Vind het super jammer, maar aan de andere kant wel heel erg begrijpelijk... We hebben allemaal de momenten gehad waarin alle blije berichten van anderen ons te veel werden, terugtrekken is dan het enige wat je dan kan doen. Ik hoop zo dat het roze ook gauw jouw kant op mag stromen, het is jou en Liesman echt ontzettend gegund!! De duimen blijven gewoon draaien en de kaarsjes blijven branden, ook als je hier minder bent! ennuh, ik lees nog steeds stiekem mee in het 35+ topic, dus dan blijf ik sowieso op de hoogte. Dikke knuffel!
l78 gefeliciteerd,!!! en lekker genieten Sloppy gefeliciteerd en beeb blijf plakken (tante ricmar spreekt je toe)
Bedankt voor al jullie leuke berichtjes @Ricmar: emmy spreekt terug: tuurlijk, het is hier heerlijk warm @Liesben: Ik kan heel geod begijrpen dat je afstand gaat nemen. Het is heel erg om te zien dat er zoveel meiden die in jan. nog geen uitzichzagen op een zwangerschap nu toch zwanger zij (incl ik) Ik hoop dat je toch snel zwanger mag zijn hoor!
liesben blijf aub plakken ik had ook gehoopt in 2010 zwanger te zijn, en natuurlijk doet het pijn, maar ik er vaar ook veel steun, iedereen is zo lief. dikke knuffel voor liesben
Ach lieverds..ik blijf ook wel "plakken". Alleen kan ik het even niet opbrengen om mee te kletsen. Want hoe lief jullie ook zijn, en hoe jullie ook meeleven....de meeste zijn zwanger...en daar willen jullie over praten. En ik kan dat niet aan. Ik denk juist steeds meer na over een toekomst zonder kindje..met tranen in mijn ogen en pijn in het hart. Alhoewel de eerste afspraken voor de IUI al staan. 2008 zou mijn jaar worden. Daarna 2009...Voor 2010 opende ik dit topic. Hoopvol, optimistisch. Maar weer sluit ik een verdrietig jaar af. En word ik verplicht om na te denken over hoe nu verder. Want ik mis mijn oude ik, mijn oude leven. Het leven wat nog niet in het teken stond van de eisprong, verplichte sex en zwanger worden. Het leven zonder de steek van jaloezie bij weer een "Ik ben zwanger!". En ik weet ook dat ik niet de enige ben, dat er meiden zijn die al langer bezig zijn. Maar wat heb ik daaraan? Dit is hoe ik me voel. Helaas. Ik herken me zelf nauwelijks meer. Dus ik neem even een time-out. Om na te denken.
@Liesben: Ik begrijp je heel goed hoor! Wij zijn op een gegeven moment ook gestopt, ff tijd voro jezelf. Helaas ben ik mezelf, mijn oude ik, toen niet meer tegen gekomen omdat ik altijd bleef hopen dat ik zwanger zou zijn. Als ik nu zwanger mag blijven, spring ik een gat in de lucht. Niet alleen omdat ik zwanger ben maar ook omdat ik eindelijk klaar ben met mijn lichaam "lenen" aan onze kinder wens. Nogmaals heel veel sterkte de komende tijd en ik hoop echt dat het bij jullie snel gaat lukken xox
Je gevoelens zijn weer eens zo prachtig verwoord. En wederom baal ik dan zo dat ik geen toverstok heb om je ook op roze te krijgen. Ook ik schrik van al het roze in dit topic en het voelt zo raar. We begonnen met zijn allen dit jaar en ons doel was om 2010 roze af te sluiten. En dan op de valreep van het jaar lijkt dit ook voor een heel groot deel te lukken en dat moet zo mega confronterend zijn. Lieve Liesben, ik heb mezelf allang voorgenomen om in dit topic alleen het hoognodige te vertellen over deze zwangerschap. De belangrijkste dingen wil ik graag met jullie delen want ik wil niet dat je ineens niks meer hoort. Maar dit blijft voor mij echt een topic waarbij we elkaar steunen in die lange weg naar roze voor iedereen. En zolang jij die weg blijft bewandelen, wil ik langs de kant staan om je aan te moedigen op weg naar de finish.
Lieffie, neem je tijd. We zien je wel als je het weer aan kan. Ik trek het nog wel, maar merk dat het proces lastiger wordt.
Sloppy, wat is de uitslag? Ik ben heel voorzichtig geworden in feliciteren zonder afdoende bewijs. Net in een andere topic weer tegengekomen dat het misging. Het doet mij geen goed. Ik merk dat ik in een diep dal terecht ben gekomen en ook wat meer terug trek dan voorheen. Kan zijn dat het nog meer zal gebeuren. Dan weten jullie waar ik ben... onder die ene steen. Eerst mezelf terug vinden, de kern van mij is gevoel, en dan pas weer in het hoofd duiken. Hopelijk zijn de komende weken voldoende om dit te doen. Voordat ik de 1e deca zet. Anders misschien toch gaan uitstellen. Ik zie wel.
Lies en Bramtim, wat kunnen jullie mooie woorden schrijven zeg. Ben er erg door geroerd. Merk dat ik het lastig vind om de juiste woorden te vinden, maar lieve Lies en ook Timon, hoop dat jullie weten dat ik meeleef en jullie zo graag een kindje gun. Ik wil jullie graag troosten en steunen, maar het blijven slechts woorden en een pleister op die diepe wond. En dan kan ik ook nog 's geen woorden vinden om jullie te troosten. Maar ik wil het wel....knuffel
*Bramtim kruipt onder de steen van Timon en droogt de tranen af van Timon, geeft een dikke vette knuffel en grist uit haar tas een lekkere reep chocolade en een glas roosvicee. 'komt wel goed schatje'. *
En Bramtim zou je echt dolgraag een echte knuffel en een kus geven omdat je die zo hard nodig hebt in plaats van een virtuele.