2010

Mijn vriend stond er vanaf het begin af aan goed tegen over ... de MMM. Is ook vrijwel altijd meegeweest, alleen als het echt niet ging met zijn werk, dan niet.

@ BB
Jeetje been verbrijzeld .... dat is heftig zeg. Hij heeft nog veel pijn zeg je .... dan slikt hij denk ik nog pijnstilling .... en zo ja, is dat niet erg voor de kwaliteit van het zaad?

@ BEG
Jij moest/mocht al in je buik prikken. Bij mijn prikinstructie heeft ze toen alleen verteld hoe het moest en legde uit hoe de pennen werkte en hoe de Pregnyl gemengd moest worden. Gelukkig mocht jij al prikken. Ik heb de 1e keer geloof ik 20 min. met die pen in m'n handen gezeten .... wel .... niet .... wel .... niet

 

Nou die naald werd er al ingezet door haar en toen moest ik hem vasthouden en op het dopje drukken.
Uitleg van de pregnyl komt pas als ze het zeggen, daar moest ik me nog geen zorgen over maken.

 

O, je had geen tijd om erover na te denken, hi hi!
Inmiddels ben ik spuiten in mijn buik zetten wel gewend, naast al die Gonal pennen en Pregnyl prikken, spuit ik sinds december 2008 insuline. Dus een geroutineerd prikker helaas.

Enig idee wanneer je ongeveer gaat beginnen met prikken .... of echt geen idee .... ik zag dat je cyclus heel erg schommelt.

 

Wij hebben besloten om het aan het lot over te laten zeg maar We gaan er niks aan doen om niet zwanger te raken..........
Ik ben wel begonnen met etos zwanger worden omdat ik niet wil dat ik straks zwanger ben en ik niets heb geslikt.
Als het met een jaar of twee niet gelukt dan gaan we terug naar het VU om een van onze cryo's op te halen
Dus we hopen dat het spontaan gaat gebeuren, maar we gaan er eigenlijk niet van uit..

 

Hoi meiden,

Ook ik kom hier helaas meekletsen.
Mijn vriend en ik zijn 9 jaar samen en in september 2008 besloten om voor een kleine te gaan en te stoppen met de pil.
altijd spannend om te kijken hoe je lichaam reageerd op het stoppen met de pil en helaas mijn lichaam niet zo best, mijn ongi kwam niet direct vanzelf terug en had cyclussen van 47 dagen.
Na op een dag een keer hele hevige buikpijn te hebben gehad had ik de dokter gebeld met de vraag wat het kon wezen omdat wij een kinderwens hadden moest ik even langs komen, tijdens dit gesprek vond ze het nog niet nodig om me door te verwijzen omdat mijn cyclus lang was maar wel constant, mocht het zo zijn dat het richting de 55/60 dagen ging moest ik maar weer contact opnemen.
Nou alsof mijn lichaam het hier niet mee eens was bleef de ongi na 47 dagen uit, 55 dagen nog geen ongi dus ik de dokter gebeld voor toen een afspraak op dag 61 nou s ochtends ik mijn bed uit en ja hoor ongi, net of je lichaam het in de gaten heeft.
Nou bij de dokter weer alles doorgenomen en zij heeft mij direct doorverwezen naar de gyn.

op 20 mei heb ik toen mijn eerste afspraak gehad bij de gyn en na een aantal vragen en een inwendige echo kwam de diagnose pco, nou dan krijg je te horen dat je van jezelf niet zwanger kunt worden en dat dit aan de hand van hormoonpillen goed kan komen, nou op de terug weg naar huis zakte ik wel even door de grond en vanaf deze dag begon ik in de mmm.

Ik heb 2 rondes provera gehad om mijn ongi op te wekken en dit hielp goed. De tweede ronde kreeg ik ook clomid voorgeschreven en moest ik de hele ronde in de gaten worden gehouden dus vanaf dag 10 van de cyclus om de dag naar het ziekenhuis om te kijken of mijn lichaam op de clomid reageerde en er een ei groeide, dit was het geval dus ik helemaal blij. Nadat op de echo geen ei meer te zien was moest ik eigenlijk 10 dagen later bloed laten prikken om te kijken of de waardes goed waren en ik een goede eisprong had gehad, dit kon deze ronde niet omdat wij op vakantie gingen. Dus ik kon weer een nieuwe ronde ingaan maar moest wel weer volledig gevolgd worden, ook deze ronde groeide er netjes een ei en moest ik 10 dagen na de eisprong bloed laten testen. Helaas was hier de uitslag niet goed van en bleek dat ik uit mezelf ook geen juiste eisprong heb pfff weer iets wat niet klopt.
de volgende ronde zou ik weer gewoon clomid moeten slikken en op het moment dat het ei groot genoeg gegroeid was kreeg ik een spuit de er voor zou zorgen dat ik een goede eisprong zou hebben, 10 dagen na de eisprong weer bloed geprikt en yes de spuit had ook geholpen en ik had een goede eisprong..............helaas niet zwanger dus een nieuwe ronde in.
Weer clomid en een pregnyl spuit. helaas ook deze ronde heeft niet geholpen.

tijdens mijn ongi heb ik steeds onwijze pijn in mijn buik en rug, ik kan dan bijna niet staan, lopen of wat dan ook. Het blijkt dat ik een endometriose heb in mijn linkereierstok en een aantal kleine cystes. Doordat ik zoveel pijn heb moet ik geopereerd worden, er zijn twee verschillende soorten operatie de kijkoperatie (opervlakkig) en de buikoperatie (heftiger ingreep met kans op vruchtbaarheidsvermindering) mijn endometriose is zo heftig dat ik sowieso de buikoperatie moet ondergaan maar dat kan ook als ik zwanger ben geweest dus ik had er voor gekozen om eerst de kijkoperatie te ondergaan zodat ik al minder pijn krijg en er gekeken wordt of mijn eileiders enz openstaan en mocht ik zwanger zijn geweest de buikoperatie.
Nu stond ik ingepland om op 30dec geopeerd te worden de afspraak met de anestesist enz had ik allemaal al gehad maar 15 dec zou ik nog een afspraak hebben met de arts die mij zou gaan opereren over de operatie, tijdens dit gesprek vroeg hij aan mij of ik al een nierecho had gehad, ik zou nee, hij zo o dan moeten we die nog even snel doen want mocht deze niet in orde zijn dan moet je zowieso de buikoperatie.
Nou ik 18 dec de nierecho en de manier waarop dit ging had ik al een heel slecht gevoel.
Op 22 dec ben ik gebeld door de arts met idd de mededeling dat de echo niet goed is en dat mijn linkernier is aangetast door de endometrios en dat de operatie de 30ste niet door kan gaan omdat ik eerst een nieronderzoek moet ondergaan om te kijken in hoevere mijn nier aangetast is, valt deze nog te redden of is hij al zover aangetast dat hij niet meer functioneerd.
Nou toen ik dit hoorde zat ik er toch wel zo door heen, ik had het echt even gehad met mijn lichaam waarom kan het nou net niet steeds op de wat mindere manier.
gelukkig kon ik snel terecht voor het nieronderzoek (renogram) deze heb ik 30 dec gehad en hierbij moest ik een halve liter water drinken en daarna op een bank gaan liggen, ik kreeg via een spuit vloeistof ingespoten en kreeg een kap over mijn lichaam heen, ik moest 30min blijven liggen en in die 30min werden allemaal foto's gemaakt van het functioneren van de nier.
Nu heb ik 13jan. volgende week woensdag weer een gesprek met de arts en dan krijg ik de uitslag en te horen hoe en wat nu verder.

Tja ik hoop gewoon dat het voor nu bij de kijkoperatie blijft want anders dan staat de kinderwens een paar maand langer stil en tja als de wens zo groot is zit je daar niet op te wachten.

Nou meiden voor jullie allemaal heel veel sterkte en succes tijdens dit lange proces en laten we hopen dat 2010 een mooi jaar voor ons allemaal mag gaan worden.

Liefs

 

Wauw Roxy, heftig verhaal. Ik hoop dat de uitslagen volgende week allemaal meevallen. Succes en sterkte.

 

Ik weet niet of jullie de links in de handtekening van DREAMER83 wel eens hebben gezien en bekeken. Ik vind het echt onwijs mooie nummers en beelden.

Deze link is wel voor alle meiden hier van toepassing:
http://www.youtube.com/watch?v=u_b_9IuAxBc

En deze voor de meiden die een MA of MK achter de rug hebben
(dit filmpje is overigens door Dreamer83 zelf gemaakt):
http://www.youtube.com/watch?v=u9wHj1jGWuE

Ik vind ze zo mooi. Ik huil niet snel, maar hierbij houd ik het niet echt droog.

 

Hahah ja, was wel gelijk over de eerste schok heen!
Geen idee wanneer ik ongeveer kan beginnen, ik temp wel, maar deze ronde zijn er op mijn kaartje 2 dipjes zichtbaar die allebei een ei kunnen betekenen. En afgezien daarvan varieert mijn lf ook nog enorm. Maar zal ergens in januari zijn!

 

Welkom Roxy,

Ook al een hoop meegemaakt lees ik.
Het leven is soms zo niet eerlijk he.

 

ik kom me hier ook melden. wij zijn ook al een tijd bezig. zie banner.

 

Welkom Natjuh026.

Ik zie dat jullie in november helaas afscheid hebben moeten nemen van het wondertje in jouw buik. Hoe gaat het nu met je?

 

Het was mij nog niet opgevallen dus dank voor de links, heb ze net direct gekeken en kreeg ook helemaal kippenvel, ze zijn zeker mooi!

 

Mag ik me hier ook aanmelden?

Hier mijn verhaal:

Ik ben 43 en mijn man 44. (Late starters) In juli 2007 Mirena laten verwijderen maar nog niet direct gericht gaan klussen. Begin 2008 gericht begonnen met klussen. Eind 2008 helaas nog zonder resultaat naar de huisarts om te praten. Ha heeft zaadonderzoek gedaan en dit was ok, ook bij mij bloed laten prikken, oa op prolactine (omdat ik in het verleden een te hoog prolactine gehalte had) en ook dit was ok. Wel met haar besproken dat we er over na zouden denken om doorgestuurd te worden naar de gyn. Tijdens de kerstvakantie hierover nagedacht en in januari (na weer ongesteld te zijn geworden) verwijsbrief gevraagd voor gyn. Konden vrij snel terecht bij gyn en bij haar een goed gesprek gehad. Allerlei briefjes voor bloedprikken, nogmaals zaadonderzoek en ook een verwijzing voor een hsg. Normaal zou hiermee gewacht worden maar gezien mijn leeftijd wilde ze hier haast mee maken. HSG stond gepland voor na de eerst volgende menstruatie. En ja hoor, toen werd ik dus niet ongesteld. Test gedaan en inderdaad: zwanger. We konden ons geluk niet op. Toch de mmm verslagen en het zelf gedaan.
Ziekenhuis gebeld om hsg af te zeggen en direct afspraak voor 1e echo gemaakt. Op 20 april was het zover. Helaas bleek ons kindje te klein voor de termijn en was de hartactiviteit ook niet in orde. Een enorme klap. Na een week in spanning te hebben gezeten op 27 april een 2e echo en hierop bleek dat ons kindje was overleden. Op 29 april curretage gehad en weer terug bij af. Na weer een aantal keren zelf proberen opnieuw terug naar gyn. Nu een andere en deze adviseerde ons om direct door te gaan voor ivf. Helaas niet in ons eigen ziekenhuis maar een combi van Maasstadzkh in Rotterdam met UZ Gent, dit vanwege mijn leeftijd. Gelukkig konden we hier ook snel terecht en op 15 september gestart met de 1e ivf poging. Helaas deze mislukte ook en de enige cryo de we over hadden heeft het ontdooien in november niet overleefd. Nu hebben we a.s. maandag een gesprek in het UZ Gent om over het vervolg te praten. Zoals het nu naar uitziet gaan we poging 2 en 3 volledig in Gent doen en niet meer de combi met Rotterdam. Dit min of meer gedwongen door de verzekering die een combi niet wil vergoeden. Het enige jammere is dat we nu niet direct door kunnen voor poging 2 maar op de wachtlijst staan voor maart. Als we de combi zouden doen dan kunnen we deze maand al van start maar kost het ons ruim 2.500 en die wil ik liever bewaren voor een evt. extra poging.
Dit jaar zijn mijn man en ik 10 jaar samen dus we hopen dat 2010 echt ons jaar gaat worden en dat hoop ik voor jullie ook!

 

Hoi Ladouce ... een leeftijdsgenoot. Balen zeg dat de verzekering die combi niet meer vergoed en jullie daarom ook nog ff moeten wachten om verder te kunnen.

Jij hebt mij weleens 'gezegd' dat idd in R'dam en in Voorburg vrouwen met 43 jaar nog behandeld worden. Ik zit eraan te denken om info in te winnen. Bedankt nog.

 

nou meiden ik zal mijn verhaal ook even doen.

Nov 2007 besloten manlief en ik om met de pil te stoppen. We waren elke maand overtijd. Ben toen naar de dokter gegaan. Die zei dat ik dan wel een lange cyclus zou hebben. Dus weer maanden proberen. Op een gegeven moment ben ik 3 maanden niet meer ongesteld geweest. Maar de testen bleven negatief. Weer naar de dokter dit keer een andere. Deze wilde het nog een week afwachten en als ik nog niet ongesteld was werd ik doorgestuurd. Paar dagen later was ik ongesteld. Toen we bijna een jaar bezig waren zijn we weer naar de dokter gegaan. Hebben toen een zaadtest laten doen. Ik zou een week later bellen voor de uitslag tot ik te horen kreeg dat het beter was dat we langs kwamen. We kregen te horen dat het zaad slecht was. gelijk werden we doorgestuurd naar de gyn. Toen kregen we te horen dat het wel slecht was maar niet zo slecht al de ha zei. Zaad was A=0% en B 39%. heef te maken met beweegelijkheid. Ook ik werd onderzocht. Na een aantal onderzoek bleek dat ik geen eisprong had. Ik kreeg hier clomid voor en moest dit gaan slikken en we moeten dan na 3 maanden terug komen. Na deze tijd nog steeds niet zwanger. Toen moesten we een samenlevingstest doen. Deze was jammer genoeg negatief en deze wilde hij later opnieuw herhalen. Toen hebben we het zwanger worden even op een laag pitje gezet omdat we gingen trouwen en erg druk daarmee waren. Daarna gingen we er weer voor. In september zijn we verhuisd naar onze nieuwe woning en zijn erg druk daar geweest. Ook heb ik in september een hsg echo laten maken. gelukkig hebben ze mijn eileiders kunnen doorspuiten. En kregen we de nieuwe uitslag van de zaadtest. Nu was het nog maar A=0% en B=3% dus veel minder dan de vorige keer. We kregen te horen dat we voor iui gingen. In nov zouden we met het gesprek beginnen. Wij hadden ons daar toen helemaal op ingesteld. Tot ik plots in oktober niet ongesteld werd. We dachten nog ach komt door de drukte van het huis en dan komt het gewoon wat later. Na een paar dagen toch een test gedaan en ja hoor zwanger. We waren zo blij. Krijg je in september te horen dat we op een natuurlijke manier nooit zwanger zouden worden zijn we het toch mooi wel. Tot 1 november toen verloor ik bloed en belde het ziekenhuis. Werd afgedaan met een innestelbloeding. Ik was volgens de berekening 7 weken. Dus kon niet. Nou mocht toch komen en inderdaad ik had een miskraam. De grond zakte onder me weg. December terug gegaan naar gyn nu moeten we opnieuw een zaadtest doen en ligt aan wat daar uitkomt dan gaan we alsnog met iui beginnen of we moeten nog een half jaar zelf proberen omdat we nu ook zelf zwanger zijn geworden. Dus klinkt misschien gek ik hoop zo dat het zaad weer slecht is zodat we verder kunnen en als het toch weer 3% is komt ivf misschien nog eerder in aanmerking voor ons. Maar we blijven positief. Hoe moeilijk het ook allemaal is

 

Ook ik wil me graag bij jullie toevoegen. Wij zijn sep 08 gestopt met anticonceptie na wat onregelmatige cyclus had ik na 7 maand een mooie cyclus en toen ik in juli 09 vier dagen overtijd was. Bleek ik zwanger. Dit maar van korte duur, na de posi test hebben we er naar negen dagen van mogen genieten. Gelukkig kwam 't allemaal zelf opgang, maar nog heb ik er veel moeite mee. Inmiddels weer zoveel maand verder en m'n lichaam is nog steeds niet zoals 't is. M'n vriend heeft een zaadkwaliteit test gedaan en daar kwam uit dat hij 40% beweegelijke zwemmers heeft. Deze maand heb ik duidelijk m'n eisprong gevoeld en dus ook echt gebruik van gemaakt. Nu weer slopend wachten. Hopelijk wordt 2010 idd ons jaar. Alle dames natuurlijk!

 

Mijn verhaal nog eens, maar dan in dit topic:

Wij hopen ook in 2010 voor een mooi jaar voor iedereen!

Sinds pil stop:

2008:

Mei 2008 gestopt met de pil, onregelmatige cyclus.

Oktober 2008 Gyn een zeer grote cyste.

2009:

Sinds Januari 2009 onder de gyn
Februari FA,
September HSG en Laproscopie gehad Endometeriose gevonden (veel weggebrand maar niet alles) en PCO in rechter eierstok.

Oktober 2009 IVF arts, vermoeden sperma allergie dus nu uitslagen en onderzoeken afwachten..

2010:

Januari 2010 Vermoeden blijkt realiteit, sperma allergie bevestigd..
13-01 Intake IVF/ICSI