Krijg je bij je 20weken echo ook het geslacht van je kind te horen? Mijn schoonzus vertelde mij dat de echoscopise expres niet het geslacht wilde laten zien.. of daarop ging inzoomen. Toen zij vroeg of ze wist wat ze kregen, vertelde de echoscopiste dat ze daarvoor een pretecho moeten maken. Was dit ook bij jullie?
Nee, bij mij vroeg de echoscopiste vooraf of ik het wilde weten. Dat wilde ik niet, dus ik moest wegkijken toen ze daaronder ging kijken. Als ik het wel had willen weten, had ze het me allemaal laten zien. Ze kunnen niet garanderen dat je het goed in beeld krijgt en als dat niet lukt, is dat geen reden om terug te mogen komen, maar als het een beetje meezit, krijg je het gewoon te zien en te horen bij je 20-weken echo.
Nee wij wisten het al maar ze vroeg of we het wilde weten en liet het toch nog even zien. Heb het wel vaker gehoord dat ze bij 20 weken echo flauw doen
Oh nee hoor,bij mijn 20 weken echo ging dat heel anders. De echoscopiste legde het echoapparaat op mijn buik en haalde het er gelijk vanaf en kreeg een rood hoofd,want het 1e wat te zien was ,was een piemeltje Toen vroeg ze aan mij en mijn moeder of we het wilde weten en of mijn moeder het ook mocht weten. Daarna heeft ze meerdere malen het geslacht laten zien. Ik heb wel een stuk of 15 foto's meegekregen en de laatste 10 minuten van de echo werd alles in 3D gedaan,waar ik ook mooie foto's van heb meegekregen. Ondanks dat het een medische echo was heb ik deze 20 weken echo ervaren als een pretecho.
Het zal ws afhangen van de echoscopist(e). Mijn verloskundige vertelde dat ze er altijd naar kijken, ook als je het niet wilt weten. Dit omdat sommige dingen meer voorkomen bij meisjes en andere bij jongens. Dus als de echoscopiste niet wil vertellen wat het wordt, zou je het altijd nog aan je verloskundige kunnen vragen. Ws. staat het in het dossier.
Het zal ws afhangen van de echoscopist(e). Mijn verloskundige vertelde dat ze er altijd naar kijken, ook als je het niet wilt weten. Dit omdat sommige dingen meer voorkomen bij meisjes en andere bij jongens. Dus als de echoscopiste niet wil vertellen wat het wordt, zou je het altijd nog aan je verloskundige kunnen vragen. Ws. staat het in het dossier.
Bij mij stond het niet op het dossier,ze vroeg wel of de verloskundige mocht weten dat we een ventje kregen, Ik zei dat het me niet uitmaakte,toen zei de echoscopiste dat ze er een - zou neerzetten en dat ik zelf maar moest beslissen om het wel/niet te vertellen.
hoi hoi dit gevoel had ik dus ook kreeg een ontzettend lieve gyn die ook echt de tijd nam om te kijken naar alles heb ook heel veel foto's gekregen en nog even ik moet het zeggen maar wat heb jij een praaaaaaaachtige buik bent er helemaal jaloers op zo mooi groetjes nathalie
Toen wij de allereerste echo kregen (met 8 weken), was er een vrouw voor ons die in de wachtkamer tegen haar moeder vertelde dat de echoscopiste het geslacht had opgeschreven, omdat haar man er niet bij kon zijn. Toen ikzelf aan de beurt was voor de 20-weken echo, kon mijn man er ook niet bij zijn. Ik ging weer naar hetzelfde ziekenhuis, dus ik vroeg daar of de echoscopiste het geslacht op een briefje wilde schrijven. Haar reactie was heel bot: " Daar begin ik allemaal niet aan hoor, daar is deze echo niet voor bedoeld. Als ik al kan zien wat het is, dan zeg ik het gewoon, ik ga niet zo geheimzinnig doen met briefjes en dergelijke". Ik zat echt even met mijn mond vol tanden, en dacht: Nou dat kan nog leuk worden hier, want de echo moest nog beginnen.... Toch ontdooide ze wat tijdens de echo, legde veel uit en werd steeds aardiger. Ze kreeg 'luid' en duidelijk te zien dat we een zoon verwachten en liet dat ook aan mij zien (toen mijn moeder er niet bij was). Ik vond het wel jammer dat ze meteen zo stug reageerde, terwijl ik dacht dat ik een normale vraag stelde omdat ik 3 maanden daarvoor in hetzelfde ziekenhuis had gehoord dat zoiets mogelijk was. Maar dat zal wel bij een andere echoscopiste zijn geweest...
Ik adviseer iedereen om niet direct bij binnenkomst over het geslacht te beginnen. Volgens mij is een aantal echoscopisten hier allergisch voor. De 20-weken echo is niet bedoeld voor de geslachtsbepaling, maar het is natuurlijk een kleine moeite om hier naar te kijken (vaak komt het vanzelf langs) en voor de ouders die het willen weten erg leuk. Maar net zoals in elk beroep zijn er ook echoscopisten die een wat minder ontwikkelde sociale kant hebben (zachtjes uitgedrukt) Bij dat soort mensen helpt het vaak als je in eerste instantie laat merken dat je vooral benieuwd bent naar de gezondheid van je kindje, om dan tegen het einde te vragen of ze ook nog even naar het geslacht willen kijken. Meestal willen ze dat dan wel. Overigens zei onze echoscopiste bij de 20-weken echo toen we er (aan het einde) naar vroegen dat het beeld niet scherp genoeg zou zijn, dus dat ze het niet zou kunnen zien. Mijns inziens grote onzin, want bijna elk detail was te zien. Het klikte niet zo met deze dame. Gelukkig kreeg ik bij 25,5 week nog een echo en die echoscopist was helemaal verbaasd dat er vorige keer niet naar was gekeken, dus heeft het nog uitgebreid laten zien en we hebben ook nog een foto meegekregen.
Wij hebben het gevraagd toen ze helemaal klaar was, we kwamen tenslotte om te weten of ons kindje gezond was. (tot hoever ze dat kunnen zien natuurlijk)
ze vroegen bij ons of we het wilden weten..nee dus wilden we niet. Dus ze heeft zelf alleen gekeken en wij even de andere kabt op. Op het formulier voor de VK stond: genitalien normaal dus zij heeft wel wat gezien anders zou ze het er niet op mogen zetten. Maareh 20 weken echo is ook niet om geslacht te bepalen (ten minste stond duidelijk in onze info folder), of om dat te zeggen aan ouders. Wordt vaak wel gedaan maar t is er niet echt voor. Dus sommigen doen het niet, dat klopt.
De 20-weken echo is inderdaad niet bedoeld als geslachtsbepaling, maar om heel eerlijk te zijn (en wellicht een tikkeltje naief?) ging ik er werkelijk echt niet vanuit dat er iets mis zou zijn met ons kindje. Ik heb zo'n fijne zwangerschap (mijn eerste zwangerschap ging stukken minder namelijk), alles verloopt zo voorspoedig en ,echt eerlijk waar, ik zag de 20-weken echo vooral als iets leuks. De domper was des te groter toen er dus een (behoorlijke) afwijking geconstateerd werd. Ik herinner me van onze eerste nog een enorme opluchting toen alles ok bleek, maar naast die opluchting ging ik er ook wel een klein beetje vanuit dat alles goed zou zijn. Hoe vaak wordt er nou helemaal iets gevonden? En dat gebeurd toch altijd bij anderen en niet bij ons? (om nog maar verder door te gaan met de naieviteit). Ik denk dat ik niet de enige ben die er op deze manier instapt, en had ik bij onze eerste de folder over de echo zowat 'gespeld', nu heb ik hem alleen vluchtig doorgekeken. Zelfs mijn verloskundige zei voordat ik naar de echo ging: "Nou het gaat zo lekker, we gaan ervan uit dat alles dik in orde is". Dat is het toch ook in bijna alle gevallen? Begrijp me niet verkeerd, ik vind het doel van de echo (het onderzoeken van de gezondheid van het kindje om er op die manier vroegtijdig bij te kunnen zijn als er iets niet goed is) echt helemaal geweldig, en kan nu uit ervaring ook zeggen dat ik 'blij' (kan het goede woord niet vinden) ben dat ik nu weet dat er iets mis is en dat daar straks na de bevalling meteen op ingespeeld kan worden. Maar ik ging, zoals volgens mij zovelen, niet met dat gevoel als overheersende factor naar de echo. Ik ging er heen met het idee van: Lekker naar de kleine kijken. Ik denk trouwens dat de meesten bij wie er dus wel sprake is van een afwijking bij het kindje tijdens de 20-weken echo, hetzelfde reageren als ik: "Dat had ik echt niet verwacht" (of er moet een voorgeschiedenis aanvast zitten) want wie verwacht dat nu wel? De tip om op het eind pas subtiel naar het geslacht te vragen is een goeie! Ik was zo subtiel niet, omdat er dus mensen mee waren van wie we nog niet wilden dat ze het wisten, en ik dus wilde voorkomen dat het zo maar gezegd zou worden. Bij onze eerste was het geslacht direct duidelijk in beeld (terwijl we het toen niet wilden weten) en versprak de echoscopiste zich (in het bijzijn van mijn ouders). Dat wilde ik deze keer niet.