Heeft iemand hier ervaring met een vasa previa? Het is een vat wat onder bij de uitgang van de baarmoeder ligt, dit vat is van de baby. Hierdoor krijg ik een keizersnede tussen de 35-37 weken.
Je verhaal kwam mij bekent voor, dus ik heb net even gekeken op mijn ontslagkaart. Daarin vond ik placenta bilobata. Blijkbaar dus als ik google vasa previa. Oftewel, ik heb er dus ervaring mee Dat dit het was was mij niet geheel duidelijk. Mijn verhaal is als volgt: Ons laatste kindje lag dwars vanaf week 20. Ik kreeg meerdere echo's gezien ons dysmature zoontje daarvoor. Daaruit bleek dat er een streng door mijn baarmoeder lag, waardoor het draaien moeilijk zou zijn. Andere gekke dingen zijn daar toen niet gevonden. Hij kantelde weleens wat, maar bleef dwars liggen. Met 32 weken kreeg ik bloedverlies en vruchtwaterverlies. Ik heb mijn ouders gebeld en binnen uur lag ik in het ziekenhuis. Gezien ik wist dat ik moest gaan liggen, heb ik me in de auto zo plat mogelijk gehouden. Ik kreeg weeenremmers en toen ik stabiel was ben ik overgeplaatst naar een ander ziekenhuis, er was geen plek op de neonatologie daar. Er zijn echo's gemaakt, waaruit bleek dat mijn placenta raar uitgewaaierd was. Maar verder nog geen andere dingen gezien. Er werd besproken om af te wachten en de bevalling te rekken door 10% bedrust in het ziekenhuis. In eerste instantie zou ik vaginaal moeten bevallen. 5 dagen later ging ik weer terug naar het lumc, er was weer plek op de neonatologie. Mocht ik dan gaan bevallen, was er ook alles aanwezig voor mij op de ok. Meerdere echo's volgden en opeens constateerde een oudere echoscopist dat er iets niet klopte. Hij zei mij dat mijn navelstreng begon op ong 2 cm van mijn baarmoedermond. Een vaginale bevalling was meteen van de baan, dat zou ons kindje niet overleven. Een keizersnee op 34 weken werd ingepland. Er werden echo's gemaakt om te kijken waar de incisie voor de keizersnee moest komen. Gelukkig kon die gezet worden op een normale plek. Ik heb dus de snede op mijn buik op de normale plaats, maar de incisie in mijn baarmoeder ligt een stukje lager en schuiner. Onze zoon kon niet wachten tot de geplande keizersnee, maar bedacht een paar uur eerder te komen, midden in de nacht Dus een spoedkeizersnede. Op de ok lagen 4 zakken bloed klaar voor het geval dat en vooraf was besproken dat bij extreem bloedverlies mijn baarmoeder verwijderd zou moeten worden. Opgelucht waren we toen ik wakker werd uit narcose en bleek dat alles prima was verlopen en dat ik max 800ml bloedverlies had gehad. Mijn baarmoeder heb ik gelukkig nog. Ik besef me voor 200% dat ik ontzettend veel mazzel heb gehad dat we er beiden nog zijn. Wat ontzettend fijn dat het bij jou nu al is ontdekt. Ik zie nl net op internet dat het sterfte cijfer enorm is als het niet op tijd ontdekt is, daar schrik ik best van. Jij denk ook wel? Heb je nog vragen?
Hi JJ1980, Mag ik uit jouw verhaal opmaken dat als die oudere echoscopist het niet gezien had het dan dus ook niet ontdekt was? Vind t n beetje eng dat het dan zo slecht zichtbaar is op een echo... Nou fijn dat t bij jullie beiden iig op tijd is gezien.
Ja, dat klopt. Dit was ook ongeveer een week voor de geboorte. Ik had daarvoor al zo'n 10 echo's gehad. Incl 2 uitgebreide guo's in het lumc. Het is ook echt heel lastig te zien. Wij hebben idd geluk gehad. Ps: ik schrijf hierboven per ongeluk 10% bedrust, dit was 100%, heb mijn bed geen seconde verlaten in die 2 weken
Jeetje...Daar schrik ik echt van. Dus over t algemeen ben je dus de pineut als dit t geval is... Vind ik wel heftig. Stel je t hebt hier n verleden mee, dan neem ik aan dat ze er wel echt opletten bij n nieuwe zs? En die bedrust snap ik ja! Jeetje.
Als ik eerlijk ben en gezien de drastische verandering in bevalwijze die de gyn opdroeg (keizersnee dus) denk ik echt dat je dan de pineut bent. Zeker bij een thuisbevalling. Mij is een volgende zwangerschap ten zeerste afgeraden, maar die wens hadden we al niet. Daarnaast is dit bij mij waarschijnlijk gebeurd door ingrepen die voor de zwangerschap gedaan zijn in mijn baarmoeder. Ik heb asherman gehad en daar operaties voor ondergaan. Hierdoor is mijn bmsv beschadigd en wellicht heeft de placenta hierdoor geen kans gehad om netjes te groeien, waardoor die is gaan uitwaaieren.
Ik snap het. Ja ik ken je geschiedenis met ashermann daar hebben we nog contact over gehad kan ik me herinneren. Nou gelukkig heb je 3 prachtige kids en is t iig goedgekomen! Blijf t wel n eng iets vinden...brrr
jij heb zo te lezen ook wel veel door moeten maken tijdens de zwangerschap, wat eng dat je bij 32 weken al bloed en vruchtwaterverlies hebt! En zo fijn dat het bij jou voor de bevalling ontdekt is, denk anders dat het heel anders was afgelopen. Wat een verschrikkelijk idee eigenlijk dat je afhankelijk bent van de bekwaamheid van anderen met een echo. Ik vind het een heel eng idee dat als dit bloedvat knapt het kindje dus eigenlijk "leegbloedt". ik heb al 2 keer een forse bloeding gehad en dat maakt je toch angstig, als het maar niet het bloedvat van de baby is. Moest jij slapen voor de keizersnede of was dit omdat het zo erg spoed was? Hoe lang heeft je kindje in het ziekenhuis moeten liggen nadat het bij 34 weken geboren is?
Ik kreeg een ruggenprik voor de keizersnee. De eerste snee van het mes voelde ik niet, maar toen ze verder gingen, voelde ik dat dus wel. De ruggeprik werkte alleen oppervlakkig. Vandaar de narcose Ik heb dus echt wel met alles pech gehad, mbt de zwangerschap en bevalling. Gelukkig daarna alles wel meer dan perfect gegaan, onze man was op precies 35 weken thuis! Dat was erg uitzonderlijk. Ik snap dat je schrikt van een bloeding. Probeer in zo'n geval ook direct te gaan liggen en verplaats je niet meer. Bel voor hulp of een ambulance. Want je kleintje mag waarschijnlijk net als bij mij niet indalen!
Wat rot zeg dat je toen ook nog eens narcose moest, je hebt indd wel pech gehad. 35 weken dat is echt vroeg, wat fijn. Dan zullen jullie wel een heel sterk mannetje hebben dat hij dan zijn temperatuur al op pijl kan houden en dat ze vertrouwen hadden in de voeding. Ik heb nu vaker een echo controle en ik las op internet dat je vaker al eerder opgenomen wordt in het ziekenhuis, ben benieuwd hoe het verder gaat lopen. Wel gek idee dat ik over 5 of 6 weken al een klein mannetje heb.