Naarmate het einde van de zwangerschap nadert, naarmate ik het gevoel krijg dat ik iemand anders ben. Ik zeg dingen die ik normaal niet zeg (het is een beschaafd forum hier ) ik keer ahw in mijzelf e.d. Ben ik nou wereldvreemd aan het worden of zijn er misschien vrouwen die dit hebben ervaren?
Ik heb al mijn hele zwangerschap het idee dat ik iemand anders ben... heel mijn hormoonhuishouding ligt in de war en voel me mezelf niet meer. Dus ik denk dat het er gewoon bij hoort hoor. Strakjes ben je (hopelijk) weer de oude.
Ik ken het ook hoor! Doe en zeg ook dingen die totaal niet bij mij passen! Moet zeggen dat ik er nu weer wat minder last van heb, maar de 1e 3 maanden echt gigantische last daarvan gehad! Hopelijk na de bevalling beetje bij beetje jezelf weer terugvinden! Zal wel niet van de 1 op de andere dag zijn.
haha ik heb dat nu al joh. Ik verheug me nu al op de aha blikken als ik ga vertellen dat ik zwanger ben hihihi... Bij mijn vorige zwangerschap had ik dat ook aan het begin en aan het einde werd het heel erg!
Ik heb dat met allebei mijn zwangerschappen gehad, dat ik op het eind volledig in mijzelf keerde. Ik hoorde niet meer wat anderen zeiden, en het interesseerde me eigenlijk ook maar weinig. Had geen zin in de telefoon, dus nam die ook niet op, en ik kon soms ook wat raar uit de hoek komen ja Nu heb ik het iets eerder geloof ik
Ik ben ook niet echt meer mezelf. Vind eigenlijk dat ik een beetje mellow aan het worden ben. Als iemand me iets flikt om het even zo te zeggen, of er gebeurd iets wat me niet aanstaat, laat ik het gewoon over me heen komen en denk ik later pas goh ik had zo en zo moete reageren wat denkt diegene wel niet! Terwijl ik normaal helemaal niet op mijn mondje gevallen ben en ik echt niet over me heen laat lopen. Ben echt een zachtgekookt ei aan het worden!
Pfff wat een geruststelling dat ik niet de enige ben. Ik ben juist nog mondiger geworden met dingen die mij niet aanstaan. Gisteren deed een vrouw een poging om in te parkeren maar ipv dat ze voor en achteruit keek, keek ze alleen naar zichzelf in de spiegel. Echt iedereen die er omheen stond en langsliep, riepen haar tot de orde. Stapt je uit, vraag ik haar of ze wel goed wijs was. Zegt ze: ja sorry, ik lette ff niet op. Nee, je rijdt wel 2x tegen onze auto op, schaap!!! Normaal gesproken zou ik dit mijn man laten oplossen maar ik kon mij niet inhouden. Maar met andere dingen, als iemand tegen mij praat, laat ik alles over mij heen komen. Zelfs als de kinderen vragen om eten of drinken, zit ik ergens anders met mijn gedachten. Dus als de oudste gaat gillen, heb ik het pas door, erg he!
hoi, ik heb dat ook, voel me ook niet meer mezelf, als ik in de spiegel kijk ken ik mezelf niet meer terug. ook ben ik best verandert wat mijn gedrag betreft, ik zeg andere dingen, ik maak om bepaalde dingen heel erg druk waar ik me normaal niet druk om maakte. en om de dingen waar ik me normaal niet druk om maakte, maak ik nu een heel drama van. en ik huil om een scheet hihi.... mijn vriend moet er wel om lachen. hoop dat ik na de bevalling weer helemaal de oude ben.
Ik voelde me ook zo anders toen ik zwanger was. Nu ben ik 3 weken geleden bevallen en voel me nog steeds een alien haha. Ik denk dat dat allemaal vanzelf weer op zn plek komt.