Vanochtend om 08.00 u. bloed laten prikken. Het duurt ca. 2 tot 2,5 uur voordat de uitslag bekend is en dan moeten ze het nog naar Gent faxen en die moeten mij bellen. Ben dus even op kantoor geweest, heb wat werk meegenomen en werk vandaag maar thuis omdat niet echt duidelijk is wanneer ik gebeld wordt. Hopelijk zo snel mogelijk. Enneh Bramtim, ik zou niet weten waarom je hier niet thuis hoort. Ook van mij ben je van harte welkom.
Ow Ladouce wat vind ik dit ontzettend verdrietig voor jullie zeg . Goh weet ff niet wat ik moet zeggen. Had er een goed gevoel over (nergens op gebaseerd, ik weet het). Wat een kl*tezooi zeg. Ik wens jou en Ladouceman heel veel sterkte. Knuffel!
Na het berichtje van Ladouche is het even een overgang naar iets anders ..... L78 schrijft weer mee .... dat vind ik erg leuk .... en ja dat bedoelde ik nou . Heerlijk vooruitzicht Saint-Tropez, klinkt goed. Erg indrukwekkend zeg ... 25 km gelopen. Hoe lang doe je daar nou over? Hoe is de lunch geweest? Kan me voorstellen dat het een dubbel gevoel was. Liesben heeft een erg romantische Liesbenman ..... heerlijk een aantal dagen naar Rome .... klinkt ook goed. Leuk dat jij het ook gezellig vindt om over van alles en nog wat te praten ... jij bent tenslotte de TS. Ladouce heeft verder nog geen vakantieplannen, maar wel een heerlijk lang weekend Engeland op de planning staan .... altijd gezellig (maar nu ff wat anders aan je hoofd helaas). Hier Nou vandaag dus op stap geweest met ons nichtje. Ze heeft het ontzettend naar haar zin gehad. Al jaren gaan we in elke schoolvakantie een dagje met haar op stap. Ze weet dan niet wat we gaan doen. We gaan altijd naar iets waar ze nog nooit is geweest en ook deze keer is ons het goed gelukt . Wel zijn wij een beetje gaar nu. Mijn energie is sowieso nog niet 100% en nou ben ik helaas ook erg aan het hoesten en snotteren (denk een bronchitus), vriendlief heeft last van maag/darmen, dus we zijn een lekker stel nu . Uiteraard nu schaatsen aan het kijken. Ben benieuwd of Sven weer goud haalt .... zal erg leuk zijn. Meiden ik houd het voor gezien voor vanavond.
Zoals al eerder gezegd Bramtim, je bent hier van harte welkom. Verschillende meiden hier hebben MA's en/of MKen gehad, maar zijn niet zoals jij 24 weken zwanger geweest. Gelukkig moet ik daar bij zeggen, want goh meis wat zal jij het zwaar hebben zeg. Gecondoleerd met Jurre. En het is ook nog maar net gebeurd. Ik wil jou en jouw partner ontzettend veel sterkte en kracht toewensen.
En in aansluiting op wat I.S. aangeeft, ik heb verschillende miskramen gehad maar ben ook de gelukkige moeder van een geweldige zoon. Ik voel me op dit topic meer dan thuis en vind bij de meiden hier juist (h)erkenning en heel veel steun (meiden, ff tussen de regels door een compliment en dankbetuiging aan jullie ). Ik zou niet weten waarom je hier niet zou horen, maar het is allemaal nog wel heel vers, begrijp ik. Wat ontzettend verdrietig dat jullie je kindje hebben moeten verliezen, joh. Heel veel sterkte!
Mmm kom hier snel even kijken wat de uitslag van Ladouce is en.........K*T K*T K*T. Meis ik had het zo gehoopt en er ook een goed gevoel bij. Wat zwaar kl*ten zeg. Dikke knuf voor jou! Verder kwam ik ff melden dat ik deze week bar weinig aanwezig ben omdat ik de hele week oudergesprekken heb op school. Dus in het weekend ben ik weer aanwezig! Niet te veel kletsen want anders krijg ik het niet meer bijgelezen hoor! Ik weet niet wie er zijn nod heeft deze week maar zorg er maar voor dat we roze nieuws hebben deze week! (roept ze positief) Dikke knuf voor iedereen! (tot gauw, ontwenningsverschijnselen kicken al in )
Ladouce, wat vreselijk K..! Dikke knuffel. Ik zag een mooi wagentje voorbij komen. Tof! Ben nog wat beduusd van de schaatsflop van Sven. Vreselijk wat daar is gebeurd.
Ik ben er ook ziek van en probeer me voor te stellen hoe zij zich dan voelen. Manlief en ik waren er zo vol van en hebben zo slecht geslapen. L-man zelfs er over gedroomd. Och wat een sport-drama zeg! I.S. wat leuk dat je je nichtje altijd mee uit neemt. Wil je vertellen waar jullie nu geweest zijn? @hier: grijze dag, zit te bedenken wat ik 's zal gaan doen met mijn kleine menneke. Iemand leuke suggesties? Gisteren met vriendinnen was leuk maar ook wel zwaar hoor! Sommige opmerkingen komen gewoon erg binnen. Uiteindelijk hebben we haar verrast met een cadeaumand, koffie gedronken en zijn toen naar het strand gereden. Het was echt prachtig weer, dus ff lekker gewandeld en toen geluncht. Was leuk maar daarna wel gesloopt. En dan nog die verschrikkelijke rit van Sven, kan er niet over uit.
Enigszins verbaasd jullie reacties gelezen Ik dacht echt dat ik verkeerd zat alhoewel ik wel denk dat we allemaal een even groot verlangen hebben en vooral de bewustwording dat een gezond kind krijgen echt niet voor iedereen weggelegd is. Ik heb alles nog eens nagelezen en toch besloten me aan te melden en me voor te stellen. Dankjewel voor jullie welkom. Begin 2008 raakten we zwanger van een tweeling. Het eerste vruchtje verloren wij met ongeveer 5 weken en bij de echo om te kijken of de baarmoeder mooi leeg was, ontdekten we nog een knipperend hartje. Helaas bleek twee weken later dat ook dit vruchtje niet geboren mocht worden. De miskraam kwam niet zelf op gang dus werd na een aantal weken voor een curretage gekozen. De nacht voor de curretage kwam het alsnog zelf op gang. Toch werd er alsnog gecurreteerd. Achteraf niet nodig want het vruchtje lag al buiten de bm. Voor de zekerheid mijn bm nog even snel schoongeveegd. Die curretage zorgde ervoor dat ik het syndroom van Asherman opliep. Een complicatie nav curretage waarbij de baarmoeder verkleefd. Na diverse ingrepen ben ik daar definitief in najaar 2009 van genezen. Direct daarna raakte ik zwanger van Jurre. Er was geen aanleiding om onder controle van de gyn te blijven. Na de 20 weken echo hadden we eindelijk een beetje de moed om te genieten van het wonder in onze buik en gingen we fantaseren, shoppen en konden we de angst dat het mis zou gaan een beetje loslaten. Tot we met 21,5 week plotseling opgenomen werden in het ziekenhuis. Ik had weeen, ontsluiting en uitpuilende vliezen. Mijn baarmoedermond bleek ernstig verzwakt te zijn ten gevolge van de Asherman. Nergens in de literatuur stond dit beschreven. Wij waren de eerste. De kans dat Jurre dit kapotte huisje uitkoos was vele malen kleiner dan het winnen van de Staatsloterij. In het ziekenhuis is op alle mogelijke manieren geprobeerd om de bevalling te remmen maar na veel ups en downs heeft een infectie er uiteindelijk voor gezorgd dat Jurre met 24 weken geboren is op 10-02-2010 Een perfect mooi mannetje. Een look-a-like van papa en mama. Krachtig ventje in een verkeerd huisje. Wij zijn zo trots op hem. Hij heeft ons papa en mama gemaakt. Nu is het verlangen naar een kindje nog groter geworden en liefst ben ik nog eerder gisteren dan vandaag zwanger MAAR de onzekerheid is groot: -kunnen we de Asherman voorblijven - is er uberhaupt nog een kans met preventieve cerclage? en waar kiezen we dan voor. 3 MAart moeten we terug naar het ziekenhuis (MMC Veldhoven) en ik ben er erg nerveus voor. Wat als de doktoren ons een nega advies geven. Wil je het hele verhaal lezen, kun je je als member aanmelden op mijn site Elke dag is er eentje extra. - Home Zet wel even achter je naam ZP zodat ik weet dat je van het forum komt. Dit omdat ik 1000 puberende leerlingen op mijn werk rond heb lopen die ik liever niet deel laat nemen aan mijn priveleven. Ik heb dit topic vluchtig doorgenomen en bij elk verhaal stopt mijn hart even. WAnt moeten wij toch veel doorstaan voor een wonder. Zo oneerlijk
Bramtim, welkom!! En wat een verhaal. Ik had je verhaal al met tranen in mijn ogen gelezen in het topic juni mama's. Ik heb zo'n bewondering voor jou en je man. En ook van mij gecondoleerd met het verlies van jullie zoontje Jurre. Ik hoop dat er uit de onderzoeken naar voren komt dat ze toch wat voor jullie kunnen doen en dat er snel gewerkt kan worden aan een brusje voor Jurre.
Bramtim, ik ben blij dat je toch hier je verhaal hebt neergezet. Maar wat een ontzettend verdrietig en heftig verhaal zeg. Ik vind dat je je woorden zo mooi kiest, er straalt echt heel veel kracht uit terwijl je jullie zoontje pas net hebben verloren. Ik kan nu geen woorden vinden om je te troosten en volgens mij bestaan die woorden ook niet, maar ik hoop wel dat we je hier toch kunnen steunen en door deze moeilijke periode heen kunnen helpen. En ik hoop dat je een antwoord krijgt op je vragen die te maken hebben met een volgende zwangerschap. Heb me aangemeld voor je site, maar ben even vergeten ZP erbij te zetten...stom. Ik kijk ff of ik dit nog kan corrigeren.
Welkom BramTim. Ik had je verhaal inmiddels al ergens anders gelezen, met tranen. Ik kan niet anders dan jullie feliciteren met de geboorte en condoleren met het verlies van Jurre. Hoe dubbel kan het leven zijn? Jullie zijn papa en mama, alleen is Jurre er niet meer. Je verwoord het heel mooi, en er klinkt veel kracht uit je woorden. Ik wens jou en je man heel veel sterkte.
Bramtim, ik heb me inmiddels op de site van Jurre aangemeld en het hele verhaal gelezen met tranen in mijn ogen. Ik heb hier maar een woord voor: Bewondering!!! Wat heb jij jullie verhaal prachtig (weet niet of dit passend is, maar zo voelt het) onder woorden gebracht. Ik begrijp dat jullie van het blog en de reacties een boek voor Jurre willen maken maar ik zag al de suggestie, misschien ook kijken of je jullie verhaal ergens kunnen publiceren want ik denk echt dat je hiermee mensen kunt bereiken en ook heel veel begrip kunt kweken. Weet niet of je dit wilt want het is natuurlijk ook heel erg privé dus ik kan me ook voorstellen dat het iets is van jullie drietjes.
BramTim, ik ben erg blij dat je je alsnog bent aangehaakt en je heftige verhaal hier neer heb gezet. Met het lezen nog steeds tranen in de ogen. Zoveel bewondering voor jullie kracht. WELKOM!