Ik vind het heeeeeeeeel raar dat je zegt dat het komt dat je man drugs heeft gedeald doordat hij alles mag. Wij mochten ook heeeeel veel thuis. Maar niemand van ons heeft drugs gedeald of drugd gebruikt. Ja naar een houseparty zijn we wel eens geweest, maar dat is normaal. Lekker thuis achter de geraniums zitten deden we niet. Ik ken dus zelf iemand die onder zo'n 'regime' als bij is opgevoed. En juist die jongen ging heel de verkeerde kant op, doordat hij zich wilde afzetten tegen zijn ouders en eens wilde laten horen dat hij niet alleen een product was, maar ook gewoon een wil en mening had. @Cygnet...ik snap wat je bedoelt. Ik werk ook heel erg aan het consequent zijn. Het is niet altijd mijn sterke punt. Maar ik wil niet dat hij bang wordt. @TS...nu je het wat meer uitleg...kan ik me er iets meer in vinden. Al denk ik dat je te hoge eisen stelt. De muur boenen...zou ik ook doen. Finn heeft eens op de tafel getekend...en kreeg een doekje van me. En idd als zijn speelgoed kapot is, leggen we het uit en is het jammer voor hem. Maar toch zou ik er op gaan letten dat je heel goed naar je dochter gaat kijken en haar mening en wil wel leert respecteren.
TS: wat ik net ook al vroeg, heb je het in het bijzijn van je dochter met je schoonouders erover dat ze strenger moeten zijn? Want een kind van 3jaar weet dondersgoed wanneer dit afspeelt en gaat dan juist testen hoever die kan gaan.
Je vindt jezelf best streng en consequent. Ik zie dat niet. Ik zie juist iets heel raars met dat eten: wel met een bord eten op de bank voor de tv, maar eten is al koud en terwijl zij nog met dat eten zit, beslis jij dat jullie weggaan zonder toetje. Wat een verwarrende onrustige situatie! Kennelijk is die thuis anders, maar je dochter was niet thuis maar bij opa en oma. En je was erbij lees ik, dan heb je toc zelf ingestemd met dat bord eten voor de tv? Je bent consequent en duidelijk als je bepaalde zaken op een bepaalde wijze uitvoert. Dus: altijd je bord leeg eten of: altijd aan tafel eten. Als je dat bord eten afpakt en zegt: we gaan nu naar huis, dan heeft dat te maken met macht. Ik merk dat jij heel graag de baas wilt zijn en wilt bepalen hoe of wat. Ze 'moet' wel goed luisteren. Zo'n opmerking bezorgt me de koude rillingen eerlijk gezegd! Ik vraag me ook af of het echt gezellig is thuis of dat dat zo lijkt omdat het gaat zoals jij wilt dat het gaat.
Heb niet alle reacties gelezen. Mijn mening ik denk niet dat je er erg blij van woord. Ik las in je openingspost dingen van pff je bent consequet maar ook best wel streng. In sommige dingen in mijn ogen te streng. Ik dacht in het begin van het lezen heb je het nu over een kind van een jaar of 6/7 maar nee ze is pas 3 Dat mee moet helpen opruimen prima dat ze de tijd krijgt prima maar na twee keer dan gaat het meteen een week weg in een zak van stout Zo las ik dat namelijk. Vind het wel iets te steng en vind eerlijk ook dat je hoge eisen stelt aan een meisje van drie jaar. Bij opa en oma durfde ze tegen je in te gaan ze komt in opstand. Zo te lezen. Tuurlijk voelt ze haar fijn aan dat opa en oma minder streng zijn. En test ze je nu uit. Zo te lezen hoef je niet je princiepes overboord te gooien wel zou ik je aan raden om wat soepeler te worden, Niet zo streng. Mijn nek haren gingen eigenlijk over eind staan. Dat gebeurt me niet gouw na het lezen van een verhaal. T.s ik wil je niet aanvallen maar er is niks mis mee om soepeler te zijn te streng mijn hemel. Dat is weer het andere uiterste. Behandel haar als een drie jarige en niet als ik bijvoorbeeld mijn zoon van 11 zou behandelen,. Die kan wel : die worden krijgen van mij. Maar een meisje van drie je kunt het ook nog eerst eens rustig uit leggen. Voor je over gaat tot straf.... Je schoonouders jij bent de moeder dat staat als een paal boven water en grootouders hebben al snel de neiging om te denken dat we te streng zijn. Maar soms hebben ze het ook niet altijd mis. Het stukje over je man heb ik gemist over drugs en zo wel iets van gelezen. De opvoeding heeft denk niks te maken over wat mensen gaan doen als ze ouder zijn. Te streng of te soft voorbeiden is er iets wat niet helemaal klopt te streng ze gaan straks alles achter je rug om. Te los dan heb je eerder kans dat ze alles met je willen bespreken. Pff heel verhaal.
Gezellig? Zoals je het beschrijft zou m'n zwager bij jou opgegroeid kunnen zijn. De arme jongen zit nog steeds in therapie.
Ik heb niet alles gelezen maar ik ben het met Cygnet eens, je bent echt wel erg streng, ook al vind je het zelf consequent. Het lijkt bijna obsessief. Pas er mee op zou ik zeggen, want ze onthoud alles voor later. Zo heb ik ook onthouden dat mijn vader vroeger veel te streng was, en me zo in het gareel had dat ik mijn eigen persoon niet heb kunnen ontwikkelen met als resultaat dat ik altijd volgens zijn willen heb geleefd tot mijn 36ste, een onzeker wezen ben geworden over de jaren....en zoals Sjorsje zegt: ik ben hierdoor bezig geweest met een psycholoog, terwijl mijn vader die psycholoog had moeten bezoeken met zijn gekke gedrag. Misschien heb je zelf een bepaalde opvoeding gehad? je moet het vaak bij jezelf zoeken als je een beetje denkt dat je misschien doordraait. Nu is het gelukkig mijn leven...maar ik vind het jammer dat mijnvader het zo heeft aangepakt vroeger want helaas is mijn band met hem non existent. Mijn vader gelooft heilig dat hij de beste opvoeder is, dat kinderen altijd helemaal strak gehouden moeten worden...moeten luisteren en geen kik geven. Je moet de juiste middenweg zien te vinden met het consequent zijn maar je kleintje ook een beetje laten leven. Wat maakt het nou uit of ze bij oma of bij jou dat toetje eet. Volgens mij had ze bij jou thuis dat toetje nooit gekregen. Volgens mij wil ze gewoon aangeven waar oma bij is dat ze je een beetje vervelend vind. Bij oma durft ze het wel aan te geven kennelijk omdat ze weet dat oma het inderdaad voor haar op zou nemen. Charlie
wij hebben geen strenge opvoeding gehad, en ik en mijn broers hebben nooit drugs aangeraakt. Ik dacht ook dat je het over kind van 8a 9 jaar had maar ze is 3 jaar... Ik ruim altijd samen met mijn zoon op, ze zijn zo bezig in hun spel als ze in ene moeten eten. dus ik roep om te eten en daarna mag hij nog even spelen en dan ruimen we samen op als hij op bed moet. Ik ben ook vrij consequent in de opvoeding, hier is nee dan ook nee. Maar kind van 3 jaar een week haar speelgoed afpakken omdat ze niet opruimt doe ik niet. Samen opruimen werkt hier perfect en dan maken we het gezellig en maken een wedstrijdje er van wie het 1e klaar is mijn zoon wint altijd dus ook mijn zoon is heel netjes en sociaal, altijd dank je wel zeggen als hij wat krijgt dat leer ik hem echt, en alle mensen respecteren zoals ze zijn. Dit kan je ook bereiken met minder consequent te zijn en minder streng. Ik kan het mij wel voorstellen dat je schoonouders jullie opvoeding te streng vinden, en zij zijn opa en oma. Mijn ouders passen 1 dag in de week op, mijn moeder is strenger dan mijn vader en dat weet mijn zoon ook heel goed! Tegen opa kan hij alles zeggen, als ik er bij ben corrigeer ik hem ook direct. Mijn moeder is strenger maar is ook Oma, en opa's en oma's zijn anders die verwennen de kinderen ik kan mij het nog heel goed herinneren van vroeger, wat een feest uit logeren naar opa en oma! Andere regels dan thuis en wij konden daar dan ook veel meer doen en maken en opa en oma vonden het prima en deden mee en verder je dochter is 3 jaar geen 13 jaar. zij moet wel de ruimte krijgen om haar eigen Ik te kunnen ontwikkelen zonder dat ze steeds gecorrigeerd wordt met alles zoals met het toetjeverhaal. Mijn zoon is ook 3 jaar en ja dit is een pittige leeftijd ik ondervind dit nu ook, grote mond, dwars zijn e.d. hoordt er gewoon bij. elk kind heeft dit niet alleen jou dochter ook andere kinderen. dit is heel normaal gedrag. en hier mag mijn zoon zijn eigen mening ook zeggen. Dit moet kunnen vind ik.
Ik zou opa en oma nog eens op een rustig moment (zonder je dochtertje erbij) vragen of ze zich aan de afspraken wil houden en niet wat anders gaat zeggen dan wat jullie met je dochtertje hebben afgesproken, dat is verwarrend en zo valen ze jullie af. Verder denk ik dat opa en oma wel zullen merken dat ze steeds brutaler wordt als ze alles weglachen en goed vinden. Waarschijnlijk zullen ze vanzelf wel wat grenzen gaan stellen. Mijn ouders zijn ook vele malen softer dan met ons vroeger, maar ook dan is de maat af en toe vol voor opa en oma.
Ik geloof dat je je best doet om je kinderen goed op te voeden, ze manieren bij te brengen en normen en waarden te leren. Zoals elke ouder. Maar ik vind wel dat je op sommige punten veel te ver door draaft. Ze is nog maar 3, vergeet dat niet! Bij sommige stukken tekst die je schrijft, krijg ik werkelijk waar de kriebels. Ik denk dat je een beetje op moet passen dat je niet verder gaat door draven. Je zegt dat je consequent bent, maar in mijn ogen ben je gewoon veel te streng. En dat stukje over drugs is gewoon bullshit! Ik ben absoluut niet streng opgevoed. Ik kon alles maken en breken bij mijn moeder zolang ik maar eerlijk was. Ook mijn moeder kreeg altijd complimenten over haar beleefde dochter, ik spreek met 2 woorden, ken mijn tafel manieren, toon respect voor anderen indien ze dat ook voor mij hebben, weet mijn normen en waarden en ben over het algemeen altijd beleefd. Dus hee, niet slecht toch voor iemand die niet streng is opgevoed . Wat ik wil zeggen is, je kan ook consequent zijn zonder zo overdreven streng te zijn. Want in mijn ogen, ben je echt té streng. En té is nooit goed. Ook vind ik dat je opa en oma wel opa en oma moet laten zijn. Tuurlijk moet je dochter altijd respect voor ze hebben maar ik denk ook dat opa en oma uit eindelijk zelf de grenzen wel gaan stellen.
Bah, ik heb zwaar medelijden met jouw dochtertje. Ik weet het, dat is geen constructieve opmerking maar pff.. wordt het niet eens tijd om hulp te gaan zoeken bij de opvoeding? Het arme kind is nog maar 3 jaar! Ik krijg een heel onprettig gevoel bij jouw verhaal en zo te lezen velen met mij.
Je hebt opruimen en opruimen he, Mijn dochter is al begonnen met opruimen toen ze kon kruipen. Ze was meer weg van het opruimen dan van het spelen. Alles moest in bakjes en in lades opgeborgen worden, of het er hoorde maakte haar niet uit. Nu is ze ruim 2 jaar verder en ruimt ze haar eigen kamer op. Dat is zo gegroeid en het werkt prima hier. Of ze de boekjes bij de boekjes legt en de poppen bij de poppen? Nee dat doe ik als ze een dag op het KDV is en ik thuis haar kamer opruimt. Maar ze zorgt wel dat alles in laadjes en in bakken zit en dat er niets meer over de vloer slingerd. En ze is niet anders gewend dan dat. Sterker nog als ik ga helpen zegt ze: nee mamma dat kan ik zelf! Ze smeert overigens ook dr eigen broodjes, poetst haar tanden en wast haar handen. Als ze morst pakt ze en doekje en ruimt ze het op. Streng? nee hoor ik mag het niet eens doen van dr. Ja we hebben de afspraak dat ik EERST poets voor ze zelf mag poetsen maar de rest moet ik wegblijven. Ik mag haar lichtelijk op weg helpen als ik geluk heb maar verder wil ze alles zelf doen. Daar zit geen moeten in. En die stoute tas hebben we in het leven geroepen toen ze ging treuzelen elke keer als we moesten eten. Ze kon ALTIJD opruimen behalve als we gingen eten dan moest ze even dwars zitten. ipv boos worden doen we dit. En ik kan je vertellen dat het goed werkt. En nogmaals; ik kan er best inkomen dat sommige mensen ons te streng vinden hoor! Ik zie soms gezinnen waarvan ik denk: jeee dat die moeder dat pikt zeg! Wat is ze soepel!! En andersom zou die moeder denken: jee wat is die streng voor haar kind! Dat mag, en ik vroeg ook geen advies over mn opvoeding want zoals in mn openingstopic al stond; het werkt voor ons, en goed ook! Als we dit niet doen moeten we vaak boos worden. We hebben namelijk soms dagen dat we even heel veel door de vingers zien zoals bijvoorbeeld haar verjaardag of als we gewoon een keer iets te vieren hebben. Dan zie je haar helemaal ontsporen ze pakt 2 handen waar we 1 vinger uitreiken. Ze zit dan ook niet lekker in haar velletje en weet van gekkigheid niet waar ze het moet zoeken. Dit meisje heeft structuur nodig en die bieden we. En ik weet dat ze gelukkig is, dat zie je als moeder echt wel. Ze kan lekker kind zijn, heeft lol maar er blijft een keiharde structuur hier. Of we dit met de kleine doen weet ik nog niet. Kan best zijn dat hij dit niet nodig gaat hebben maar zij heeft het wel en nogmaals: bij ons werkt dit. Waar het mij om ging is of ik er goed aan doe door het over te laten aan zn lot bij opa&oma of dat mijn man gelijk heeft en ik haar moet blijven corrigeren als ze zo vreselijk brutaal is. En nee ik heb geen enkele discussie met mijn man, schoonouders of wie dan ook waar mijn kids bij zijn. Ik vind dat ze daar niets mee te maken hebben namelijk. We bespreken onze irritaties pas als ze op bed liggen.
Ik zou het eten voor de tv ook eens gaan bespreken met je s.ouders. (zonder dat je dochterTJE er bij is) Dan blijft de aandacht meer bij het eten en niet bij de tv. Zeg gewoon dat je dat erg vervelend vindt. Verder wat hier goed werkt is haar(ons dochtertje) vertellen wat ze wél mag doen en niet wat ze niét mag doen. Als je steeds maar verteld wat niet mag, wordt het zo negatief. En verder is het misschien goed om bij jullie zelf na te gaan hoe jullie tegen je dochtertje praten, op welke toon is dat, welke woorden gebruik je, misschien kopieert ze dit wel van jullie en uit zich dat bij opa en oma? Om even je eigen voorbeeld te nemen: Als je dochterTJE thuis iets op de grond gooit /laat vallen wat zeg je dan tegen haar? "RAAP OP" Kijk dan is het niet zo gek dat ze dat gaat immiteren.
Ik heb geen opvoeding gehad, mijn moeder was nooit thuis liet ons vaak alleen. Ging alleen met de bus naar school toen ik 4 was. Mn moeder zette me op de bus en mn juf of meester haalde me op bij de bushalte. 's nachts als ik een nachtmerrie had en naar mn moeder wilde was ze er vaak gewoon niet. Waar ze was wist ik niet. Mijn vader heb ik nooit gekend. Ben uiteindelijk uit huis geplaatst en in het tehuis waar ik kwam was wel structuur en daar had ik het heel moeilijk mee. Als ik er nu op terug kijk was dat de beste tijd van mn leven. Alles was duidelijk en ik wist precies wat er van me verwacht werd. Ik had eindelijk het gevoel dat er mensen waren die echt om me gaven. Ik merk dat mijn dochter precies hetzelfde is als mij en diezelfde structuur nodig heeft. Echter heb ik ook nooit drugs gebruikt en niet gedaan aan wat dan ook. Dronk nooit alcohol, nooit gerookt en noem maar op. Nee ik wilde mn moeder het tegendeel bewijzen toen ze zei dat ik het niet ver zou schoppen en ben rechten gaan studeren. Nu heb ik een lieve man, 2 schatten van kinderen en een hele leuke baan. Mijn leventje is heerlijk en ben er trots op en hoe wij onze dochter opvoeden is een bewuste keuze geweest en ze is een lief, fijn kind op deze manier. Ze weet precies wat we van haar verwachten en als ze hulp vraagt met wat dan ook zijn we er voor haar. Ze is alleen, nogmaals, 2 druppels water mij en wil alles perse zelf doen. En mensen om ons heen vinden ons ook niet te streng hoor, misschien klink ik streng omdat ik het verhaal erg compact uit probeerde te leggen om hele lappen tekst te voorkomen (wat nu toch komt haha) maar zo streng is het niet. Je moet niet oordelen als je de situatie niet kent. Ik heb genoeg mensen in mn omgeving die tegen me zeggen "he schat dit kan zo niet, je bent veel te streng" als dat nodig is. Niemand zegt dat. Onze dochter is een hele lieve vrolijke meid die haar peuterpuberstreken zeker laat zien zo nu en dan en die onze structuur nodig heeft. En zoals ik al zei in een eerder topic, ik heb ooit hulp gehad om het verleden te verwerken en bij deze psycholoog is ook zeker het opvoeden van mij aan het woord gekomen. Heb nog nooit te horen gekregen dat ik te streng was of dat ik het anders moest doen. Ik denk dat de mensen die vinden dat het bij mij een strafkamp is, eerst even de situatie moeten kennen voor ze oordelen erover. Want zoiets lezen op papier is 1 ding, het meemaken is een ander. Wellicht dat dit voor een ander kind totaal niet zou werken, voor het onze wel.
dit hoor je wel vaker ja als iemand heel streng is opgevoed dan gaan ze juist dingen doen die niet mogen als ze ouder zijn. Ik ben wel consequent maar probeer niet te streng te zijn. een vriendin van mij is ook heel streng opgevoed en je wilt niet weten wat die allemaal heeft gedaan toen ze puber was
Kun je je indenken hoe dit komt? Ik heb namelijk wel een idee, door jouw ontzettende drang constant alle touwtjes in handen te willen houden. En ontsporen.. je dochter is for God sake 3 jaar oud!! 3 jaar! Ik denk werkelijk dat jij door je jeugd een trauma oid hebt opgelopen.
Geen idee waarvoor je bij de psych loopt, maar dat je geen grenzen kent is wel duidelijk. Tussen streng en rechtvaardig zit nog een verschil....dit lijkt meer op een dictatuur. Dat mensen om je heen niets zeggen over het streng zijn...denk dat deze mensen wel weten dat ze tegen een muur praten. Maar goed je wilt niets horen over de opvoeding, alleen over je verschil in opvoeding met je schoonouders........in dat geval heb ik 1 tip, zorg zelf voor je kind, laat opa en oma's niet oppassen want de regels die jij eist zijn niet normaal en kun je niet van een ander verwachten,
Consequent zijn is voor ieder kind goed! Maar speelgoed afnemen voor een hele week?Dat je iets voor een dag wegzet is meer dan genoeg een week is te lang voor een kindje van 3!