Ons moppie is nu 13 maanden en we hebben nu al een aardig poosje dat hij niet in zijn eigenlijk ledikant wil slapen. Hij speelt er wel eens in als ik met de was of zo bezig ben maar als ik merk dat hij moe word en ik leg hem in zijn bedje dan raakt hij helemaal overstuur en blijft net zolang huilen en staan tot dat je weer bij hem bent en hem eruit haalt. Dus sinds een poos breng ik hem in ons bed in slaap en leg hem dan over. Hij kruipt dan wel eerst met zijn hoofd door het bed en gaat dan tegen je aan liggen, heel onrustig en valt op een gegeven moment in slaap, tegen je aan. Wie heeft dat ook gehad en hoe lang duurde dat? Ik vind het niet erg.. maar ik denk wel, straks wil hij nooit meer in zijn eigen bedje slapen.
J. heeft een tijd gehad dat hij verlatingsangst had. Heel hard krijsen, brullen en overstuur huilen. zo ging het al een tijdje, heb hem toen 1 keer laten huilen, wel af en toe bij zn deur gestaan om te horen of alles nog goed ging maar het was een aandachtshuil ook omdat hij toen vol op droomde en niet wilde slapen. Na die keer nooit meer problemen gehad. M'n moederhart verscheurde wel hoor maar daarna dolblij dat ik het gedaan had want had weer een uitgerust vrolijk mannetje de volgende ochtend. Nu is hij in een fase dat hij wil dat je continue naar hem toe gaat omdat hij tv wil kijken.. ook weer een avond laten roepen om mama.. dan was het weer drinken, dan weer tv kijken, dan weer een autootje dat hij wilde hebben. Ik was er klaar mee, bed was om in te slapen en niet om alles in te doen. Dus 1 avond een paar keer nog mama geroepen en daarna papa en toen was het stil. Ook mn schoonouders probeert hij nog wel eens uit als hij daar logeert, gisteren nog tot 4x toe 'uit, uit!' geroepen en daarna in slaap gestort.. Het kan ook nog zijn dat zn kiezen doorkomen, dan willen ze ook niet alleen zijn omdat het pijn doet en bij papa en mama zijn is dan een troostend gevoel.. Het hoeft dus niet altijd aandacht te zijn. Succes!