Ik wil in onze situatie gewoon geen enkel extra risico lopen bij een volgende poging @Kramertje wat verschrikkelijk rot dat jij er ool nog steeds mee loopt, zo lang! Ik hoop met je mee voor de 20e
Hallo dames Mag ik meeschrijven? Hier sinds december 2017 bezig dus vorige maand de '2jaar' grens gehad. Intussen nu bezig aan eerste kuur menopur. In heb vorig jaar feb/maart 2019 een miskraam gehad. Daarna waarschijnlijk geen eisprongen meer en in de zomer gestart met clomid. Helaas geen resultaat en wel enorme bijwerkingen. Prikken bevalt qua bijwerkingen goed. Gisteren op CD10 mijn eerste meting en 1 dominant follikel van 16mm. Helaas is baarmoederslijmvlies nog erg dun (5mm) dus duimen dat dit nog beter wordt. Indien niet hebben we weer ander euvel gevonden. Ik merk dat ik de moed houden steeds lastiger vindt Zoveel vrouwen die later begonnen lopen al met hun kind onder de arm. En ik voel me nog zo ontzettend leeg.
Ik voel erg met je mee. Ook ik haak hier graag aan. Sinds Januari 2018 bezig en dus ook mijn 2 jarige mijlpaal... hou je nog wel steeds je temperatuur bij om eisprongen te bekijken? Ik heb eisprongen, regelmatige cyclus, vriend heeft goed zaad en net IUI 3 achter de rug (mislukt). Na bloedtesten enzo denken ze nu dat ik misschien vervroegd in overgang zou kunnen gaan en heb ook nog een cyste in mijn eierstok wat weer zou kunnen wijzen op Endometriose. Het beheerst heel veel in mijn leven op het moment en het is echt een nachtmerrie soms. Ondanks dat ik veel aan mijn partner heb, voelt het ook erg alleen. Ik hoop en denk wel nog steeds dat het toch gaat gebeuren. En hoop ook voor jou!
Heftig wel. Ik heb het eerste jaar wel 7 soorten ovulatietesten gebruikt en nooit positief. Ik ben toe gestopt onder mom 'loslaten'. Daarna de mmm ingegaan vanaf januari 2019 en begonnen met een miskraam. Daarna weer nooit positieve ovulatietesten en in de zomer ee keer gemonitord waardoor ze zagen dat ik weliswaar een cyclus had van toen 26 dagen maar er vanaf 10 dagen gemonitoord was en geen ei te bekennen.Daarna met clomid 2x gemonitoord en 4x positieve ovulatietesten gehad. Nu met de menopur word ik sowieso gemonitoord en krijg ik van zh te horen wanneer de laatste prik gezet moet worden en dan heb ik na 24-36 uur eisprong. Mag wel 'natuurlijk' proberen dus nog geen IUI, Ik voel me vaak ook erg eenzaam. Ik ontloop vrouwen met babies het liefst en zwangeren al helemaal. Ik gun iedereen een gezond kind maar mezelf het allermeest. Ik heb ook wel een grens gesteld dat ik niet meer mezelf zoveel pijn doe omdat het maar domweg verwacht wordt dat je bij alle zwangere kirrend informeerd hoe het gaat. Gaan ze nog testen bij je doen voor vervroegde overgang?
Welkom! Heel herkenbaar. Ook die al een 2e verwachten in de tijd dat wij bezig zijn.. Hopelijk brengt dit jaar wat goeds!
Ik ga nu sinds kort zelfs met tegenzin naar feestjes omdat ik bang ben voor dezelfde vragen weer. Soms durf ik ook niet meer geen alcohol te bestellen omdat dan iedereen denkt dat ik wel zwanger ben?!?! Hebben ze bij jou wel eicellen geteld aan het begin van je cyclus? Heb je er wel voldoende ‘klaarliggen?’ En je spuit dus wel hormonen maar je probeert het gewoon natuurlijk? Hoe gaat jou partner hier allemaal mee om? Veel vragen maar het steunt me wel te horen dat er natuurlijk lotgenootjes zijn. Ze gaan bij mij inderdaad verder onderzoeken nu of ik in de overgang ga, maar ook of ze me wel of niet gaan opereren aan endometriose. Ik ben aan het proberen om het even iets meer los te laten en voor nu mee te gaan in het advies van het ziekenhuis. Ik welk ziekenhuis loop jij?
Hey meiden. Ik g mandg weer naar het ziekenhuis. Woensdag bleek ik weer een dominante follikel te hebben. Anderen blijven wat achter. Sinds vandag 300 menopur. Ls er maandag geen groei van de andere follikels is ga ik vragen of we het met Gonal F kunnen gaan proberen. Daar reageerde mijn lijf goed op tijdens de IUI's. Vorige keer geen punctie, dit keer hopelijk wel. Kans bestaat weer geen punctie. Vndag een nieuwe woning gekocht en een jaar ouder.
Hoi meiden, Hier even mijn verhaal in het kort. Ben 7 jaar geleden met mijn exvriend in de medische molen beland en uiteindelijk niks gevonden. We hebben toen 3 iui pogingen gehad en niet gelukt. Inmiddels met mijn man zijn we al ruim 2 jaar aan het proberen om zwanger te worden en helaas nog niet gelukt. Weer de medische molen in en weer niks gevonden bij ons beide. Nu afgelopen maandag de eerste inseminatie gehad van de eerste iui poging...dus duimen maar. Moet zeggen dat ik best onzeker ben geworden na zoveel jaar dat het nog steeds niet lukt...of mijn lichaam het wel doet. Tuurlijk wel blij dat alles goed is maarja blijft toch vervelend iedere maand weer ongesteld worden. Groetjes Suzanne
mega vervelend he? Welke medische testen zijn er al bij jou gedaan? Bij mij duurt het dus ook veeeels te lang , 3 IUI’s verder en wacht nu op bericht over de vervolgstappen..
Oh super vervelend idd. Hopelijk krijg je snel bericht. Hoeveel pogingen iui mag je nog doen? Of denk je aan een ander traject? Ik heb een HSG onderzoek gehad en we hebben natuurlijk een vruchtbaarheidsonderzoek gehad.
Mijn voornemen is niet meer mezelf voorbij te gaan ten behoeve van anderen. Ik heb ook vanmiddag een kinderverjaardag met babies afgezegd. Ik kreeg echt paniek en stress. Waarom mezelf steeds zoveel aandoen voor ander? Klinkt egocentrisch maar merk dat ik mezelf meer in bescherming moet nemen. geen alcohol drinken herkenbaar. Ik drink soms een glas echt goede wijn en verder niets. Hoevaak ik niet opmerkingen krijg. Heel confronterend. Ik ben nooit vooraf geteld wel nu gemonitoord. Had gisteren mooi groot follikel van 25 mm (dus 9 mm groei in 48 uur) moest ook direct de eisprongprik Ovitrelle zetten. Gisteren maar gezellig gemaakt dus nu afwachten voor komende 2 weken. Ik krijg inderdaad geen inseminatie omdat mijn man prima zaad heeft en voor kans blijkbaar niet uitmaakt en ‘natuurlijk’ wel zo prettig is. Mijn man steunt me goed maar links of rechtsom zet het na zo’n tijd je relatie onder druk. Zeker van clomid werd ik geen leuker mens. De spontaniteit van seks gaat ook weg. Ik had nu letterlijk gisteren een briefje mee dat ik die avond gemeenschap moest hebben. Hij wil net als ik supergraag sen kindjd maar we zouden ook blij zijn als het weer ‘normaal’ werd. Hij ziet mij ook echt er psychisch onder lijden en ook dat is moeilijk.
Toch ook gefeliciteerd met jaar erbij en je woning. hopelijk knalt het dominante follikel mooi door naar goed formaat
Ik herken het echt helemaal. Toch fijn zeg om te lezen dat ik niet alleen ben. Ook hier heeft het echt super veel invloed op onze relatie en ook op ons seksleven. Als mijn ovulatie eraan zit te komen dan merk ik aan mezelf dat alles in mijn hoofd hierom draait. Als hij dan bijvoorbeeld net moe is en/of andere plannen heeft kan ik echt helemaal verdrietig worden. Het is echt heel zwaar, en ondanks dat mijn man inderdaad ook het graag zou willen zou hij volgens mij het ook ok vinden als we het traject zouden stoppen. Ik hoop zo voor ons dat het gaat lukken! Inmiddels heeft het ziekenhuis me verteld dat ze toch gaan opereren en ik daarna meteen IUI krijg en eventueel een proef IVF. Ben blij dat ik nog niet ben opgegeven, maar hoop stiekem dat het nog steeds natuurlijk gebeurd? Ben sinds 3 maanden nu wel echt vreselijk gezond aan het leven in de hoop dat het iets uitmaakt... ik heb net mijn ovulatie gehad en ga ook weer 2 Hopen. Wat ik wel fijn vind is dat hoe lang het ook duurt ik altijd weer gewoon frisse hoop heb! Heel veel succes ook daar, 25 mm klinkt als een super ei!
heb net gehoord dat ik een operatie krijg (laparoscopie) omdat ze endometriose vermoeden. Daarna nog 3 x IUI voordat ze willen starten aan IVF. Ik weet nog even niet zo goed wat ik er van moet vinden. Moet het nog even laten bezinken denk ik? Hoop dat het bij jou is gelukt!
Heel herkenbaar deze verhalen dames.. Seks is heel lang niet leuk meer geweest. Sinds we niet meer natuurlijk zwanger mochten worden en ik aan de pil moest voor onze 1e poging pas weer eens voor de lol seks gehad.. Wat hadden we dat gemist zeg. Ook verhalen van dingen vermijden ken ik.. En paniek van zwangere vrouwen en babies zien etc.. 2 maanden terug nog weggelopen uit een wachtrij omdat er 3 moeders met krijsende baby’s/peuters in mijn buurt stonden. Ik kan het met dagen wel beter handelen dan een jaar terug, maar het blijft allemaal zo moeilijk
Oh wat spannend zeg. En het is ook allemaal niet niks wat er gebeurd. Het is fijn om het er hier over te kunnen hebben vind ik. Bedankt ik moet nog een week wachten...wordt vervolgd..
Ik heb dus 100 mg clomid gehad icm ovitrelle maar gelukkig echt nergens last van gehad. Mag dus niet klagen als ik andere verhalen lees hier.
Heel herkenbaar...vooral dat stukje over spontaan sex hebben. Ik werk zelf op een kdv op een babygroep en zie dus continu zwangere ouders. Maar moet zeggen dat valt me niet zo zwaar. Waar ik meer moeite mee heb zijn collega’s die zwanger worden...dat ik denk wanneer mag ik een keer....
Ja die angst heb ik ook. Al zoveel dromen gehad dat mensen om mij heen (familie, vriendinnen, collega’s) zwanger werden.. Hopelijk komt het voor ons ook nog!