Wow, ik weet nu echt even niet meer hoe ik moet denken. Ik ga dus even alles bij jullie voorleggen en hoor graag jullie mening/gedachtes. 2 1/2 jaar geleden heb ik een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gehad. 3 maanden later was ik zwanger van mijn zoontje die in maart 2011 is geboren. za 14 okt. kwamen we er achter dat we weer een kindje verwachtte. Een heel licht streepje op de kruitvat test. zo 21 okt. heb ik een lange tijd moeten staan en kreeg ik last van buikpijn. Gericht op één kant. In eerste instantie dacht ik bandenpijn, maar na een paar uur dacht ik toch echt aan weer een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. ma 22 okt. om 2 uur 's nachts ben ik naar het ziekenhuis gegaan. HCG was 800 en ze zagen iets vaags in de baarmoeder maar kon ook een druppel bloed zijn. De pijn was niet super erg, maar wel echt pijnlijk. di 23 okt. weer gewerkt, ging de hele dag goed. Maar in de avond kreeg ik toch weer pijn. wo 24 okt. om 2 uur werd ik wakker met enorme pijn. Naar het ziekenhuis, in de baarmoeder leek het vlekje wat groter te zijn geworden, maar kon nog steeds bloed zijn. Ik kon me geen houding vinden van de pijn. Echt gericht op mijn linkerzij, trok door naar mijn been. Ik moest blijven lopen, vreemde yoga posities aannemen om het enigzins houdbaar te maken. HCG was 1200. Opgenomen i.v.m. pijnklachten en morfine gekregen. 's ochtends mocht ik weer naar huis en was de pijn weer houdbaar, maar begon ik wel met licht bloedverlies. Beetje rood en dan weer langzaam bruin. Om vervolgens weer een beetje rood te worden. do 25 okt. voelde me beroerd, pijn was dragelijk, maar moest wel veel liggen. vrij 26 okt. werd eigenlijk goed wakker. Beetje zeurende pijn, maar minder beroed. Om 12 uur afspraak in het ziekenhuis. Tot onze allergrootste verbazing was er een vruchtzakje van 9 mm te zien met iets erin wat 3 mm was. Eileiders zagen er schoon uit, geen bloed te zien. Was wel nog steeds aan het vloeien licht, maar kon alle kanten op. Wij helemaal blij. 30 min later kregen we echter een telefoontje dat het hcg gedaald was naar 760. Ik ben in iedergeval heel erg opgelucht dat een buitenbaarmoederlijke zwangerschap is uitgesloten. De kans dat het een miskraam wordt is erg groot. Die gedachte brengt verdriet, maar gelukkig geen angst. Echter ik voel me wel echt nog zwanger. Niet meer beroerd, maar wel zwanger. Voor mijn gevoel is er een kleine kans dat het een tweeling was. Eéntje zou woensdag afgedreven kunnen zijn. En de ander kan nu nog goed in mijn baarmoeder zitten. Want hoewel het hcg met 400 is gedaald, is het vruchtje dus wel flink gegroeid! Daarbij heb ik de volgende berekening gemaakt. zo 14 okt testte ik met een kruitvat test (test met 8 hcg positief) een heeeeel licht streepje. Stel dat toen het hcg 10 was. Dan had het op ma 22 okt 160 moeten zijn. Maar toen was het 800. Een flinke stijging. Wo 24 okt had het dan 3200 moeten zijn, maar was 1200. (hier is het toen al niet helemaal meer verdubbeld, kwam maar 400 bij ipv 800) Nu is het gedaald naar 760, maar je had maar een hcg van 640 verwacht als je vanaf zo 14 okt had verdubbeld om de twee dagen. Wat denken jullie? Zie ik ze vliegen of is het nu heel onlogisch was ik denk? Trouwens meteen een test gedaan en ben van plan om de komende dagen te blijven testen. Dan zie ik heel snel wat het hcg doet en over een goede week heb ik weer een echo.
dalend HCG is geen goed teken meis. De verdubbeling gaat nooit precies, maar kan ook met grotere sprongen gaan. Als je HCG al 1200 is geweest dan zou het daarna niet lager moeten worden (pas laat in de zwangerschap neemt HCG weer iets af, maar dat is na de eerste 10-12 weken pas). Dit in combinatie met pijn en bloedverlies lijkt het me verstandig er vanuit te gaan dat het foute boel is. Sterkte!
Ow, maar dat weet ik Marijn. Ik hou er ook zeker rekening mee dat het mis gaat en die kans is ver weg het grootst. Feit blijft echter dat het vruchtje gegroeid is ondanks de daling. Woensdag gaf ik de kans op een goede zwangerschap 1%. En toch is het dus een goede zwangerschap, (in de zin van op de juiste plaats en nog geen miskraam) Een week lang heb ik geen hoop durven hebben en nu heb ik voor mezelf besloten dat ik die wel mag hebben. Hoe klein ook. Dus vandaar mijn vraag of iemand er iets nuttigs over kan zeggen, behalve dan dat de kans heel klein is dat het goed gaat. Want dat weet ik namelijk al
Hmm, wat ik vermoed zou in theorie wel kunnen. Dit artikel gevonden in het Engels --> slecht vertaald met google vertaler. Falling hCG-niveaus bijna altijd duiden op een miskraam. Er zijn een paar, zeldzame scenario's waar een verkeerde diagnose gesteld miskraam kan optreden met dalende hCG-niveaus. Heterotope zwangerschap is een zwangerschap die twee opvattingen betreft: een levensvatbare zwangerschap in de baarmoeder en een niet-levensvatbare buitenbaarmoederlijke zwangerschap. De hCG niveau neemt af wanneer de buitenbaarmoederlijke zwangerschap verloren, terwijl de gezonde foetus blijft in de baarmoeder. Vanishing Twin-syndroom is een zeldzame scenario waar hCG-niveaus kunnen dalen, wat leidt tot een verkeerde diagnose gesteld miskraam. Dit gebeurt wanneer een baby wordt een miskraam, terwijl de tweeling blijft gezond. Zou in iedergeval kunnen kloppen met de pijn die ik zeer sterk herkende van de bbz.
ik vind het een forse daling. Dat is echt geen goed nieuws. Ik duim voor je, maar hou rekening met een minder goede afloop, al geeft de aangegeven theorie wel een sprankje hoop... Sterkte!