Hoi, Ik ben helemaal radeloos . Eerst is mijn vriend blij dat ik zwanger bent, en nu wilt hij het opeens niet meer, alleen omdat zijn ouders het niet willen! Als zijn ouders niet hun kleindochter/zoon willen kennen, is hun probleem, en niet dat ik het contact heb verbroken. weet dat het moeilijk is voor me vriend, maar ooit zal ti toch zijn eigen leven moeten lijden! Hij is al 24 jaar, geen 12jaar meer. Wat een slappe l*l ! Heb het ook gezegd tege hem, barstende ruzie natuurlijk! Wat moet ik hier nou mee? Gewoon de deur wijzen, of hem nog ff aan het idee laten wennen! Hebben jullie wat advies?
pff lastig meis! Weet je zeker dat zyn ouders de oorzaak zyn? waarom ga je zelf niet eens met zyn ouders praten erover? het KAN (lees: hoeft dus niet) een soort van verschuiling zyn voor je vriend.. hy is mss geschrokken nu het echt zover is... maar het kan dus ook echt zo zyn dat zyn ouders het niet goed keuren, maar ja.. blijkbaar trekt hy zich heel veel aan van de mening van zyn ouders.. zulke mannen heb je ook.. ik weet niet wat je zou moeten doen ik zou eens rond de tafel gaan zitten met zyn ouders en vanuit daar verder oordelen... je weet nu nl pas één kant van het verhaal succes meis!
Hebben jullie bewust voor een kindje gekozen? of was het een 'ongelukje'? wonen jullie samen? hoelang hebben jullie al een relatie? Waarschijnlijk hebben zijn ouders op hem ingepraat en weet hij het even niet meer. Soms hebben mannen wat meer tijd nodig om aan het idee te wennen. Niet dat dit een excus is, want hij hoort er voor jou en je kindje te zijn. Weet je waarom zijn ouders er zo op tegen zijn? Heeft dit een specifieke reden? Geef hem even de tijd, en probeer er over een tijdje rustig over te praten.
Hmm raar dat hij eerst wel wil, en nu dat zijn ouders niet willen hij ineens ook niet meer wil... Maarja het is wel wat je zegt, hij is 24 en kan toch echt onderhand wel zijn eigen keuzes maken lijkt mij! Zou even goed met HEM om de tafel gaan zitten en niet direct met zijn ouders hoor... vind niet echt dat hun hier iets mee te maken hebben? Vooral niet omdat je het contact verbroken hebt met hun (toch..?)
Aangezien hij deze keuze heeft gemaakt aan de hand van de mening van zijn ouders, zou het me niets verbazen als hij nog wel bijtrekt. Ga alleen met hem om de tafel zitten en als jullie er dan uit zijn gekomen, nog eens een keer met hem en zijn ouders. Ik vind het nogal kinderachtig en onvolwassen van zijn ouders om zo te reageren. Zo voed je je kind toch niet op?
waarom niet met de ouders praten? wat als hy zich verschuilt achter zyn ouders? mss weten die mensen niet eens dat ze opa en oma worden, het zal haast wel maar die kans is er ook toch? als je in paniek bent (haar vriend nu dus) dan kan je echt wel de gekste dingen verzinnen.... en tis natuurlijk heel makkelijk gezegd als je het zelf niet wilt dat je ouders het maar niet goed keuren.... toch? ik zou met die ouders gaan praten, dan als het echt zo is dan meteen ff vragen wat daar de aanleiding van is... en waarom zij hun zoon dan op lopen te stoken....
sjonge, dat klinkt echt als een slappe lul zeg. maar als JIJ het kindje graag wil ga er dan voor! jij bent wel volwassen en het komt heus wel goed.
Nou, slappe lul is nog aardig uitgedrukt zeg Oprotten met zo'n knuppel, daar heb je niks aan. Als hij wil blijven hangen in zijn jeugd, dan moet ie dat vooral in z'n eentje gaan doen. Jullie (jij en de kleine) worden vast samen ook héél gelukkig! Oh en zijn ouders draaien ook wel bij, ze worden toch opa en oma en daar kan je ook niet zomaar voor weg lopen. Mijn vriendin maakte ongeveer hetzelfde mee en nu willen opa en oma elk weekend op bezoek komen. Jammerjammerjammer voor hen....
ik zou gewoon nog eens met je vriend gaan praten. Het kan zijn dat hij gewoon is geschrokken nu het daadwerkelijk zo ver is. wel ben ik van mening dat hij niet achter de mening van zijn ouders moet schuilen en daarin mee gaan. Hij heeft toch samen met jou gekozen om zwanger te worden? Ik neem tenminste aan dat jullie bewust zwanger geworden zijn. meid heel veel sterkte!
indd wat een hatelijkheid zeg mischien is hij wel erg geschrokken van het feit dat hij echt vader gaat worden niet iedereen is snel aan het idee gewent hoor mijn vriend moest ook erg wennen ook al wilde hij zelf dat ik stopte met de pil en als jullie samen wonen hebben zijn ouders er totaal niks over tezeggen dat zou helemaal wat zijn jullie zijn volwassen zat hoor praat met hem meid daar zou je heel verstandig aan doen
Voor zover ik heb begrepen, hebben deze zwangerschap gepland of is het kindje vooral in het begin erg welkom geweest! En ze vraagt hier wat ze moet doen met een vent die eerst blij is en zich vervolgens achter zijn ouders verstopt. We hebben het over een volwassen vent van 24 jaar hoor, kom op zeg! Hoe egoistisch moet je als mens zijn, om je zwangere partner zo over de zeik te helpen? Mijn vriend was nog geen 21 toen ik voor het eerst ONGEPLAND zwanger raakte. Ik was behoorlijk geschrokken en weet je wat mijn geweldig lieve vriend zei? Komt goed lieverd, we gaan er samen voor! En dat voor iemand die midden in zijn studie zit, die een kleine studio had om te wonen waar echt geen baby bij kon, die geen geld had om zijn kont te krabben. Voor zo iemand, die oprecht zijn partner steunt en niet nog verder de grond in trapt, heb ik respect. En dna heb je aan de andere kant een vent die eerst blij is, vervolgens op z'n lazer krijgt van z'n ouders en dan gaat lopen piepen dat hij het kind niet wil. Moet ze dan voor/van hem abortus laten plegen omdat zijn pappie en mammie het niet goed vinden? Ja, wat een hatelijkheid he, dat ik zo'n vent een watje vind!
vlinder, ik snap je wel hoor. hij moedigde haar aan om zwanger te worden en nu laat ie haar als een baksteen vallen door wat zijn mama en papa hem vertellen, alsof hij 12 jaar oud is. misschien moet hij indd aan het idee wennen van 'oh jee nu is het dan toch echt zover'. Tsjah, be carefull what you wish for.
Tuurlijk moeten mensen even aan het idee wennen als het echt zover is, dat lijkt me ook wel logisch. Maar hij heeft gezegd: ik wil het niet meer. Wat wil hij niet meer? Het kind niet meer? Moet Melissa het kind dan maar weg laten halen? Dat wil ze duidelijk niet. En vervolgens maakt hij knallende ruzie met haar. Sorry maar voor zo iemand kan ik echt geen respect opbrengen. Ik besef dat ik erg veel geluk heb met mijn vriend, maar eigenlijk vind ik het niet meer dan normaal dat je elkaar steunt in moeilijke of bijzondere tijden. Als je partner je zo laat vallen en zich achter zijn ouders schuilt, dan hoef je in de toekomst ook niet te rekenen op steun...
moet ze hem dan maar meteen dumpen omdat ie nu achter zijn vader en moeder verschuilt ze zal eerst een effe goed met hem moeten praten
Ze heeft geprobeert met hem te praten en dit is uitgelopen op knallende ruzie... Tuurlijk kan ze het eerst even laten bezinken, ik beslis niets voor haar toch?! Ik zeg slechts wat ik zou doen en dat is dus het volgende: als iemand mij zo zou kwetsen, dan had ik 'm eruit gegooid. Want vergeet niet dat hij heeft gezegd: ik wil het niet. Dat zou voor mij voldoende zijn om iemand niet meer zo aardig te vinden. Het gaat immers wel om haar kind.
Ik snap aan de ene kant best wat je bedoelt hoor vlinder en vind het ook raar om je zwangere vriendin ineens zo te laten vallen. Maar om dan maar gelijk te zeggen dumpen die hap daar heb je niets aan gaat ook wel een beetje ver vind je niet? We hebben het hier wel over een kindje die onderweg is en daar de dupe van is omdat de ouders (misschien onnodig niet bij elkaar zijn) Nee ik zou het even laten bezinken en het er op een rustige manier nog eens over hebben en aan de hand daarvan kan je altijd nog een beslissing nemen.
En hier nog iemand hoor... snap dat zo;n nieuws met een schok aankomt (vind ik eigenlijk al raar, als je er bewust mee bezig bent zwanger te worden) en dat je dus even moet wennen aan het idee... Maar om dan zo te reageren?! Kom op zeg..