Hoi allemaal, Ben afgelopen april bevallen van een levenloos kindje van 38 weken, een ontzettend intens verdrietige en zwanger tijd was dat en nogsteeds vlagen van verdriet. Afgelopen oktober bleek ik weer zwanger te zijn veel vruegde maar ook die angst voor het verloop van de zwangerschap, op de eerste echo was eigenlijk al niet goed. Gister moest ik naar het ziekenhuis voor een 2e echo en ook die bleek niet goed, ik moest daarna gelijk door naar de gyneacoloog om een afspraak te maken voor een curretage, Vandaag ben ik gecurreteerd en was vanmiddag weer in huis, Ik voel me redelijk op de sufheid van de narcose en wat buikkrampen na. Heb alleen nu wel een verdrietig gevoel het is alweer misgegaan, ben het vertrouwen en geloof in een volgende zwangerschap en een goede afloop ervan behoorlijk kwijt. Eerst gaat het op het eind mis en nu in het begin, erg teleurstellend. Ik wou dit even aan jullie kwijt en ga nu nog even rusten. En natuurlijk ook ontzettend veel sterkte aan iedereen hier! Liefs nathalie
Jeetje wat erg voor je allemaal, ik snap dat je je verloren voelt, veel sterkte met het verwerken van je verdriet. Wordt er ook onderzoek gedaan wat dereden is dat het misgaat? Misschien brengt dat duidelijkheid en voorkotm dat nog meer verdriet.
Wat een verschrikkelijk nieuws zeg. Heel veel sterkte. Ik heb nu al zo weinig vertrouwen na 1 mk, kan me niet beginnen voor te stellen hoe jij je nu voelt. Gaan ze een en ander nog onderzoeken?
Hoi Nathalie, Wat spijt me dat, ik leef enorm met je mee. Heb zelf afgelopen vrijdag voor de 2e keer gehoord dat er op de echo geen kloppend hartje zichtbaar is. Ik herken je gevoel van het vertrouwen kwijt zijn o zo goed. Toch hoop ik dat het ook voor jou en mij eens zal zijn weggelegd. Ik heb in de afgelopen dagen gemerkt dat dit forum mij veel steun biedt. Ik wens je heel veel sterkte. Kike
Nathalie, wat vreselijk voor je. Wat moet dat ontzettend moeilijk zijn. Ik weet dat je in tijden van verdriet niet zit te wachten op allerlei cliche's, want het verdriet overheerst. Ik hoop voor jou dat je ondanks alles de moed niet opgeeft en vertrouwen in je eigen lichaam blijft behouden. Zorg goed voor jezelf en zoek de mensen op die lief voor je zijn. Je bent hier meer dan welkom, al is de reden onverteerbaar. het ga je heel goed Amber
Nathalie, pijnlijk, als ik je verhaal lees. Vooral die verschillende emoties van geluk die zo plots kunnen omslaan in verdriet en omgekeerd. Ik wil je heel veel sterkte wensen! flyke
Ik wens je veel sterkte indeze moeilijke tijd. Zeker als het al fout is gegaan dan is dit wel heel erg weer. Ik hoop dat je er snel weer een beetje erboven op komt. Sterkte.
Nathalie, wat vreselijk voor je. Wat ontzettend erg dat je kindje na 38 weken zwangerschap is gestorven. Ik kan me zo voorstellen dat je even het vertrouwen in je lichaam kwijt bent. De zus van een collega van mij heeft haar baby tijdens de bevalling verloren. Daarna heeft ze ook nog een miskraam gehad. Inmiddels heeft ze 3 gezonde kinderen. Geef de moed dus niet op! Ik wil je heel erg veel sterkte wensen in deze verdrietige tijd. Ook nog succes met de rouwverwerking van de dood van je baby in april. Liefs, Marla P.s er is op het Viva forum een heel mooi topic dat "overleden kindje" heet, gepost door Parelhoen. Kan me voorstellen dat dat heel herkenbaar voor je is en dat je daar veel troost aan kunt hebben. Misschien heb je er iets aan.
ik wens je veel sterkte....bij mij is het na circa 12 weken verkeerd gegaan (molazwangerschap met vrucht) en de tweede keer een miskraam na 7 weken....natuurlijk krijg ik er ook genoeg van, maar dat geeft aan de andere kant meer vastberadenheid om toch ook een keer een "normale" zwangerschap te hebben. Ik snap dat jij nu nog niet zover bent...maar geloof me, die tijd komt wel weer. Luister goed naar je lichaam en neem je tijd... Liefs, Angela