Hoi meiden, Wil even iets aan jullie voor leggen. Ik heb vorig jaar september een meisje gekregen nadat ik van mn ex al 2 jongens had die nu rond de 10 zijn. Deze papa vind het allemaal ERG leuk (is zijn eerste x) en zou een 2e van hem zelf ook ERG leuk vinden. En eigenlijk hadden we al zon beetje besloten na dat Wendy 1,5 a 2 is nog een keer te proberen (we zijn alles van Wendy zorgvuldig aan het bewaren gegaan voor de volgende, niet meer zo gelet op of het wel nuttig is iets te kopen want er zou er waarschijnlijk toch nog een komen, etc). Maar nu zijn zijn ouders er over begonnen (hadden dit niet aan hun verteld) en die hebben mn man aangepraat dat hij er te oud voor is... Ik ben 35 (word dit jaar oktober 36) en hij is 44 (sinds januari) Dankzij het hele gebeuren met Wendy en de al uitgesproken wens om er nog een te krijgen heb ik het er nu erg moeilijk mee dat mn man hier door ineens van mening is dat het te laat is voor een 4e. Wat vinden jullie? Hij is toch niet te oud? Vooral niet omdat we het zo snel al weer willen proberen (als Wendy begin/midden 2010 anderhalf is)
Ik vind het helemaal niet te oud hoor. Het is heel erg persoonlijk wat je te oud vin. Ik ken zelf een meisje waarvan haar vader 55 was toen ze werd geboren.
Tja wanneer ben je te oud! Ik denk dat dit een beslissing is voor jullie zelf. Wat de een oud vind, is voor de ander niet van toepassing. Als Wendy straks zestien is, is de leeftijd van je man 60. En bij een eventuele 2e baby na Wendy, 62. Ik probeer de vergelijking altijd zo te maken. Succes met jullie keuze. Laat die vooral niet leiden door een ander. Groetjes Elvira
Ik vind het ook niet te oud. Jammer dat je man zich om laat praten, hij is toch zeker een volwassen vent en als hij nog 1tje leuk vindt, lekker boeiend wat zijn ouders daarvan vinden zeg! Iedere familie is anders maar ik vind het een beetje raar dat andere familieleden zich daarmee bemoeien, dit is een prive keuze.
Ik vind het ook zeker niet te oud. Mijn Lief is 41 als zijn eerste wordt geboren en als alles goed gaat, gaan we zeker nog voor een 2e proberen. Het gaat om zoveel meer dingen dan leeftijd.
Wat een onzin zeg, ik vind dat helemaal niet te oud. Wel een beetje gek dat hij zich door zijn ouders laat beinvloeden over zulke dingen, daar is hij toch wel oud genoeg voor
Nouja er zit natuurlijk wel iets in, ik snap wel waar het vandaan komt. Maar ik vind ook dat jullie hier samen moeten uitkomen, en die keuze was al gemaakt. Jammer dat hij zich zo laat beïnvloeden.
ik vind het een behoorlijke leeftijd, zou er zelf wel 2x over nadenken. maar.. dat is aan niemand anders dan aan jullie. zijn ouders hebben daar niks mee te maken en alleen jullie kunnen dat beslissen. dus aan mij heb je ook niks
mijn mannetje is 42 als zijn 1e wordt geboren... en als het aan hem lag.. zou hij ook gaan voor een nr 2.... Het is dat ik niet meer wil. Jammer dat hij zich zo laat beinvloeden door de buitenwereld.
Ik denk dat het helemaal niks uit maakt. Mijn (half) zusje is 12 en onze vader is 60. En of ze er nou last van heeft; nee hoor..
ik vind het wel oud maar ieder zijn mening. ik ken genoeg kinderen met oudere ouders maar hebben ze vaak ook al vroeg in hun leven verloren en dat risico is groter als je op je 45 vader wordt dan op je 25. maar laat je zeker niet beinvloeden door de buitenwereld want mijn vinden ze vaak te jong dus ja het is toch nooit goed. als je kinderwens echt groot is en je genoeg iefde hebt wat toch het belangrijkste is dan zou ik het alleen om deze reden niet laten lopen maar aan de andere kant, je hebt 3 gezonde kids om trots op te zijn. bekijk de voor en nadelen is goed en maak het gewoon nog is bespreekbaar.
Ik denk dat dit een keuze is die iedereen voor zichzelf moet maken. Als het mijn persoonlijke situatie zou zijn zou ik denk eerder kiezen voor een tweede erbij, dan heeft je dochter namelijk een broertje of zusje van ongeveer dezelfde leeftijd. En dat lijkt mij persoonlijk voor een kind wel prettig. Mijn vader kreeg op zijn 47ste mijn half-broertje ik was toen 20. Tja dat het kind dan een groter risico loopt dat zijn ouders jong overlijden zegt niet veel, mijn vriend is ondanks dat zijn moeder 18 was toen zij hem kreeg, ook al jong zijn moeder verloren. Als je daar rekening mee moet houden dan kun je beter helemaal geen kinderen meer nemen, omdat elke dag je laatste zou kunnen zijn. Ik wens je heel veel succes en ik zou er nog eens goed over praten met je man en weeg samen de voors en tegens af. Meestal als je die op papier zet, krijg je meer inzicht in een besluit en kun je ook de positieve benadering van de tegens bekijken.
Weet je, als je het voor het kiezen had, had je het zelf ook wellicht iets anders gezien... soms komen mensen elkaar nu eenmaal pas tegen als je iets ouder bent...... Zo ik ook. Ben ook 'al' 35 en voelde nooit eerder dat gevoel van ik wil kinderen. Opeens is het daar wel, de nieuwe liefde (sinds een jaar) in mijn leven geeft me dat gevoel dat te voelen en te willen. Hij is alleen 10 jaar jonger dan ik... Zo kan het gaan, zo kan het lopen. Wat andere mensen zeggen en vinden. Als ik dáár naar geluisterd had in het leven....
Mijn man en ik zijn ook 'bezig', ik word (morgen ) 34 en mijn man is 41... Tja, ik zou het ook liever jonger zien, maar het is niet anders. We zijn nu zo'n anderhalf jaar bezig dus... Je hebt het niet altijd voor het kiezen, toch !? Ik zou alleen willen zeggen, volg je eigen hart ! Succes !
hey meid net wat iedereen zegt je moet het zelf weten en zelf de keuze maken. Ik ben zelf 25 en mijn moeder is 67 en mijn vader is 72, toen ik geboren werd was mijn vader dus 46!het is natuurlijk aardig op leeftijd maar ik heb er geen last van en ben heel blij met ze haha. waar ik wel aan denk nu ikzelf met kinderen bezig ben is de angst dat mijn kinderen mijn ouders maar kort zullen kennen, dat vind ik wel erg jammer, maar helaas niks aan te doen. \ suc6 ermee
Ik vind het ook een beslissing van jullie zelf en het is belangrijk hoe jullie je erbij voelen. Persoonlijk zou ik het wel te oud vinden, maar dat zeg ik nu... het is ook afhankelijk van de situatie natuurlijk. Ik denk dat ik het te oud vind omdat mijn ouders nog zo piepjong zijn en dan heb je daar zelf een ander beeld van. Maar meis, nogmaals, het is hoe jullie je erbij voelen. Niemand kan daar voor jullie over beslissen en ik vind ook dat niemand daarover kan oordelen.
Ik vind niet dat je je door andere om moet laten praten, je moet doen wat jij/jullie willen, het gaat om jullie niet om andere, als jullie je er goed bij voelen waarom niet toch?
Ik vind het ook wel meevallen. Mijn vader is nu 60 mijn moeder 50, mijn zusje 10, en hoewel hij niet zoveel meer kan als vroeger, is hij in mijn ogen nu een betere vadere voor mijn zusje dan hij voor mij en mijn broertje was. Meer geduld en meer rust. Ook meer thuis, gewoon een pappa, die hadden mijn broertje en ik niet zo. Mijn moeder was, is en blijft altijd de beste moeder die je kan hebben dus daar ga ik niets over zeggen. Ik vind het allemaal meevallen. Maar jullie moeten toch echt doen wat jullie goeddunkt, het is tenslotte jullie leven. Liefs Marieke
Hoi! Ik denk dat leeftijd niet in een cijfertje uitgedrukt moet worden. Ter vergelijking? De vader van een vroeger vriendje van mij was 51 toen vriend geboren werd. Zijn moeder was toen 27. Het bijzondere: zijn moeder was ouderwetser en strenger dan zijn vader!! Helaas, ook een nadeel: Vader overleed op zijn 70e, toen wij pas 19 waren dus.....veel te jong om je vader te verliezen. In dit geval voornamelijk omdat vriendje enig kind was en moeders helemaal op zoonlief hing... (wat bij jullie al niet zo zou zijn, jij hebt al 2 oudere kids ) In dit verhaal vind ik twee dingen belangrijk: Ten eerste, je man is 44, maar wat is oud? Hoe staan jullie in het leven? Enne, ik heb je de afgelopen tijd wel vaker gezien hier en je opmerkingen gelezen, volgens mij zijn jullie niet van die hele ouderwetse mutsen, haha. Ten tweede, is het waar wat justfem zegt: Wendy heeft dan ook nog een broertje of zusje van haar eigen leeftijd. Hoewel, mijn moeder heeft het beste contact met haar zusje die 10 jaar jonger is, terwijl ze geen contact heeft met haar 2 jaar jongere zusje, om maar iets te noemen, maar toch, dat is een uitzondering denk ik Enne, man van Wilma: je niet laten ompraten door ouders: doen waar je zelf achter staat!
Wat andere al zeggen. Wat is te oud??? Ikzelf ben nog jong (21 jaar) en wil niet oud kinderen krijgen. Mijn ouders zijn ook "Jong" allebei rond de 50 maar heb nog een broer van 28. Mijn moeder is er altijd voor ons geweest, maar mijn vader niet. Alleen maar bezig met werken en mijn moeder moest alles alleen doen. Ik denk dat leeftijd niks uit maakt, het gaat er om hoe je met je kind om gaat. Je kind hoort aandacht te krijgen. En een papa van 44 kan een veel beter papa zijn als iemand die nog van alles van de wereld wil zien en neit wist waar die aan begon. Als jullie nog een kind nemen, is dat een suoer bewuste keuze en heeft het kind 2 liefde volle ouders. En daar gaat het om! En wat maakt leeftijd nou uit dan? Jullie hebben al een dochtertje toen hij je man ook al wat ouder was, en wat maakt het dan uit als hij bij jullie 2e weer 2 jaartjes ouder is!