He getver meid!! Maar ik meen toch dat je voor de kerst een goede uitslag had gehad tijdens de echo?? Wat verschrikkelijk zeg...heel veel sterkte!
Jeetje, wat een hel voor jullie.. Dat je Senna nu inderdaad nog voelt in je buik en weet dat je afscheid zal moeten nemen omdat je hem meer gunt dan een leven vol pijn en ziekenhuizen. Knap hoor, ik vind het een heel moeilijk maar sterk besluit dat jullie hebben genomen. Heel veel succes voor de bevalling en sterkte met de tijd die komen gaat..
Wat een afschuweijke beslissing. Ik heb bij mijn eerste zwangerschap met (geschat) 6 wkn een spontane miskraam gehad en dat vond ik al vrij pijnlijk. Nadien ben ik een keer bevallen en achteraf bezien heb ik toen echt al weeën gehad. Dus zelfs met eenkorte termijn kan het al flink zeer doen. Bij de laatste zwangerschap heb ik een curretage gehad. Wel eerst cyotec. Het inbrengen van die tabletten doet echt geen pijn hoor. Ik kreeg (denk ik) een lichte dosis, dus ik heb er verder een echte weeën ofzo van gehad. Wel krampjes. Ik sluit me aan bij andere dames: wat je nu meemaakt is al triets genoeg. Je hoeft hier niet ook nog eens lichamelijke pijn bij te hebben. Vraag dus gewoon pijnstilling. Heel veel sterkte!
Wat een verschrikkelijke hartverscheurende keuze hebben jullie moeten maken..... Ik wil jullie ontzettend veel kracht toewensen.
Thanks allemaal voor de lieve woorden, straks moet ik naar maastricht dan krijgen we nog n echo (die ik niet meer wil, vind het moeilijk om weer naar mijn zoontje te kijken) en daarna moeten we aangeven niet meer verder te willen, mijn hoofd zegt je maakt de juiste beslissing voor je kindje, want wat voor leven geef je je kind met enorm veel ziekenhuis bezoeken, onderzoeken, operaties en welke pijn nog meer, nooit kan het lopen dat is zeker en zelf plassen en peopen kanhet ook niet..moet je het dan in leven houden, als het al blijft leven omdat wij het zo graag willen?/ nee dat is in onze ogen egoistisch..respect overgens voor de mamas en papas die die kindjes wel laten geboren worden, want ook dat vind ik extreem dapper!!! mijn hart word verscheurt van verdriet, maar ik ben ook opgelucht als ik senna straks in een warm mooi dekentje samen met mijn man naar het crematorium kan brengen en dat Senna zijn vrije leventje krijg..en ik het urntje thuis heb, en dat plekje mooi kan verzorgen met n kaarsje en een mooie roos..senna blijft leven in mijn hart en zal altijd mijn engelekindje zijn..het is goed zo, zeker voor mijn kind
Heel veel sterkte! Je kan voor een ruggeprik gaan. Gewoon doen de emotionele pijn is al heftig genoeg! Ik heb uiteindelijk toen de pijn te heftig was daar ook voor gekozen en wad blij dat ik toen de bevalling en afscheid helder kon meemaken. Sterkte nogmaals!
Hai..ruggenprik is bij mij niet zeker, ik heb namelijk tijdens zwangerschappen last van lage bloedplaatjes als de waarde te laag is kan ik gene ruggenprik krijgen, ik wil er wel een, bij mijn eertse zoontje heb ik hem gelukkig ook kunnen krijgen, idd het verlies doet al pijn genoeg, ik vind dat wij vrouwen best veel leende moeten doormaken.
Jemig meis sterkte. Giving up doesn't always mean that you are weak, sometimes you are strong enough to let go.
Het gaat..enen kant rust andere kant verdriet en angst....dinsdagavond voor het slapen gaan eerste tablet inemen en woensdagochtend om 9 uur op de verloskamers zijn in maastricht..pfff zie er tegenop, de pijn van het verdriet vind ik al meer dan geneog, dus als het even kan neem ik n ruggenprik...lief dat je belangstelling toont!!!!