een 3e vanaf men dochter geboren is. Nu word ze in juli 4 en zijn we sinds januari bezig voor een 3e. Voormij is het echt een droom, voor hem is 2 ook goed. Al is hij wel op het punt gekomen dat hij het ook heel leuk zou vinden een 3e erbij
Ik ben momenteel in verwachting van onze 2de. En ik vind het hierna wel prima. Heb ook alle baby kleding uitgezocht van me zoon want we krijgen nu een dochter. Dus ik vroeg mijn partner laatst wat moet ik met die kleding doen. Zei hij bewaren want ik wil misschien later nog een 3de. Mijn partner komt uit een gezin van 3( een broer en zus) en ik uit 2 (een oudere zus). We zijn er dus nog niet over uit. Eerst maar afwachten hoe het straks met 2 is
Hier was de wens van zowel mijn man als mij even groot. We willen ook allebei de optie voor een 4e nog open laten en dus niet meteen voor definitieve anticonceptie gaan. We gaan afwachten hoe we daar over 1,5 jaar over denken, want we willen de oudste 2 sowieso eerst op school hebben.
Ik wil altijd al een groot gezin. Na jaren hopen heeft mijn man aangegeven voor een derde te willen gaan. Als mijn wens er niet geweest was, dan bleef het waarschijnlijk bij twee kinderen. Ik kom uit een gezin van 4. Mijn man uit een gezin van 3.
Hier was de wens voor een 3e voornamelijk mijn wens. Van mijn man hoefde het niet, een 3e erbij nu de andere 2 net wat ouder werden en een stuk zelfstandiger. Hij vond 2 wel prima. Maar bij mij was de wens echt sterk en dus zijn we voor een 3e gegaan. Geen moment spijt van gehad, het is zo’n mooie aanvulling op ons gezin. En het grappige is dat mijn man bij deze 3e meer betrokken is dan de vorige keren.
Hier was de derde in eerste instantie mijn wens, man moest dat nog even laten bezinken, toen hij eenmaal ‘om’ was, wilde hij het gelijk, terwijl ik eigenlijk nog een jaartje had willen wachten 4 maanden later was ik zwanger. Onze oudste dochter overleed tijdens die zwangerschap en ik heb nu al een tijdje de wens voor een vierde. Man wilde daar niks over horen, maar afgelopen weekend zei hij ineens dat het idee hem eigenlijk wel heel enthousiast maakt dus we gaan voor een vierde kindje! Alleen nog niet helemaal zeker wanneer... Maar beide keren kwam ik dus met de wens.
Ik wil graag een 3e (als mijn dochter ri 4 jr gaat, is nu bijna 2), maar mijn man heeft hierin geen wens. Hij sluit het niet uit dat er een 3e komt, maar voor nu is het een nee. Hij heeft nooit een sterke kinderwens gehad, maar nu een duidelijkere nee. Een keuze die ik snap, maar ik vind het wel moeilijk.