Ik ben een beetje van slag. Afgelopen 3 maanden heb ik 2 maal een miskraam gehad. Bij 6.5 en 5 weken. Beide keren was het kindje heel erg gewenst. Het is best zwaar allemaal en ik ben ook bang dat het weer gebeurd. Emotioneel is het moeilijk te verteren. Maar wij proberen toch ook positief te blijven en gaan vooralsnog uit van 'domme pech' Nu komt vandaag mij zwager (31 jaar) langs en verteld zo even tussen neus en lippen door, oh ja niet tegen pa en ma zeggen hoor maar mijn vriendin was laatst ook zwanger, maar dat moet echt niet hoor want we kennen elkaar net. Dus hebben we een abortus laten uitvoeren. WAT????? Hoe kan hij dat nu op dit moment zo aan ons vertellen. Het kwam echt zwaar binnen bij mij. Ik en mijn vriend willen dit zo graag en dat verteld je zwager dat hij even een abortus heeft gehad! Ik bedoel, dat hij die keuze maakt moet hij weten, daar hebben wij geen invloed op. Wel een mening over maar geen invloed. Maar dan vertel je dit toch niet aan iemand die zo graag een kindje wil maar waarbij het al twee keer is mis gegaan. Voel mij er een beetje naar onder en moest dit dan ook even kwijt...
Dat is ook hard, duidelijk geen inlevingsvermogen die vent Hij wist het dus van jullie mk'en? Zou dit zeker even zeggen tegen hem dat het wel heel erg grof is om dit even te roepen zo tussendoor.... Sterkte meid, wat kan het soms oneerlijk zijn he
Jeetje meid, ik snap dat je je hier naar onder voelt. Wat ontzettend ongevoelig dat ie dat zomaar even bij jou neerlegt. Hij begrijpt blijkbaar niet wat de impact is van een miskraam (of meerdere) en het hebben van een grote kinderwens. Ik zou er zeker wat van zeggen tegenover hem. Heel veel sterkte!
Hij wist er inderdaad vanaf. Dus dat maakt het best wel een lompe mededeling. Ik ga er denk ik ook even wat van zeggen. Het voelt inderdaad soms wat oneerlijk! Het ligt al zo gevoelig en dan deze mededeling...
Inderdaad nogal lomp van hem. Het had vast niet door dat het heel vervelend was voor jullie om te horen, maar het was inderdaad niet bepaald doordacht.
Ik denk ook niet dat hij het naar bedoeld heeft, wij kunnen ook goed overweg. Maar het voelde gisteren gewoon even zo oneerlijk en waardeloos om te horen dat ik het even van mij wilde afschrijven! Bedankt voor jullie reacties.
Hè bah, dat wil je op zon moment echt niet horen. Maar ik denk ook niet dat hij het zo bedoelt heeft. Volgens mij hebben mannen sowieso geen idee vd impact van een miskraam zolang hun dat zelf niet overkomen is. Zou het er gewoon even met hem over hebben zodat je kunt vertellen wat je dwars zit. Sterkte meid!
Ik kan me voorstellen dat het vervelend is, het komt heel rot over in jullie situatie. Vind abortus sowieso al not done, maar goed. Ik zou hem erop aanspreken, of hij wel beseft hoe zwaar het voor jullie is om dit door te maken en dan doodleuk dit te horen te krijgen van hem alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Snap sowieso niet dat dit soort dingen aan de grote klok gehangen worden. Enne Jinx, niet alle mannen kunnen zich niet inleven hoor. Mijn vriend heeft alle begrip van de wereld voor de miskraam en is er ook verdrietig om. Gelukkig zijn er ook die zich wel kunnen inleven
Ach ja hij kan zich waarschijnlijk niet zo goed inleven anders had hij dit niet verteld aan ons. (Niet nu zo snel na onze tweede miskraam). Gelukkig begrijpt mijn vriend mij wel beter en leeft die zich wel in. Ook al voelt hij dit niet zoals ik het voel (de pijn en de symptomen) hij voelt het ook als een enorm verlies. Ik ben ook niet perse tegen abortus, in sommige gevallen is het beter maar als je 31 bent en je hebt een goede baan, tsja dan vind ik het zelf eigenlijk niet kunnen. Maar goed dat is hun keuze geweest en niet die van mij helaas. Bedankt dames voor jullie reactie