Fijn dat jullie een manier hebben gevonden om ermee om te gaan. Een flesje werkt hier niet, maar ik probeer het verder wel ongeveer zo te doen als jullie, denk ik. Er naartoe, speentje geven en snel weg (dat kan dus sinds kort!) Het werkt niet altijd. Als hij bij het weggaan steeds weer huilt, blijf ik toch even bij hem en soms blijf ik toch op zijn kamer wat uurtjes slapen. Maar wanneer hij weer wakker wordt en ik hem weer getroost heb, probeer ik weer naar mijn eigen bed te gaan. He voelt als een soort overgangsgebied van samen slapen naar alleen slapen voor hem.
Voor degenen wiens kind ook niet doorslaapt: hoe vaak moeten jullie eruit? Hier gaat het bijv. zo: 19.00 slapen 21.30 wakker -speen 22.30 wakker -speen 23.30 wakker -speen en volle luier 02.00 wakker -speen 03.30 wakker -kan niet slapen met verstopte neus, druppelen... Blijft langer onrustig, erbij blijven 06.15 wakker -speen 08.00 opstaan Zoiets... Hij heeft soms ook zijn speen nog en dan wil hij gewoon even merken dat we er zijn. En de keren dat hij zichzelf troost, heb ik er niet bij gezet. Op zijn kamer slapen was dan wel een stuk minder vermoeiend.
Hij slaapt ongeveer van 19:00 tot 06:00 Tijden dat hij wakker is, zijn meestal 21:00 23:00 02:00 04:00 flesje Slopend hè!?
Inderdaad slopend. Jij moet er ook vaak uit.. Wat ik vooral zwaar vind, zijn de momenten waarop een speen geven niet genoeg is, waarbij het telkens huilen is als je de kamer uit gaat (ook al leek hij te slapen). En dan lig je eindelijk in je bed, is hij gelijk weer wakker. Dan denk ik echt: laat maar! En ik ga bij hem op de kamer liggen. Meestal is hij dan snotterig of misselijk ofzo, dat is voor hem ook vervelend natuurlijk.
Hier ging t goed...ging...er komt nu een kies door en t is weer balen. Soms uren wakker en honger hebben omdat t eten overdag niet lukt. Of juist zn bedje uitdrijven omdat hij zoveel drinkt nu (om de druk op zn oren weg te krijgen denk...) Ik ga s middags gewoon lekker bij hem liggen slapen....dan maar geen gezeemde ramen....of een blinkend huis.
Tsja mn kind is echt t allerbelangrijkste! Dat hij gelukkig is en ikke ook. Na zo'n nacht kan ik soms nog wel wat extra slaap gebruiken. Mn zoon is ook behoorlijk druk en ondernemend, houd me heel de dag zoet zegmaar. Goed drinken, fruit eten, vitamine slikken, af en toe ook leuke dingen doen.... Pas 'noodgedwongen' kind nachtje bij opa en oma slapen omdat ik en mn man allebei op zaterdag moesten werken. Vrijdagavond samen uit eten geweest, fijn! Er komt vast eens een tijd dat mn kleine man niet uit zn bed te krijgen is
Oh lekker, een avondje met z'n tweeën! Inderdaad, het gaat erom dat jullie gelukkig zijn. Ik zou overdag ook moeten slapen, maar ik moet ook andere dingen doen en die lukken alleen als hij slaapt.. Gelukkig drink ik geen koffie, dat maakt de vermoeidheid alleen maar groter bij mij. Maar het is wel verleidelijk soms....
Hier helemaal mee eens. Ik heb 3 lastige slapers (gehad). Ze begonnen alledrie met doorslapen toen ze 2 jaar waren en dan nog vaker niet dan wel. De oudste hoor ik eigenlijk nooit meer nu, de middelste nog heel af en toe en de jongste slaapt nog (even) bij ons en valt zelf weer in slaap als hij nog eens wakker wordt. Ideaal zo en ik wilde dat ik dit gelijk bij de oudste al had gedaan.
Mijn oudste was vaak een keer of 2 per nacht wakker, mijn middelste elke 1,5 uur, dat was echt heel erg. De jongste weet ik niet, die kruipt tegen mij aan en slaapt weer verder. Doordat je er niet uit hoeft slaap je ook veel makkelijker weer verder.
Ongeveer wel. Mijn man zegt niet meer dat ik hem (mijn zoon )moet laten huilen, alleen is de situatie nu zo dat we in principe beide op onze slaapkamer slapen. Voorheen wisselden we nachten af: dan sliep de een op een bepaald moment bij onze zoon en de nacht erop de ander. Nu slapen we (in principe) op onze eigen kamer, alleen moet ik er 10.000 keer uit, waar ik eerst om de nacht rust had. Maar mijn man slaapt overal doorheen, dus dit werkt het beste. Hij geeft dus toe door mij niet te zeggen dat ik onze zoon moet laten huilen, en ik laat hem slapen. Zo leveren we allebei in, maar slapen we beide samen en wordt onze zoon getroost. Alleen is het voor mij extra vermoeiend.
Even een update: onze zoon heeft vannacht voor het eerst 12 uur aan een stuk geslapen! Ik hoorde hem één keer wat geluid maken, maar voor ik mijn bed uit kon komen was hij alweer stil. Ongelooflijk Het heeft ook wat met medicatie te maken waarschijnlijk. Hij was waarschijnlijk steeds misselijk en daar krijgt hij nu wat voor. Ik hoefde de afgelopen week ook steeds maar 2 of 3 keer eruit na 22 uur. O, wat ben ik trots op onze grote jongen! Nu nog zelf leren om weer door te slapen