het verdrietigste mijn miskraam het mooiste mijn kindjes die zijn begonnen op de basisschool de oudste vind het er geweldig en word steeds meer zelfstandig en de jongste op de psz ze vind het zo leuk dat ze elke dag wel zou willen
2017 Mooiste: moeder mogen worden van het meest geweldige mannetje op aarde ♡ Slechtste: tegen een postnatale depressie gezeten tot aan 3 maanden na zijn geboorte. 2018 Hopelijk wat knopen doorhakken mbt verhuizen naar het zuiden, trouwerij plannen (eindelijk) , een baan vinden. Verder veel genieten van familie, vrienden, onze zoon en het leven. Ik ben erg gelukkig
2017: mooiste onze zoon werd geboren! En onze dochter werd alweer 2. Minder leuke; Mijn oma die ineens de puber gaat uithangen en denkt dat ze alles maar kan maken en zeggen en ook nog eens liegt over van alles en nog wat... vreselijk mens 2018 Dat we eindelijk een ander huis gaan vinden.
Mooiste 2017: dat m'n man naar jaren thuis-papa weer een baan gevonden heeft! Hierdoor hebben we financieel lekker wat ruimte om te sparen, zodat we hopelijk in 2018/2019 een huisje kunnen kopen. Stomme momenten, kan eigenlijk niet zo snel wat bedenken. We hebben een lekker jaar achter de rug.
2017: het fijnste maar ook meest heftige/verdrietige is dat we een diagnose hebben gekregen van onze dochter. We zijn heel blij met het antwoord op onze zoektocht maar tegelijkertijd gaat deze diagnose zo'n enorm effect op haar leven hebben. Het mooiste: ik ben zwanger geraakt van onze zoon. 2018: bevallen van onze zoon . Verder nog geen dingen in het vooruitzicht. Eerst maar even afwachten hoe alles straks gaat.
Het mooiste aan 2017.......pff dat vind ik lastig. Het is geen slecht jaar geweest maar wel een jaar vol emoties! M'n scheiding is uitgesproken, ik heb de sleutel ontvangen van een eigen huis. Ik heb genoten van m'n dochters maar vind het moeilijk om te zien hoeveel verdriet zij ook hebben van onze scheiding. Ik hoop en bid dat 2018 een jaar wordt waarin ik en mn meiden kunnen gaan verwerken wat er allemaal gebeurd is met de scheiding, dat m'n nieuwe huis een echt thuis gaat worden waarin liefde en rust de overhand heeft!
2017 Mooiste: - stoppen met roken - de bouw van onze woning en het verhuizen - afstuderen - zwangerschap en geboorte van onze dochter Moeilijkste: - drama, ruzie en stress veroorzaakt door schoonmoeder Wensen voor 2018: Tijd om te genieten van ons gezin en een leuke baan vinden. Wat meer financiële ruimte en een fijne plek voor ons zoontje qua school.
Het mooiste van 2017: Dat ik elke dag heb mogen genieten van mijn partner en zoon. En dat ik veel plezier in mijn werk heb! Het verdrietigste van 2017: dat ik niet zwanger ben geworden. Vanmorgen negatief getest en geen kans meer dit jaar dus. Ik hoopte in 2016 zwanger te raken, dat gebeurde niet, toen hoopte ik 2017 maar ook dat gaat 'm dus niet worden. We gaan de 2 jaar aantikken nu en dat doet pijn. 2018: Nog geen concrete plannen. Hopelijk is er dan wel eindelijk een baby voor ons weggelegd. Verder gewoon lekker doorgaan met leven haha en leuke dingen plannen. Wie weet wat rondsnuffelen naar een koophuis. Hopelijk blijft iedereen gezond!
Het mooiste aan 2017 was dat onze zoon geboren werd en dat ondanks de heftige bevalling alles helemaal goed met hem gaat! Wat op een andere manier het mooiste nieuws was gisteren is dat mijn moeder in de jaarlijkse scan moest voor haar aneurysma's (5) en dat ze alle 5 nog goed geclipt zijn en dat de kleine aneurysma die niet geclipt kon worden nog precies even groot (klein) is! Het mindere van 2017 is toch wel dat ik van de week te horen heb gekregen dat mijn oma denkt dat ze beginnende altzeimer heeft. buiten dat vind ik het ontzettend krachtig dat ze zo naar zichzelf kan kijken en het durft uit te spreken en daardoor zelf bespreekbaar maakt. Daarbij ben ik heel erg bang dat ze haar achterkleinzoon gaat vergeten als het altzeimer blijkt te zijn.
Het mooiste in 2017 is de geboorte van mijn fantastische, mooie tweede zoon geweest! Het slechtste: een zware zwangerschap, meer in de ziektewet dan werken en direct na de bevalling kraamvrouwenkoorts en dus kraamtijd in het ziekenhuis en nog steeds herstellende. Voor 2018 hoop ik dan ook weer gezond te worden en me weer mezelf te gaan voelen zodat ik weer echt kan gaan leven...
Het verdrietigste en mooiste tegelijk in 2017 was de geboorte van onze dochter. Verdrietig omdat het zo zwaar & onzeker begon voor haar. Maar dat ze nu zo blij rondschuift maakt alles weer goed Verder was het best een pittig jaar met zowel mijn vader & schoonvader die in de medische molen zijn beland. Voor 2018 hoop ik dat het qua gezondheid rustig blijft in de familie, en dat we nog een prachtig kindje mogen verwelkomen
2017 was een wisselend en best pittig jaar. Het heeft sowieso vooral in het teken gestaan van zwanger worden en zijn. In februari begonnen met ivf/pgd wat voor ons toch weer zwaar is omdat het ons zo met de neus op de feiten drukt (ziekte van mijn man). Daarna de miskraam maar gelukkig hadden we van deze behandeling cryo’s dus hoefde er geen nieuwe behandeling te komen. In juni weer zwanger. Dat was de gelukkigste week van het jaar. Een positieve test en een vast contract op mijn werk. Jammer genoeg loopt mijn zwangerschap op psychisch gebied niet van een leien dakje. Ik ben met vlagen erg overprikkeld en op sommige dagen ronduit depressief. En van die gevoelens word ik dan weer verdrietig omdat ik eigenlijk zo blij ben met de baby. Zo gaat het dus het hele jaar al op en af. Daarnaast was 2017 ook wel het jaar van de geldzorgen. Klanten die niet (op tijd) betaalden en zodoende hebben we steeds weer achterstanden weg moeten werken. Daar lijkt volgend jaar wel verandering in te komen gelukkig. Voor 2018 staat natuurlijk de bevalling gepland (waar ik echt naar uitkijk). Ik heb echt zin in ons leven met zijn viertjes. Daarnaast gaan we onze hypotheek oversluiten (kan wel eens een paar honderd euro per maand gaan schelen) en begint mijn man volledig voor zichzelf zodat hij meer vrijheid en controle krijgt in zijn werkzaamheden. Ik heb heerlijk lang verlof (tot na de zomervakantie) en we hopen eindelijk weer eens fatsoenlijk op vakantie te kunnen. Ik zie het zonnig in!
Mooie verhalen! 2017: Wij voelen ons vooral enorm bevoorrecht dat we na alle verdriet, nare behandelingen en teleurstellingen. Eindelijk zwanger zijn van ons eerste kindje! ♡ Voor 2018 kijken we enorm uit naar de komst van ons kindje. Gaat mijn vriend beginnen met zijn nieuwe baan en komen er vast nog heel veel mooie dingen op ons pad. Ik heb er in ieder geval zin in!
2017: het mooiste natuurlijk het zwanger raken van ons tweede zoontje. Daarnaast was de eerste helft qua werk wat minder, ik had het ontzettend druk, begon de controle te verliezen en zat daardoor niet lekker in mijn vel. Maar dat is in de tweede helft allemaal op zijn pootjes terecht gekomen en ik heb het nu weer super naar mijn zin. Ook mijn vriend heeft mooie stappen gezet qua groei in zijn functie. Heel trots op hem! 2018: we krijgen een nieuwe keuken in januari, daar kijk ik echt naar uit al wordt het even afzien die maand zonder keuken.. in feb/mrt verwachten we onze kleine man, ik kan echt niet wachten om hem te ontmoeten daarnaast verwacht ik dat mijn vriend komend jaar promotie maakt. Veel leuke dingen om ons verheugen dus!
Het minste van 2017 onze relatiecrisis. Het mooiste dat we daaruit zijn gekomen en nu helemaal happy zijn met ons gezin. Ik voel me momenteel erg gelukkig. Dit wil ik dan ook voortzetten in 2018 =) Ook heb ik promotie gehad dit jaar, ook erg blij mee!
Het mooiste van 2017; mijn leven weer wat meer op de rit gekregen en na 2 jaar eindelijk uit mijn dal. Het nare van 2017 is dat ik en ex nog steeds niet op een lijn liggen. Dat zn heksenvriendin inmiddels zn vrouw is en dat samenwerking verder weg lijkt dan ooit. Voor 2018 staat mezelf verder ontwikkelen hoog op het programma; terug naar de sterke onverschrokken persoon die ik eigenlijk ben.
Het mooiste van dit jaar; de geboorte van onze zoon. Echt het allermooiste wat ik ooit mee heb mogen maken. Het verdrietigste; een vriend van mn man welke gediagnosticeerd is met ALS. Mega verdrietig. En het stomste; dat mn moeder zich altijd als een schijtwijf gedraagt en ik voor de 1000ste keer twijfel om dr nu toch echt uit mn leven te gaan bannen. Tevens ook een verdrietig punt uit mn leven. En voor 2018; stiekem hopen op nòg zo'n wonder. En dat ons eigen leven zo mooi blijft als dat het nu is.
Wij zijn in 2017 verhuisd, dat was een hoogtepunt. Geen hele ernstige of verdrietige dingen verder gehad. Het was een redelijk stabiel jaar voor ons, al de tweede jaar op rij en ik hoop dat we daar nog een jaar achteraan mogen plakken.
Jouw post viel me op. Wat kan leven en dood toch dichtbij elkaar liggen! In 2015 overleed mijn moeder 4 weken voor de geboorte van mijn zoon, maar jeetje bij jou gebeurd het gewoon op dezelfde dag hopelijk een mooi stabiel 2018 voor jullie!
2017 is een jaar om heel snel te vergeten. Mijn moeder in begin van het jaar naar de Paaz kunnen brengen omdat ze niet meer wil leven. Mijn vader et ie ik al jaren geen contact had is plotseling overleden. Geen testament, ik ben enig erfgenaam, en heb alles moeten regelen. Gedoe op mijn werk. Zit nu met een burn out thuis en no way dat ik daar nog terug ga. Hopelijk wordt 2018 beter.