Hallo neeke hoe gaat het met je oma? Ik ben er van overtuigd meiden dat onze tijd nog komt dat we zwanger worden, let maar op, het voorjaar komt in de lucht, weet zeker dat het gaat lukken! Was gisteren even bij de bakker, en kwam in gesprek met het meisje dat daar werkt, die ik ook op de dag van mijn miskraam gesproken had, ze vroeg hoe het ging, ik heb haar het verhaal verteld, ze was erg geschrokken en vertelde dat ze zelf ook al een jaar bezig was om zwanger te worden maar het nog niet wilde lukken! Vond het wel zielig voor haar terwijl zij het zielig voor mij vond! Ze vond het prettig om met iemand er over te kunnen praten, nou ben blij dat ik dat tenmiste voor haar kon betekenen! Jette
Hallo Jette, Mijn oma is stabiel, ze is goed bij en praten gaat redelijk. Vandaag om 13 u horen we wat ze verder gaan doen. Ze wil alleen zo graag naar huis, maar dat is niet te regelen op dit moment... Heb zo met haar te doen! Hoe is het met jouw moeder? Marla, hoe is het met je schoonmoeder? Hoop dat het voor jullie de goede kant op gaat. Veel liefs en sterkte, Neeke
Hey Neeke, heel erg veel succes straks om 13.00 uur: ik heb net gelezen dat het dus een hele agressieve tumor is, die je oma heeft: dat klinkt helemaal eng. Toen ik in het ziekenhuis lag, lag daar ook een vrouw van 75 waarbij ook een hersentumor geconstateerd was. Ook bij haar was de spraak aangetast: ze praatte heel warrig, en noemde mij vaak Wendy. Door de tumor begreep ze alles niet meer goed. Van haar familie begreep ik dat ze heel snel achteruit was gegaan, net zoals bij jou oma het geval is. Zij zou in een ander ziekenhuis geopereerd worden, dus hoe het met haar afgelopen is, dat weet ik niet. Hopelijk gebeurt er toch nog een wonder, en kan je oma je kindje nog leren kennen! Heel veel sterkte! Laat je ons weten wat er uit het gesprek is gekomen, maar alleen als je dat zelf wil? En lieve Jette, jij ook heel erg veel kracht toegewenst! Hopelijk wordt je moeder snel wakker, en gaat ze ook flink vooruit! Hoe is het vandaag met haar gegaan? Volgens mij heb je het al eens eerder over het meisje van de bakker gehad in het andere topic: ik neem aan dat dat dezelfde was. Toen ik vrienden van ons vertelde over mijn miskraam, hoorde ik dat zij ook meer dan 2 jaar hadden geprobeerd om zwanger te worden. Dat gaat ook gepaard met allerlei verdriet. Zo heeft elk huisje zijn kruisje. Eigenlijk ook wel weer grappig, dat je dat soort gesprekken kunt hebben bij de bakker. Goh Rosielove, wat erg voor je dat je al zo vroeg je vader hebt verloren. Het is ook een vreselijke ziekte! Ik ga op 31 maart alleen maar een weekendje weg, en niet eens naar de zon. Ik heb een overnachting met diner in een kasteel bij Nijmegen gereserveerd voor mij en mijn vriend en dat valt ongeveer rondom de eisprong (heel toevallig), dus wie weet helpt het deze keer...... Is wel een mooie gelegenheid om verwekt te worden, hihi. We hadden het plan om in mei naar Toscane te gaan, maar door alles wat er gebeurt is, staat dit even op een laag pitje. Hopelijk kan het toch nog doorgaan. Met mijn schoonmoeder is het al wel wat beter, maar ze ligt nog steeds in het ziekenhuis. Er is een CT scan gemaakt en er zijn wat onderzoeken geweest, maar daar hebben we nog geen uitslag van. Hopelijk mag ze snel naar huis! Liefs, Marla
He marla, ik hoop maar dat je schoonmoeder snel naar huis mag, dan wordt het voor jullie wel wat eenvoudiger of niet, nee niet zeker, hoe moet het dan met haar verzorging? Ik kan me voorstellen dat jij je erg verheugd op jullie nachtje weg, dit laat je toch doorgaan of niet? Ik heb in het andere topic uitgebreid verteld wat voor k*t dag ik heb gehad vandaag, tegenslagen, koorts, operatie, vermoeden op dat de darm niet dicht was, alleen maar shit dus, maar de uitslag was positief, het was een ontsteking, ze hebben alles gespoeld en verwachten dat de koorts morgen beter is! Ik ben het zo zat op dit moment, ik ben doodop, moet sterk zijn voor mijn vader, die stort elke keer in als hij slecht nieuws krijgt, hij is hier vaker dan ooit, en hij is welkom hoor, maar het komt op mijn schouders neer, dat is best zwaar, ik heb het gevoel in 1 week wel 10 jaar ouder te zijn geworden! Ik hoop maar dat er voor ons allen snel beter mag gaan meiden. jette
Lieve, lieve Jette, hoe is het nu met je moeder? Is de koorts gezakt? Jij hebt nu echt even een tropenweek achter de rug, en ik geloof je helemaal als je schrijft dat je het gevoel hebt dat je 10 jaar ouder bent geworden in 1 week tijd. Ik zit de laatste tijd ook in de spiegel te kijken, of ik wat rimpels heb gekregen door alles wat er gebeurd is, want zo voelt het af en toe wel. Zal wel meevallen, hoewel mijn schoonzus gisteren vertelde dat ik zo mager in mijn gezicht was geworden. (nou, dat valt best mee, hoor ) Het is wel moeilijk, he, om de sterke persoon te moeten zijn, die iedereen opvangt. Wat jij schrijft over dat het op jouw schouders neerkomt, dat herken ik best wel. En natuurlijk wil je je vader opvangen, maar het is geestelijk wel zwaar. En je hebt gewoon ook tijd voor jezelf nodig. Je houdt het niet vol, als je niet af en toe kunt bijtanken, en dat lukt niet als je bijna geen moment voor jezelf kunt vinden. Ik hoop heel erg dat je moeder snel ontwaakt, en je iets minder spanning voelt, en hopelijk een heel klein beetje tijd voor jezelf kunt nemen. Neeke, hoe gaat het met jou? Hoe is het met je oma? Veel liefs, Marla
tja marla zucht zucht ik weet het ook niet hoe ik het anders moet doen, ik moet sterk zijn, kan me niet laten gaan het kan niet, maar ik voel me als een automatische piloot, maar ik wil ook niet te veel daar over zeuren, het allerbelangrijkste is dat mijn moeder er bovenop komt, daar draait alles om momenteel. jette
Lieve dames, Was donderdag vroeg op bed gegaan want ik moest vrijdag om 4 uur opstaan om een vroege vlucht naar Milaan te halen, moest daarheen voor mijn werk. Pas 's avonds laat thuis, kon bijna niet meer op mijn benen staan dus lag alweer om 10 uur te pitten... En nu ben ik nog steeds moe! Zo effies dutje doen, erg he. Tsja, mijn oma kan kiezen: niks doen en naar huis, of 30 bestralingen waarmee ze misschien een half jaar langer leeft maar waarmee de tumoren (3) niet weg gaan. In dat laatste geval zou ze ook al een deel van dat half jaar met bestralingen bezig zijn. Maar ze is heel helder en kiest ervoor om naar huis te gaan. Nu zijn verschillende instanties alles aan het regelen zodat ze hopelijk in de loop van de volgende week naar huis kan, niets dat ze liever wil op dit moment. Als ze met bestralen haar leven een half jaar kunnen rekken zal ze wel niet meer zo heel veel tijd hebben... Moeilijk om in zo'n tijd ver van huis te zijn. Volgend weekend ga ik er weer heen. Was van de week wel een paar keer heel verdrietig toen ik me bedacht dat, als de zwangerschap dit keer goed gaat, ik mijn tweede oma misschien ook met een dikke buik moet begraven... Niet leuk. Jette, zal straks in het andere topic eens lezen wat er allemaal gebeurd is. Ik hoop dat het spoelen inderdaad heeft geholpen en dat de koorts gauw gezakt is. Als ik het goed begrepen heb zijn het eigenlijk allemaal complicaties van die eerste operatie? Daar ga je ook niet vanuit... Hoop dat je vader het een beetje redt. Marla, hopelijk voor jou ook goed nieuws over je schoonmoeder. Omgeving van Nijmegen en Nijmegen zelf zijn leuk (maar dat hoef ik jou natuurlijk niet te vertellen). Goed idee zo'n weekendje weg! Wij gaan vanavond uiteten, nog voor de verjaardag van mijn man. En wat betreft dat sterk zijn, je moet inderdaad wel verder en kunt niet opgeven nu, maar zorg allebei goed voor jezelf zodat jullie straks niet een dubbelharde klap krijgen! En voor alle dames: de lente is begonnen, het is tijd voor mooi weer, goed nieuws en leuke dingen, vergeet niet jezelf af en toe te verwennen! Hier tel ik af naar 3 april... Liefs Neeke
tja neeke ik denk dat je gelijk hebt voor wat betreft je oma, als ik het zo lees dat ze maar een half jaar kunnen rekken, hoe lang rest haar dan nog als ze niets laat doen! Maar ik denk wel dat ze de juiste beslissing heeft genomen een half jaar in beslag laten nemen met bestralingen, wat ook zeker een lijdensweg gaat worden, niet alleen de bestralingen maar ook de bijwerkingen vallen zeker niet mee, en als je dan nog hoop mag hebben dat de tumoren weg zijn maar in het geval van jou oma is daar geen hoop meer voor he? He meis ik leef echt met je mee, ik vind het hardstikke vervelend voor jullie, ik hoop maar dat haar nog wat kwaliteit van leven gegund is, geniet van haar zoveel je kunt! Sterkte ermee meis. Jette
Lief dat je zo meeleeft Jette, en dat terwijl je zelf al genoeg aan je hoofd hebt! Net even op het andere topic gekeken, kan me voorstellen dat je helemaal radeloos bent, hopelijk is vandaag beter nieuws te melden. Liefs Neeke
tja neeke, ik weet het ook niet hoe dat kan maar dit forum heeft zo'n aantrekkingskracht op me, ik kan echt mijn gevoel hier kwijt en het is fantastisch hoeveel steun je hier kunt vinden, al is het momenteel voor veel meiden een klotentijd, er zijn veel problemen in de gezondheidssfeer, en naturlijk ook heel veel problemen om zwanger te worden zit ons ook nog niet mee! Ik hoop maar dat het voor ons allen snel beter mag gaan! En tja, mijn moeder gaat nog niet echt vooruit, ik hoop maar dat het morgen beter mag gaan! Liefs Jette
Hee Jette, Zag inderdaad in het andere onderwerp dat het niet meezit... Ik denk aan jullie en hoop dat het gauw beter wordt. Aan de ene kant positief dat de buikecho geen reden geeft voor een ontsteking, maar ja, waar komt die koorts dan vandaan?!?! Zie trouwens dat we nu nog met z'n 2-tjes hier zijn (Marla, met jou alles goed? al een paar dagen niks meer gelezen). Zal ik meeverhuizen naar de andere, dat scheelt in elk geval één topic voor je Jette. Hoop zo op goed nieuws voor jou morgen... Liefs Neeke
Hey Jette, hoe is het vandaag met je moeder? Is de koorts nog wat gezakt? Hebben ze een inmiddels een reden voor de koorts kunnen vinden? Laat het vandaag dan alsjeblieft beter gaan met je moeder! Je schreef ergens dat je er niet meer in geloofde: heb je dat gevoel nog steeds? Denk je er echt zo over, of was dat even tijdelijk? Ik maak me toch best wel zorgen om die opmerking! Hoe groot achten de artsen de kans dat het weer goed komt met je moeder? Ik wens je echt heel veel kracht toe voor de komende tijd! Ik heb veel vertrouwen in je en weet dat je dit aankunt! Maar het moet natuurlijk niet te lang duren. En Jette, hier zit nog eentje die zwangerschapsforumverslaafd is: ik weet niet wat het is, en soms vraag ik me af of het anders zou zijn als ik opnieuw zwanger ben: zou ik dan minder op het forum kijken, of juist nog meer? Ben toch bang voor het laatste. Dus jullie zijn nog niet van me af bij een nieuwe zwangerschap. Ik vind het heel erg fijn dat je ons op de hoogte houdt van hoe het met je moeder gaat. En als je het straks allemaal achter de rug hebt, dan moet je deze teksten maar eens nalezen. Rond mijn laatste ongesteldheid wilde ik weten hoe lang het duurde voordat mijn ongi op gang kwam, en las de berichten terug van mijn vorige cyclus. Ik kwam vanzelf uit bij de berichten die geschreven waren toen ik in het ziekenhuis lag: ik had ze toen bijna niet kunnen lezen, en las ze dus nu pas echt. Ik moet zeggen dat het me echt ontroerde hoe iedereen meeleefde. Echt een compliment voor alle meiden hier: jullie zijn echt stuk voor stuk grote schatten! Ik kan me dus heel goed voorstellen Jette, dat je hier steun vind. Ik ben er de laatste tijd niet elke dag geweest, maar dat betekent absoluut niet dat ik niet met je meeleef, het tegendeel is waar! Dat kwam meer door mijn eigen privesituatie. Goh Neeke, eventje op en neer naar Milaan: dat klinkt als een erge leuke baan. Ik ben nu stiekem wel heel erg benieuwd wat je doet! Hebben ze daar nog iemand nodig? Toch kan ik me heel goed voorstellen dat je het juist nu heel moeilijk vindt om ver van huis te zijn en dat er maar niets met je oma gebeurt, en dan heb ik het nog niet eens over je zwangerschapsmoeheid die maakt dat je sowieso al minder aankunt. Ik kan me helemaal voorstellen dat je oma het echt niet ziet zitten om 30 bestralingen te moeten ondergaan. Dan is ze inderdaad het laatste half jaar van haar leven alleen nog maar met het ziekenhuis bezig. Nu kan ze op haar manier afscheid nemen van haar dierbaren in haar eigen huis, en kunnen jullie haar vaak opzoeken. En Neeke, ik ben ook enorm blij met het mooie weer en de lente: ik voel me dan altijd een heel stuk positiever. Nu mijn schoonmoeder weer thuis is en we niet meer zo op en neer hoeven te rennen, heb ik veel meer rust gekregen. Ben echt even bijgetankt dit weekend, en kan voor mijn gevoel de wereld weer aan. Morgen over een week heb jij je eerste echo: dat lijkt me tenenkrommend spannend! Ik kan me voorstellen dat je de dagen echt aftelt. Kun je het wachten nog volhouden, of ben je zo met je oma bezig dat de tijd heel snel voorbij gaat? Liefs, Marla
dames dames mijn comp doet het effe niet en kijk eens hoeveel er gebeurt tussentijds o wat een ellende allemaal vanuit mij heel veel kracht en sterkte toegewenst allemaal, dikke knuffel miriam
hey marla, ik weet dat jij met me meeleeft, maar dat je zelf genoeg aan je hoofd hebt, het is je dus zeer zeker vergeven hoor, het maakt niet uit ik weet dat je aan me denkt! Ik dacht dat dit jaar HET jaar zou worden, nou het is ook wel het jaar maar niet in positieve zin, ik weet niet hoe ik die opmerking nu moet omschrijven, dat van geen hoop meer hebben, het is zo moeilijk elke dag probeer ik opnieuw hoop te hebben maar elke dag draait uit op een teleurstelling, neem nou vandaag, ze hebben de oorzaak dus gevonden zoals ik al in het andere topic heb geschreven, maar dit hield wel in weer een operatie, ja nummer vier dus, ze is vandaag weer geopereerd omdat ze een infectie had onder de huid waar de buik open is gemaakt, nu moeten we weer van voren aan beginnen, proberen de koorts te laten zakken, dan weer langzaam wakker maken en dan de slang van de beademing er uit, en ik hoop maar dat er nu niets tussen komt. Dan kwam het er nog bij dat mijn baas begon te zeuren wanneer ik weer wilde komen! Het spijt me als ik mijn verhaal nu twee keer heb verteld omdat ik het ook al in de topic "dood vruchtje" heb geschreven! Jette
jette je mag altijd je verhaal doen en zo vaak je wilt, wat een nare tijd zo zeg ja het jaar 2007 begint heftig voor je, van uit mij wil je toch zeggen dat het nog goed kan komen dus houd moed hoe zwaar het ook is. en een dikke knuffel van mij liefs miriam ik denk aan je
Goh Jette, als je ziet hoe vaak ik dubbele posts heb...... gewoon opschrijven zo vaak als je wilt, net wat Miriam zegt. Ik weet ook nog dat ik blij was dat 2006 voorbij was, en dat ik verwachtte dat 2007 een heel stuk beter zou worden: daar ben ik nu dus ook wel op teruggekomen, maar wat niet is, kan nog komen, ook voor jou! Maar ik begrijp dat je nog niet naar de toekomst kijkt, maar eerst maar eens hoopt dat je moeder wakker zal worden. Bij mij was de eerste helft van 2006 heel erg leuk, en de tweede helft minder. Misschien is het in 2007 omgedraaid. Misschien gaat voor jou de zon ook weer snel schijnen, Jette. Hoe is met jou Miriam? Heb je je eisprong al weer gehad? Liefs, Marla
Jullie zijn schatten, echt waar, ik waardeer het zo dat jullie er voor me zijn, het is fijn om hier je hart te luchten! Thanks meiden! Ik hoop echt dat de tweede helft van 2007 voor ons beter gaat zijn als de eerste, het moet eigenlijk wel he, anders is 2007 echt een shit jaar! Jette
Hee, hier wel een bericht! Vroeg me net bij het andere topic al af hoe het met jou, je moeder en de rest van je familie is. Hopelijk gaat het de goede kant op. Kijk straks wel even of je nog wat gepost hebt! Neeke
hoi hoi, ja heb de eisprong volgens mij gehad, maar heb geen goed gevoel dus denk niet, loop nu bij een hapthonoom ik moet daar mijn rust weer vinden leren ontspannen nou vind het nog allemaal eenbeetje raar onwennig denkik maar heb wel een gevoel dat het nu al heeft geholpen. verder ben ik goed te pas heb me zelf een nieuwe focus gegeven wil afvallen 10 kilo als ik niet zwanger ben dus zolang ik nog niet zwanger ben ga ik meer sporten beter opletten met wat ik eet en hopen dat het dan lukt hihi. ik hoop dat bij jullie alles iets beter gaat, en ik denk dat de tweede helft van 2007 het voor ons gaat worden moet haast wel. allemaal een dikke knuffel van mij liefs miiram
Hey lieve Jette, wees niet bang: 2007 zal niet alleen maar kl... dingen brengen: het brengt vast ook iets goeds, al is het maar een nieuw veulentje, of wie weet wel een Jettebaby. Ik hoop heel, heel, heel erg dat het vandaag toch beter is gegaan met je moeder, maar ik vind het zo verdacht stil: hopelijk ben je gewoon moe, of juist heel blij omdat je moeder ontwaakt is en zit je aan haar bed. Ik duim in ieder geval dat het geen vervelende oorzaak heeft dat je er niet bent. Ik denk nog steeds aan je! Liefs, Marla