Dl sliep erg goed maar opeens is het een drama. Savonds wil ze niet slapen. Zodra ze in bed ligt is het huilen. Dan pak ik haar op ons bed en zodra ze slaapt leg ik haar in haar eigen bed. Dit gaat vrij goed. Vanacht is ze al 2 uur aan het huilen. Ik heb haar nu 2 keer gepakt maar ze kruipt helemaal tegen me aan waardoor ik niet durf te slapen (28 weken zwanger en bang dat ik haar plet). Verder is ze wat aanhankelijker overdag. Het komt vast wel goed, maar vroeg me af of dit een sprong is.
Wel herkenbaar! Wij zijn op haar kamertje gaan zitten met de rug naar haar toe. Dus in de nabijheid zonder echt aandacht te geven. Dit gaf haar de rust en veiligheid om te gaan slapen. Dat wakker worden in de nacht is hier een fase van een week of 10 geweest. Zelfde verhaal als bij jou; ze ging dicht tegen me aan liggen of letterlijk boven op me.