Weet niet of het al vermeld was maar het nieuws is hierop ook te volgen. Up to date! https://twitter.com/JulianRubenNL
Ik ben toch iedere keer weer blij om te horen dat ze bij iedere zoekactie 'geen resultaat' hebben, dat geeft nog een beetje hoop dat de kereltjes nog in leven zijn. Al is die hoop natuurlijk ook maar schraal bij de gedachte dat ze nu vanavond al een week onvindbaar zijn.... Als ze nog in leven zouden zijn en ze worden ergens vastgehouden door een medeplichtige of hoe je het ook noemt, dan zou je toch haast denken dat zo'n persoon de kids wel zou laten gaan bij het gegeven dat de vader zelfmoord heeft gepleegd, lijkt me? Het blijft speculeren en gissen, maar de mannetjes kunnen beter teruggevonden worden, is het niet levend, dan nog, want deze onzekerheid is echt onmenselijk!
De nacht is gevallen. Weer een dag voorbij met miljoenen vragen, verwarring, raadsels, boosheid, maar vooral verdriet en pijn... Mijn gedachten gaan uit naar de moeder.
Bah... Idd weer een dag voorbij, hopend voor hun moeder dat het snel weer ochtend is en er weer verder gezocht wordt. Terwijl ik voor een andere moeder hoop dat morgen nog heel lang duurt zodat ze samen met haar man en oudste dochter hun jongste dochtertje nog heel lang kunnen knuffelen, kusjes geven, aan haar ruiken etc. voordat ze haar laten gaan. Ik blijf bidden voor wonderen.
Een week voorbij..ik vind het zo erg he. Waar die kinderen ook zijn, een week zonder hun moeder zonder afscheid te kunnen nemen. Die vader was psychisch niet in orde maar wat was de schuld van de jongens dan. Zulke knappe lieve jongens, telkens tranen in mijn ogen als ik aan hun angst en verdriet denk. Waar zijn ze toch... Mijn verdriet word steeds groter en groter. Ik had dit ook bij de drama van Okke en Kalle die 1,5 terug verdronken in de auto van de moeder. Ik was toen zo verbaasd dat het me zo intens raakte. Dit is de tweede keer dat ik me totaal uitgput voel door een drama van mensen die ik niet ken. Maar dit keer kan ik het niet loslaten. Telkens de vraag waar ze zijn en waarom de vader hen niet op zijn minst een afscheid met de familie en vriendjes heeft gegund. Het blijft maar spoken :'(
Het drama van de twee mannetjes die in de auto verdronken heeft mij ook nog lang bezig gehouden. Net toen ik dat een plekje had gegeven gebeurde het afschuwelijke drama met die bus vol kinderen. Elke keer als ik het nieuws daarover op tv hoorde stroomden de tranen over mijn wangen. Het is gewoonweg afschuwelijk dat dat soort gevaren op de loer liggen. Ik hoop steeds meer dat Iris een fijn vangnet heeft...Het is gewoon het ergste wat je kan overkomen...totaal niet weten waar je aan toe bent.
Daar moet ik nu net aan denken, dat was ook een drama. De ouders van Okke en Kalle hebben in Maart trouwens een tweeling gekregen. Ze kunnen de mannetjes natuurlijk niet vervangen maar misschien neemt het de scherpste tandjes van het verdriet weg.
Ik weet niet of de foto zichtbaar is maar door het zien van de foto brak mijn hart http://www.facebook.com/photo.php?fbid=456566921094663&set=a.456566917761330.1073741826.456216154463073&type=1&theater Ik kreeg er een brok van in mijn keel
Vreemd toch? Ik bedoel waarom zou nu deze foto geplaatst worden van de 2 jongens slapende in de auto?