Ik denk dat je moet beseffen dat een kind van 3 echt nog geen begrip van tijd heeft. Sterker nog, ik zie dat bij mijn 4,5 jarige zelfs nog weinig. Hij begint nu een beetje klok te kijken en weet dat als de wijzer van de 2 naar de 3 gaat, dat er dan 5 minuten voorbij zijn. Hij weet bijvoorbeeld ook dat als er een 7 een 3 en een 0 op de wekker staan, dat hij dan uit bed moet omdat hij naar school moet, en hij weet dat je dat half 8 noemt, maar dat in het perspectief van tijd plaatsen kan hij nog niet. En zelfs morgen/gisteren/overmorgen zijn nog moeilijke begrippen. (ik weet eerlijk gezegd niet wat het gemiddelde is dat ze dat leren) Ik denk dus dat je door het speelgoed een week weg te nemen, echt niet bereikt wat je wil bereiken. Namelijk, dat ze de volgende keer wel opruimt. Dat is echt een brug te ver voor zo'n kleintje. Dat kunnen ze gewoon nog niet onthouden. Een week is gewoon niet te overzien. Verder zou ik echt met opa en oma gaan praten als je dochter er zoveel last van heeft. Ik denk niet dat ze willen dat ze nog een dag van slag is als ze bij opa en oma geweest is.
jeetje wat ben jij strikt zeg! relaxed een beetje! waarom laat jij je dochter dan niet eerste lekker eten en een toetje eten bij opa en oma? ik vind het niet normaal dat je je kind onder het eten meeneemt naar huis en als ze dan tegenstribbeld ook nog zegt meteen naar bed thuis? dat slaat eigenlijk nergens op! moet iemand eens bij jou doen als je net lekker aan het eten bent en dan je bord afpakt en zegt hup jas aan en thuis naar bed.... beetje vreemd en dat verklaard wel het gedrag van je dochter. ik begrijp dat je wilt dat ze respect voor je hebben maar respect komt van 2 kanten normaal gesproken....!
Volgens mij heb ik al een aantal keer gelezen dat haar dochter al 1.5 uur bezig met eten en de patat inmiddels koud was EN zei dat ze uitgegeten was.. Ja sorry, maar hier gaat naar verloop van tijd het bord ook weg, zeker als er niks meer gegeten wordt.. En Lenn gaat eigenlijk altijd direct vanaf opa en oma naar bed.. Zie het probleem niet zo eigenlijk.. Over jullie opvoeding laat ik me niet uit, dat is voor iedereen verschillend.. onze opvoeding is in grote lijnen hetzelfde en alleen al in onze familie zijn daar de meningen over verdeeld.. Ik denk dat het verstandig is om met je schoonouders om de tafel te gaan zitten.. en dan een goed en stevig gesprek..Ik ben van mening dat het bij opa en oma wel wat losser kan, maar niet té en dat er wel gedaan moet worden wat jullie als ouders willen.. En ik zou dat gedrag echt niet pikken als Lenn dat deed.. 'oma raap op.' nee hoor, ik zou hem zeker corrigeren.. Dat hij bij opa en oma is wil niet zeggen dat hij bepaald hoe en wat er gebeurd.. En als opa en/of oma daar commentaar op heeft pak ik de spullen en ga ik naar huis..
mee eens, ik word vaak als ze streng bestempeld maar dit vind ik ook een beetje ver gaan, als het te laat aan het worden is dan ligt dat aan je eigen (verkeerde!) planning daar kan je kindje niets aan doen, die moet even rustig af eten vind ik. Ik zie net dat ze al anderhalf aan het eten was dan vind ik het een ander verhaal, wij gaan zoiezo opruimen na 45-50 minuten eigenlijk, of het nu op is of niet, is het op dan wel toetje, is het niet op dan hebben ze gewoon pech, ga ook geen ruzie om zoeken, ik ben een van de langzaamste eter die je kan bedenken dus als het nog niet op is wanneer is klaar ben dan is het wel ruim tijd geweest, wat ik vaak doe is een kleinere portie opscheppen die ze eigenlijk op kunnen dan is het ook eigenlijk altijd haalbaar om je bord leeg te eten (wel zo leuk voor allebei) en willen ze meer dan schep je erbij op. Echter van dat oprapen zou ik niet pikken, ik zou tegen mn moeder zeggen dat ze even een paar ballen moest laten groeien en zeggen dat ze dat niet pikt Ik zou een gesprekje hebben met mijn ouders dat ik wel wil dat ze respect voor hun hebben (en dus geen grote mond en wat regels) dat als ze zich daar niet aan kunnen houden dat ze dan gewoon niet komt, opvoeden doe je samen daar kun je wel wat hulp mee gebruiken, dat de regels wat losser mogen zijn bij opa en oma vind ik wel kunnen trouwens!
Ik las trouwens iets over opruimen (weet zo even niet meer wie hihi) mijn kinderen moeten ook zelf hun eigen speelgoed opruimen, de oudste vind het zelfs leuk om te stofzuigen dus ga je gang zeg ik dan (doe ik het daarna nog even zelf want zo secuur gaat het niet) en als ik de keuken aan het poetsen ben dan willen ze een doekje en helpen ze mee, dat is toch leuk en gezond naar mijn mening.
wij zijn ook 'streng' werpt ook zn vruchten af, mevrouw en meneer en asjeblieft en dank je wel en mag ik ipv ik wil/moet ect maaaaaar ze zijn nog altijd kind en ontdekken en uitproberen hoort erbij dat van t eten wat de meeste al aangeven vind ik ook wel een beetje te met kids gaat planning 9 van de 10 keer nooit volgens t boekje plan dat in laat r lekker eten een keertje later naar bed is geen wereld ramp , liever dat ze goed eten dan optijd naar bed gaan met mssn nog beetje lege maag dat van t laten vallen en zo tegen oma doen aankaarten bij opa en oma, je dochtertje kan er niets mee want die weet niet beter als dat opa en oma t toch wel doen en goedkeuren ect want ik zou absoluut niet willen dat er zoveel getolereerd word door opa en oma dat mn kind ze zo gaat behandelen als voet veeg opa en oma zijn er voor leuke dingen in mijn ogen en niet om op te voeden, wel goed duidelijk bespreken welke 'regels' jullie hanteren
Ze was bij oma en wij kwamen haar ophalen en aten een bordje mee toen. Oma's huis, oma's regels en van oma mocht ze voor de tv eten. Dit had ze al beloofd voor we kwamen en ik ga dan niet de pret bederven en eventjes bepalen hoe het gaat als we daar aankomen... Thuis eet ze altijd aan tafel om dit soort dingen te voorkomen maar ik ga haar niet zeggen hoe ze dingen moet handelen in haar huis, dat gaat me net iets te ver eigenlijk... Ben bang dat ik dan teveel ga vragen van mn schoonmoeder. En een half uur opruimen lukt prima haha ze is zich inderdaad niet van bewust dat een half uur 30 min duurt en hoelang dat wel niet is maar ze is zich wel bewust van het feit dat als mamma aan het koken is, ze niet moet spelen maar op moet ruimen. En dat resulteerd zich in een vrij lege stoute tas hoor! Ze hoeft van mij echt geen klok te kijken. Sterker nog toen ze met papa aan het koken was (pannenkoeken bakken) zei ze: "Mamma wij gaan nu eten koken hoor, eventjes alles opruimen jij!" met een vingertje omhoog. Dus zekerweten dat daar een bewuste peuter zit die prima kan opruimen als mamma aan het koken is. Ik las dat Opa en Oma het ook niet leuk moeten vinden dat ze zo brutaal is, maar mijn schoonouders zijn zo bang voor een huilbui dat ze op alles zeggen: "Ach zo meent ze het echt niet" "Ach ze is pas 3 dat groeit wel over" Nee Oma zei braaf tegen mij nadat ik verbaasd haar naam riep "Ach, zo bedoelde ze dat niet! Ik raap het zo wel op" Nee mijn schoonouders zijn de liefste die er zijn maar echte pussy's als het om de kids gaat. En als ik aanbied om wat strenger te worden omdat ze het dan langer trekken zeggen ze: "Zo erg is het niet hoor!" En vervolgens hoor ik van mn schoonzus dat ze de hele avond op de bank gelegen hebben en de volgende dag tot 12:00 uitgeslapen hebben omdat ze zo kapot waren. ze zijn namelijk al 70+... Onze oudste lieveling maakt het ze onwijs moeilijk en ik loop hier tegen een muur van liefdadigheid op niet meer wetend wat ik moet doen. Als ik er niets aan doe, gaat ze verder en word het wellicht alleen maar erger als ik haar blijf corrigeren vind ik het niet eerlijk voor haar omdat het dan wel heel erg onduidelijk voor dr word en ze hier de dupe van word. Als ik Opa en Oma aanspreek zeggen ze ja en amen en durven ze het alsnog niet... ik weet het echt niet meer...
MOETEN ze oppassen (ik bedoel, is het echt noodzaak dat je kinderen daar zijn)? Anders zou ik gewoon langsgaan met het gezin en ze niet meer op laten passen vanwege dit gedoe en het feit dat deze mensen dus al op leeftijd zijn.
Ik ben het met Umm eens, sorry. Dat je consequent bent vind ik alleen maar goed, maar ik vind je op sommige punten echt veel te streng. Ze is nog maar 3 jaar! Dat je regels hebt, prima. Maar speelgoed voor een week opbergen? De muur laten boenen? En ook met het eten. Heb je haar tussendoor nog geattendeerd op haar patatjes? Een kind van die leeftijd wat helemaal in een tekenfilmpje zit concentreert zich maar op 1 ding en dan is de tv. Had haar dan gewoon aan tafel gezet. Zo is het net of zij "gestraft" wordt voor iets wat van je schoonouders mag. Wat dat toetje betreft, dat had ze van mij mogen hebben. Dan maar iets later naar bed, maakt voor die ene keer toch niet zoveel uit? Je vertelde dat ze op feestjes "ontspoord". Ik zie dat niet zo. Ze is op zo'n moment een keer vrij om lekker even een 3-jarige te zijn. Ik vind het overkomen alsof ze zich zo keurig gedraagt omdat mama dat van haar eist, niet omdat ze dat wil of begrijpt.
Nee moet niet, soms is het wel handig dan kunnen we een dagje weg ofzo maar ik heb opvang altijd gecoverd. Mijn man vind het belangrijk dat ze oppassen en zij vinden het heel erg leuk om op te passen dus ik denk niet dat ik het erin krijg bij beide om het oppassen stop te zetten eigenlijk... Dat wil je ze ook echt niet ontnemen en mn dochter ook niet. Die vind het geweldig daar. en voor Cathie: nogmaals, het is echt geen keurig meisje dat zich stijfjes gedraagt. Ze is net als elk ander meisje van 3 en tussen een groep zie ik geen enkel verschil in spelen, wel dat de mijne opruimt en de ander het laat doen door mamma. En ik ben samen met mijn man erg blij met onze manier van opvoeden, ongeacht wat een ander hiervan denkt. Er zijn zoveel situaties waarin ik haar achter het behang kan plakken omdat ze weer eens ondeugend is maar als puntje bij paaltje kom en ik in de winkel langs een krijsend kind loop dat zn zin niet krijgt bij het snoepvak ben ik erg blij met de onze. Ze weet dondersgoed dat als ze ons goed helpt met boodschapjes doen (wat ze overigens heel erg leuk vind en dan ook standaard een eigen mini-wagentje meeneemt) ze aan het einde iets lekkers mag uitzoeken (al is het maar haar eigen toetje voor die avond.) En als ik ergens nee op zeg en ze er een scene van maakt kan ze dit vergeten. Veel moeders zeggen dan alsnog ja om de kleine stil te houden, bij mij mag ze schreeuwen tot ze blauw aanloopt maar ze krijgt niets bij die boodschap. Goed gedrag belonen heet dat, en het slechte gedrag negeren en alleen maar vertellen wat de consequenties zijn. Laptop kapot gooien, "jammer nu kun je niet meer spelen" En haar de laptop weg laten gooien. Een scene maken tijdens het eten betekend eventjes op de stoute stoel zitten tot ze denkt dat ze zich weer kan gedragen en erbij kan zitten. Als ze zich weer kan gedragen help ik haar met eten zodat ze alsnog tegelijk met ons klaar is. En als ze het goedgemaakt heeft is het over en hebben we het er niet meer over en dat weet ze. Fouten maken mag namelijk iedereen maar ze weet dat aan alles consequenties aan zit dus gemaakt blij? nee dat zeker niet maar ze weet heel goed hoe we zijn dus ze zal zich inderdaad vaak inhouden daar waar andere kinderen zich woedend laten gaan. Of dit gemaakte emoties zijn? nee hoor want de emotie van het uitzoeken van haar eigen toetje of Dora macaroni ipv gewone zijn hele bewuste en ECHTE emoties die me veel waardevoller zijn dan wat dan ook. Ik ken iemand die haar kind in de ochtend naar haar schoentje laat rennen om te vinden dat er niets in zit en dan doodleuk zegt: ja je bent niet lief geweest gister dus sinterklaas is niet langsgekomen. nou DAT vind ik te ver gaan. mijn gedrag niet. zo... ik heb ff gesproken!
ik heb je andere topic beetje door zitten lezen ook ben dr een beetje sprakeloos van van t totaal plaatje, vond dat wij al 'erg streng' waren maar waarom opruimen tijdens t koken? is t dan niet rustgevender voor beide dat ze dan nog even kan spelen? ruim samen even op voor je opschept en aan tafel gaat maakt t voor haar ook gezelliger! doe t wat speelser als ik aan de poets ben heeft zij dr eigen doekje en gaat ze me achteraan, dikke pret! mbt je andere topic, een kind 'eist' in mijn ogen niet zomaar aandacht ik ben heel erg voor de 3 R-en en consequent zijn 2 topicen samen gevoegt zoals daar t probleem met de jongste voeden dat zij gaat klieren, betrek r erbij maak voor haar ook een momentje hop beker drinken en wat erbij naast je maak voor haar ook een gezellig moment ook al ben je met de jongste bezig prijs haar ook op momenten dat ze geen aandacht vraagt 'verrast' dr, geef r zelfvertrouwen ik heb t idee dat je de lat voor jezelf maar ook vooral voor je dochtertje zo hoog legt! gaat t niet links om dan maar rechts om mijn schoonouders zijn gescheiden, mijn schoonmoeder is losser dan mn schoonvader en beide weten wat wij willen mbt opvoeding maar ook dat we de knipoog bij hun erop toelaten en ja tuurlijk zijn ze uitgelaten op feestjes bij andere oid, was voor jouzelf vroeger toch ook een hele beleving?
Ik snap wat je bedoeld maar we hebben het altijd zo gedaan en voor de geboorte van de jongste was er niets aan de hand. Complimenteren doe ik zeker. Als ze zelf op haar kamer speelt ga ik naar haar toe en zeg ik: "Mamma is ontzettend trots op jou! Je kunt zo goed zelf spelen!!! Je bent dan ook al zo groot! Mag mamma even mee spelen met jou?" Je ziet haar dan helemaal opbloeien en dan hebben we dikke pret. Schoonmaken en het huishouden kan ik helaas niet alleen doen als ze er is, ze is er als de kippen bij om mee te helpen en ik kan stiekem geen nee zeggen omdat ik erg blij ben dat ze me mee helpt en hoop dat ze het nog steeds doet als ze in haar echte pubertijd zit hahahahahaha Daarom doe ik het 1x in de week waar ze bij is, 2x als ze op het KDV zit of al op bed ligt. Zo heb ik de ruimte om ook even op mn eigen tempo schoon te maken. En op dat andere topic terug te komen, bij de psycholoog heb ik het hierover gehad en we kwamen met het zelfspeel-stickervel. bij 7 stickers een kado uitzoeken uit de mand (kleine hebbedingetjes in pakpapier haha) Sinds dien gaat het echt supergoed. En ik heb eindelijk de tijd om weer stiekem bij haar te kruipen als ze een filmpje kijkt om samen verder te kijken of samen met haar met het poppenhuis te spelen of te bouwen met de blokken. Nee dat andere topic is gecoverd met een simpel stickervel. ideaal! En opruimen tijdens het koken is omdat ze dan herkent wanneer ze op mag ruimen. Vaak is ze pas klaar als wij klaar zijn met koken en dan helpen we het laatste beetje mee. Soms is ze inderdaad al heel snel klaar maar ze is niet lastig hoor tijdens het koken, ze helpt me goed mee of dekt de tafel. Ze mag dan bepalen waar alles staat en vind zichzelf een heeeeeeele grote dame haha. En ik vierde mijn verjaardag niet vroeger. Mijn moeder gaf me een ontbijtje op bed met een kadootje op mijn dienblad, verder was er geen feest o.i.d. Ik kan me eigenlijk ook niet herinneren dat ik ooit feestjes had thuis. Ik ging altijd naar feestjes toe maar hield er zelf nooit een. dus ik heb geen idee hoe ik was vroeger als we een feestje hadden. (vier mn verjaardag overigens nog steeds niet echt haha ga wel vaak een dagje weg dan)
Ja maar je doet nu net voorkomen alsof jullie manier ´de´ manier is, en alle andere kinderen die niet op deze wijze worden opgevoed allemaal maar losbandige kinderen zijn. Dat is echt complete onzin. Mijn dochter ligt ook niet te janken omdat ze iets niet mag, ruimt ook gewoon haar rommel op (ja soms heeft ze geen zin of is afgeleid en dan help ik een handje mee maar dat lijkt me ook compleet normaal op deze leeftijd en ga hier dan geen sancties op leggen), praat met 'dank u wel' en 'asjeblieft' etc.
Natuurlijk bedoel ik dat niet zo! Ik wil alleen aangeven dat al die opmerkingen op onze opvoeding loze opmerkingen zijn omdat wij er heel erg blij mee zijn. En die andere methodes van opvoeden werken voor andere ouders weer goed en niet voor mij. De moeders die hun kind stil krijgen met een snoepje of hun kamer helpen opruimen terwijl ze dat eigenlijk stiekem niet verdiend hebben die moeders vinden mij enorm streng en dat mag, ik vind die moeders enorm soft in de opvoeding. Dat mag, ieder heeft zn mening over andermans opvoeding, en die mening mag je hebben zolang je een ander niet veroordeeld. Elke opvoeding is namelijk anders. Als jou opvoeding werkt voor jou is het toch oke? Ik zal het niet eens zijn met alles wat je doet maar daar heb ik niets mee te maken want voor jou werkt het op deze manier. snap je?
dan shoot me maar als t voor jullie zo perfect werkt..... mbt andere topic dat je tegen de muren oploopt en niet meer weet wat te doen ik kan beter maar mn mond houden verder
Ja snap ik, en gelijk heb je.. maar zoals ik lees hebben jullie duidelijk met wat problemen te maken aangezien je zelf zegt dat jullie dochter ontspoort op feestdagen, ontzettend brutaal is bij opa en oma etc. Misschien dan ook eens jezelf achter je oren krabben.
Happyness, ik veroordeel je niet, dat even voorop gesteld. Maar ik herinner me je andere topic nog. Kan het niet zo zijn dat je zo streng bent omdat dit nog steeds speelt? Of heb je deze gevoelens niet meer?
Weet je, ik vind het een beetje dubbel. Mijn ouders zijn ook "te" makkelijk met de kids. Zeggen vaker ja etc. Soms vind ik het vervelend en wil ik dat ze wat strenger zijn, maar aan de andere kant vind ik het fijn dat mijn kinderen het naar hun zin hebben. Wat ik wel verontrustend vind aan je verhaal is dat je kindje zich juist bij opa en oma durft te laten gaan. Het is vaak zo dat kinderen zich laten gaan bij de mensen bij wie ze zich vertrouwd voelen. Het lijkt mij overkomen alsof je kindje helemaal niet zo supergemanierd is thuis, maar gewoon bang en dat ze daarom kiest om bij opa en oma tegen jullie in te gaan.