Hoi Jette, Inderdaad, ook dat is een zwangerschapssymptoom! Toch blijf ik voor je hopen, ik gun het iedereen zo van harte (incl mezelf natuurlijk). We hebben het ook zo verdiend! Ook al denk of weet je dat je weer Ongi gaat worden, de hoop blijft er tot de duivels er zijn! Knuffel van mij
dat wist ik niet minka, is dat werkelijk zo? goh weer wat geleerd, nu is het gevoel bijna weg, maar nog niet ongi, ik blijf wachten! We hebben het echt verdiend he hi hi hi ! jette
lieve jette en marla en de rest, wachten duurt zo ontzettend lang langer dan we willen maar ik hoop dat het niet allemaal voor niks is en dat het positief is. ik denk aan jullie mijn tijd komt nog wel, ben nog jong (hahaha) ik voel dat ik ook nog wel aan de beurt kom wanneer weet ik niet maar dat komt goed nu is het belangrijk dat eerst jullie aan de beurt zijn kunnen jullie mij ook allemaal tips geven enz en daar heb ik dan weer iets an voor als het hier zover mag komen. gister een kleine domper gehad iemand had voor mij de blije doos besteld en die werd bezorgd dan word je toch weer pijnelijk herinnerd aan wat je niet meer hebt. jammer is dat,ik ga morgen mijn trouwfoto's ophalen die we met z'n tweetjes hebben gemaakt ben heel nieuwschierig. hopen dat ze mooi zijn geworden. verder ga ik toch met iemand praten een proffecioneel persoon omdat mijn hoofd onbewust toch nog te vol zit, en ik heb er zin in voor zover je daar zin in kunt krijgen maar in ieder geval een goed gevoel. nou dames toi toi toi nog even liefs miriam
Yep, gevangen Neeke, bij mij is het net andersom: heb tot mijn 18e in Oosterbeek, bij Arnhem gewoond, en woon nu vlakbij Eindhoven. Grappig, hoor! Spannend, zeg, je echo op 3 april. Wel fijn dat je een vroege echo krijgt: ik mag de gyn bellen als ik weer zwanger ben om een afspraak te maken voor een echo tussen de 7 en 8 weken. Toch is mijn vruchtje pas bij 10 weken gestopt met leven, dus dit geeft mij ook geen 100% geruststelling, maar toch is zo'n vroege echo fijn. Wanneer ben je precies uitgeteld? En Jette, zeker als je opzij gerold bent, dan zou ik me niet te druk maken over die val. Volgens mij kan je buik heel wat opvangen, en zolang je maar geen enorme stomp recht in je maag hebt gehad, kan het geen kwaad, zoals Neeke al aangaf. Een voordeel van gisteren: ik maak me vandaag niet druk over wel of niet ongesteld worden. Ben er erg weinig mee bezig. Gisteren heb ik de hele dag door ongikrampen gehad, maar vandaag heb ik ze minder of zelfs nog niet gevoeld, net als jij. Hey Minka, dank je wel! Hoe ver ben jij eigenlijk in je cyclus? Jij hebt (nog) geen cyclusbanner, he? Ben je wel van plan er eentje te nemen? Liefs, Marla
Volgens mij staat hij er steeds onder,ik zie hem wel! Maakt niet uit, voor ons is de klustijd aangebroken, we gaan ons best doen! Groetjes Minka
Nou Minka, het gaat lekker met mij vandaag, maar niet heus: jij hebt absoluut een cyclusbanner en ik heb gewoon met mijn neus gekeken. Nog 5 dagen tot de eisprong....... Als het goed is heb je hem over een weekje alweer achter de rug en zit jij in de wachtkamer. liefs, een suffende Marla
ja ik heb hetzelfde als jij marla, mijn gevoel dat ik ongi wordt is volledig weg nu, ik wou dat het twee dagen verder was in de tijd, wisten we tenminste waar we aan toe waren! ik hoop maar dat mijn buik het op heeft kunnen vangen, nou zit verdikking genoeg dus dat moet tegen een stootje kunnen hi hi hi! Kan me goed voorstellen marla dat je door de gebeurtenissen van gisteren totaal niet met zwanger zijn bezig bent geweest, maar geloof mij je kunt je beter een beetje druk maken of je zwanger bent of niet dan dat er bij je ingebroken wordt toch? liefs jette
Ik hoop het, Minka, ik hoop het.... maar het kan ook wel zijn dat ik een bril nodig heb. Nou Jette, mijn buik kan ook best tegen een stootje, hoor, haha. Ik heb de kilootjes die ik in het ziekenhuis kwijt was er al lang weer aangegeten: laatst waren de paaseitjes bij de AH in de aanbieding, en mijn hand graait veel te vaak in die zak: daarnaast hebben we nieuwe koekjes op mijn werk, die goddelijk zijn, maar reuzevet! Van die lekkere chocoladespritsjes, chocolate cookies, zandtaartjes, etc. Ik heb alle dozen die op mijn kamer stonden al voor mijn eigen veiligheid op mijn baas' kamer gezet, maar het mag niet baten. En Jette, als ik moet kiezen tussen een inbraak en de gekke wachtkamerziekte, dan kies ik toch echt voor het laatste. Ik heb echt geen idee wat het wordt deze maand: gisteren dacht ik zeker te weten dat ik ongi werd, en nu twijfel ik daar toch weer een heel klein beetje over. Ik weet het gewoon niet. Had ik maar een glazen bol, dan hoefde ik me ook niet zo druk te maken over zwanger worden. Je klust alleen fanatiek in de maand dat je zwanger bent, en kunt voor de rest lekker achterover hangen. Maar Jette, wat denk jij nu? Wat wordt het bij jou deze maand volgens jouw fingerspitzengefuhl, om maar de taal van jouw thuisland te spreken? Miriam, alles nog goed met je? Liefs, Marla
hoi hoi, ja het gaat redelijk goed hoor, ik moet gewoon zelf een stapje terug doen anders hol ik me zelf voorbij wil altijd vanalles maar kom tijd te kort en wil dan ook het aller beste voor iedereen inclusief mezelf en dat gaat niet. ik heb op zich alles wel achter me kunnen laten maar toch nu april in het verschiet komt komt het allemaal weer boven we krijgen ergens inapril de uitslagen van de onderzoeken allemaal ineen keer chromosoon onderzoek, en ze hebben de baarmoeder en stokken nagekeken en hoe dichter het bij komt hoe helder het allemaal weer wordt. Dat is moeilijk, voel me verder redelijk heb alleen veel hoofdpijn ik probeer me altijd vast te houden aan de mensen die nog meer hebben meegemaakt dan denk ach ik ben daarbij gezegd dat tot op heden dat allemaal gespraard blijft voor ons. we zijn eigenlijk wel heel sterk we zijn met z'n tweetjes en net getrouwd denken veelal het zelfde en dat is ook niet overal het geval ookal wil ik nu liefst weer zwanger zijn en mijn mannetje heeft zo iets rustig an. maar wel met z'n tweetjes bij mij op het werk is een collega die gaat scheiden twee keer eenmiskraam en uit elkaar dus zo kan het ook gaan. maar ja ik kom er wel hoor niemand hoeft zich zorgen te maken ik ben wel sterk vanmezelf denk ik. nou lucht wel op effe alles er uit te gooien hihi dames allemaal fijn weekend liefs en een knuffel van miriam
Hee Jette, wat zie ik nou?! Balen meid! Zo vervelend dat ongi en zwangerschapsymptomen zo op elkaar lijken... Marla, hoe is het nu met jou? Miriam, goede instelling hoor! En fijn dat jullie thuis op één lijn zitten. Mijn man vond het wel heel moeilijk allebei de keren maar goed, accepteren en weer verder. Voor mij ligt het toch wel anders, je merkt je hele cyclus aan je lichaam en elke keer weer die spanning... En nu ik zwanger ben is het ook wel lastig, hij wordt helemaal gek als ik begin te twijfelen en wil het er volgens mij liever niet over hebben tot de echo. Gelukkig is er hier altijd wel wat informatie te vinden! Succes dames, liefs Neeke
Hey Miriam, je klinkt heel sterk, hoor: ik kijk net als jij ook naar andere mensen die nog veel ergere dingen meemaken als ikzelf. Dat helpt om alles te relativeren. Kan me goed voorstellen dat je de kriebels krijgt van april, wanneer je de uitslagen van alle onderzoeken krijgt. Dat lijkt me heel erg spannend, op een negatieve manier. Je hoopt natuurlijk enorm dat ze niets hebben kunnen vinden, en dat je beide miskramen gewoon botte pech zijn geweest, je weet vast wel wat ik bedoel. En ook al wil je man het rustig aan doen, dan kun je hem gewoon verleiden tijdens je vruchtbare periode, hihi. 1 keer klussen kan al voldoende zijn. (maar ik weet nog van de vorige keer, dat je als zei dat je er samen voor wilde gaan, dus al je man het nu niet wil, dat je even rustig aan doet, maar toch......het kan nog steeds). En Neeke, je man wil zich vast nog niet binden aan het vruchtje, omdat hij bang is om het weer te moeten afstaan. Kan me er van alles bij voorstellen, hoor. Het lijkt me wel heel moeilijk voor je dat je je twijfels niet goed kwijt kunt, omdat hij er erg zenuwachtig van wordt, en je hem niet extra bang wil maken. Je weet het, he......kom dan snel op deze site en schrijf alles wat je angstig maakt snel van je af. Wij proberen je er een beetje doorheen te sleuren. En het kan helemaal goed gaan, houd dat goed voor ogen! Hier geen goed nieuws: ik ben gisteren, net als Jette, ook ongesteld geworden. Ik kan er toch beter mee omgaan dan tijdens de vorige cycli. Wat ik wel een beetje moeilijk vind, is om te beseffen dat ik nu definitief niet zwanger ben op mijn uitgerekende bevallingsdatum, 31 maart. Dat is wel even slikken. Maar zelfs met dat gegeven kan ik beter omgaan dan ik van te voren had gedacht. En trouwens, ik ben lekker een weekendje weg op 31 maart, en dat is ongeveer tijdens mijn vructhbare periode, dus dan ben ik lekker relaxed. Fijn weekend! Liefs, Marla
He Marla, wat vervelend! Jammer hoor. Maar ik houd de stoeltjes gewoon vrij voor later dit jaar! Hopelijk komen Miriam, Jette en jij me snel gezelschap houden. En dan maar hopen dat het bij ons allemaal goed gaat! Want inderdaad probeer ik ervan uit te gaan dat het dit keer helemaal goed gaat, aan negativisme heb je niets! En ik ben blij met dit forum om mijn twijfels te ventileren... Het feit dat ik behoorlijk last heb van symptomen stelt me wel gerust, heb geloof ik al een paar keer gezegd dat ik bij de eerste miskraam eigenlijk geen symptomen had. Kan er niet eens aan dénken dat mannetje naar mijn boobs kíjkt, zo pijnlijk, ben verschrikkelijk moe en emotioneel, zelfs zo dat de tranen in mijn ogen sprongen toen ik hoorde dat AZ door was met voetbal - AZ! notabene! (uhm, hopelijk geen fans in de zaal?) Tranen zitten echt heel erg hoog maar dat hoort er blijkbaar bij dit keer... Hoor zo of mijn oma een hersentumor heeft, die kon de laatste tijd al steeds moeilijker uit haar woorden komen en kon gisteren opeens niet meer slikken dus snel naar het ziekenhuis. Ze is een maand geleden 90 geworden, maar toch... Mijn andere oma is overleden (bijna 90) toen ik 8 maanden zwanger was van Thijs. Afgelopen maandag leek het net alsof ze heel dichtbij me was en alsof ze me wilde laten merken dat ze voor dit embryootje zal zorgen. Geloof eigenlijk helemaal niet in dat soort dingen maar het gevoel was zo sterk! Marla, ik wens je alvast een heel fijn weekend en inderdaad, relaxen helpt: ik ben nét na de wintersport zwanger geraakt. Liefs en fijn weekend allemaal, Neeke
he marla, vervelend nieuws voof je jammer dat je ongi geworden bent, maar goed het is niet anders en we gaan voor de volgende ronde! Neeke ik hoop maar dat er positief nieuws is voor je oma, ik duim voor je! jette
dames, we hadden het zo graag met elkaar gehoopt en ik had ook echt het idee dat het goed zal komen en dan word je ongesteld bah bah ba, rot natuur maar ik hoop dat we er alle drie niet lang meer op hoeven te wachten. marla lekker hoor dat je eind maart weg bent geeft je weer nieuwe kracht. allemaal een hele dikke knuffel van mij groetjes miriam
Oh Neeke, wat erg, zeg, van je oma: ik las op het andere topic dat je inmiddels weet dat je oma een hersentumor heeft: echt vreselijk! Heel erg veel sterkte, en zoals ik al schreef: leeftijd doet niet af aan je verdriet: je kunt wel meer vrede hebben met een overlijden van iemand op hoge leeftijd, maar het verdriet om je oma blijft! Bah, wat een rotnieuws, zeg! Hoe gaat het nu met haar? Doen ze er nog iets aan? Lief van je, dat je een plaatsje voor ons vrij blijft houden, ook al zijn we allemaal toch ongesteld geworden. Wel heel fijn dat je je helemaal zwanger voelt, en stikt van de symptomen. Ik moest wel hard lachen dat je geemotioneerd werd door het doorgaan van AZ. Dan moet je echt wel zwanger zijn, dat kan niet anders, hahaha. Ik hoop heel erg dat mijn relaxweekendje zal helpen bij het zwanger worden. De vorige keer ben ik ook net voor of net aan het begin van mijn vakantie zwanger geraakt, en ik ben sowieso een mooi weer mens, dus we gaan naar de goede tijd toe. We zullen weer veel oefenen deze maand. En Miriam, dank je voor je lieve post. Hopelijk hebben we met zijn drieen de volgende maand meer geluk, en wordt onze hartewens vervuld. De lente komt eraan, dat wordt vaak beschouwd als een nieuw begin, dus wie weet geldt dit nieuwe begin ook voor ons. Ik hoop echt dat we niet meer al te lang hoeven te wachten. (ik ben al een half jaar (on)geduldig). Liefs, Marla
Dankjewel Marla en Jette, vandaag bij mijn oma in het ziekenhuis geweest (in Maastricht dus blij dat ik vandaag mijn vrije dag heb). Gisteren zag het er allemaal niet zo goed uit, het is een erg agressieve tumor en we hebben geen idee hoe snel het kan gaan, daarom wou ik haar nu nog zien. Nu zit het grootste effect van de tumor in het spraakgebied, maar de uitlopers kunnen ook een gebied aantasten dat epilepsie en een hartaanval veroorzaakt. De doktoren hebben haar dit weekend al gevraagd wat ze nog allemaal mogen doen (sondevoeding, reanimeren) omdat ze nu nog helder is en kan communiceren. Ze wil in elk geval geen levensverlengende maatregelen. Vandaag was ze best opgewekt, blij ons te zien, en het spreken gaat ook weer wat beter. We hebben haar ook verteld dat ik weer in verwachting ben, was ze heel blij om maar natuurlijk vindt ze het ook heel spannend. Ze weet heel goed wat er aan de hand is en is daar natuurlijk ook verdrietig om. Moeilijk hoor... Mijn moeder is natuurlijk ook heel verdrietig en aangedaan. Morgen beslissen de artsen over de behandeling, misschien nog wel chemo of bestralen want ze is lichamelijk nog heel goed, maar ja, hoe is je kwaliteit van leven dan nog. Poeh... Heb met een dikke buik van mijn andere oma afscheid moeten nemen - hopelijk gaat alles goed met de zwangerschap én met haar, en kan zij haar negende achterkleinkind nog zien, maar erg waarschijnlijk lijkt dat niet. Afwachten... Wel fijn om dit even op te kunnen schrijven. Jette, je bent er al even niet wat ik me in jouw geval ook goed kan voorstellen: hoe is het nu met je moeder? Hopelijk gaat het weer wat beter met haar. En Marla, waar ga je heen eind maart? Het mooie weer op zoeken zeker? Krijg ik ook altijd goede zin van. Wij gaan met Pasen naar Zuid-Fr, de dinsdag ervoor eerste echo. Kan bijna niet wachten, zou nu al willen weten of in elk geval het hartje al is gaan kloppen... Liefs Neeke
hai neeke, ben even terug hier, lijkt niet goed dus met je oma, he bah meis, geniet nog van de tijd die jullie rest meis! Ik hoop maar dat haar nog wat tijd rest en vooral ook nog kwaliteit van leven gegund is! mijn moeder maakt stappen vooruit ik heb het net geschreven in de topic "dood vruchtje". maar nog even in het kort, ze reageert goed op de medicatie vermindering voor de bloed druk, dat is het aller belangrijkste op dit moment, er wordt zelfs voorzichtig gesproken over haar weer wakker te laten worden, ben zoooooooooooo blij met dit nieuws, ja ja ja ik weet dat het nog afwachten is maar voor nu is het wel 300 kg. die van mijn schouders valt! liefs jette
hoi neeke wil je veel sterkte wensen met je oma het is nooit leuk ik heb zelf mijn vader verloren aan die ziekte toen ik 25 was en mijn opa toen ik 18 was en toen mijn vader overleed heb ik een aantal maanden daarna een miskraam gehad daarom zeg ik je ook maar alvast geniet lekker met je oma zolang je haar nog bij je hebt en wie weet mag je oma het nog mee maken dat ze je kindje ziet misschien vecht ze daar nog wel voor en we zijn er allmeaal hoor voor je als er wat is veel sterkte meis groetjes rosielove