2 kinderen valt tegen?!

Ik vond juist 2 kinderen makkelijker als 1

De oudste was 1,5 en wou dolgraag overal mee helpen en daar maakte ik dan ook maar dankbaar gebruik van, rompers pakken kleertjes uitzoeken schone luier pakken vieze luier in de prullenbak
Een poetsdoek voor de stof en alle kastjes afnemen vond hij geweldig

Met de derde werd het nog makkelijker, ze helpen overal bij als baby zijnde mochten ze haar zo graag helpen met wassen, dan hoef je er alleen maar bij te staan zo heerlijk

En qua aandacht .... Voor elk heb ik misschien wat minder tijd.... Maar ze hebben nu wel elkaar en vaak hebben ze dat liever dan alleen met mij of papa maar soms blijft papa thuis en ga ik met de eerste bijv even stukje met de trein ( dol op treinen ) en met de
Middelste naar de stad die is dol op winkelen

En met de oudste 1 keer in de week alle treinbanen opzetten door de kamer en met de middelste tutten ( gezicht en haarmasker en nagels lakken 1 keer per week, het is maar een uurtje maar
Ze geniet er enorm van en heeft dan mama even voor zich alleen
Maar alleen spelen willen ze niet dan willen de de anderen er ook bij


Dus het compenseert straks wel ! Je hoeft echt niet alles gelijk waardig te verdelen,

 

1 kind vond ik makkelijk maar 2 net zo... Moet wel zeggen dat wij geen driftbuien of wat dan ook gehad hebben bij onze oudste daar is nogal goed mee te praten
En onze 2de is tot nu toe nog makkelijker als haar grote zus als baby. echt volop genieten.

Maar ik zie wel eens kinderen dan denk ik pfff zou gillend gek worden volgens mij

 

Herkenbaar, hier oudste op school en bedacht me laatst dat jongste hele dag in wagen of kinderstoel of bed zat, eerst school dan boodschappen dan logopedie dan weer uit school halen dan weer terug naar school dan naar bed, uit bed weer naar school in de stoel koekje en drinken dan met geluk even "los" om vervolgens weer in de stoel te zitten voor avondeten en naar z'n bed, soms best lastig ja maar dit gebeurd ook niet dagelijks maar komt wel eens voor ja

 

Hier 2,5 jaar en 6 maanden.
Mijn dagindeling ongeveer;

Beer om 8 wakker beer tijd, boterhammetje samen eten, boekje lezen, lekker uitgebreid kroelen.
10.00 bloem samen wakker maken, beer gaat zelf spelen, die heeft al 2 uur mama op z'n lip gehad dus vind dat niet erg.
Als bloem de fles op heeft allemaal aankleden, douchen/spelen, naar de winkel.
Half 12, bloem fruit, en naar bed, sneetje brood eten met beer.
Half 1 beer naar bed, bloem bijna wakker.
2 uur bloem de fles en samen spelen tot beer wakker is.
Beide wakker, samen spelen, rondje lopen, en dan gaat beer zelf spelen, bloem in de box en mama eten koken.
17.30 eten, beer met papa spelen, mama bloem de fles, daarna bloem samen met papa en beer spelen, mama opruimen.
Daarna allemaal naar boven, en kinderen wassen.
Soms ga ik zelf ook nog douchen, en is mijn man met de kinderen aan het spelen op bed, of beneden.
20.00 breng ik ALTIJD beer naar bed, en blijft mijn man bij bloem.

Zoals je ziet is de tijd erg gericht op de kinderen, en slapen en eten ze nu precies langs elkaar af.
Soms heb ik het gevoel dat ik alleen maar bezig ben met eten maken, verschonen, regelen, en koken.
Maar he, aan t einde van de dag heb ik wel echt mijn vaste momentjes met de kids gehad.....

 

Wij hebben een tweeling, dus ik ben niet gewend om 1 kindje te hebben.
Maar ik kan me voorstellen dat het lastig is als er een tweede bijkomt.
De oudste is van begin af aan gewend om alle aandacht te krijgen, en nu moet het verdeeld worden.
Maar dit is een kwestie van aanwenning.
Leer je aandacht te verdelen, en voel je niet schuldig over het feit dat niet altijd alles zo loopt als dat jij zou willen.
Pick your battles and let it go...

 

Ik vond t in t begin ook lastig maar naarmate de baby de nachten ging doorslapen vond ik het zelf veel beter vol te houden. Bij mij was t echt de combinatie van peuter, baby, weinig slaap en hormonen waardoor ik het allemaal minder rooskleuriger zag. En nu denk ik echt: waar heb ik me toch druk over gemaakt en denk ik zelfs af en toe aan nog een baby erbij.....

 

En ik lees jullie berichtjes en denk: oh NEE!! waar zijn we aan begonnen?!?
In mijn hoofd hou ik er rekening mee dat de eerste 2 jaar loeidruk en zwaar worden, maar dat het daarna beter zal gaat. Hopelijk klopt dat een beetje, maar ja, geen weg meer terug. Wat vergeet je eigenlijk snel hè, want de eerste 3 maanden met mijn zoon waren héél zwaar

 

Even niet op deze vraag, maar wat zijn Beer en Bloem leuke namen samen

 

Dank je, maar in het echt heten ze anders haha.
Dit zijn hun schuilnamen voor ZP

 

Idd jongste in de doek op je rug, ideaal !

 

Voordat je ermidden in zit, weet je eigenlijk niet hoe het is.
Als je de eerste krijgt, denk je wel oh jeetje gebroken nachten enzo dat wordt vast afzien. Maar als het daadwerkelijk zover is ervaar je pas hoe zwaar het kan zijn.
Net als met twee kinderen kun je van te voren bedenken dat jet soms lastig zal worden, maar hoe het echt is en hoe je het zelf ervaart weet je pas als het zover is.
En dan het leuke, ook hoe mooi het kan zijn weet je dan pas

 

Hier vind ik het echt reuze meevallen!!
En ik heb een kindje wat net pas doorslaapt.
Wat zware reflux heeft en verschillende medicaties krijgt.
Mijn zoon die de laatste tijd erg vaak ziek was.
Dus ik zag de eerste paar weken alleen maar ziekenhuis en dokters.
Maar het valt me heel erg mee.
Ik weet nu eenmaal ik ben degene die voor haar en hem moet opstaan.
En stel je je daar gewoon op in.

 

Het ligt erook aan hoe labiel je na de bevalling bent.
Als ik jou verhaal lees dan denk ik dat jij een hele sterke vrouw bent!

Ik zelf was aan het einde van de zwangerschap al best depressief, wat na de bevalling ook bleef hangen. Ik zag dus alles als moeilijk en zwaar.
Ik reageer dan ook heel heftig op al die hormonen.
Pas nadat mn zoon de twee maanden gepasseerd was kon ik steeds meer van hem en de nieuwe gezinssituatie genieten.
Nu ik steeds meer ontzwanger, voel ik mij met de dag beter.

 

Wat lief.
Nu na mijn zoon heb ik wel een behoorlijk PND gehad, na 4.5 jaar mmm kwam hij in de couveuse.
Heb hem 36 uur niet gezien omdat mijn exman het te moeilijk vond me in de rolstoel te zetten ( had een katheter in ivm zwangerschapsvergiftiging) en hij heeft er dan maar 10 dagen gelegen maar het was een hel.
Ik was heeeeeeeeel bang weer voor Helpp maar gelukkig nu niet.
Anders was het denk ik ook anders gelopen met mijn gesteldheid.
Mijn exman deed er wat schepjes op.
Maar gelukkig door mijn zoontje zo sterk geworden om te gaan scheiden en op te knappen.
Nu was ik voorbereid dat ik alleen was en het alleen moest doen.
En deze keer valt het mij veel lichter als bij mijn zoon.
Maar ik heb heel veel hulp van mijn zoon de schat!!

Het komt allemaal goed.
En als je je echt niet goed voelt aan de bel trekken!
Heeft mij heel erg geholpen de vorige keer.
xxx