Hoi allemaal, Ik heb gisteren na 20 maanden eindelijk positief getest. Uiteraard superblij!!!! Maar nadat ik me eerst maandenlang zorgen heb gemaakt of ik mischien onvruchtbaar was omdat het zo lang duurde, begin ik me nu al zorgen te maken of het wel goed blijft gaan. Ben ik nou zo´n doemdenker? Of is dit iets wat heel veel meiden hebben? Groetjes Pina
allereerst: GEFELICITEERD!!!!! en dan, ik denk dat die gedachten heel normaal zijn, iedereen denk wel in het begin van o zal het goed gaan als het ons maar gegunt is dat ie blijft plakken ed. probeer zo min mogelijk zo te denken en geniet alvast! je zal zien naarmate je zwangerschap verder vorderd je steeds meer vertrouwen gaat krijgen.
Van harte gefeliciteerd met je zwangerschap!! Volgens mij hebben veel vrouwen dat hoor... Ik heb/had het ook, ik heb er nu wel veel meer vertrouwen in dan in het begin maar het blijft zo spannend
Iedereen heeft dat wel hoor, en dat blijft zo tot je dood waarschijnlijk wnt elke keer kom je weer in een ander fase dat je je zorgen maakt om je kinderen. Van ei tot volwassen!
Helemaal niet raar hoor!! Ik ben net zo onzeker! En dat gaat idd niet over! Ook niet als het eenmaal geboren is!
Gefeliciteerd! Geweldig joh dat je positief getest hebt! Nou meid, ik heb zelf helaas nog niet positief mogen testen...maar kan me helemaal voorstellen dat je ook nu weer 'je angst' hebt! Ik denk ook dat wanneer het allemaal wat langer duurde (dan je verwacht had) dan er wat meer 'spanning' op staat....je hebt er tenslotte zo lang op gewacht en alle doemscenario's zijn al bij je voorbij gekomen. En nu ben je zwanger en komen er weer nieuwe angsten. Heel logisch dus en ik hoop dat je je snel meer ontspannen gaat voelen en lekker kunt gaan genieten!! Ben trouwens wel benieuwd....ben je spontaan zwanger geworden? Niet de mmm in gegaan? (kijk maar of je wilt antwoorden hoor) Ik zit namelijk nog in doemdenkfase I haha....opbeurende verhalen van meiden waarbij het langer duurde en toch plost zwanger blijken te zijn, is leuk!!
Gefeli!!! Ik had dat in het begin ook. Durfde nog niet echt blij te zijn, of aan mensen te vertellen. Want ja, wat als de eerste echo niet goed is? Inmiddels ben ik iets verder, heb ik het m'n ouders, zijn ouders, mijn zus, zijn zusje en mijn beste vriendin al verteld en voelt het al wat meer 'echt'. M'n eerste echo heb ik a.s. donderdag, dus ik houd nog wel een slag om de pols. Maar ik durf wel al voorzichtig wat meer positief en blij te zijn. Sinds een week voel ik mij ook enorm zwanger. Al de hele week misselijk, twee keer overgegeven, en veel last van m'n borsten. Niet dat elke vrouw daar last van heeft, maar voor mij voelde het als een soort van bevestiging.
das een hele normale reactie hoor! de eerste 12 weken zijn gewoon ontzettend spannend ik wil je wel de tip meegeven als je gevoelig bent voor verhalen met een niet zo'n happy end; kijk dan niet (te vaak) in de vlinder/miskraam hoek Met alle respect voor de auteurs, maar daarmee kun je je echt lamlendig lezen en pieker je je helemaal suf of alles wel goed blijft gaan en dan schiet het genieten van je zwangerschap er een beetje bij in dat zou zonde zijn!
Ja hoor hier ook,, denk inderdaad ook dat dat elke zwangere vrouw haar angst is. Ik ben blij dat ik bijna over de 12 weken zit.
gefeliciteerd! en is echt normaal hoor hier ook zo onzeker tot de 12 weken en nu de 20 weken echo nadert weer zo onzeker ondanks ik het kindje af en toe voel schoppen! Iedere keer als ik een echo kreeg/krijgt staat het zweet op me voorhoofd.. probeer tussen de onzekerheid toch lekker te genieten gewoon je gedachten verzetten en denken aan de leuke dingen.
Dank jullie wel voor alle reacties en felicitaties! Ik ben inderdaad spontaan zwanger geraakt, wel al een aantal onderzoeken gehad in het ziekenhuis, maar daar kwam iedere keer uit dat het wel mogelijk moest zijn. We hadden nu tot januari de tijd om het op de natuurlijke manier nog te proberen en daarna kwamen we in aanmerking voor IUI. Van tevoren had ik echt het idee dat het, wanneer het ooit mocht lukken, alle zorgen voorbij zouden zijn. Ik heb atijd gedacht dat ik niet 1,2,3, zwanger zou raken, maar dat ik, wanneer het was gelukt een redelijk probleemloze zwangerschap zou hebben. Het eerste gedeelte is uitgekomen. Maar van het tweede gedeelte lijk ik nu opeens minder zeker, nu het zover is. Groetjes Pina
Gefeliciteerd! Maak je geen zorgen, ik denk dat iedereen die gedachte heeft of heeft gehad. Na je termijnecho zal dat wel minder worden. Vergeet er niet van te genieten zeggen ze steeds tegen mij. Voor je het weet ben je al 9maanden zwanger
Gefeliciteerd!! fijn dat het alsnog spontaan is gelukt. Ik heb zelf geen klagen en was vrij snel zwanger. Geen mk gehad, volede me niet beroerd, dus geen oorzaak om zenuwachtig te worden. en toch..... Ik was zo vreselijk zenuwachtig voor de termijn echo. Het was gewoon allemaal te goed. Dat kan toch niet. Ik heb me 2 dagen ziek gemeld omdat ik barstende hoofdpijn had en na de echo ben ik in huilen uitgebarsten omdat alles goed was. Wel vervelend dat het echocentrum in een hotel was. Toen moesten we nog naar buiten met mijn betraande hoofd. Stonden net een hoop mensen zich in te checken Kortom zorgen heb je altijd. Nu ik zover ben gaat het beter, maar er blijven zaken waar je je druk over kan maken. Geniet ervan!!