Wat doen jullie in deze situatie? Onze dame gaat huilen als we iets van haar afpakken. Ze heeft bijvoorbeeld de badthermometer te pakken. Ik wil dit niet, dus pak het van haar af. (Zitten scherpe randjes aan) Ik geef haar wel een ander speeltje in haar handen, maar toch blijft ze huilen. Als ik de badthermometer weer geef stopt ze met huilen en speelt ze lekker verder. Ik heb toch zoiets van "ik ben de baas", dus heb die thermometer niet meer gegeven, maar een ander speeltje. Ze bleef huilen totdat ik haar uit bad haalde en ging afdrogen. Toen was ze het blijkbaar weer vergeten. Dit gebeurt ook met de afstandsbediening en andere dingen. Ze gaat gewoon hard huilen. (Ik pak het niet lelijk af hoor. Ik stop meteen iets anders in haar handen en zeg er ook bij waarom mama het zelf of terug wil hebben). Ik vind dit best lastig. Ze is 9.5 maand, maar volgens mij gaan ze nu toch wel het een en ander door krijgen? Iemand ervaringen/ tips? Groetjes shampoo
Mijn dochtertje doet dat ook als ze iets heeft wat ze echt niet af wil geven. Soms ruil ik het en dan is ze tevreden. Maar soms heeft ze pech en pak ik het gewoon af. Dan gaat ze heel hard huilen, soms zelfs liggend op de grond. Ik negeer het dan, en dan stopt ze altijd vrij snel. Ik heb ook ziets van het wordt nu tijd om te leren dat ze niet altijd haar zin kan krijgen!
Vervelend soms he! Onze dochter is de laatste paar dagen niet te genieten soms.... bij boe of bah begint ze al te piepen! Ik krijg ook vaak t advies negeren en rustig blijven. Zeker niet toegeven. Die kleintjes zien gewoon niet de gevaren van dingen of dat het kapot kan gaan..... Ik probeer de dingen die ze niet mag buiten bereik te leggen en als ik iets af moet pakken dan heeft ze toch echt pech.... want ik merk als ik iets een keer toesta, is het de volgende keer helemaal drama!
Wij zeggen altijd nee nee dat mag niet en dan pak ik het voorzichtig af en geef hem een eigen speeltje. Ons zoontje huilt hier niet om. Maar in jouw geval zou ik zo blijven volhouden en zeker niet aan toegeven. wat jezelf zegt jij bent de baas en met 9,5 maand kunnen ze je ook al behoorlijk doorhebben. En als je haar echt goed afleidt met ander speeltje of kiekeboe vergeet ze het dan nog niet?
Negeren! Geef je het toch dan beloon je haar gehuil en zal ze het de volgende keer weer doen. Huilen wordt dan een effectief middel!
Gelukkig, dan doe ik het toch goed... Alleen soms twijfel ik of ik niet te streng ben bij 9.5 maand. Maar blijkbaar hebben ze het dus dondersgoed door
Ik denk ook dat ze gaat uit proberen. Is ook logisch: je wilt iets en dan maar op allerlei manieren proberen dat voor elkaar te krijgen! Ik denk dat je het goed doet: nee zeggen, wegnemen, iets anders aanbieden (misschien twee keuzes voor haar neerleggen) en verder negeren. Succes!
Het kan helpen om even aan te kondigen dat je het af gaat pakken, dus van: Nee, dat is niet van jou, dat is van mama. En dan dus pakken. Het huilen kan soms/deels komen door de 'schrik', het onverwachte dat je het afneemt.
Meid, niet twijfelen, je doet het helemaal goed! Zoals jois het zegt, vind ik het trouwens heel duidelijk, goed gezegd.
Oh, nee, ik trek het zeker niet uit haar handen hoor. Ik zeg duidelijk: "nee, dat wil mama niet want..... dus ik wil het nu hebben" Dan geef ik een ander speeltje en pak het andere.
Misschien is het ook wel handig dat ik met mijn afspreek wat ze wel en niet mag hebben? Want stel dat ze bij mij bv de telefoon wel mag vasthouden en bij mijn man niet is het misschien wat onduidelijk voor haar?
Ja, het is wel handig om daarover op één lijn te zitten. Want voor die verwarringen is ze nog wel erg jong. Misschien alles wat echt van papa en mama is: niet aankomen. Geen glazen, geen telefoon, geen afstandsbediening, geen decoratie van tafel, geen kastdeuren openen, geen tv gids, enz. (aaah wat veel mag niet... ) Alleen eigen speelgoed ofzo.
hier ook een kindje dat heel hard huilt als we iets van hem afpakken. Sinds hij kan staan en lopen stampvoet hij er ook nog eens bij Wij negeren het en dat stopt hij vanzelf wel weer.
wat hier werkt: 'geef maar aan mama'. 'goedddzoooo' en dan zo enthousiast dat ie 'vergeet' te huilen haha. eerst was het ook drama, nu wordt ie soms nog wat boos, maar toch geeft ie het aan mama omdat ie weet dat ik dan heel blij ga doen alleen het is nu wel een spelletje geworden om dingen die hij niet mag hebben juist te pakken en aan mama te komen geven en als iets echt echt te leuk vindt om te geven kan het evengoed wel moeilijk zijn, dan moet ik het toch nog afpakken en kan hij best even beetje driftig worden, maar dat negeer ik grotendeels en prijs hem alleen als ie dan weer rustiger wordt
Hier ook het geval. Wij zijn 'de baas' en beslissen waarmee ze mag spelen en waarmee niet. Toch vreemd dat dingen als gsm, afstandbediening en de badthermometer een stuk leuker zijn dan de blokken, een bal of een autootje Hier ook wel uitleg als 'nee dat mag niet, dat is van mama/papa' en iets anders geven maar huilen doet ze ook vaak (is maar een paar tellen hoor). Maar we negeren het en houden stug vol en ik moet zeggen, het gaat al beter!
Mijn zoontje (9 mnd) wordt ook heel boos als ik iets afpak. Jammer dan, er zijn nu eenmaal dingen die niet van hem zijn. Ik heb wel een tip voor je di hier goed werkt. Zo klein als ze zijn, ze vinden t veel leuker om met dingen te spelen die ze normaliter niet hebben. Als ik iets ruil tegen zoiets wordt hij niet boos. Denk bv aan een plastic bakje, Of een plastic deksel van een bakje