Je zal toch maar lekker op vakantie zijn, heerlijk! Geniet er maar lekker van Kirrebir en houd ook wat zon voor jezelf over! Hoewel we 't hier met alle regen van gisteren goed kunnen gebruiken. Hoe is 't verder meiden? Nog leuke plannen voor 't weekend?
Goeiemorgen dames! Mijn lief is naar zijn werk en ik heb eigenlijk niet zo'n slaap meer. Lig nog wel met lappie in bed. We hebben gisteren besloten dat ik volgende week alleen naar de gyn ga. Hij wil wel mee als ik dat graag wil maar als het niet hoeft liever niet. Ik snap dat wel, hij loopt al heel het jaar het ziekenhuis plat. Als er onderzoeken gedaan worden dan is hij daarbij en werkt hij daaraan mee. Dan heb ik hem er liever bij als het echt telt (als jullie begrijpen wat ik bedoel) Ik was blij dat we zo snel terecht konden maar het komt nu wel erg snel dichterbij.
Ik zie nu pas dat ik op een of andere manier over het bericht van IS heb heen gelezen. Bah, Bah en Bah. Hoe is het nu? Het is zo ellendig dat je vaak je eigen lichaam goed genoeg kent om te weten dat het door gaat zetten. En ik kan me je angst wel voorstellen! Denk niet dat iemand dat weg kan nemen. Knuffel! Kirrebir is op vakantie! Heerlijk! BB Gaat alleen naar de gyn. Hier is mijn lief ook niet met alles meegegweest hoor. Iedereen doet het op zijn manier. Succes, en wij duimen! En oh ja, bramtim, ik meld me ook vast aan voor het schema hoor, als jij straks platligt tijdens je zwangerschap. we komen je gewoon vervelen Hier is gisteren mijn schoonmoeder geweest, en vanavond gaan we uit eten met mijn moeder, broer en schoonzus. Gezellig dus! Verder slaap ik nog enorm veel. Ik voel me goed, niet ziek, maar heb blijkbaar nog wat slaap in te halen
Ha dames, ik kom weer even vanonder een steentje dit keer. Het nieuws van de gyn is er hier aardig ingehakt. Nu wist ik wel dat ik rustig aan zou moeten doen maar dat het zo heavy was..... daar ben ik heel erg van geschrokken. ik moet er de hele dag aan denken en we hebben het er erg veel over samen. Eerst is het al de stap om er uberhaupt weer voor te gaan omdat we geen zekerheid krijgen of het nu wel goed gaat. We kunnen wel zeggen dat we in elk geval wel nog graag een kindje willen maar de weg ernaartoe..... kunnen we dat wel aan? We twijfelen heel erg en zijn vooral erg verdrietig dat we echt moeten vechten voor een wonder. Waarom kunnen wij niet net als de meeste mensen gewoon vrolijk huppelend zwanger zijn en er geen seconde bij stil staan dat het wel eens anders zou kunnen zijn? En dat alles dankzij medisch handelen in 2008...... ik denk dat we het uiteindelijk wel willen maar het zwanger zijn alleen al heeft hele ingrijpende gevolgen. Manlief zegt terecht..... wanneer komt het uit om een half jaar alles stil te leggen. Moeten we misschien niet een paar jaar wachten? Heb ik dit er wel voor over? Klopt het inderdaad dat het achteraf het wel waard was? Wat voor gevolgen heeft dit voor ons? Wanneer is de beste tijd hiervoor? Denk niet dat wij hier snel uit gaan komen. Van de ene kant hoop ik volgende week niet ongi te worden maar aan de andere kant: ben ik er wel weer aan toe om dan over 8 weken alles stil te leggen voor een half jaar. Nou ik weet het ik ben even warrig maar het doet me toch veel meer dan gedacht. En het maakt me echt heel heel triest............. ik zou zo graag gewoon normaal zwanger willen zijn. Net als jullie, ieder op haar eigen manier maar in elk geval niet zoals het nu bij ons allemaal gaat.
@ kirrebir : het zonnetje kunnen we idd hier nu wel goed gebruiken, het is hier alleen maar grijs en geen zon te bekennen. Geniet lekker van je vakanite!! het is je zeker gegunt! @ bramtim : ik snap dat je het moeilijk vind. het is ook enorm dubbel. Ik hoop dat jullie er snel uitkomen. @ de rest : sorry als ik de laatste paar dagen vergeten ben op iemand te reageren, maar ik zit deze week niet echt lekker in mijn vel. De hoop voor deze maand voor mij totaal van 70% naar 10% gezakt :'( Gisteren de hele dag geen bloed meer gezien. vanochtend toen ik naar de wc ging ook niet. Tot net.. Nu meer bloed.. nog niet ontzettend veel maar ik ben bang dat mijn kansen voor deze maand verkeken zijn :'( Net ff tegen mijn mannetje aangehuilt.... voel me nu ontzettend kl*te!! en kan niet meer ophouden met huilen.... Mijn man zei misschien is het nog steeds wel een innesteling, en zei doe anders een test.. maar ik durf nu bijna niet eens te testen...
Bramtim, ik weet niet of het helpt maar ik heb een collega die haar moeder had hetzelfde als jij. Zij is haar eerste kindje bij 22 weken verloren en toen heeft de gyn ook gezegd dat bij een volgende zwangerschap er een bandje om de baarmoedermond geplaatst ging worden. Zo gezegt zo gedaan en ze heeft 2 gezonde kids gekregen. Ze heeft niet 7 maanden plat gelegen maar ze moest het wel rustig aan doen en het bandje werd regelmatig gecontroleerd. Dus er bestaan wel succes stories! Ik denk dat het moeilijk is te beslissen wanneer je die stap dan gaat nemen als het zo'n inpackt op je leven gaat hebben. Maar als je het van te voren niet had geweten dan was je er ook doorheen gekomen. Ik denk dat er dan nooit een goede tijd voor is want je kan het toch niet plannen. Ik wens je heel veel kracht om voor jullie de juiste beslissing te nemen. Knuf! H&F balen meis. Ik weet hoe jeje voelt (wij allemaal denk ik wel) Kirrebir ik ben jaloersssssss!!! Geniet van je vakantie! Lies wat zijn jouw ervaringen bij de gyn? Als ik vragen mag? Voor alle andere meiden dikke knuf en geniet van jullie weekend!
BB, mijn ervaringen bij de gyn zijn goed. Verschillende malen bloed laten prikken, echo's gemaakt, sperma-onderzoek bij lief en ik heb nog een HSG gehad. Bij mij is er toen niets spectaculairs uitgekomen. We hebben toen afgesproken dat we nog tot juni zo doorgaan, en dan mogen we door met IUI.
Eigenlijk voel ik me K*T vandaag. En als ik er aan denk dat binnenkort hier mijn vruchtbare periode er aan komt (nou ja, over een weekje pas...), dan word ik al naar bij de gedachte. Daar gaan we weer. Weer die ellendige wachtperiode, weer die teleurstelling. Ik denk dat ik maar eens een maandje oversla. Althans, zo voel ik het nu. Maar ws bespring ik lief weer bij elke mogelijkheid die zich voordoet. Want alles voor onze ene droom, die momenteel wel ons enige doel in het leven lijkt. Maar ik voel die IUI zo dichtbij komen. En dan denk ik: kan ik dat wel? Die hormonen, die spanning, die ellende? Is het me dat allemaal waard achteraf? Ik bedoel, wat als het allemaal tegenvalt straks? Ik riep vroeger altijd dat al die mogelijkheden niet goed waren. Als iemand niet zwanger word, dan zal daar wel een reden voor zijn. Daar moet je je niet mee bemoeien, puur omdat het kan. God, wat was ik naïef. Nu sta ik zelf voor de deur van al die mogelijkheden, en heb ik enorme koudwatervrees. Twijfels. Verdriet. Onze kinderwens is soms zo allesoverheersend. Bah. Goed. Einde ego. Ik praat trouwens toch in mezelf hier
Nee hoor je praat niet in jezelf. Ik snap je heeeeeeeelemaal. Sinds woensdag dan he. Wij twijfelen zo aan alles nu dat we voorlopig even niet kiezen voor een kleintje. Helaas maar aan de andere kant ook niet. DAt betekent ook dat wij de volgende vruchtbare periode zullen alten schieten maar dat is absoluut niet wat ons hart wil. Alleen wij zijn ook bang dat de weg ernaartoe voor ons nu en misschien wel voor altijd veel te zwaar zal zijn. Waarom mag niemand van ons gewoon normaal zwanger worden en blijven? Ik gun het juist ons groepje zo erg. Er moet maar snel iemand van ons zwanger worden, dan volgt de rest hopelijk vanzelf. Dikke knuffel
Ik snap het ook helemaal en moet zeggen dat de rustpauze in het proberen mij veel goed doet. Maar ik weet ook dat het zo weer om kan slaan naar obsessief. Hoop met je mee Bramtim dat er iemand van ons snel zwanger raakt en dan het eerste schaap is waarna wij met zijn allen volgen over die dam. Dikke knuffels meiden!
Het is erg lastig om de keuze te maken om een maandje te laten schieten. snap je gevoel volledig. Voor ons werd het eigenlijk door het zh bepaald... voor zo'n 7 maanden. Omdat wij een paar % kans op spontane zwangerschap en we op de wachtlijst stonden was er geen moeten of wat. Het heeft me ergens veel rust gegeven. Over een week is mijn NOD en het starten met de pil. Dan gaan we echt beginnen met het ICSI proces, met het bereiken van onze droom; een kindje.
Ik denk niet eens dat ik het echt kan nu, een maand laten schieten. Ik heb onszelf tot juni gegeven om "spontaan" zwanger te raken. Dan heb ik nu dus nog drie maanden. Als ik er 1 laat schieten nog maar 2. Dus ik ga er wel weer voor, maar ik vind het elke maand zwaarder worden.
Hallo dames ..... ik zeg alleen maar even gedag. Lees later wel alles - nou ja alles - terug. BB ik heb het in het andere forum al gezegd, maar ook hier wens ik je nog ff succes morgen. En maak je niet te druk meis. Ben erg benieuwd. We horen het wel. X
I S...welkom terug. Ik hoop dat je je weer een klein beetje beter voelt? BB...succes morgen! Je zal zien, het valt reuze mee!
Zwaai zwaai naar jullie! Ik ben kapot, een middag met alleen maar overleggen: van 12:00 tot 17:30 uur! Beh, net nog even wat afgemaakt voor werk, dus ik vind het mooi geweest achter mijn computertje. Ga lekker Grey's kijken! Lieve meiden, tot morgen. KUS ps BB, succes meis!
Ik ben hier weer heeeel lang niet geweest. We hebben ook weer een drama dagen door gemaakt....pfff Ik lijk wel een gebroken plaat die steeds blijft hangen........maar we moeten weer met Megan naar de kinderarts. Ze is heel ziek geweest en ze blijft maar spugen al 4dgn lang! Ook hebben we het idee dat ze pijn heeft, ze weigerd te eten en als we haar dan eindelijk aan de fles hebben drinkt ze maar 50ml. Dit is nu al 4wkn zo en ook qua groeien blijft ze weer stil staan....... Ze denken hier aan een voedsel allergie, omdat ze elke keer ziek word als ze een paar dagen achter elkaar bijvoeding heeft gehad. Als we dan weer stoppen dan knapt ze weer op. We gaan nu weer naar het AMC toe en we hopen dat ze ons kunnen helpen.
haijj meiden.. Ik ben weer onder mijn enorme grote steen weggekropen. En heb vandaag een knoop doorgehakt! (met toestemming van mijn mannetje) Het komt door de woorden van Marjah en ook van 1 van mijn beste vriendinnen.. Ik ga in de komende 1 á 2 weken een doorverwijzing vragen bij mijn HA voor een Gyn. Ik ben het spuugzat om niet te weten waarom het maar niet wil lukken. Ik wil nu weten wat er aan de hand is en niet over een half jaar...NU!! En als het dan wel weer de teleurstelling word dat ik weer afgescheept wordt met val nog maar wat kilo's af.. Neem ik geen genoegen mee! Ze testen eerst maar eens of het wel aan mijn gewicht ligt. En niet dat er wat anders aan de hand is!! Alles is beter dan deze teleurstellingen weer elke keer ongesteld te worden terwijl je voor je gevoel echt alles eraan gedaan heb wat kon. Ben die onduidelijkheid spuugzat!!!!!!!!!!!!!! whahahah dat wilde ik ff kwijt! Nu ff reageren op de anderen... @kirrebir : hoe is het daar in het mooie warme Aruba?? @BB : succes bij de Gyn morgen!!! @liesben : Lijkt me een hele moeilijke beslissing om ff een rustpauze in te lassen. Maar je moet doen waar jij (jullie) je lekker bij voelt. @ bramtim: Mooi gezegt en ontzettend lief van je!!! @sloppy : aahhh wat sneu voor je meisje!! Beterschap!!