Ik zie t topic nu pas weer, had t niet bijgehouden maar wil even reageren op je reactie. Voor mijn gevoel heb je alleen de eerste regel gelezen en niet de rest. Ik heb er ook bijgezet dat ik er ook erg verdrietig van zou zijn en helemaal van de wap af (dat betekent dat ik dus ook mij zou voelen als jij doet/deed) En in de zin van "het is niet t einde van de wereld" bedoel ik mee te zeggen als t alleen bij t handje blijft (wat t helaas niet is) zijn er vele mogelijkheden enz om goed te leren omgaan met deze "handicap" (is dat wel t goede woord? Kom er even niet op). Dus dat jullie kleine ondanks t handje wel goed in de maatschappij zou kunnen meedraaien. Maar ik bedoelde er dus echt niks geks mee en helaas word er vaak iets anders gelezen dan dat bedoelt is. Ik vind t verschrikkelijk dat er uit verder onderzoek nog meer slecht nieuws is gekomen en hoop met heel mn hart dat jullie morgen goed/beter nieuws krijgen. Sterkte!
Ik heb helemaal niet gezegd dat ik een afwijkend handje er lelijk uit vind zien dus dat is hoe jij t opvat. En dat er niet altijd iets aan is re doen weet ik ook, ik zei dat er tegenwoordig vele mogelijkheden zijn om het handje netjes te maken. Netjes had ik beter anders kunne verwoorden, daar geef ik je gelijk in. Dus sorry voor de woordkeuze waar je over viel.
meid, heel veel sterkte, zeker de komende 2 weken spanning, dat is vreselijk!! Hopelijk kunnen jullie er samen goed over praten, of dat je bij iemand anders altijd terecht kan. Lijkt me belangrijk om t kwijt je kunnen wanneer je maar wil. Ik wilde nog reageren dat ik een kennis heb van vroeger, zij heeft aan linker hand 4 vingers, daarbij is ook de arm korter en groeit haar rug scheef. Toen ze kind was en ik was bevriend met haar was dit gewoon heeeeel normaal. Kinderen kunnen hard zijn, maar kinderen die elkaar zo leren kennen accepteren elkaar en dan is t normaal. Ik heb t iig nooit raar gevonden dat ze haar beker vasthield tussen wijs en middelvinger. We hebben zelfs vaak in groepjes geprobeerd dit ook voor elkaar te krijgen! Nu is ze ook mama, werkt, getrouwd en ondanks haar handicap doet en kan ze alles. Ze is nu 35. Vroeger had je geen echo's en was dit voor haar ouders echt een verrassing/ schok bij de geboorte. Ook de mogelijkheden waren een stuk minder. Ik ga hard duimen dat jullie manneke verder geen afwijkingen heeft en dat jullie een prachtig kindje mogen krijgen <3
Ik heb je topic gevolgd en ik schrik hier van, natuurlijk niet zo erg als jullie zijn geschrokken. Die twee weken zullen wel 2 jaren voor jullie lijken. Heel veel sterkte en ook ik duim dat jullie "goed" nieuws mogen ontvangen.
@Birds: bedankt voor je uitleg. Geschreven tekst komt altijd wat vervelender over dan gesproken tekst, zeker als het om iets gaat wat heel dicht bij je staat. Mijn excuses voor de ietwat felle reactie.
Jeetje meid, dat is schrikken! Ik hoop dat jullie ondertussen al meer duidelijkheid hebben en weten waar jullie aan toe zijn. Sterkte!
Pfft wat spannend zeg. Ik zou echt heel verdrietig zijn Mij lijkt wel dat als jullie kindje de duim en een andere vinger heeft dat er dan wel de 'belangrijkste' vingers zijn? Omdat je dan wel een grijpbewegingkunt maken?? spannend hoor. Ben benieuwd of je al meer weet?
Ach meis wat een vervelend nieuws gisteren. Veel sterkte met de komende twee weken om te wachten op de uitslagen. knuf!
Ik snap ook heel goed dat je erg schrikt van dit nieuws, dit wil je niet horen als ouders. Ik schrik dan ook van sommige reacties hier. Tuurlijk weten we rationeel allemaal dat een kindje met een 'incompleet handje' prima zal kunnen functioneren, maar kom op...dit wil je niet voor je kindje. Klaar. En dan ook nog dat er nu verder onderzoek gedaan gaat worden... Heel veel sterkte!
Hoe gaat het met je meid? En met je man? Hebben jullie al een deel van de uitslagen gekregen? Ook al ken ik je niet, toch denk ik dagelijks aan je.. Ik weet hoe verschrikkelijk deze periode is, vol onzekerheden, verdriet en heel veel vragen. Dikke knuffel!
Lieve allemaal, Ontzettend bedankt voor jullie lieve hartverwarmende reacties. Niet iedereen in onze omgeving reageert helaas even warm en/of tactisch dus het doet me extra goed om te weten dat er zoveel mensen zijn, die mij niet eens kennen, die met me meeleven en aan ons denken. Ik zal eerlijk zijn, het gaat heel slecht. Dit is de meest afschuwelijke situatie waar ik ooit in heb gezeten, en wens ik mijn ergste vijand nog niet toe. Ik voel hem de hele tijd bewegen het ene moment geniet ik daarvan, en het andere moment raak ik ervan in paniek. Het worden nog 10-14 hele lange dagen tot de uitslagen En wat moet je dan met de uitslagen? De artsen zijn helder geweest: die geven ook geen garantie. Met een goede punctie kan hij toch een syndroom hebben met allemaal nare symptomen; en met een punctie waar een syndroom uit komt, hoeft het niet te betekenen dat hij dan de allernaarste symptomen van dat syndroom gaat ontwikkelen. Kortom: het is een onmogelijke situatie omdat we hoogstwaarschijnlijk geen zekerheid zullen hebben Groetjes Rus05
Lieve Rus, Wat ontzettend naar te lezen dat in jullie omgeving niet iedereen even handig reageert. Dat zal pijn doen en energie vreten, energie die je al zo hard nodig hebt voor jezelf. Heeft het ziekenhuis aangeboden om een gesprek aan te gaan met de maatschappelijk werker van hun? Ik weet van andere ouders dat zij hier veel aan hebben gehad, een onafhankelijke persoon waar jullie mee kunnen praten. Heel veel sterkte nogmaals en ik blijf in gedachten bij jullie!
Ja het ziekenhuis heeft counseling aangeboden, ik word aanstaande maandag gebeld om een afspraak te maken. Hopelijk helpt dat. En verder is de vk heel lief, daar heb ik vrijdag nog half uur mee aan de telefoon gezeten, ik mag haar dag en nacht. En ook gyn en geneticus zijn super, die mag ik ook altijd bellen als er nog vragen bij me opkomen. Dus over het team aan professionele mensen om ons heen ben ik tot nu toe erg tevreden. Daar hoor je ook wel eens andere verhalen over
Goed om te horen dat de begeleiding netjes geregeld is, dat jullie als mens worden behandeld en niet als nummertje. Dikke knuffel!
Lieve Rus, ik kan me zo goed voorstellen dat je wereld nu op instorten staat. Ik heb ook in een situatie gezeten, waarin alle hoop verloren leek. Ik leg je later nog wel eens uit, als je daar behoefte aan hebt. Hier is alles goed gekomen, ik hoop van harte dat het bij jullie ook zo zal zijn. En geloof me, alles wat je nu voelt en denkt is normaal. Dat mensen soms vreemd reageren, moet je ze eigenlijk ook niet kwalijk nemen, ze weten vaak ook niet hoe ze je moeten troosten, of wat ze moeten zeggen.Fijn dat het ziekenhuis jullie hulp aanbied, neem het aan, je zal er hopelijk veel aan hebben. Misschien kunnen ze jullie in contact brengen met lotgenoten. Heel veel sterkte knuffel Pluisje
Ik wil je heel veel sterkte wensen. Ik heb echt veel respect voor jullie hoe jullie er mee omgaat, het is niet niks. Het is zo dubbel allemaal, je wilt blij zijn met de zwangerschap maar omdat je dit weet is het toch wat moeilijker om er van te genieten. En die onzekerheid..dat is nog het ergste ervan. Die reacties van je omgeving helpen dan ook niet echt, ook al zijn ze misschien niet zo bedoeld maar doet toch pijn. Ik ben blij dat je goede begeleiding krijgt. Fijn dat er mensen zijn die jullie kunnen helpen Dikke knuffel