Ik denk dat als je het niet doet, je je in de loop van je zwangerschap zorgen gaat maken en je gaat afvragen "wat als er iets niet goed is"? En wat nou als je kindje met iets geboren wordt wat heel ernstig is, niet op tijd behandeld wordt en veel pijn heeft of blijvende schade?
Via de 20 weken echo wisten wij dat onze dochter een schisis heeft. Tuurlijk waren we geschrokken, maar ik heb zeker nog van mij zwangerschap kunnen genieten en we zijn ook blij dat we het al van tevoren wisten en zo goed voorbereid waren. En mocht je thuis willen bevallen, dan zou ik sowieso de 20 weken echo doen.
Wij hebben tijdens de 20-weken echo te horen gekregen dat onze dochter een handafwijking had (ze mist 3 vingers). Heel vervelend om te horen, maar we hebben ons wel 20 weken lang voor kunnen bereiden op haar afwijking en hebben ook onze omgeving voor kunnen bereiden. Als we geen echo hadden gehad dan waren we na de geboorte waarschijnlijk behoorlijk geschrokken van haar handje en had dit de kraamtijd zeer zeker negatief beïnvloed terwijl we nu zoiets hadden van "Het valt eigenlijk wel mee". Wat ik hiermee wil zeggen is dat ik iig "blij" was dat ik de echo heb laten doen, ondanks de mindere uitslag. Ik ben blij dat deze mogelijkheid geboden wordt.
Ook wij hebben bij de 20 weken echo te horen gekregen dat ons zoontje een schisis had (hazelipje). Tuurlijk zijn wij hier van geschrokken maar achteraf waren wij blij dat we 20 weken aan dit idee hebben kunnen wennen. Plus dat we onze omgeving hebben kunnen voorbereiden. Het is toch een ander gezicht, letterlijk en figuurlijk. Nu wordt de aankomende 20 weken echo ook weer heel spannend en ik kan er nu al tegenop zien maar toch gaan wij er weer voor. Ik vind het bijna "je kop in het zand steken" als je het niet doet. Tuurlijk, ieder zijn eigen keuze en beslissing maar denk aan je kindje. Deze heeft het recht op de medische zorg die hij of zij misschien nodig heeft. En stel, in het ergste geval, dat je kindje niet levensvatbaar is, ik denk dat je dit liever van te voren wil weten dan op het moment dat je je kindje ter wereld hebt gebracht. Hoe moeilijk is het om dan ook je omgeving op de hoogte te moeten brengen? Succes met je beslissing!
Ik zeg ook zeker doen. Wij hebben nu te horen gekregen dat ons meisje achter ligt in de groei en dat de navelstreng en placenta niet voldoende functioneren. Dit kan nu goed in de gaten gehouden worden zodat alles goed gaat met ons meisje. In mijn eerste zwangerschap was dit ook het geval en ben blij dat wij dit op tijd wisten zodat de kleine met 38 weken gehaald kon worden.
Maar TS waarom zou je die echo niet doen? Waarom wil je niet weten of je kindje "gezond" is...waar ben je bang voor? Of niet natuurlijk......maar als je je kindje kan redden door het nu al te weten dan is het toch geen keuze meer....
Wij hebben het ook gewoon gedaan, juist omdat we zo graag wilden weten hoe het met ons kleintje gaat! Als het goed is, is dat een mooie geruststelling, maar als er iets mis is weet je wel waar je rekening mee kan/moet houden. Onze 20 wkn echo is ook niet verlopen zoals wij gehoopt hadden (een cyste in de buikholte van de baby), waardoor we echt de hele medische molen door geslingerd zijn in een periode van 3 wkn. We zijn toen doorgestuurd naar het Erasmus MC in Rotterdam. Daar dachten ze aan lymfangiëctasie, een zeer zeldzame maar ernstige aandoening waarbij kwaliteit van leven echt nihil is. Ik ben ZO blij dat ze ons daar zo uitvoerig getest hebben, niets was teveel. We hebben toen in die korte tijd 2 GUO's ook een vruchtwaterpunctie, meerdere bloedtesten en gesprekken met de artsen / echoscopisten en klinisch genetica gehad. De begeleiding vanuit het ziekenhuis was top, ook voor als we het af hadden moeten/willen breken. Gelukkig was het bij ons op de beslissingsdatum volledig goed, iets wat de artsen tot op heden niet kunnen verklaren, maar ze hebben ons wel in alles gesteund, en hebben zelf aan alle mogelijke touwtjes getrokken om het beeld van ons boefje zo duidelijk mogelijk te maken. Nu ben ik nog iedere 2 wkn bij de gyn, en krijg ik iedere keer een echo om te checken of boefje goed groeit en of die cyste niet terugkomt. Tuurlijk zijn wij ons rotgeschrokken en in 3 wkn tijd 3 jaar ouder geworden, maar het is wel fijn te weten dat alles nu goed gaat en in de gaten gehouden wordt. Als de uitslag de andere kant op gevallen was, had ik dat ook beter gevonden het nu te weten, dan pas bij / na de geboorte. Als je op zo'n hoogtepunt te horen krijgt dat je kindje geen toekomstperspectief heeft, krijg je de klap dubbel zo hard denk ik...Uiteindelijk doe je het toch voor je kindje, die wil je de rest van zijn leven toch ook de beste zorg geven, waarom er dan niet nu al mee beginnen?????
Als je op zo'n hoogtepunt te horen krijgt dat je kindje geen toekomstperspectief heeft, krijg je de klap dubbel zo hard denk ik...Uiteindelijk doe je het toch voor je kindje, die wil je de rest van zijn leven toch ook de beste zorg geven, waarom er dan niet nu al mee beginnen?????[/QUOTE] Had het niet beter kunnen zeggen!
Als er iets met je kindje is, dan kom je er toch wel achter uiteindelijk. Dan is het fijner als je er op de 20 weken echo achter komt dan pas later..
Ik zou het ook doen. Bij mij zijn ze er achter gekomen dat mijn placenta al aan het verkalken is, waardoor ik extra goed in de gaten word gehouden. Tot nu toe gaat alles goed, maar stel dat we het niet wisten en het fout gaat?? Zou er niet aan moeten denken.