Even een soort van hulpkreet. Ik ben op 18 september nogal onverwachts bevallen (bij bezoek aan ziekenhuis voor routine controle lieten ze me niet meer weggaan, ben ingeleid en bevallen, week in het ziekenhuis moeten liggen, veel complicaties etc.) van een prachtige dochter. Laat ik voorop stellen dat ik dolblij met haar ben en overloop van moederliefde. Maar ik begin er een beetje doorheen te raken en vraag me af hoe andere moeders deze tijd overleven. Borstvoeding liep in het begin wat problematisch, maar ze drinkt nu sinds een week weer volledig aan de borst, heeft heel veel moeite en geduld gekost maar het is het waard geweest. Nu is het probleem dat ze overdag niet neergelegd kan worden. Dan gaat ze spugen. Niet overvloedig, het is ruim binnen de grenzen van wat normaal is, ze is iets te vroeg geboren, darmpjes, etc. Maar ze blijft wel "veel" (regelmatig) spugen en huilt dan heel veel. Ze lijkt ook echt last van haar darmen te hebben, wild optrekkende benen, maaiende armen, veel windjes (mega-winden) laten. Het huilen wordt niet minder als ik haar even (max 5 minuten) laat liggen, maar erger, ze verslikt zich dan, wordt steeds warmer, gaat hoesten. Dus pak ik haar maar weer op, en dan is ze rustig en happy. Ik heb een draagdoek, en sinds 3 dagen draag ik haar daar dan zoveel mogelijk in (goede geweven knoopdoek, geknoopt in FWCC). Dan slaapt ze en spuugt ze niet. Ideaal zou je zeggen. Behalve dan dat het voor mij gewoon nog te zwaar is om haar zoveel te dragen. Zitten gaat al bijna niet meer, mijn bekken en vooral mijn hechtingen gaan steeds meer pijn doen. Lopen is iets beter, maar gaat me nu ook opbreken. Ik kan niet de hele dag met haar rondlopen. Haar lang in mijn armen dragen is geen optie. Ik wissel zoveel mogelijk van houding, maar nu na de de derde dag gaat het me echt fysiek teveel worden. Ik kan zo overdag ook niet rusten, aangezien ik niet met haar in de draagdoek kan gaan liggen. Mijn man werkt fulltime, neemt haar 's avonds van me over zodat ik eten kan koken. Tegen de tijd dat eten gekookt is en we klaar zijn met eten is het 21:00u. Ik voed haar dan nog, mijn man doet de laatste avondvoeding met gekolfde melk rond 23:00u en dan begint mijn "dienst" weer van voor af aan tot de volgende dag 19:00u. 's Nachts slaapt ze gelukkig wel (afkloppen!) goed, ze komt maar voor 1 nachtvoeding rond 3:00u, en dan pas weer rond 7:00u. Ze ligt in haar wiegje naast mijn bed en heeft vanwege haar enorme zuigbehoefte een speen (of mijn pink). Ik ben een groot deel van het begin van de nacht bezig met de speen terug in haar mond stoppen als ze hem kwijtraakt (en gaat huilen), of mijn pink in haar mond stoppen. Zodra ze hongersignalen geeft, ga ik uit bed en leg haar aan. In bed voeden is niet mogelijk, dat deed ze in het ziekenhuis heel goed, maar sinds we thuis zijn niet meer. Bovendien val ik 's nachts gewoon in slaap, wat ik te gevaarlijk vind. Ik weet dat de eerste weken zwaar zijn, ik heb gelukkig geen last van kraambezoek, want dat hebben we bijna allemaal afgezegd. Geboortekaartjes zijn nu - na 3 weken thuis zijn - nog niet verzonden, ik kom er nauwelijks aan toe om ze in elkaar te zetten, maar dat is voor ons dan ook geen prioriteit. Ouders, familie en vrienden wonen te ver weg om makkelijk ff een uurtje op te kunnen passen. Het zou zo heerlijk zijn als ze overdag in haar bedje of wiegje zou kunnen slapen ipv alleen maar in de draagdoek. Ik snap dat babies huidhonger hebben, en ik gun haar dit echt, maar mijn lichaam trekt het niet. Dat moet ik opbouwen en op deze manier gaat dat niet. Maar haar laten huilen en spugen is voor mij ook geen optie. Ik heb al infacol geprobeerd, venkelthee en indikken met johannesbroodpitmeel (bij fles de melk indikken, bij borstvoeding een lepeltje sterker ingedikte melk voor en na de voeding). Geen verbetering, volgens mij bij infacol en JBPM alleen verslechtering. Hoe kom ik deze weken door, zonder er zelf fysiek en geestelijk aan onderdoor te gaan?
Als eerste wil ik je even een hele dikke virtuele knuffel geven!!! Als ik jou was zou ik een afspraak maken bij het CB. En daar gewoon alles op tafel leggen. Misschien kunnen hun wat onderzoekjes doen. Het hoeft maar net die ene gouden tip te zijn wat een wereld van verschil maakt. Je bent echt niet de eerste en op het CB kunnen ze je echt helpen. Daar zijn ze voor. En ik weet niet of je alleen bent of dat er nog een pappa in de buurt is maar probeer echt even wat tijd voor jezelf te pakken. Ik sloot me gewoon een uur in de badkamer op, ging een half uur douchen en tutten. Daar knap je al behoorlijk van op.... Of ga even alleen naar de stad en koop iets leuks voor jezelf, een bosje bloemen of zo. Even je verstand op nul en resetten, dat heb je echt soms nodig! heel veel sterkte!
Gefeliciteerd met je dochtertje! Bijzonder allemaal he? Ons meisje heeft ook ongekend veel gespuugd en heel veel last van krampjes gehad. We dachten zelfs aan een koemelkallergie en zijn toen over gegaan op pepti. Ik heb BV geprobeerd, maar na ruim drie weken lukte het nog niet en was ik moe. Nu met flesvoeding is er veel meer rust zowieso. Het bleek geen koemelkallergie te zijn, maar ze krijgt nu wel voeding voor gevoelige darmpjes. Het heeft tijd nodig. Esmae is nu dertien weken en nu pas kan ik zeggen dat er een ritme in begint te komen en ze dagen heeft dat ze amper nog spuugt. Maar zo af en toe spuugt ze gewoon vijf truitjes per dag onder. Goed haar plasluiers in de gaten houden. Als ze die voldoende heeft en ook netjes groeit, is er niet veel aan de hand. Heb je al cinababy geprobeerd? Wij geven ook nutriton door haar voeding heen en wat hier heel erg helpt is haar in het voedingskussen te leggen na de voeding. Dan ligt ze niet helemaal plat. Gewoon je voedingskussen rond maken, eindes even met een touwtje aan elkaar knopen en even de holte opvullen met een opgerolde handdoek o.i.d., zodat ze niet te ver doorzakt. Een lekker nestje bouwen. Helpt ook erg goed tegen evt. overstrekken. Als het echt te vermoeiend voor je is, is het dan niet haalbaar om twee keer een flesje te geven 's avonds? Dan kun je ook eens vroeg naar bed en dat je partner even een avondje van je overneemt. Dat doen wij hier ook en dat werkt goed. Succes!
Het is heel herkenbaar voor mij. Ik kon mijn meisje ook niet weg leggen. Ze wilde constant bij me zijn. Achteraf gezien blijkt dat trouwens ook reflux geweest te zijn. Mij is toen aangeraden na iedere voeding haar 3 kwartier omhoog te houden zodat de voeding goed kan zakken. Heb je een wipstoeltje? Die zou je daarvoor goed kunnen gebruiken. Wellicht is inbakeren wat voor je? Misschien voelt ze zich daar beter bij. Hangmatje in de box? Ik noem maar wat mogelijkheden hoor. Het is inderdaad verstandig contact op te nemen met het cb. Heel veel sterkte!
Op de vraag: hoe doen jullie dat? kan ik je alleen maar zeggen: op je tanden bijten en doorgaan. Ik herken veel van wat jij doormaakt (zw.vergiftiging, langdurige inleiding, keizersnee, bv die niet lukte, baby met ernstige darmkrampen, vastzittende nekwervel, voorkeurshouding, verborgen reflux). Heb ook hele dagen opgezeten met hem en zeker de eerste maanden kwam mijn zoontje 's nachts om de paar uur. Ik weet niet meer hoe ik het deed, ik deed het gewoon. Maaien, trappelen etc. dat komt van de pijn. Probeer eens in te bakeren; klassiek of met een strak systeem (Ik ben mama. De eerlijke specialist voor de (bijna) mama en haar uk!), dat geeft echt rust en geborgenheid. Op het cb kunnen ze je dat uitleggen en hebben ze misschien ook de boekjes van Ria Blom over rust ne regelmaat. Hier hielp de osteopaat ook erg goed; ik had na 1x al een ander kind; de darmkrampen verminderden aanzienlijk en daarbij de pijn en het bijbehorende overstrekken. Nu is mijn zoontje 5,5 maand en het is een heerlijk kind. Hou je daar maar aan vast. Jouw kindje heeft wsl ook een moeilijke start gehad, maar het komt echt goed!
Hoi Geekes Pfff. zwaar he? Je verhaal komt me bekend voor. Ik kon mijn dochter ook niet wegleggen, dan was het gelijk huilen. Ik ben ook aan de draagdoek gegaan om maar een beetje in het huishouden te kunnen doen, zat daarvoor bijna alleen maar op de bank met haar. "s nachts sliep ze bij ons in bed, dus als ze wat nodig had, hoefde ik mijn arm maar uit te steken, om haar speen of een knuffel te geven. in de avonduren lag ze op een kussen op de bank te slapen, dat was de enige manier dat ze haar ogen dicht deed. Langzaam ging het ietsje beter en kon ik haar een keer een klein poosje in haar wipstoeltje laten liggen. Nu opeens sinds 2 dagen is ze het zat, ze was 's nachts bij ons in bed onrustig en wilde zelf niet meer in de huiskamer slapen. Ik heb geprobeerd om haar in haar ledikant te leggen en zowaar: ze sliep. Doet nu alle dutjes in haar eigen bedje en ook 's nachts heb ik haar neergelegd. Ze was er dus gewoon aan toe. Ik baker haar wel in, want anders maait ze zichzelf wakker met haar rondvliegende armpjes. We volgen ook wel een soort schema en routine dat ze een beetje weet waar ze aan toe is (vast bedritueel) Ik heb haar dus een beetje de ruimte gegeven en het is vanzelf goed gekomen. Ik hoop dat het bij jou ook goed komt, ik weet hoe zwaar het is als je zo weinig tijd voor jezelf hebt. Knuf
hoe doe ik dat. 1 keer per week papa de avond laten zorgen en ik op stap. Ik vind het getut heerlijk maar wil soms ook wel eens iets anders doen. Best zwaar allemaal he. Heb wel tranen met tuiten gehuild hoor omdat ze aan het regelen was met de borstvoeding en ik helemaal niets anders kon doen dan aanleggen, verschonen en troosten. Ik heb de eerste 6 weken echt bijna niets kunnen doen omdat ze bij me wilde zijn maar daarna ging het stukke beter. Ook de darmkrampjes werden vele malen minder en alles ging makelijker. Het wordt echt allemaal makkelijker ook met het bij je willen zijn. In geval van spugen, kun je haar matrasje niet wat hoger leggen aan 1 kant zodat ze niet plat ligt. Enne hier gewoon een speen gegeven hoor want ik wilde mijn pink terug.
Hoi Geekess, gefeliciteerd met je dochter! Het klinkt wel zwaar allemaal. Wat ik kan bedenken is: - kan je man geen vrij vragen, bijvoorbeeld even een week zodat jij wat op krachten kan komen en je bekken en hechtingen wat meer kan laten herstellen. Of elke week een dag ofzo (ouderschapsverlof). - een moeder / zus / vriendin vragen om overdag eens bij je langs te komen en met de kleine rechtop te zitten, zodat jij even je lijf kan ontlasten en misschien wat slapen. - inderdaad zo'n hangmatje in de box knopen, ons dochtertje kon daarin heerlijk liggen (beetje draagdoekgevoel) en als je haar niet in het midden legt maar een beetje aan één kant, dan ligt ze wat omhoog. - zelf (de eerste helft van de nacht) ergens anders gaan slapen en je man het begin van de nacht laten doen met de speen en de pink. Als het tijd is voor een voeding kan hij je dan halen, maar dan heb jij tenminste even écht kunnen slapen. En hij kan dan de tweede helft van de nacht goed slapen. - een lekkere stoel lenen waarin je overdag rechtop kan slapen, met je dochtertje in de draagdoek. Ik zeg maar wat hoor, geen idee of zoiets zou werken (en of je het veilig genoeg vindt) - hulp inroepen voor bijvoorbeeld het koken: als je een keer kookt voor twee avonden, er komt een keer iemand koken of eten brengen, een keer afhaal, etc. dan hoef je 's avonds daar geen tijd aan te besteden en kan je even liggen als je man thuis komt. Pff, maar het is zoveel makkelijker om voor iemand anders oplossingen te bedenken Ik hoop dat je het volhoudt en ook dat je de tijd vindt om je eigen lijf te laten herstellen. Daar heeft iedereen wat aan!
zo herkenbaar ons meisje wil overdag ook echt niet in bed en slaapt ook heel moeilijk ben dus ook de hele dag met dr in de weer...heb van alles geprobeerd van inbakeren werdt ze gefrustreerd en ze ligt nu heerlijk op de bank te slapen ofzo en dan heb ik even mijn handen vrij savonds en snachts ligt ze lekker in bed....maar ik vindt het ook behoorlijk zwaar je bent de hele dag met je wondertje bezig maar even doorbijten ze is nu 6 weken geweest en er zitten al betere dagen tussen dus komt vanzelf goed....ze is ook al 2 keer wezen logeren bij de opa's en oma's ook dat was heerlijk dat heeft ons ook goed gedaan als je dat kunt gewoon elkker doen....succes!!!
idd een osteopaat. Die kijkt naar je kindje, want een bevalling is het heftigste geweld wat een mens overkomt. Zeker als er allerlei complicaties zijn. Bij een vriendin met een kindje wat niet wilde slapen (wel 's nachts dan) ielp het na 1x al erg goed. ipv elk uur wakker kon hij ineens 3 tot 4 uur slapen. iig veel suc6 meid! dikke knuffel
gef met je mooi baby. Maar idd het kan zwaar zijn een baby die steeds bij je wilt liggen,Werd er soms ook gek van van alles geprobeerd en ik had wel mensen in me omgeving maar die vonden me toen maar een zuur wat heelaas daar na uit gemonterd is in een postn omdat ik als waren echt helemaal uitgeput was, Dus ik hoop dat je man wat dingen van je gaat over nemen zo dat je wat kan gaan rusten lekker een warme douche of wat dan ook eens even alleen eten en dat soort dingen. Ik las dat je de geboorten kaarten nog niet verstuurd heb wonen je ouders of schoonouders echt zo ver weg? Dat is wel jammer he, Anders zou ik zeggen laat je moeder een weekendje komen je eigen moeder er bij dat kan wonderen doen waarom weet ik niet maar als ze je zou zien dan zou ze je zeker wel helpen ze heeft ook kinderen gehad en ook baby,s, Ik weet dat je moe bent maar laat misschien het kraambezoek wel komen kan je ook lekker tegen aan praten en ook de baby even over geven aan het bezoek en kan je nog niet voor je vistie zorgen zeg dan dat het zelfbedining is, Maar aan alle moelijke dingen komen een eind dus ook aan deze periode, Hoop dat je snel weer wat fitter ben en je baby wat makkelijker word met dragen en wat dan ook, dan word het leven een stuk leuker. Groetjes Patricia
Ik ben ook naar de osteopaat geweest, puur uit voorzorg. Mijn zoontje spuugt juist bijna nooit en daardoor raakt zijn slijmvlies ontstoken. Tevens zit zijn nekwervel beknelt. Ik moet volgende week voor de 3e en laatste keer terug maar merk nu al verschil bij hem. Tevens slaapt hij 's nacht in een puckababy. Dit is een soort slaapzakje waarin hij helemaal zit behalve zijn hoofdje. Het lijkt op inbakeren maar is minder strak. Helpt bij krampjes, rondmaaiende armpjes, goed slaapritme etc. Je kan kijken op www.puckababy.com, bij mij werkt het goed. Hij slaapt ook direct en normaal ging ik zeker 1 of 2 keer terug omdat hij ging huilen. Succes!