Ja, wel slecht/licht geslapen. Maar net een echo gehad en wauw wat een verschil al. haar hartje is al ontzettend gegroeid en het vocht is al heel erg afgenomen. Ze doen het beiden goed en 30 april moet ik weer terug komen voor controle.
Oh wauw, wat ontzettend fijn! Word zo blij van dit bericht. We blijven doorduimen voor jullie. Zet 'm op!
Ben zo benieuwd omdat ons misschien nog hetzelfde saat te wachten. Tot nu toe vindt Leiden onze situatie nog niet zodanig dat ze willen ingrijpen, maar het kan maar net als bij jou ineens omslaan.
Het viel mij 100% mee. Ik heb alleen mee gekregen dat ze ons kindje gingen verdoven, en dat gaat net zoals een vruchtwaterpunctie. De rest weet ik van mijn man, want toen was ik al weg gezakt.
Oh dat is fijn om te horen! Nou sterkteen succes met jullie herstel en kom hier nog wel eens informeren hoe het met jullie gaat!
Dank je hopelijk blijft jullie kindje ook nog een mooi tijdje stabiel 👍 (Even gekopieerd hoor) De operatie was trouwens bere-interessant, jammer genoeg viel ik uiteindelijk toch in slaap. Volgens man, lag ik nog hard te lachen na een extreem grappige grap van mezelf 😂 en was het ineens stil. Leuk spul dat morfine 😆 Voordat ik de morfine kreeg gingen ze eerst de baby een beetje verdoven, de ab die ik al via het infuus kreeg hielp daar ook al bij. Maar om haar te verdoven, gebruikten ze een dunne naald (net zoiets als ze gebruiken bij een vruchtwaterpunctie ) die moesten ze in haar bil of bovenbeen zien te krijgen. Zag je ook via het echo scherm. Ze vond het niet leuk, ze was boos. Trappen! Jammer genoeg voor haar had ze de verdoving er toen al inzitten. Daarna kleedden de assistente en arts zich om en ondertussen kreeg ik de morfine toegediend. En nadat bij mij het lichtje uitging, konden ze aan de slag. Man vertelde dat ze een sneetje maakten in mijn huid en van daaruit met een dikkere stalen naald ons meisje weer aanprikken, toen spoot het vocht uit mijn buik en moest de arts dat dicht drukken en kon de drain door de naald geduwd worden. De drain ziet eruit als een varkensstaart, volgens man. Hij kronkelt voor de helft (onder haar schouderblad )het rechterdeel v/d borstkas in en de rest hangt eruit om het vocht af te voeren
Jeetje wat een verhaal. Ik zie er best tegenop moet ik zrggen.. nu is het op dit moment 'nog' niet nodig, maar ik houd er rekening mee dat dat nog wel gaat gebeuren.. Ik vind het een uitputtingslag hoor al deze onzekerheid. Ik werk al wat minder, meer als geestverruiming zeg maar.. Maar weet niet echt waar ik nu goed aan doe. Kans op vroeggeboorte, het verloop van de zwangerschap, etc. Ik heb zoveel vragen die me bezighouden terwijl ik ook nog een beetje probeer te genieten tussen dit alles door.. Ben heel benieuwd hoe jij hier nu mee omgaat.
Als tip: laat het over je heen komen. Je kunt er toch niks aan veranderen. En ja er is een kans dat het mis gaat, dat de vliezen breken. Maar dat is bij mij niet gebeurt Het is die onzekerheid hè. Die vreet al je energie weg. Die is hier ook niet weg hoor. Ik denk dat die pas weg gaat als ik ze gezond en wel bij me heb liggen.
Ik kan wel janken van geluk :LOL: het beste scenario :cheer: er is nog een streepje vocht. Maar geen vocht bij het hartje of longen. Geen oedeem meer en geen vocht meer in de buik
Wat een goed nieuws!! Ik ga voor je duimen dat het niet meer terugkomt en dat alles maar goed blijft gaan. Wanneer moet je weer op controle komen?