...ik zou daar zelf dus bewust niet voor kiezen. Als het zo zou lopen en tijdelijk niet anders zou kunnen dan is het zo, maar bewust 2 kinderen voor langere tijd een kamer laten delen zou ik niet willen/doen. Gebeurt dit nog veel? Vroeger was het redelijk normaal, maar tegenwoordig niet meer echt of heb ik het mis? Bij mijn schoonzus liggen een jongen en meid (van bijna 7 en bijna 6) bij elkaar, terwijl ze wel gewoon ieder een eigen kamer hebben. Ik begrijp dat niet goed. Wat zijn de voordelen? Ik kan alleen maar nadelen verzinnen eigenlijk....
Mijn kinderen hebben een eigen kamer, maar vinden het reuzegezellig om bij elkaar te logeren. Dan ben je niet zo alleen bij het in slaap vallen en het wakker worden. Soms vinden ze het oneerlijk dat papa en mama wel samen mogen slapen en zij niet, vandaar. Als dochter te lang blijft kletsen, dan wijst zoon haar wel terecht (en nu stil, want ik wil slapen). Ze slapen er in elk geval geen minuut minder om.
bij mij liggen ze op 1 kamer jongste van 5 en oudste bijna 10 gaat tot nu toe nog steeds heel goed. Ze willen niets anders, ik zeg wel eens misschien is het leuk om ieder op een eigen kamer, maar dat willen ze niet , want het is zo veel gezelliger. overigens was het omdat de jongste heel veel huilde( bijna anderhalf jaar ) op de andere kamer, en toen ze bij dr zus lag was het over...
Persoonlijk heeft het ook niet mijn voorkeur. Nu moet ik wel zeggen dat ik samen met mijn zusje op een kamer sliep, dit terwijl mijn ouders genoeg kamers hadden voor ons maar wij wilden graag samen op de kamer. Wij schelen 2 jaar en waren echt niet close, maar gezellig vonden we het wel.
hier uit noodzaak. Broer en zus slapen bij elkaar (gaat goed, houden elkaar niet wakker ofzo), baby ligt op de andere kamer. Volgende zomer krijgt broer de kleinste kamer en de 2 meiden delen dan een kamer (heb maar 3 slaapkamers).
Misschien vinden de kinderen van je schoonzus het zelf prettig en slapen ze beter als ze 'veilig met z'n tweeën slapen'? Geen idee, vraag het je schoonzus! Ik zie zelf niet zo'n probleem bij 2 kinderen op 1 kamer... Ik had vroeger dolgraag mijn slaapkamer willen delen hoor. Heb helaas helemaal geen broers of zussen. Ook dáár kan ik voor- en nadelen van opnoemen. Wij hadden vroeger ook geen vaatwasser en auto.... Zou ik nu ook niet kunnen missen, maar tóch leef ik nog steeds en geen trauma. Dat geldt voor 2 kinderen op 1 kamer vast net zo.... Ze krijgen er vast geen trauma van.
Stiefkinderen slapen hier op 1 kamer. Als de zolder gerenoveerd is krijgt L zijn eigen kamer en in de toekomst (hopelijk) een 2e ook zijn/haar eigen kamer. Ivm ruimte gebrek blijven de stiefkinderen op 1 kamer slapen. Ze zijn er nou eenmaal een stuk minder dan L.
Ik heb vroeger ook een tijdje samen met mijn zusje geslapen. Wij vonden dat fijn, terwijl wij allebei een hele grote mooie slaapkamer hadden. Veilig gevoel ook denk ik, onze ouders hadden veel ruzie. Mijn zusje is 6 jaar jonger, dus ging sowieso veel eerder naar bed dan ik.
ik zou niet weten wat er mis is met twee kinderen die samen een kamer delen. Ik ken genoeg gezinnen waarbij kinderen nog met z'n 2en een slaapkamer delen omdat het niet anders kan. Niks mis mee. Vroeg moest ik ook uit nood een kamer delen met een broertje, later kreeg ik een eigen kamer. Dat was mijn voordeel als oudste en enige meid
Isabelle heeft wel een eigen kamer, maar slaapt nu nog bij ons in bed (makkelijk met de bv en als ze 's nachts wakker wordt). Maar Milan heeft het er nu al regelmatig over dat hij graag wil dat I. bij hem op de kamer komt liggen als ze niet meer bij ons slaapt. Als ze dat zelf tegen die tijd ook wil, mag dat van mij best hoor. Als ze dan na een paar jaar toch alleen willen liggen op een kamer, dan kan dat dus ook gewoon. Maar zolang ze het allebei gezellig vinden, vind ik het ook goed. Ze zijn gewoon echt elkaars beste vriendjes en als M. 's ochtends wakker wordt, komt hij gelijk naar I. gerend en andersom ook, als I. eerder wakker is.
Ik snap dus niet wat er mis mee is, onze jongens van 1,5 en 3 liggen ook samen op een kamer, weliswaar een hele grote van 9 bij 5, en ieder de helft zodat ze evengoed een eigen hoekje hebben, en dit gaat perfect. Misschien ook omdat ze zo dicht bij elkaar zitten qua leeftijd en dus ook hetzelfde dagritme hebben, afgezien het middagdutje van de jongste dan. Mochten ze in de toekomst problemen krijgen met samen slapen dan splitsen we de slaapkamer uiteraard in twee, maar wat is er nou leuker dan een groot steigerhouten stapelbed met bedstee te delen? Vroeger was het heel normaal, dus waarom nu niet? Ik heb het idee dat de luxere levensstandaard van nu er ook erg in mee speelt.
Hier slaapt de jongste, sinds 2 dagen ook bij der zus(11 maanden en 3 jr.)We hebben op zolder nog een ruime kamer en een open ruimte en zullen deze tzt opsplitsen in twee kamers. De kleine die over 12 weken geboren zal worden krijgt een eigen kamer. Wij hebben hier bewust voor gekozen ondanks dat we nog een zolderkamer vrij hebben. De reden is omdat de oudste vaak in de ochtend bij ons komt liggen en haar willen we niet de zoldertrap af laten lopen. Verder is het voor ons ook makkelijk om op de zelfde verdieping te slapen als de kids. Vind dit ook veel veiliger. Als onze middelste of de jongste rond de 4 zijn, dan gaat een van de twee naar boven.
Hier gaan de meiden straks ook een kamer delen. Zie niet in waarom dat erg zou zijn. Hier doen we het omdat we maar 2 slaapkamers hebben. Ik heb hier op het forum weleens gevraagd hoe het ging dat de kinderen een kamer deelden en toen positieve verhalen gelezen. Soms was het zelfs zo dat ze de kinderen op 1 kamer deden ook al hadden ze meer kamers. Dan vonden de kinderen dat gewoon heel fijn. Er zullen vast ook wel kinderen zijn die het niet fijn vinden. Maar misschien dat de kinderen van je schoonzus het ook leuk vinden? Ik zou het gewoon eens vragen.
ze slapen hie apart maar ik.zou het geen problerm vinden als ze samen op een kamer slapen ik sliep vroeger ook met me zus op een kamer vobd het altijf wel gezellig
Het zou niet mijn voorkeur hebben maar hier liggen ze ook samen op een kamer. De 2 meiden dan sinds afgelopen weekend. We hopen dat dit voor maximaal een jaar is (en dat we dan een dakkapel hebben dus een extra kamer) maar vind ook niet dat het heel erg is, ze vinden het beide erg leuk en slapen prima.
Hier slapen de onze 2 jongens sinds 2 weken ook op 1 kamer! Hadden we veel eerder moeten doen! Nu slaapt de jongste gewoon rustig door 's nachts omdat ie iemand bij zich heeft! Als ze straks ouder zijn en behoefte hebben, krijgen ze alsnog hun eigen plekje, maar voor alsnog lekker bij elkaar!
Hier zoontje en stiefdochter op 1 kamer als ze er is, gaat prima, wel hebben we toen onze zoon nog vaak wakker werd s'nachts hem bij ons op de kamer gelegd. Nu gaat het dus prima, ze vinden het zelf ook gezellig. We kunnen hier wel meer slaapkamers maken en dat gaan we ook zeker doen voor als ze wel behoefte gaan krijgen aan een eigen plekje.
Ik geloof ook niet dat ik ergens iets heb gezegd over het oplopen van een trauma. Ik weet waarom de kinderen van mijn schoonzus bij elkaar liggen, maar dat is vast niet de hoofdreden voor het merendeel van de mensen die hiervoor kiezen. Ik wil dus gewoon weten waarom mensen hier wel of niet voor kiezen. Uiteraard zijn OVERAL voor en nadelen van te noemen, maar dat vraag ik hier niet. Ik ben vooral nieuwsgierig naar het waarom en of het in de praktijk niet tegenvalt. Bijvoorbeeld het elkaar wakkerhouden, niet tegelijk naar bed toegaan en wakker worden etc. Vraag het niet om te veroordelen, maar uit interesse.
Hier ook een broer en zus die een kamer delen, nouja broer is bij zus ingetrokken. Hij wilde nooit slapen, ging huilen tot hij ging overgeven, elke avond kon hij dan weer in bad en schone kleding aan + kamer schoonmaken. Toen ontdekt dat het probleem opgelost was als hij bij zus lag. Dus daar ligt hij nu al een 3/4 jaar. Hij heeft niet eens een peuterkamer gekregen. Vaak liggen ze ook samen in 1 bed of de een in het bed van de ander en andersom dus. Geen enkel probleem heb ik ermee! Ze slapen allebei veel beter, zus wilde nml ook niet graag alleen slapen en logeerde vaak wekenlang bij ons op de kamer op een matras. Als ze straks ouder zijn en weer uit elkaar willen dankan dat natuurlijk wel, het is geen verplichting.
hier liggen de oudste jongens van 13 en 11 jaar samen op een kamer. toen de oudste naar de brugklas ging, mocht hij naar een andere kamer (alleen). zwaar beledigd was hij! ze hebben het super samen en beide kids willen bij elkaar blijven. als de tweede straks ook naar de brugklas gaat, beoordelen we het maar weer opnieuw........