Help dames... Mijn dochter was twee weken geleden ziek. We hebben haar veel bij ons gehouden omdat ze niet lekker was. Ze slaapt normaal in de wieg naast mijn bed 's nachts en overdag in haar ledikant. Dit ging altijd prima. Maar nu is ze weer beter en overdag gaat weer als van eerst. Maar 's nachts wil ze niet meer in haar wiegje of ledikant slapen. Ik lig in bed met een kussen op mijn benen en daar slaapt ze op. Als ik haar neerleg wordt ze wakker en in bed of ledikant gaat ze huilen. Ik zit dus de hele nacht zittend te slapen met een kussen op mijn benen. Maar mijn rug doet zeer en ik ben moe dus dit hou ik niet meer vol.. Heeft iemand een idee hoe ik mijn dochter weer in bed kan krijgen ze is bijna 7.5 maand.
Toch weer in bed leggen.natuurlijk veel fijner bij mama. Ze zal er dan weer doorheen moeten .huilen zal ze dan zeker doen.wat doet ze als je zelf gaat rommelen buiten de kamer? Wij lieten uk huilen/ jammeren maar niet brullen.zodra hij dit wel deed haalde wij hem er wrer uit.kalmeren en opnieuw proberen.meestal lag hij met 3 keer uit bed halen te slapen. Als je hier niet prettig bij voelt kun je afwachten of het een periode is
Dit heb ik gisteren geprobeerd.. we zijn van 21.30 tot 23.00 bezig geweest en toen sliep ze nog niet..
Mischien Wat langer ophouden totdat ze echt moe is En eventeel naast je leggen jij op zei en baby in je armen dicht tegen je aan deken erover lekker strak Mijn kleine van 9 maanden slaapt ook alleen naast ons En heeft nu sinds een week dat als ik hem om 8u op bed leg dat die tot half 12 slaapt en dan vervolgens gaat spoken tot een uur of 02 helaas Ik ga hem nu gewoon rond 22u naar bed doen zodat die hopelijk langer slaapt Is allemaal na oud en nieuw gekomen ervoor nooit probleem
Als we samen gaan liggen wil ze ook niet slapen... deed ik altijd met mijn zoontje maar zij wil dat helaas niet..
Onze jongste had na eenmaal ziek ook aanhoudende slaapproblemen. Bleek ze flink wat vocht achter de trommelvliezen te hebben. Huisarts en kinderarts zagen dat niet, KNO wel. Buisjes gekregen en toen sliep ze weer.
Maar sliepen jullie kindjes dan overdag ook gewoon perfect? En 's nachts ligt ze ook gewoon plat om mijn benen. Ze ligt met haar hoofd richtig mijn benen zeg maar.
Kun je haar met kussen en al verplaatsen? Als je het aankleedkussen gebruikt kun je haar misschien voorzichtig van je benen schuiven en naast je in bed leggen. Of anders misschien toch in de wieg leggen en daar nog een flesje geven, soms tukken ze dan zo in.
Overdag ging dan wel goed, maar dat is logisch bij oorklachten: de druk op de oren neemt toe naarmate je langer ligt. Overdag ging het dus precies nog, 's nachts was drama.
Inderdaad, eerst lichamelijke problemen uit laten sluiten en dan toch iets van een slaaptraining doen, hoe eerder je dat doet hoe sneller het werkt. Rond deze leeftijd kan dat nog. Veel mensen zijn tegen slaaptraining dus ik zal misschien wel commentaar op dit advies krijgen maar ik ben er door schade en schande achter gekomen dat dat toch echt beter kan zijn, ook voor je kind. Onze zoon van 13 weken hebben we bij 6 weken 1 slaapje per dag zelf in slaap laten vallen, bij 7 weken 2 slaapjes en zo verder. Hij gaat bij de eerste tekenen van vermoeidheid naar bed en slaapt nu altijd zonder mopperen in en wordt niet huilend maar lachend en uitgerust wakker! (hopelijk blijft dit zo, na ziek geweest te zijn zal het hier ook wel weer pet zijn en kunnen we weer van voor af aan beginnen) Reden om voor (de milde vorm van) slaaptraining te kiezen: onze oudste wilden we niet laten huilen, de eerste 3 maanden had ze last van KMA, daarna tot 2 jaar last van dalende suikerspiegel tijdens de slaap, ze moest dan eerst weer eten voordat ze kon en mocht slapen. Toen ze 2 was werd haar glucose stabiel en lukte de slaaptraining niet meer, het patroon was te erg ingeslepen elke keer dat we weer bij haar gingen kijken ging ze juist weer harder huilen. Het heeft 3,5 jaar geduurd voordat ze een hele nacht ging slapen! En sinds ze de hele nacht slaapt is ze echt opgewekter en gezonder! Even huilen is ook een manier van prikkels verwerken, het kan zijn dat je lichaam wel moe is maar je zenuwstelsel niet, die is nog te actief om aan de slaap toe te geven. Dan zal een baby even moeten huilen om in slaap te komen. Daarna wordt de kwaliteit van de slaap beter, je kind is er dus uiteindelijk mee geholpen, het is niet alleen in het belang van de ouder.
Hmm, lastige. Wat ik zou proberen is haar toch gewoon in haar eigen bedje te leggen en er zelf naast te gaan zitten/liggen en haar vast te houden. Je kunt bijvoorbeeld een hand op haar rug leggen of haar handje vast houden. Als ze dan huilt kun je haar heel minimaal troosten, maar meer zou ik niet doen. Ze went er ongetwijfeld vanzelf aan. Je hebt dan een paar baggere nachten (kan best dat je er een paar nachten letterlijk uren zit/ligt...), maar daarna zal ze waarschijnlijk wel gewoon lekker in haar bedje kunnen slapen. Mocht je dit echt niet treken (zie dat je nog 2 oudere kinderen hebt...) dan zou ik haar in haar bedje leggen, haar knuffelen en kussen en weltrusten wensen en de deur achter je dichtdoen. Steeds terugkomen om te kijken is echt een slechte strategie in ieder geval! Je kunt het een beetje vergelijken met een pleister en langzaam af peuteren (steeds weer even terugkomen, waardoor je kindje hoop krijgt dat huilen werkt en weer meer gaat huilen) of hem er in een keer aftrekken (laten huilen en leren dat huilen niet werkt). Er is volgens mij geen enkele fatsoenlijke psycholoog op deze aarbodem die 100% achter de versie van slaaptraining staat, waarbij je steeds weer terug komt. Heel simpele theorie spreekt dit idee gewoon tegen ('operant conditioneren'). Dat terugkomen doe je enkel en alleen voor jezelf. Overigens zou ik het laten huilen moment persoonlijk liever uitstellen tot na de 12 maanden. Ze begrijpen dan al wat meer en de fysieke impact van huilen wordt langzaam aan ook wat minder. Ik zou dus gaan voor matras naast ledikantje en arm door de spijlen op het rugje/armpje/ etc. . Succes!
En daar kom ik met mijn mening. Het idee dat men baby's moet leren zelf in slaap te vallen snap ik niet. Dat zou betekenen dat baby's imperfect worden geboren en je dat als ouders moet corrigeren met schema' s en laten huilen methodes. Ik vind het zorgwekkend in hoeverre mensen de natuur uit oog verliezen. Naast voeding is nabijheid van levensbelang. Vooral de eerste jaren van een kindje vormt dat echt zijn ziel. Ik zou me eerst verder in gaan lezen over de effecten van het laten huilen voordat je de keuze zou maken om dit te gaan doen. De laatste jaren is wetenschappelijk steeds meer aangetoond dat het veel stress meebrengt voor een kindje. En dat die stress nog lang meetbaar is. Oók als je baby lief lijkt te slapen, óok als je baby vrolijk wakker lijkt te worden. Naast dit gezegd hebbende, even ontopic je kunt ook op een rustige manier je kindje laten wennen aan naast je slapen, later in eigen bedje en eigen kamer. Ik schreef net nog een lap tekst in een ander topic over hoe wij dit hebben gedaan. Zal het zo even linken. Toch lijkt het me wel waarschijnlijk dat er nog iets niet helemaal goed zit. Medisch dan bedoel ik. Ik zou toch eerst verder pluizen voordat je het slaapgedoe aanpakt. Zwaar I know.
Heftig om te lezen. Vooral die laatste zin laat mijn oren klapperen. Dus het allesoverschreeuwende moedergevoel om naar je huilende kind toe te gaan heeft niets te maken met vanuit nature de hechting tussen moeder en kind willen koesteren? Maar is een egoïstisch gevoel? Dit is wat mij betreft totaal achterhaald. Ook wordt nergens aandacht gegeven aan wat de oorzaak van het huilen is. Ik herinner me nog dat er dan gezegd wordt: "Check of de eerst vermoeidheidssignalen aanwezig zijn, heeft baby een schone luier en een volle buik, dan is er niets aan de hand." Ongelofelijk dat deze psychologen voorbij gaan aan nabijheid. Het levert ze in de toekomst misschien wel meer cliënten op. (pittig, had ik vast niet hardop moeten zeggen, maar ik doe het toch )
Bedankt voor jullie antwoorden.. haar oren zijn vorige week nog nagekeken toen waren ze prima.. maar als het na het weekend nog zo is zal ik vragen of ze nog een keer willen kijken. Gewoon de deur dicht doen dat kan ik echt niet. Slaaptraining met elke keer terugkomen heb ik bij mijn zoon wel gedaan maar die was toen zeker al 18mnd. En dat heeft wel super gewerkt. En een matras naast haar ledikant maakt ook niet uit denk ik want dan zou ze ook in haar wieg slapen waar ze 10cm naast me ligt en me kan zien door de spijlen. En het inslapen is niet z'n probleem 's avonds maar na een paar uur wordt ze wakker en dan leg ik haar aan en dan begint het feest tot de ochtend maar ze is niet klaarwakker ofzo. Pfff moeilijk hoor kon ze maar zeggen wat er was..
Zou dat er mee te maken hebben ? Mijn zoontje vanaf geboorte vocht En krijgt vokgende maand ergens buisjes Nu zit ik ook weer beneden met hem hij is dan vrolijk niet huilerig Maar ritme is weg hij ging om 20u hij viel om van de slaap en om 22:30 klaarwakker
Nou mijn zoontje had ook snachts onrustig niet in slaap kunnen komen steeds huilen tussen door in slapen ging prima Breng is urine weg Hij had een blaasontsteking Merkte meteen verschil na paar dagen
Hier hadden wij dit ook als de oren weer op speelde. Niet elke huisarts is goed in oren kijken bij kinderen. Onze KNO arts gaf aan dat het bij onze huisarts wel goed zit (wat ik ook heb ervaren gelukkig), maar dat er veel zijn die vocht etc ook missen. Het is soms lastig te zien. Hoeveel kindjes krijgen op hun 4e of 5e geen buisjes omdat er toch meer vocht achter zit als gedacht. Kan me niet voorstellen dat er al die tijd nooit in die oortjes is gekeken. Ik heb vorig jaar zelf aan beide kanten vocht achter mijn trommelvliezen gehad, plat liggen laat je dan wel... Onze dochter sliep overdag wel redelijk, snachts was een drama.
Nou het is hier weer feest.. Een kleine week heeft ze wel weer in bed geslapen.. wel 6x per nacht (20.00 tot 06.00) wakker en aan de borst maar oke daarna ging ze weer verder.. Maar nu zit mijn man weer beneden met haar en is ze al vanaf 2.00 klaarwakker en krijgen we haar niet meer in bed..
Niet ieder kind dat wakker in bed wordt gelegd brult het uit he? Ik heb mijn kids als baby altijd wakker in bed gelegd. Ik hoorde ze wat murmelen en toen vielen ze in een diepe slaap. Ik heb werkelijk nooit een probleem gehad met ze in bed leggen, het was altijd duidelijk. Nu ze als peuter af en toe ook heerlijk bij mij slapen in d middag, gaan ze s avonds ook zonder problemen in hun eigen bed liggen.